ภาพความเหงาที่กวนใจ

ช่วงนี้กระทู้แนวสตรีทญี่ปุ่นมีเยอะ แถมถ่ายด้วยกล้องคอมแพคฟิล์มด้วยถ่ายได้ดีด้วย ผมเลยอยากนำเสนอภาพเดินถ่ายไปเรื่อยเปื่อยในแนวของผมบ้างอันนี้ขอหยิบภาพจากจีนขึ้นมาเพื่อสวนกระแสกับคนที่หยิบภาพญี่ปุ่นมาลง ได้เห้นภาพฟิล์มก็คิดถึงไม่ได้แตะฟิล์มมาครึ่งปีได้ครับ ภาพที่ผมหยิบมาเป้นภาพจากกล้องดิจิตอล
อยากจะให้ภาพมันสื่ออารมแบบเหงาๆแต่ก็คงทำได้แค่นี้ เข้ากับปลายฤดูฝน
ไม่ว่าถนนคนเดินคนจะมากมายเพียงใด นั่นก็ใช่ว่าจะดูครึกครืนแต่ก็ได้แต่เดินไปข้างหน้า
ถนนคนเดินที่ไม่สดใส ฟ้าวันนั้นอึมครึม ฝนตกเบาๆ

ตกหล่นภาษาไทย ขอโทษ ณ ตรงนี้
ขอบคุณพื้นที่สีน้ำเงินของพันทิฟที่ให้ได้ร่วมแบ่งปันภาพ