สวัสดีค่ะ ตอนนี้เครียดเรื่องนี้มาหลายวันแล้ว ว่าจะเรียนต่อในคณะที่พลาดเลือกมา หรือว่าไปสอบใหม่ดี
เราเชื่อว่าเรามีศักยภาพเพียงพอที่จะสอบใหม่ คือสอบกสพท เราอยู่ห้องเรียนพิเศษวิทย์-คณิตมาตลอด ถึงตอนม.ปลายจะได้แบบฟลุคๆ เรียนหนักททั้งในและนอกห้องเรียน เราผิดพลาดที่แบ่งเวลาได้ไม่ดีพอ และเครียดมาก จนช่วงจะสอบเข้ามหาวิทยาลัย เราเททุกอย่างทิ้งเลย แล้วได้คณะนี้มา เป็นคณะที่เรียนจบไปได้ทำงานประจำแน่นอน แต่ไม่มีโอกาสก้าวหน้าในสายงานเท่าที่ควร อนึ่ง เรามาเราคณะนี้เหมือนพักไปชั่วคราว แล้วจะกลับเข้าไปสู่วงจรการแข่งขันเดิม
เราอยากสอบใหม่มาก แต่เรากลัวหลายๆอย่าง กลัวว่าครอบครัวจะหมุนเงินมาเพื่อช่วยเหลือค่าเรียนเราไม่ทัน กลัวว่าทุกคนจะมองครอบครัวเราไม่ดีว่ามีลูกแบบนี้ กลัวว่ารุ่นน้องจะมองเราแปลกไป กลัวว่าเพื่อนที่คณะจะไม่คบกับเรา กลัวว่าเพื่อนที่เรียนหมอไปก่อนหน้าจะมองเราแปลกไป เพราะเราเริ่มช้ากว่า และอาจก้าวไปได้ช้ากว่า แต่เชื่อว่าถ้าอายุ 35+ เราจะสามารถเป็นแพทย์ที่เท่าเทียมกับคนอื่นได้ เพราะประสบการณ์และการเรียนรู้สะสมมา
การเป็นแพทย์เป็นความฝันของเรา เราไม่อยากทิ้งความฝันนี้แล้วอยู่กับอาชีพนี้ไปตลอดชีวิต
ควรตัดสินใจยังไงดี รบกวนเพื่อนๆพี่ๆน้องๆพันทิป ปรึกษาเรื่องนี้ด้วยค่ะ
เราแยกตัวออกมาจากเพื่อน อยู่คนเดียวแล้วก็สู้ตัวคนเดียวมาตลอดเลย ไม่ค่อยอยากรบกวนคนอื่นด้วย คงไม่ได้ผิดปกติใช่มั้ย
ขอบคุณสำหรับคำตอบล่วงหน้าค่ะ ครอบครัวเราทำงานราชการทั้งคู่ กลัวเขาลำบากใจที่เราตัดสินแบบนี้ พ่อแม่ทุกคนรักลูก ไม่อยากเห็นลูกไม่มีความสุข แต่คงจะผิดหวังที่ลูกตัดสินใจแบบนี้ แต่เราก็ไม่อยากทำงานที่ไม่มีความสุขเหมือนกัน
เลือกเรียนใหม่ หรือทำงานที่ไม่ชอบไปตลอดชีวิตดี?
เราเชื่อว่าเรามีศักยภาพเพียงพอที่จะสอบใหม่ คือสอบกสพท เราอยู่ห้องเรียนพิเศษวิทย์-คณิตมาตลอด ถึงตอนม.ปลายจะได้แบบฟลุคๆ เรียนหนักททั้งในและนอกห้องเรียน เราผิดพลาดที่แบ่งเวลาได้ไม่ดีพอ และเครียดมาก จนช่วงจะสอบเข้ามหาวิทยาลัย เราเททุกอย่างทิ้งเลย แล้วได้คณะนี้มา เป็นคณะที่เรียนจบไปได้ทำงานประจำแน่นอน แต่ไม่มีโอกาสก้าวหน้าในสายงานเท่าที่ควร อนึ่ง เรามาเราคณะนี้เหมือนพักไปชั่วคราว แล้วจะกลับเข้าไปสู่วงจรการแข่งขันเดิม
เราอยากสอบใหม่มาก แต่เรากลัวหลายๆอย่าง กลัวว่าครอบครัวจะหมุนเงินมาเพื่อช่วยเหลือค่าเรียนเราไม่ทัน กลัวว่าทุกคนจะมองครอบครัวเราไม่ดีว่ามีลูกแบบนี้ กลัวว่ารุ่นน้องจะมองเราแปลกไป กลัวว่าเพื่อนที่คณะจะไม่คบกับเรา กลัวว่าเพื่อนที่เรียนหมอไปก่อนหน้าจะมองเราแปลกไป เพราะเราเริ่มช้ากว่า และอาจก้าวไปได้ช้ากว่า แต่เชื่อว่าถ้าอายุ 35+ เราจะสามารถเป็นแพทย์ที่เท่าเทียมกับคนอื่นได้ เพราะประสบการณ์และการเรียนรู้สะสมมา
การเป็นแพทย์เป็นความฝันของเรา เราไม่อยากทิ้งความฝันนี้แล้วอยู่กับอาชีพนี้ไปตลอดชีวิต
ควรตัดสินใจยังไงดี รบกวนเพื่อนๆพี่ๆน้องๆพันทิป ปรึกษาเรื่องนี้ด้วยค่ะ
เราแยกตัวออกมาจากเพื่อน อยู่คนเดียวแล้วก็สู้ตัวคนเดียวมาตลอดเลย ไม่ค่อยอยากรบกวนคนอื่นด้วย คงไม่ได้ผิดปกติใช่มั้ย
ขอบคุณสำหรับคำตอบล่วงหน้าค่ะ ครอบครัวเราทำงานราชการทั้งคู่ กลัวเขาลำบากใจที่เราตัดสินแบบนี้ พ่อแม่ทุกคนรักลูก ไม่อยากเห็นลูกไม่มีความสุข แต่คงจะผิดหวังที่ลูกตัดสินใจแบบนี้ แต่เราก็ไม่อยากทำงานที่ไม่มีความสุขเหมือนกัน