ตามหาแรงบันดาลใจของไมคิลกันค่ะ

                       คิดถึงบ้านนี้ทุกวันเลยค่ะ

                                วันนี้เรามาตามหาแรงบันดาลใจของที่รักของพวกเราแก้เหงากันดีกว่านะคะ

                                      เป็นที่รู้กันนะคะ นอกจากไมเคิลเค้าจะชอบร้องเพลงแล้ว เค้าก็ยังเป็นคอภาพยนตร์ตัวยงทีเดียวเชียวล่ะ

                                      ยามว่างของพี่ท่านก็ดูหนัง ฟังเพลง อ่านหนังสือ ศึกษาหาความรู้เก่งนักล่ะค่ะ...

                                     ...ในยุค 30s , 40s และย้อนไปในยุค 20s โน่นแน่ะ...ภาพยนตร์ยุคนั้นมีอิทธิพลกับไมเคิลมากเลยนะคะ

                                    โดยเฉพาะภาพยนตร์เงียบนี่ชอบนักล่ะ...แต่ที่เรารู้กันอย่างกว้างขวางว่าไมเคิลชอบก็มี ชาร์ลี แชปลินล่ะค่ะ ...

                                   แต่วันนี้จะมาแนะนำดาราฮอลลีวู้ดอีกคนที่ไมเคิลเป็นแฟนตัวยงของเค้าเลยล่ะค่ะ

                                     เค้าชื่อว่า Rudolph Valentino ค่ะ  เป็นชาวอิตาลี แต่อพยพมาสหรัฐอเมริกาในปี 1913 ค่ะ

                                    เค้าเป็นซุปเปอร์สตาร์ในยุคนั้นเลยค่ะ แต่ก็อายุสั้นจังเลย เกิดปี1895 ตายปี 1926 อายุ31ปีค่ะ

                                   ตอนงานศพก็จัดใหญ่โต มีคนมาร่วมงานเป็นแสนเลยค่ะ นับว่าเป็นตำนานเหมือนกันค่ะ...

                                  
                                   โดยส่วนตัวสงสัยภาพนี้มากเลยค่ะ ว่าไปยังไงมายังไง ทำไมไมเคิลถึงได้ถ่ายภาพแบบนี้

                                                   เพราะตัวเค้าก็ไม่ได้เป็นคนสูบบุหรี่ แล้วจะถ่ายแบบนี้ทำไม...

                                ตอนนี้หายสงสัยแล้วค่ะ...เป็นเพราะความขี้เล่นแบบเด็กๆของเค้านี่แหละ ถ่ายเลียนแบบดาราคนโปรดของเค้านี่เอง

                        ถ่ายหลังเวทีเล่นๆสนุกสนานตอนไป Bad Tour 1987  ค่ะ (น่าจับมาตีก้นเน็อะ ไมได้คิดเลยว่าภาพตัวเองจะต้องมีคนสงสัย)

                                                                สังเกตุเสื้อตัวข้างในซิคะ จะขึ้นเวทีอยู่แล้วเชียว
                                  

                                                                                                           

                            

                             
                                                 ถ่ายแล้วทำไม่รู้ไม่ชี้ เดินขึ้นเวทีเฉยเลย น่าตีนัก

                                                          
                                                                                       
                              ตามไมเคิลมาดูภาพยนตร์เงียบยุค 20s กันค่ะ