สวัสดีค่ะ นี้เป็นกระทู้แรกของเรา ผิดพลาดอะไรขอโทษด้วยนะคะ
อย่าหาว่าเราเป็นคนแรงๆเลยนะคะ
เริ่มเลยนะคะ ตอนเราขึ้นม.ปลาย เราเป็นคนที่ขี้เหล่มากกกก อ้วน ดำ หัวฟูๆ แล้วเราก็แอบชอบรุ่นพี่ เขารู้แต่เขาก็ไม่ชอบเรา เพราะเราขี้เหล่ไง แต่เราก็หาวิธีต่างๆที่จะได้คุยกับเขา แล้วมันก็มีกิจกรรมของหม๓่ที่บ้านที่ทำให้เราและพี่เขาได้ทำกิจกรรมร่วมกัน ตอนนั้นหรอ ชอบพี่เขามากๆ ถึงขั้นจะเรียกว่ารักเลยก็ได้ เราก็บอกกลับตัวเองว่า เราจะต้องสวย ต้องลดความอ้วน ต้องขาว (แต่ตอนนี้ถึงเราจะขี้เหล่เขาก็คุยกับเขาอยู่นะ) พอเราได้ทำกิจกรรมไปด้วยกันเรื่อยๆ เราก็เริ่มสนิทกันกะพี่เขา เพื่อนของเขา ก็เป็นเพื่อนของเราเช่นกัน เลยทำให้เราเริ่มสนิทกัน ขอก็ขอเบอร์พี่เขาบอกว่าพี่ในกลุ่มเขามีเบอร์ทุกคนแล้ว เหลือแต่พี่เขา เขาก็ให้มา พอเราชอบใครสักคน เาก็จะเริ่มสืบใช่ไหมว่าพี่เขามีแฟนยัง คบกับใคร คุยกับใคร (5555)ตอนนั้นหรอ โอ้โห!!! คนที่เขาคุยแต่ล่ะคนนะ มีแต่คนสวยๆ น่ารักๆ หุ่นดีดี พอเรามองตัวเองในกระจก เห้ออออ ทำไม_ขี้เหล่จัง ผ่านไปสักพักหนึ่ง เขาก็เริ่มที่จะชอบเรานะ(มั้ง)โทรหาเราทุกวัน จะไปไหนมาไหนก็จะบอก จนวันหนึ่งขอต้องไปทำงานที่กทม.แล้วเขาไม่ได้บอกเรา ถามว่าน้อยใจไหม น้อยใจนะ แต่ก็บอกตัวเองงัยว่า เขายังไม่ได้คบกับเราๆ พอผ่านไปสักเดือนหนึ่งมั้ง เขากะเราก็เริ่มจะห่างกัน (เขาเลิกงานดึก เราต้องไปเรียน) เลยเวลาไม่ค่อยตรงกัน ก็จะมีเื่อนในเฟสที่เป็นผู้หญิงมาคุยกับเขามากขึ้นๆ เราก็ถามว่าไม่ได้คุยกับเราคนเดียวใช่ไหม เขาก็ยอมรับว่าคุยหลายคน ตอนนั้นเหมือนอกหักทั้งๆที่ยังไม่ได้บอกรัก เราก็บอกพี่เขาว่า ถ้าอยากคุยตอนไหน ก็ค่อยโทรหานะ ยังรอเสมอ แต่วันต่อมาเขาก็โทรมาหาปกตินะ เราก็คุยกันเรื่อยๆ (ไม่เคยมีอะไรเกินเลยค่ะ)จนกระทั่งเราจะจบม.6 เราก็บอกเขาว่า เราต้องไปเรียนต่อที่กทม.เราคงจะไม่ค่อยได้เจอกันแล้วนะ พี่เขาก็ตอบอืม พอเราจะไปเรียนที่กทม.เราก็ต้องหางานทำด้วย เรียนด้วย จนทำให้เราผอม(จาก61ก.ล.เหลือ54ก.ล ไม่ใช้ยานะคะ)แต่เราก็คุยกับเขาปกตินะ(2-3ปีได้)พอปิดเทอมเราก็จะกลับบ้าน เราก็บอกพี่เขาว่าจะกลับบ้านแล้วนะ อยากเจอ อยากคุยด้วยทุกคนที่บ้านเห็นเราก็บอกว่าเราสวยขึ้น ผอมมาก เปลี่ยนเป็นคนละคนเลย5555 ความรักมีอิทธิพลกับคนเสมอ พอดีตอนนั้นเป็นช่วงลอยกระทงพอดีเราก็เลยช่วยพี่เขามาลอยกระทงด้วยกัน เขาก็บอกว่าตั้งแต่มีแฟน ก็ไม่เคยลอยกับใครเลย ลอยกับเราคนแรก เรานี่แบบดีใจมากกกกก 5555 วันถัดมาเราก็ต้องกลับกทม.ละ พี่ที่ทำงานบอกให้รีบกลับมา น้องที่ทำงานป่วย เราก็ต้องรีบกลับ ใจนี่ไม่อยากกลับหรอก แต่ก็ต้องทำ เราก็ขอน้าเราว่า วันนี้จะกลับกทม.ละขอให้พี่_ไปส่งนะ น้าเราก็โอเค พอพี่เขาไปส่งเรา ก่อนจะขึ้นรถ เราก็บอกเขาว่า ไปหาที่คุยกันก่อนไหม อีกครึ่งชั่วโมงกว่ารถจะออก เราก็ไปคุยกันร้านขนม เราก็ถามพี่เขาไปตรงๆเลยว่า ที่เราคุยกันมา2-3ปีเนี่ย พี่รู้สึกอะไรกับหนูไหม พี่เขาก็เงียบ แล้วค่อยตอบว่า อืม รู้สึกดี เราก็โอเค อย่างน้อยคำตอบก็ออกมาในเชิงบวก แล้วเราก็ถามต่อเลยว่า เป็นแฟนกันไหม เขาก็เงียบ เราก็บอกว่า ยังไม่ต้องตอบก็ได้ ไปคิดดูดีดีก่อน ว่ารู้สึกอะไรกับเราไหม ผ่านมา2-3วัน เขาก็ว่า อืม เราก็ถามว่า อืมอะไร เขาก็ตอบว่า เป็นแฟนกัน เขาบอกว่าที่เขาไม่กล้าตอบตอนนั้นเพราะคิดว่า เรากับเขาไม่คู่กัน เราเรียน เขาไม่ได้เรียน เขาบอกเราว่า เขาทำทุกที่เพื่อให้ลืมเรา แต่ก็ลืมไม่ได้ เขากลัวว่าเขาจะทำให้เราไม่มีความสุข ทำให้เดือดร้อน แต่ตอนนี้เขาบอกว่า อยากดูแลเรา อยากทำให้มีความสุข อยากทำให้ยิ้ม (เราเป็นเด็กกำพร้า ไม่ถูกกันกับแฟนพ่อ พี่เขาก็รู้)จนสุดท้ายตอนนี้ เราก็ได้เขามาครอบครอง5555 (ตอนนี้5-6ปีแล้วค่ะ) สุดท้ายอยากบอกว่า ใครที่รักใครชอบใคร แล้วไม่กล้าไปบอกเราเขา เราไม่รู้หรอกว่า วันนี้นข้างหน้าจะมีเขาให้เราแอบรักแอบชอบหรือป่าว จอบอ
(ผิดพลาดอะไร ขออภัย ณ ที่นี้ด้วยนะคะ )
เคยไหม?? แอบชอบรุ่นพี่จนกระทั่งจีบเขาจนได้เป็นแฟน
อย่าหาว่าเราเป็นคนแรงๆเลยนะคะ
เริ่มเลยนะคะ ตอนเราขึ้นม.ปลาย เราเป็นคนที่ขี้เหล่มากกกก อ้วน ดำ หัวฟูๆ แล้วเราก็แอบชอบรุ่นพี่ เขารู้แต่เขาก็ไม่ชอบเรา เพราะเราขี้เหล่ไง แต่เราก็หาวิธีต่างๆที่จะได้คุยกับเขา แล้วมันก็มีกิจกรรมของหม๓่ที่บ้านที่ทำให้เราและพี่เขาได้ทำกิจกรรมร่วมกัน ตอนนั้นหรอ ชอบพี่เขามากๆ ถึงขั้นจะเรียกว่ารักเลยก็ได้ เราก็บอกกลับตัวเองว่า เราจะต้องสวย ต้องลดความอ้วน ต้องขาว (แต่ตอนนี้ถึงเราจะขี้เหล่เขาก็คุยกับเขาอยู่นะ) พอเราได้ทำกิจกรรมไปด้วยกันเรื่อยๆ เราก็เริ่มสนิทกันกะพี่เขา เพื่อนของเขา ก็เป็นเพื่อนของเราเช่นกัน เลยทำให้เราเริ่มสนิทกัน ขอก็ขอเบอร์พี่เขาบอกว่าพี่ในกลุ่มเขามีเบอร์ทุกคนแล้ว เหลือแต่พี่เขา เขาก็ให้มา พอเราชอบใครสักคน เาก็จะเริ่มสืบใช่ไหมว่าพี่เขามีแฟนยัง คบกับใคร คุยกับใคร (5555)ตอนนั้นหรอ โอ้โห!!! คนที่เขาคุยแต่ล่ะคนนะ มีแต่คนสวยๆ น่ารักๆ หุ่นดีดี พอเรามองตัวเองในกระจก เห้ออออ ทำไม_ขี้เหล่จัง ผ่านไปสักพักหนึ่ง เขาก็เริ่มที่จะชอบเรานะ(มั้ง)โทรหาเราทุกวัน จะไปไหนมาไหนก็จะบอก จนวันหนึ่งขอต้องไปทำงานที่กทม.แล้วเขาไม่ได้บอกเรา ถามว่าน้อยใจไหม น้อยใจนะ แต่ก็บอกตัวเองงัยว่า เขายังไม่ได้คบกับเราๆ พอผ่านไปสักเดือนหนึ่งมั้ง เขากะเราก็เริ่มจะห่างกัน (เขาเลิกงานดึก เราต้องไปเรียน) เลยเวลาไม่ค่อยตรงกัน ก็จะมีเื่อนในเฟสที่เป็นผู้หญิงมาคุยกับเขามากขึ้นๆ เราก็ถามว่าไม่ได้คุยกับเราคนเดียวใช่ไหม เขาก็ยอมรับว่าคุยหลายคน ตอนนั้นเหมือนอกหักทั้งๆที่ยังไม่ได้บอกรัก เราก็บอกพี่เขาว่า ถ้าอยากคุยตอนไหน ก็ค่อยโทรหานะ ยังรอเสมอ แต่วันต่อมาเขาก็โทรมาหาปกตินะ เราก็คุยกันเรื่อยๆ (ไม่เคยมีอะไรเกินเลยค่ะ)จนกระทั่งเราจะจบม.6 เราก็บอกเขาว่า เราต้องไปเรียนต่อที่กทม.เราคงจะไม่ค่อยได้เจอกันแล้วนะ พี่เขาก็ตอบอืม พอเราจะไปเรียนที่กทม.เราก็ต้องหางานทำด้วย เรียนด้วย จนทำให้เราผอม(จาก61ก.ล.เหลือ54ก.ล ไม่ใช้ยานะคะ)แต่เราก็คุยกับเขาปกตินะ(2-3ปีได้)พอปิดเทอมเราก็จะกลับบ้าน เราก็บอกพี่เขาว่าจะกลับบ้านแล้วนะ อยากเจอ อยากคุยด้วยทุกคนที่บ้านเห็นเราก็บอกว่าเราสวยขึ้น ผอมมาก เปลี่ยนเป็นคนละคนเลย5555 ความรักมีอิทธิพลกับคนเสมอ พอดีตอนนั้นเป็นช่วงลอยกระทงพอดีเราก็เลยช่วยพี่เขามาลอยกระทงด้วยกัน เขาก็บอกว่าตั้งแต่มีแฟน ก็ไม่เคยลอยกับใครเลย ลอยกับเราคนแรก เรานี่แบบดีใจมากกกกก 5555 วันถัดมาเราก็ต้องกลับกทม.ละ พี่ที่ทำงานบอกให้รีบกลับมา น้องที่ทำงานป่วย เราก็ต้องรีบกลับ ใจนี่ไม่อยากกลับหรอก แต่ก็ต้องทำ เราก็ขอน้าเราว่า วันนี้จะกลับกทม.ละขอให้พี่_ไปส่งนะ น้าเราก็โอเค พอพี่เขาไปส่งเรา ก่อนจะขึ้นรถ เราก็บอกเขาว่า ไปหาที่คุยกันก่อนไหม อีกครึ่งชั่วโมงกว่ารถจะออก เราก็ไปคุยกันร้านขนม เราก็ถามพี่เขาไปตรงๆเลยว่า ที่เราคุยกันมา2-3ปีเนี่ย พี่รู้สึกอะไรกับหนูไหม พี่เขาก็เงียบ แล้วค่อยตอบว่า อืม รู้สึกดี เราก็โอเค อย่างน้อยคำตอบก็ออกมาในเชิงบวก แล้วเราก็ถามต่อเลยว่า เป็นแฟนกันไหม เขาก็เงียบ เราก็บอกว่า ยังไม่ต้องตอบก็ได้ ไปคิดดูดีดีก่อน ว่ารู้สึกอะไรกับเราไหม ผ่านมา2-3วัน เขาก็ว่า อืม เราก็ถามว่า อืมอะไร เขาก็ตอบว่า เป็นแฟนกัน เขาบอกว่าที่เขาไม่กล้าตอบตอนนั้นเพราะคิดว่า เรากับเขาไม่คู่กัน เราเรียน เขาไม่ได้เรียน เขาบอกเราว่า เขาทำทุกที่เพื่อให้ลืมเรา แต่ก็ลืมไม่ได้ เขากลัวว่าเขาจะทำให้เราไม่มีความสุข ทำให้เดือดร้อน แต่ตอนนี้เขาบอกว่า อยากดูแลเรา อยากทำให้มีความสุข อยากทำให้ยิ้ม (เราเป็นเด็กกำพร้า ไม่ถูกกันกับแฟนพ่อ พี่เขาก็รู้)จนสุดท้ายตอนนี้ เราก็ได้เขามาครอบครอง5555 (ตอนนี้5-6ปีแล้วค่ะ) สุดท้ายอยากบอกว่า ใครที่รักใครชอบใคร แล้วไม่กล้าไปบอกเราเขา เราไม่รู้หรอกว่า วันนี้นข้างหน้าจะมีเขาให้เราแอบรักแอบชอบหรือป่าว จอบอ
(ผิดพลาดอะไร ขออภัย ณ ที่นี้ด้วยนะคะ )