ผมมีเพื่อนที่เรียนอยู่ด้วยกันคนนึงก็เพิ่งเคยมาเจอกันที่ วท. อ่ะครับ แล้วก็เริ่มสนิทกัน
ดูแลกันดีมาตลอดไม่เคยพูดหยาบๆใส่กันไม่เคยมีปัญหากันเลย
อยู่มาวันนึงเมื่อ7-8เดือนก่อนโดยประมาน ผมเชื่อว่าหลายคนคงเจอมาและเข้าใจ
บังเอิญว่าเขาไปเมาเพราะมีปัญหาอะไรซีกอย่างแล้วผมก็อยู่ด้วย ตอนแรกก็ไม่ได้อะไร
ผมก็กินไปกับเขาซักพักก็เริ่มเมาแล้ว แต่เพื่อนผมเมาเละเทะ ผมก็ไม่รู้ว่าจะไปส่งเขาได้ที่ไหน
เพราะเขาพูดไม่รู้เรื่องเลย แล้วผมก็เริ่มจะไม่ไหวก็เลยยอมเปิดห้องที่โรงแรมคืนนึงที่อยู่ใกล้ๆ
ด้วยความที่เมาแล้วก็ต่างคนต่างไม่รู้ตัว ผมก็เผลอใจไป พยายามห้ามใจแล้วแต่ก็แพ้อารมณ์ชั่ววูบ
ผมกับเพื่อนมีอะไรกันคืนนั้นที่เมา ผมก็มารู้อีกทีว่าไม่ได้ป้องกันในตอนที่ตื่นมาอีกวัน
จะโทษเค้าก็คงไม่ได้เพราะเค้าเมาแบบไม่รู้ตัวว่าทำอะไรเลย พูดไม่รุ้เรื่องสื่อสารไม่รู้เรื่อง
ผมรู้สึกผิดกับเรื่องที่เกิด พอตื่นขึ้นเหมือนโดนซัดหน้าด้วยอะไรไม่รู้เหมือนกันโดยอัตโนมัติ
ภาพแรกที่เห็นคือเพื่อนนั่งนิ่งแข็งทื่อเหมือนตกใจทำอะไรไม่ถูก ผมก็ตั้งสติได้ก็ขอโทษเขาทุกเรื่อง
ผมรู้สึกผิดจริงๆไม่ใช่แก้ตัว ผมก็คุยกับเขาเรื่องที่เกิด แต่เหมือนเขาไม่อยากพูดถึงเรื่องนี้
แล้วบอกให้ผมลืมเรื่องนี้ไป ให้ทำตัวปกติเป็นเพื่อนเหมือนเดิมไม่ต้องเป็นมากกว่านี้
ผมก็เลยไปซื้อยาคุมฉุกเฉินให้เขาเผื่อมีอะไรเกิดขึ้น ก็ป้องกันไว้ก่อน แต่ผมไม่ได้บังคับให้เขากิน
ผมให้เขาเลือกและเขาเลือกที่จะกิน จนเรื่องนี้ผ่านไปผมก็ขอรับผิดชอบเขาทุกอย่าง
แต่เขาปฏิเสธทุกอย่างและทำตัวเหมือนเดิม เป็นเพื่อนผมเหมือนเดิม แต่ผมทำใจเป็นไม่ได้
ผมรู้สึกผิดกับเรื่องนี้มาตลอด และก็อยากจะรับผิดชอบ ถามว่าผมรู้สึกอะไรกับเค้ามั้ย
ถ้าบอกไม่ผมคงโกหก ลึกๆผมรู้สึกดีและเหมือนจะเกินกว่าคำว่ารู้สึกดี สำหรับผมเค้าเป็นคนดี
แล้วก็ดีกับผมมากๆเป็นเพื่อนที่ดีมากคนนึง แล้วเค้าก็มีนิสัยน่ารักสุภาพอ่อนหวานก็ไม่แปลก
ถ้าผมจะรู้สึกอะไรเกืนเพื่อนไปบ้าง แต่ติดตรงที่เค้าคบกับเพื่อนเก่าผมที่รู้จักผ่านๆไม่ได้สนิทอะไรเท่าไหร่
เรื่องนี้ผมก็รู้สึกผิดสองต่อเพราะผมมีอะไรกับเขาแล้วเขาก็เป็นแฟนเพื่อน ตอนแรกผมคิดว่ากลัวเสียเพื่อนเก่า
ผมก็เลยไม่ตื๊อ แต่สุดท้ายเรื่องที่มีอะไรกันเหมือนทำให้ผมต้องตัดเพื่อนเก่าทิ้งไปเพื่อแก้ไขเรื่องปัจจุบัน
ตลอดเวลาหลายครั้งที่ผมมีความรู้สึกที่เพื่อนไม่ควรมีให้กัน ผมหึงเค้ากับแฟน หึงกับคนทั่วไป
หึงกับคนที่มาใกล้ แรกๆก็แอบหึง แต่พอผ่านไปเรื่อยๆจสกที่แอบหึงก็เริ่มเปิดเผย แล้วก็เริ่มทะเลาะกัน
เพราะเขาไม่เข้าใจกับสิ่งที่ผมทำ เขาเห็นผมเป็นแค่เพื่อน จนเวลาผ่านไป
ผมมีโอกาสได้เล่นโทรศัพท์เขา แล้วเหมือนมีอะไรดลใจให้ผมเข้าไปเปิดแชทที่เขาคุยกับเพื่อนคนนึง
ปกติผมจะไม่ก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวใครเลย แต่ครั้งนี้คงเป็นเพราะผมหวงเค้านั่นแหละก็เลยอยากรู้ว่า
เค้าคุยกับใครอยู่ ผมเห็นแชทล่าสุดที่เค้าคุยก็เลยเข้าไปอ่าน ตอนแรกผมก็เห็นแค่ข้อความปกติ
ที่เพื่อนจะแลทคุยกัน แต่ผมกดไปดูที่รูปภาพที่เขาส่งให้กัน แล้วผมก็ไปเจอรูปกองเลือดที่เขาส่งไป
ตอนแรกผมคิดว่าเค้าคงหารูปมาอำเพื่อนเล่นกัน แต่ผมเห็นมือและขาเขาในรูป
ผมก็รุ้สคกไม่ดีเลยเลื่อนแชทขึ้นไปอ่าน เขาคุยเรื่องแท้ง ผมตกใจมากที่เห็นว่าเขาคุยเรื่องนี้
แต่เป็นการแท้งตามธรรมชาติเขาไม่ได้ขับออกหรือทำอะไรไม่ดี เท่าที่ผมอ่านเขาไม่รู้ตัวว่าตัวเองท้อง
ผมก็ไม่ได้ย้อนขึ้นไปอ่านอีก เพราะกลัวว่าเขากลับมาเห็นผมเล่นโทรศัพท์เขา หลังจากที่ผมเห็นแชทนั้น
ที่เขาคุยกับเพื่อนผมคิดมาตลอดว่าเขามีอะไรที่ปิดบังผมจริงๆ ผมลองย้อนกลับไปคิดหลายครั้ง
ที่อยู่ดีๆเขามองผมด้วยแววตาเศร้าๆและบางครั้งเขาร้องไห้ออกมา แต่พอผมถามเขากลับบอกผมว่า
เขามีปัญหากับเพื่อนแต่ผมก็ไม่ได้เชื่อว่าเขามีปัญหากับเพื่อนเก่าเขา แชทที่ผมอ่านที่เขาคุยกับเพื่อน
เป็นช่วงหลังปีใหม่ ถ้านับเขาก็คงจะท้องมา4เดือนนกว่าโดยที่เขาไม่รู้และเขามีอาการบ่นปวดท้องกับผม
แต่ผมก็เข้าใจว่าเขาคงปวดท้องประจำเดือน และเขาก็บอกผมแบบนั้น หลังจากที่ผมรุ้เรื่องนี้ผมก็สงสัยมาตลอด
ผมคิดเสมอว่าใช่ผมรึป่าว เป็นผมใช่มั้ย เพราะผมเป็นคนแรกของเค้าผมก็คิดจนจะเป็นบ้า
ผมตัดสินใจถามอ้อมๆว่าเขามีอะไรจะบอกผมรีป่าว ผมต้องรู้อะไรที่เขาไม่ได้บอกรึป่าว เขาเงียบไปพักใหญ่
แล้วก็นิ่งไปหลังจากที่ถาม เขาก็ตอบว่าไม่มีนะ แล้วก็นิ่งซึมไปทั้งวันจนผมรู้สึกได้ว่าเขาปิดบังผมจริงๆ
ผมพยายามจะรู้เรื่องนี้แต่เขาก็ปิดกั้นและปฏิเสธว่าไม่มีอะไรปิดบังผม หลายครั้งที่ผมลองพูดถึงเรื่องมีลูก
เพราะอยากรู้ปฏิกิริยาเขา แล้วก็เป็นที่ผมคิดไว้จริงๆ เขาตาเริ่มแดงขึ้นเรื่อยๆแล้วก็ร้องไห้จริงๆ
แต่เขาก็ยังคงบอกผมว่าเขาไม่เป็นอะไรเขาไม่มีอะไรปิดบังผมจริงๆ จนผมท้อที่จะเข้าหาเขา
และตอนนี้ผมรู้สึกผมไม่เป็นอันจะคิดเรื่องอะไรยกเว้นเรื่องที่เขาท้องแล้วแท้งไป ผมอยากรู้ว่าผมเป็นพ่อใช่มั้ย
หรือไม่ใช่ 90%ผมคิดว่าใช่และผมก็มั่นใจ แต่เขากลับไม่พูดอะไรไม่เอ่ยอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย เวลาอยู่ต่อหน้า
เขาก็ปกติกับผม ทำตัวเป็นเพื่อนสนิทคนนึงเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างผมกับเขา และตอนนี้เขาดูซึม
ไม่ค่อยร่าเริงไม่สดใสเหมือนเมื่อก่อน เริ่มเอาแต่เก็บตัวไม่ค่อยไปไหนกับผมเหมือนเมื่อก่อน และหลายครั้ง
ที่ผมสัมผัสได้ว่าเขาพยายามตีตัวออกห่างผม พยายามเลี่ยงการอยู่ด้วยกันทั้งต่อหน้าและหลังคนอื่น
ผมจะทำยังต่อไปดี ผมควรถามเขาตรงๆหรือต้องทำยังไง เพราะถ้าผมถามตรงๆเขาก็จะไม่ไว้ใจผมอีก
เพราะเขาคงรู้ว่าผมก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวเขา และถ้าบังเอิญว่านั่นไม่ใช่ลูกผมเขาจะเสียหายในความคิดผม
และเขาคงจะตีตัวออกห่างจากผมเพราะรู้เรื่องของเขามากไปในเรื่องที่เขาไม่อยากให้รุ้ แต่ผมค่อนข้างมั่นใจ
ว่าผมเป็นพ่อ ถึงต่อให้เป็นครั้งแรกหรือกินยาคุมก็มีโอกาสท้องได้ใช่มั้ยครับ? แล้วถึงต่อให้เขาไม่รุ้ตัวว่าท้อง
ก็คงไม่ใช่เรื่องแปลกเพราะจากที่ผมเปิดแชท ผมเห็นว่าเขาตรวจถึง5ครั้งผลที่ออกมามีขึ้นว่าท้องแค่อันเดียวจางๆ
ที่เหลือไม่ขึ้นขีดอะไร ผมอยากรับผิดชอบเขาครับอยากดูแลเขาจริงๆ ส่วนนึงก็เพราะรู้สึกผิดที่ล่วงเกินเขา
แต่ส่วนนึงมาจากความรุ้สึกที่เกิดขึ้นเรื่อยๆ แต่เพราะเค้าเห็นผมเป็นเพื่อนผมก็ไม่สามารถจะแสดงออกได้
ตอนนี้กังวลมากครับ ผมสงสัยว่าเขาท้องกับผมจริงๆ แต่ทำไมเขาถึงเลือกที่จะปิดบังผม และตอนนี้เขาเริ่มเปลี่ยนไป
เขาเหม่อลอยซึมและเศร้าเกือบตลอดทั้งวัน แววตาท่เขามองผมก็ไม่เหมือนเดิมมาซีกพักแล้ว
เหมือนทุกครั้งที่เค้ามองผมเค้าจะร้องไห้ ทุกครั้งที่มองแววตาเค้าสื่อออกมาได้ชัดว่าเค้ามีเรื่องในใจมากมาย
อาจจะเป็นแค่เรื่องนี้แต่มันก็หนัก แล้วผมจะต้องทำยังไงต่อไป? ผมกลัวทางออกจะทำให้ผมกับเขาต้องไม่เหมือนเดิม
(เขากับแฟนที่เป็นเพื่อนผมเลิกกันตั้งแต่หลังเกิดเรื่องคืนนั้น)
*****ผมสงสัยว่าผมจะทำเพื่อนสนิทท้อง ทำไงต่อไปดีครับ? ด่วนครับตอนนี้ทุกข์ใจมาก
ดูแลกันดีมาตลอดไม่เคยพูดหยาบๆใส่กันไม่เคยมีปัญหากันเลย
อยู่มาวันนึงเมื่อ7-8เดือนก่อนโดยประมาน ผมเชื่อว่าหลายคนคงเจอมาและเข้าใจ
บังเอิญว่าเขาไปเมาเพราะมีปัญหาอะไรซีกอย่างแล้วผมก็อยู่ด้วย ตอนแรกก็ไม่ได้อะไร
ผมก็กินไปกับเขาซักพักก็เริ่มเมาแล้ว แต่เพื่อนผมเมาเละเทะ ผมก็ไม่รู้ว่าจะไปส่งเขาได้ที่ไหน
เพราะเขาพูดไม่รู้เรื่องเลย แล้วผมก็เริ่มจะไม่ไหวก็เลยยอมเปิดห้องที่โรงแรมคืนนึงที่อยู่ใกล้ๆ
ด้วยความที่เมาแล้วก็ต่างคนต่างไม่รู้ตัว ผมก็เผลอใจไป พยายามห้ามใจแล้วแต่ก็แพ้อารมณ์ชั่ววูบ
ผมกับเพื่อนมีอะไรกันคืนนั้นที่เมา ผมก็มารู้อีกทีว่าไม่ได้ป้องกันในตอนที่ตื่นมาอีกวัน
จะโทษเค้าก็คงไม่ได้เพราะเค้าเมาแบบไม่รู้ตัวว่าทำอะไรเลย พูดไม่รุ้เรื่องสื่อสารไม่รู้เรื่อง
ผมรู้สึกผิดกับเรื่องที่เกิด พอตื่นขึ้นเหมือนโดนซัดหน้าด้วยอะไรไม่รู้เหมือนกันโดยอัตโนมัติ
ภาพแรกที่เห็นคือเพื่อนนั่งนิ่งแข็งทื่อเหมือนตกใจทำอะไรไม่ถูก ผมก็ตั้งสติได้ก็ขอโทษเขาทุกเรื่อง
ผมรู้สึกผิดจริงๆไม่ใช่แก้ตัว ผมก็คุยกับเขาเรื่องที่เกิด แต่เหมือนเขาไม่อยากพูดถึงเรื่องนี้
แล้วบอกให้ผมลืมเรื่องนี้ไป ให้ทำตัวปกติเป็นเพื่อนเหมือนเดิมไม่ต้องเป็นมากกว่านี้
ผมก็เลยไปซื้อยาคุมฉุกเฉินให้เขาเผื่อมีอะไรเกิดขึ้น ก็ป้องกันไว้ก่อน แต่ผมไม่ได้บังคับให้เขากิน
ผมให้เขาเลือกและเขาเลือกที่จะกิน จนเรื่องนี้ผ่านไปผมก็ขอรับผิดชอบเขาทุกอย่าง
แต่เขาปฏิเสธทุกอย่างและทำตัวเหมือนเดิม เป็นเพื่อนผมเหมือนเดิม แต่ผมทำใจเป็นไม่ได้
ผมรู้สึกผิดกับเรื่องนี้มาตลอด และก็อยากจะรับผิดชอบ ถามว่าผมรู้สึกอะไรกับเค้ามั้ย
ถ้าบอกไม่ผมคงโกหก ลึกๆผมรู้สึกดีและเหมือนจะเกินกว่าคำว่ารู้สึกดี สำหรับผมเค้าเป็นคนดี
แล้วก็ดีกับผมมากๆเป็นเพื่อนที่ดีมากคนนึง แล้วเค้าก็มีนิสัยน่ารักสุภาพอ่อนหวานก็ไม่แปลก
ถ้าผมจะรู้สึกอะไรเกืนเพื่อนไปบ้าง แต่ติดตรงที่เค้าคบกับเพื่อนเก่าผมที่รู้จักผ่านๆไม่ได้สนิทอะไรเท่าไหร่
เรื่องนี้ผมก็รู้สึกผิดสองต่อเพราะผมมีอะไรกับเขาแล้วเขาก็เป็นแฟนเพื่อน ตอนแรกผมคิดว่ากลัวเสียเพื่อนเก่า
ผมก็เลยไม่ตื๊อ แต่สุดท้ายเรื่องที่มีอะไรกันเหมือนทำให้ผมต้องตัดเพื่อนเก่าทิ้งไปเพื่อแก้ไขเรื่องปัจจุบัน
ตลอดเวลาหลายครั้งที่ผมมีความรู้สึกที่เพื่อนไม่ควรมีให้กัน ผมหึงเค้ากับแฟน หึงกับคนทั่วไป
หึงกับคนที่มาใกล้ แรกๆก็แอบหึง แต่พอผ่านไปเรื่อยๆจสกที่แอบหึงก็เริ่มเปิดเผย แล้วก็เริ่มทะเลาะกัน
เพราะเขาไม่เข้าใจกับสิ่งที่ผมทำ เขาเห็นผมเป็นแค่เพื่อน จนเวลาผ่านไป
ผมมีโอกาสได้เล่นโทรศัพท์เขา แล้วเหมือนมีอะไรดลใจให้ผมเข้าไปเปิดแชทที่เขาคุยกับเพื่อนคนนึง
ปกติผมจะไม่ก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวใครเลย แต่ครั้งนี้คงเป็นเพราะผมหวงเค้านั่นแหละก็เลยอยากรู้ว่า
เค้าคุยกับใครอยู่ ผมเห็นแชทล่าสุดที่เค้าคุยก็เลยเข้าไปอ่าน ตอนแรกผมก็เห็นแค่ข้อความปกติ
ที่เพื่อนจะแลทคุยกัน แต่ผมกดไปดูที่รูปภาพที่เขาส่งให้กัน แล้วผมก็ไปเจอรูปกองเลือดที่เขาส่งไป
ตอนแรกผมคิดว่าเค้าคงหารูปมาอำเพื่อนเล่นกัน แต่ผมเห็นมือและขาเขาในรูป
ผมก็รุ้สคกไม่ดีเลยเลื่อนแชทขึ้นไปอ่าน เขาคุยเรื่องแท้ง ผมตกใจมากที่เห็นว่าเขาคุยเรื่องนี้
แต่เป็นการแท้งตามธรรมชาติเขาไม่ได้ขับออกหรือทำอะไรไม่ดี เท่าที่ผมอ่านเขาไม่รู้ตัวว่าตัวเองท้อง
ผมก็ไม่ได้ย้อนขึ้นไปอ่านอีก เพราะกลัวว่าเขากลับมาเห็นผมเล่นโทรศัพท์เขา หลังจากที่ผมเห็นแชทนั้น
ที่เขาคุยกับเพื่อนผมคิดมาตลอดว่าเขามีอะไรที่ปิดบังผมจริงๆ ผมลองย้อนกลับไปคิดหลายครั้ง
ที่อยู่ดีๆเขามองผมด้วยแววตาเศร้าๆและบางครั้งเขาร้องไห้ออกมา แต่พอผมถามเขากลับบอกผมว่า
เขามีปัญหากับเพื่อนแต่ผมก็ไม่ได้เชื่อว่าเขามีปัญหากับเพื่อนเก่าเขา แชทที่ผมอ่านที่เขาคุยกับเพื่อน
เป็นช่วงหลังปีใหม่ ถ้านับเขาก็คงจะท้องมา4เดือนนกว่าโดยที่เขาไม่รู้และเขามีอาการบ่นปวดท้องกับผม
แต่ผมก็เข้าใจว่าเขาคงปวดท้องประจำเดือน และเขาก็บอกผมแบบนั้น หลังจากที่ผมรุ้เรื่องนี้ผมก็สงสัยมาตลอด
ผมคิดเสมอว่าใช่ผมรึป่าว เป็นผมใช่มั้ย เพราะผมเป็นคนแรกของเค้าผมก็คิดจนจะเป็นบ้า
ผมตัดสินใจถามอ้อมๆว่าเขามีอะไรจะบอกผมรีป่าว ผมต้องรู้อะไรที่เขาไม่ได้บอกรึป่าว เขาเงียบไปพักใหญ่
แล้วก็นิ่งไปหลังจากที่ถาม เขาก็ตอบว่าไม่มีนะ แล้วก็นิ่งซึมไปทั้งวันจนผมรู้สึกได้ว่าเขาปิดบังผมจริงๆ
ผมพยายามจะรู้เรื่องนี้แต่เขาก็ปิดกั้นและปฏิเสธว่าไม่มีอะไรปิดบังผม หลายครั้งที่ผมลองพูดถึงเรื่องมีลูก
เพราะอยากรู้ปฏิกิริยาเขา แล้วก็เป็นที่ผมคิดไว้จริงๆ เขาตาเริ่มแดงขึ้นเรื่อยๆแล้วก็ร้องไห้จริงๆ
แต่เขาก็ยังคงบอกผมว่าเขาไม่เป็นอะไรเขาไม่มีอะไรปิดบังผมจริงๆ จนผมท้อที่จะเข้าหาเขา
และตอนนี้ผมรู้สึกผมไม่เป็นอันจะคิดเรื่องอะไรยกเว้นเรื่องที่เขาท้องแล้วแท้งไป ผมอยากรู้ว่าผมเป็นพ่อใช่มั้ย
หรือไม่ใช่ 90%ผมคิดว่าใช่และผมก็มั่นใจ แต่เขากลับไม่พูดอะไรไม่เอ่ยอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย เวลาอยู่ต่อหน้า
เขาก็ปกติกับผม ทำตัวเป็นเพื่อนสนิทคนนึงเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างผมกับเขา และตอนนี้เขาดูซึม
ไม่ค่อยร่าเริงไม่สดใสเหมือนเมื่อก่อน เริ่มเอาแต่เก็บตัวไม่ค่อยไปไหนกับผมเหมือนเมื่อก่อน และหลายครั้ง
ที่ผมสัมผัสได้ว่าเขาพยายามตีตัวออกห่างผม พยายามเลี่ยงการอยู่ด้วยกันทั้งต่อหน้าและหลังคนอื่น
ผมจะทำยังต่อไปดี ผมควรถามเขาตรงๆหรือต้องทำยังไง เพราะถ้าผมถามตรงๆเขาก็จะไม่ไว้ใจผมอีก
เพราะเขาคงรู้ว่าผมก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวเขา และถ้าบังเอิญว่านั่นไม่ใช่ลูกผมเขาจะเสียหายในความคิดผม
และเขาคงจะตีตัวออกห่างจากผมเพราะรู้เรื่องของเขามากไปในเรื่องที่เขาไม่อยากให้รุ้ แต่ผมค่อนข้างมั่นใจ
ว่าผมเป็นพ่อ ถึงต่อให้เป็นครั้งแรกหรือกินยาคุมก็มีโอกาสท้องได้ใช่มั้ยครับ? แล้วถึงต่อให้เขาไม่รุ้ตัวว่าท้อง
ก็คงไม่ใช่เรื่องแปลกเพราะจากที่ผมเปิดแชท ผมเห็นว่าเขาตรวจถึง5ครั้งผลที่ออกมามีขึ้นว่าท้องแค่อันเดียวจางๆ
ที่เหลือไม่ขึ้นขีดอะไร ผมอยากรับผิดชอบเขาครับอยากดูแลเขาจริงๆ ส่วนนึงก็เพราะรู้สึกผิดที่ล่วงเกินเขา
แต่ส่วนนึงมาจากความรุ้สึกที่เกิดขึ้นเรื่อยๆ แต่เพราะเค้าเห็นผมเป็นเพื่อนผมก็ไม่สามารถจะแสดงออกได้
ตอนนี้กังวลมากครับ ผมสงสัยว่าเขาท้องกับผมจริงๆ แต่ทำไมเขาถึงเลือกที่จะปิดบังผม และตอนนี้เขาเริ่มเปลี่ยนไป
เขาเหม่อลอยซึมและเศร้าเกือบตลอดทั้งวัน แววตาท่เขามองผมก็ไม่เหมือนเดิมมาซีกพักแล้ว
เหมือนทุกครั้งที่เค้ามองผมเค้าจะร้องไห้ ทุกครั้งที่มองแววตาเค้าสื่อออกมาได้ชัดว่าเค้ามีเรื่องในใจมากมาย
อาจจะเป็นแค่เรื่องนี้แต่มันก็หนัก แล้วผมจะต้องทำยังไงต่อไป? ผมกลัวทางออกจะทำให้ผมกับเขาต้องไม่เหมือนเดิม
(เขากับแฟนที่เป็นเพื่อนผมเลิกกันตั้งแต่หลังเกิดเรื่องคืนนั้น)