เรื่องมันมีอยู่ว่าเราขึ้นมหาลัยต้องมาเรียนต่างจังหวัดซึ่งทางบ้านเราก็ฐานะไม่ดี แค่รถเราก็ไม่มีต้องติดรถเพื่อนไปมอ เพื่อนในกลุ่มของเรามีแต่คน ค่อนข้างมีฐานนะ จะเล่าเหตุการณ์ที่รู้สึกทะเทือนใจเป็นข้อ ๆ นะคะ
-โทรศัพท์เราค่อนข้างเก่า โดนล้อว่า เปลี่ยนเถอะกูขอร้อง กูเห็นแล้วสงสารโทรศัพท์ แล้วก็ขำกัน เราเลยบอกไปว่าเรายังไม่มีเงิน
-ทักในเฟสมาถามว่าทำไร เราก็บอกกินข้าว (ข้าวกล่อง อาหารตามสั่ง) พร้อมถ่ายรูปไปให้ดู หายไปพักนึง ส่งรูป หอย ปู กุ้งตัวใหญ่ แซลม่อน ซูชิมาให้ดู พร้อมกับบอกว่า "กูอ้วนแน่เลยที่บ้านพามากินแต่ของดีดี"
-พ่อเราให้เงินมาแค่ต่อเดือน 3000 รวมค่าหอ ซึ่งน้อยมาก แต่เราขายของออนไลน์ เลยมีรายได้เสริมขึ้นมาแค่นิดเดียว แค่ช่วยให้พอกินต่อเดือน เพื่อนชอบพาไปพวกร้านบิงซู ฮันนี่โทส ซึ่งแพง ราคา 100 ขึ้นทั้งนั้น มีแค่น้ำปั่นราคาประมาณ 50-60 เราก็เลยกินน้ำปั่น เพราะต้องเก็บเงินไว้กินวันหลัง แต่ก็โดนขยั้นขยอให้กิน จนเราต้องกิน ซึ่งราคาของที่กินไป เรากินข้าวได้ 4 มื้อ ความจริงเราไม่อยากไป แต่ปฎิเสธอะไรไม่ได้ เพราะเราไม่มีรถ และ ทุกคนก็พร้อมใจไป
-เวลาซื้อโทรศัพท์มาใหม่ชอบเอามาพูดให้เราฟัง เช่น "ไอโฟนกูมันตกอีกแล้วเจ็บปวดมาก" "ดูไอโฟนกูตก ตอนตกไม่ได้ใส่เคสเป็นรอยเลย"
-เพื่อนนั่งพูดถึงทองกัน ดูสร้อยดูแหวน ที่ใส่ไปมอ แล้วก็หันมาถามเราว่า ไม่ชอบใส่ทองบ้างหรอ
-เราซื้อนาฬิกามา ซึ่ง เพื่อนบอกว่าสวย แล้วก็ถามว่าเท่าไหร่ เราบอก 120.- แล้วเพื่อนก็พูดกลับมาว่าของกู 3500.- แล้วพอตอนเย็นเพื่อนก็ไปซื้อ นาฬิกา จีช็อก แล้วถ่ายรูปอัพเฟส
นี่แค่ คราว ๆ ความจริงมีเยอะกว่านี้ แต่อันนี้คือที่รู้สึกมาก ๆ เราสมควรทำไงดี ทนต่อไป ใช่ไหม ที่ผ่านมาเราพยายาม เฉย ๆ มาตลอด เพราะเราไม่ได้อยากมี อยากได้ แต่มันเจ็บตรงคำพูด
เราจนแต่เพื่อนรวยความแตกต่างที่เจ็บลึก ๆ
-โทรศัพท์เราค่อนข้างเก่า โดนล้อว่า เปลี่ยนเถอะกูขอร้อง กูเห็นแล้วสงสารโทรศัพท์ แล้วก็ขำกัน เราเลยบอกไปว่าเรายังไม่มีเงิน
-ทักในเฟสมาถามว่าทำไร เราก็บอกกินข้าว (ข้าวกล่อง อาหารตามสั่ง) พร้อมถ่ายรูปไปให้ดู หายไปพักนึง ส่งรูป หอย ปู กุ้งตัวใหญ่ แซลม่อน ซูชิมาให้ดู พร้อมกับบอกว่า "กูอ้วนแน่เลยที่บ้านพามากินแต่ของดีดี"
-พ่อเราให้เงินมาแค่ต่อเดือน 3000 รวมค่าหอ ซึ่งน้อยมาก แต่เราขายของออนไลน์ เลยมีรายได้เสริมขึ้นมาแค่นิดเดียว แค่ช่วยให้พอกินต่อเดือน เพื่อนชอบพาไปพวกร้านบิงซู ฮันนี่โทส ซึ่งแพง ราคา 100 ขึ้นทั้งนั้น มีแค่น้ำปั่นราคาประมาณ 50-60 เราก็เลยกินน้ำปั่น เพราะต้องเก็บเงินไว้กินวันหลัง แต่ก็โดนขยั้นขยอให้กิน จนเราต้องกิน ซึ่งราคาของที่กินไป เรากินข้าวได้ 4 มื้อ ความจริงเราไม่อยากไป แต่ปฎิเสธอะไรไม่ได้ เพราะเราไม่มีรถ และ ทุกคนก็พร้อมใจไป
-เวลาซื้อโทรศัพท์มาใหม่ชอบเอามาพูดให้เราฟัง เช่น "ไอโฟนกูมันตกอีกแล้วเจ็บปวดมาก" "ดูไอโฟนกูตก ตอนตกไม่ได้ใส่เคสเป็นรอยเลย"
-เพื่อนนั่งพูดถึงทองกัน ดูสร้อยดูแหวน ที่ใส่ไปมอ แล้วก็หันมาถามเราว่า ไม่ชอบใส่ทองบ้างหรอ
-เราซื้อนาฬิกามา ซึ่ง เพื่อนบอกว่าสวย แล้วก็ถามว่าเท่าไหร่ เราบอก 120.- แล้วเพื่อนก็พูดกลับมาว่าของกู 3500.- แล้วพอตอนเย็นเพื่อนก็ไปซื้อ นาฬิกา จีช็อก แล้วถ่ายรูปอัพเฟส
นี่แค่ คราว ๆ ความจริงมีเยอะกว่านี้ แต่อันนี้คือที่รู้สึกมาก ๆ เราสมควรทำไงดี ทนต่อไป ใช่ไหม ที่ผ่านมาเราพยายาม เฉย ๆ มาตลอด เพราะเราไม่ได้อยากมี อยากได้ แต่มันเจ็บตรงคำพูด