สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นหนูขอแนะนำตัวก่อนนะคะว่าหนูเคยซิ่วมาแล้วรอบนึงตอนนี้ก้อได้มหาลัยใหม่แล้วค่ะสาเหตที่ซิ่วตอนนั้นคือไม่มีความรู้สึกเหมือนตอนเรียนชั้นอื่นๆที่คิดว่ามันคือหน้าที่และมันจำเปนที่จะต้องผ่านไปให้ได้ ที่หนูเรียนมหาลัยก้อเพราะตามค่านิยมของสังคมและไม่เคยตัดสินใจได้จิงๆว่าจบมาแล้วจะทำอะไร หนูมีความรู้สึกว่าถ้าไม่มีแรงจูงใจ
หรือเป้าหมายในการเรียนมหาลัยจิงก้อเริ่มสร้างอนาคตให้ตัวเองตอนนี้ก่อนเวลา4ปีเลยไม่ดีกว่าหรอ มักจะมีความรู้สึกแบบนี้ตลอดเวลาจนทำให้หนูไม่มีความสุขในการเรียนและไม่คิดจะสู้ คิดแต่จะทำงานและวางแผนอนาคตอย่างเดียวแต่ก้อเคยมีคนบอกว่ามหาลัยง่ายๆแค่นี้ยังผ่านไม่ได้คิดจะพูดเก่งทำไมว่าจะสร้างอนาคตตอนนี้ หนูก้อเห็นด้วยค่ะเพราะฉะนั้นตอนนี้หนูลำบากใจมากและไม่มีความสุขเลย หนูอยากรู้ว่าพี่ๆที่ไม่เรียนมหาลัยมีความรู้สึกอย่างไรบ้างคะกับสายตาของคนอื่นและเผชิญกับมันยังไง ปลอบใจตัวเองยังไงและตอนนี้เสียใจที่ไม่ได้เรียนมหาลัยรึป่าว
ไม่เรียนมหาลัยจะมีอนาคตไหม?จะโดนดูถูกมากไหม?
หรือเป้าหมายในการเรียนมหาลัยจิงก้อเริ่มสร้างอนาคตให้ตัวเองตอนนี้ก่อนเวลา4ปีเลยไม่ดีกว่าหรอ มักจะมีความรู้สึกแบบนี้ตลอดเวลาจนทำให้หนูไม่มีความสุขในการเรียนและไม่คิดจะสู้ คิดแต่จะทำงานและวางแผนอนาคตอย่างเดียวแต่ก้อเคยมีคนบอกว่ามหาลัยง่ายๆแค่นี้ยังผ่านไม่ได้คิดจะพูดเก่งทำไมว่าจะสร้างอนาคตตอนนี้ หนูก้อเห็นด้วยค่ะเพราะฉะนั้นตอนนี้หนูลำบากใจมากและไม่มีความสุขเลย หนูอยากรู้ว่าพี่ๆที่ไม่เรียนมหาลัยมีความรู้สึกอย่างไรบ้างคะกับสายตาของคนอื่นและเผชิญกับมันยังไง ปลอบใจตัวเองยังไงและตอนนี้เสียใจที่ไม่ได้เรียนมหาลัยรึป่าว