🐔เอ๊ก....อิ๊..เอ๊ก....เอ๊ก....เอ้กกก เสียงไก่ขันยามเช้าวันใหม่ ที่บ้านเชียงรายของฉัน
ยามเช้าแบบนี้อากาศทางเหนือกำลังจะหนาวพอดี ยอดหญ้านี่ก็ชุ่มช่ำ มองแล้วเพลินตา เนี่ยแหล่ะหนา ที่เค้าเรียกว่าสวรรค์บนดอยค่ะจ้าววว^o^
แม่มัดหมี่ : "มัดหมี่ ลูกตื่นรึยังอ่ะลูก"
แม่หมี่เดินมาเคาะประตูเรียกหมี่
เราหมี่ : "ตื่นแล้วค่ะแม่ ขอหมี่อาบน้ำแต่งตัวแปบนะแม่ข๋าาาาา เดี๋ยวหมี่ออกไปค่ะ เนี่ยจะเตรียมตัว-
ออกไปติวพิเศษกับครูพี่วิว ที่ติวเตอร์อีกด้วยค่ะแม่ข๋าาาาา" (ทำเสียงออดอ้อนเล็กน้อย)(อิอิ)
แม่มัดหมี่ : "จ้ะ งั้นแม่ตั้งกับข้าว ไว้ที่โต๊ะเน้อลูก ต้องกินนะหมี่เดี๋ยวก็โรคกระเพราะถามหาอีกหรอก " (แม่ย้ำ!!เสียงเข้ม ก็เราไม่ค่อยชอบกินข้าวเช้าไง แม่เลยบ่นแบบเนี้ยแล่ะ)
เราหมี่ : "ค่ะแม่ข๋าาาา รับทราบคร้าาแม่ จะกินให้เรียบเลยจ้า"
แม่มัดหมี่ : "งั้นเด่วแม่ออกไปไร่ดาวตะวันก่อนนะลูก เย็นๆพู้นแหล่ะ แม่อิปิ๊กบ้าน เข้าใจก่อ"
เราหมี่ : "Yes OK.👌 ค่ะแม่"
จากนั้นแม่เราก็ขับรถไปไร่ดาวตะวัน อ่อลืมบอกเลย. บ้านเราอ่ะ ทำไร่สวนดอกไม้ จะทำเฉพาะดอกเบญจมาศน่ะ มีหลากสีให้เลือกด้วยน้ะ นี่แล่ะเป็นกิจการของที่บ้านฉันเอง ส่วนแม่เราน้ะถ้าเค้าว่างๆ เค้าจะชอบทำขนม นี่ก็ทำขายด้วยนะ ก็มี ข้าวต้มมัด ขนมใส่ไส้บ้าง เกือบทุกขนมอ่ะก็ว่าได้ แม่ฉันทำเป็นหมดอ่ะ แม่ฉันเลี้ยงฉันมาตลอดจนฉันโตมาถึงตอนนี้ไงล่ะ แม่คนเดียว ทำงานหลายอย่างมากตั้งแต่แยกทางพ่อไป แม่เราก็รับภาระหนักมาก ไร่ดาวตะวันจะเกิดขึ้นไม่ได้ ถ้าไม่ได้เพื่อนของคุณตาช่วยไว้ ไม่งั้นไร่ดาวตะวันแห่งนี้ ได้ถูกยึดเป็นของธนาคารไปล่ะ แม่บอกว่าควรตอบแทนเพื่อนของคุณตาให้มากๆๆ เพราะเพื่อนคุณตาที่ชื่อว่า'ปู่คิน' เนี่ยเค้าช่วยอุปปการะครอบครัวเรามาจนถึงทุกวันนี้ไงล่ะ
ปล. เด่วมาต่อเน้ออทู้กโคนนน กินข้าวเที่ยงก่อน 😝😄นิยายจะเกิดขึ้นได้ต้องกินก่อน👌 เด่วมาอัพค่ะ
EP. 1 ( เฟรชชี่มาเฟีย' ขอเคลียร์ใจเธอ)
ยามเช้าแบบนี้อากาศทางเหนือกำลังจะหนาวพอดี ยอดหญ้านี่ก็ชุ่มช่ำ มองแล้วเพลินตา เนี่ยแหล่ะหนา ที่เค้าเรียกว่าสวรรค์บนดอยค่ะจ้าววว^o^
แม่มัดหมี่ : "มัดหมี่ ลูกตื่นรึยังอ่ะลูก"
แม่หมี่เดินมาเคาะประตูเรียกหมี่
เราหมี่ : "ตื่นแล้วค่ะแม่ ขอหมี่อาบน้ำแต่งตัวแปบนะแม่ข๋าาาาา เดี๋ยวหมี่ออกไปค่ะ เนี่ยจะเตรียมตัว-
ออกไปติวพิเศษกับครูพี่วิว ที่ติวเตอร์อีกด้วยค่ะแม่ข๋าาาาา" (ทำเสียงออดอ้อนเล็กน้อย)(อิอิ)
แม่มัดหมี่ : "จ้ะ งั้นแม่ตั้งกับข้าว ไว้ที่โต๊ะเน้อลูก ต้องกินนะหมี่เดี๋ยวก็โรคกระเพราะถามหาอีกหรอก " (แม่ย้ำ!!เสียงเข้ม ก็เราไม่ค่อยชอบกินข้าวเช้าไง แม่เลยบ่นแบบเนี้ยแล่ะ)
เราหมี่ : "ค่ะแม่ข๋าาาา รับทราบคร้าาแม่ จะกินให้เรียบเลยจ้า"
แม่มัดหมี่ : "งั้นเด่วแม่ออกไปไร่ดาวตะวันก่อนนะลูก เย็นๆพู้นแหล่ะ แม่อิปิ๊กบ้าน เข้าใจก่อ"
เราหมี่ : "Yes OK.👌 ค่ะแม่"
จากนั้นแม่เราก็ขับรถไปไร่ดาวตะวัน อ่อลืมบอกเลย. บ้านเราอ่ะ ทำไร่สวนดอกไม้ จะทำเฉพาะดอกเบญจมาศน่ะ มีหลากสีให้เลือกด้วยน้ะ นี่แล่ะเป็นกิจการของที่บ้านฉันเอง ส่วนแม่เราน้ะถ้าเค้าว่างๆ เค้าจะชอบทำขนม นี่ก็ทำขายด้วยนะ ก็มี ข้าวต้มมัด ขนมใส่ไส้บ้าง เกือบทุกขนมอ่ะก็ว่าได้ แม่ฉันทำเป็นหมดอ่ะ แม่ฉันเลี้ยงฉันมาตลอดจนฉันโตมาถึงตอนนี้ไงล่ะ แม่คนเดียว ทำงานหลายอย่างมากตั้งแต่แยกทางพ่อไป แม่เราก็รับภาระหนักมาก ไร่ดาวตะวันจะเกิดขึ้นไม่ได้ ถ้าไม่ได้เพื่อนของคุณตาช่วยไว้ ไม่งั้นไร่ดาวตะวันแห่งนี้ ได้ถูกยึดเป็นของธนาคารไปล่ะ แม่บอกว่าควรตอบแทนเพื่อนของคุณตาให้มากๆๆ เพราะเพื่อนคุณตาที่ชื่อว่า'ปู่คิน' เนี่ยเค้าช่วยอุปปการะครอบครัวเรามาจนถึงทุกวันนี้ไงล่ะ
ปล. เด่วมาต่อเน้ออทู้กโคนนน กินข้าวเที่ยงก่อน 😝😄นิยายจะเกิดขึ้นได้ต้องกินก่อน👌 เด่วมาอัพค่ะ