[CR] [OH! TAIWAN : ตกหลุมรักคุณเข้าแล้ว] เขามาเป็นคู่หนูไปเป็นขี้ แฮ่!

สวัสดีจ้าาา
สวัสดีพ่อแม่พี่น้องลุงป้าน้าอาปู่ย่าตายายและพี่ชายข้างบ้าน แฮ่!
หลังจากห่างหายไป 10 เดือนกว่า วันนี้เรากลับมาคลอดรีวิวที่สอง
ไม่รู้ว่ามีคนอยากอ่านไหม แต่ก็จะรีวิวอ่ะแก

กระทู้แรก สิงคโปร์ไง
อ่ะ! ไม่ได้อ่านหรอ ไม่ได้อ่านก็ไปอ่านเนอะ
https://pantip.com/topic/35509326

พระเอกวันนี้อยู่ที่นี่
เขามีตัวตนแต่ต้องใช้ใจสัมผัสและใช้ตาดูอย่างตั้งใจ
ไม่ได้มาเขียนนิยาย เพ้อฝันทำไมเนี่ย! มามาเรามาเริ่มใช้ตากับใจกันเถอะ

- ช่วงเวลาเดินทางเดือน พฤษภาคม 2560 -

- จุดเริ่มต้นอยู่ที่นี่ไง -
ทริปนี้เป็นความตั้งใจของเรา ความฝันหนึ่งอย่างคือต้องไปไต้หวัน ไม่ว่ายังไงก็ต้องไป
เป็นความต้องการตั้งแต่ช่วงเรียนมหาวิทยาลัยปีหนึ่ง หลงรักไต้หวันจากคำบอกเล่าของผู้คนที่มารีวิว
ใจมันก็คิดว่าที่นู้นมันสวยจริงๆ หรือมันสวยเพราะเทคนิคการถ่ายภาพกันนะ
จนวันนี้เรียนจบมหาวิทยาลัยแล้ว ใช่! จบมหาวิทยาลัย การรอคอยมาสี่ปีกำลังจบลง
เมื่อวันนึงโปรสายการบินนกเหลืองๆขี่สกู้ดเตอร์ออกมาพอดีในช่วงสอบเสร็จ แล้วจะรออะไร กดจองเลย
จะได้ไปจริงๆแล้ว ตอนนั้นตื่นเต้นมากไม่ได้ชวนใครเลย แต่เคยบอกเพื่อนๆไว้ว่าอยากไปนะ จะไปนะ
พอมานั่งคิด เอ่อออ ควรมีเพื่อนไปไหม ไปกับเพื่อนน่าจะสนุกกว่าคนเดียว
คุณกำลังคิดใช่ไหมว่าต้องมีเพื่อนไปกับเราแน่ๆ คุณกำลังคิดผิด
ทริปนี้ไปคนเดียวอีกแล้ว แต่ไม่เป็นไรสิงคโปร์ไปคนเดียวได้ ทำไมไต้หวันจะไปคนเดียวไม่ได้ ใช่มะ? โฮ่.
เบื่ออ่านเรื่องเราแล้วใช่ไหม ไปอ่านเรื่องของพระเอกของเรากันดีกว่า ฟิ่ววววว . .

(คำเตือน : กระทู้ไม่เหมาะแก่คนใจอ่อน ควรทำให้ใจแข็งก่อนดู เพราะไม่เช่นนั้นคุณอาจกดจองตั๋วไปโดยไม่รู้ตัว)

ไม่ใช่กระทู้รีวิวแบบอธิบายความตั้งแต่เริ่มต้นเดินทาง แต่เราจะรีวิวแบบเจาะจงสถานที่
สถานที่ที่ตกหลุมรัก สถานที่ที่เป็นพระเอก สถานที่ที่อยากแนะนำให้ไป

(๑)
- วัดหลงซาน : Longshan Temple -
เนื้อคู่จ๊าา จงมาหาข้า
เราไม่ได้มาเพราะเรื่องความรักจริงจริ๊งงงง มาไหว้พระเฉยๆ
ไม่อยากได้หรอกเนื้อคู่ ก็แค่ได้ด้ายแดงและเครื่องรางอีกสี่ห้าอัน
ก็ไม่ได้สนใจเรื่องความรักเท่าไหร่หรอก อืมมมม .
เราไปช่วงเที่ยงกว่า คนไม่เยอะเท่าไหร่หรือเพราะเป็นวันธรรมดา
ในวัดจะมีแผนที่บอกแต่ก็อ่านไม่ออกหรอกยืนดูพอเป็นพิธี
พอเอาเข้าจริงก็ไหว้ตามเดินตามคนท้องถิ่น เสมือนมาด้วยกัน ทำตัวเนียนเข้าไว้
ตรงที่ขายเครื่องรางมีภาษาไทยให้นะคะ ไม่ต้องกลัวว่าจะซื้อผิด
ไหว้เสร็จแล้วอย่าเพิ่งกลับ รอบๆวัดยังมีที่ให้เดินเล่น ถ่ายรูป อีกนะ แถมยังมีร้านอาหารให้ฝากท้องด้วย

บริเวณรอบๆวัด ลองเดินมาดูนะคะ เราว่าแถวนี้ถ่ายรูปสวยเลยแหละ

พอเดินเที่ยวเต็มอิ่มแล้วก็เดินกลับไปขึ้น MRTที่เดิม
เราเลยเดินลัดเข้าซอยที่ไปทะลุข้างวัด
เห็นร้านอาหารแล้วก็หิวขึ้นมาเราเดินเข้าร้านแรกที่เห็นเลยค่ะ

(๒)
- เจียงไคเช็ค : Chiang Kai Shek Memorial Hall -
เราไปถึงช่วงเย็นเพราะมัวแต่เดินเล่นอยู่ใน Taipei Main Station
ไปไม่ทันเข้าชมด้านในอาคาร แต่ไม่เป็นไรเก็บบรรยากาศด้านนอกก็พอ
ช่วงเย็นๆถึงดึกจะเห็นว่ามีคนมาวิ่งออกกำลังกาย และซ้อมเต้น
มุมถ่ายรูปเยอะพอสมควร เราเลยใช้เวลาอยู่ที่นี่ค่อนข้างนาน
ที่อยู่นานๆไม่ใช่อะไรนะ ถ่ายรูปเบี้ยวบ้าง ไม่ตรงบ้าง ถ่ายวนไปค่ะ
ก่อนขึ้นไปถ่ายรูปด้านบนก็ดูว่ามันไม่สูงเท่าไหร่พอเดินขึ้นทำไมรู้สึกเหนื่อย
อยู่ด้านบนแล้วให้ความรู้สึกเหมือนมีดาวรอบตัว คือมึนหัวนั่นเอง แฮ่! จะบ้าหรอ
มันจะรู้สึกแบบแสงไฟกลายเป็นดวงดาว มันคุ้มที่เดินขึ้นมาจริงๆ

(๓)
- ซุนยัดเซน : Sun Yat-sen Memorial Hall -
มาที่นี่ด้วยความบังเอิญ กลับจากไปไหนสักที่นี่แหละ เก๋าลืมมม
รถบัสที่นั่งมาขับผ่านเราไม่อยากเสียเวลาเลยกดกริ่งลงป้ายหน้า แล้วเดินย้อนกลับมา
ทัวร์เยอะมากค่ะ ก็เลยถ่ายรูปได้นิดเดียวก็กลับ ฝนก็จะตกด้วย
อยากกลับไปถ่ายรูปที่นี่ช่วงเย็นแต่ก็ไม่ได้ไป เพราะจากตรงนี้สามารถมองเห็น Taipei 101
ถ้ามาช่วงเย็นคงได้รูปสวยๆจากแสงไฟของตึกTaipei 101  

(๔)
- เป่ยโถว : Beitou -
ไปออนเซนที่ไม่ได้ออนเซน งง งงอะเด่ะ
ความตั้งใจคือจะไปแช่ออนเซน อยากให้ร่างกายผ่อนคลาย
อยากแหวกว่ายในน้ำร้อนกลางแจ้ง อยากโชว์หุ่น ไม่ใช่ละ !
เหมือนฟ้าจะไม่เห็นใจ ลงโทษด้วยสายฝน กระหน่ำลงมาเลยค่ะ
ฝนทำท่าว่าจะหยุดไอเราก็ดีใจ มีความหวังในการแช่ออนเซนขึ้นมาอีกครั้ง
แต่เหมือนฟ้ารู้ทันฝนไม่ยอมหยุดตก ยอมแพ้ต่อออนเซนแล้วค่ะ
จึงกางร่มเดินสวยๆไปดูน้ำพุร้อนแทน ระหว่างทางก็จะผ่านสวนและห้องสมุด
รู้สึกด้านล่างห้องสมุดจะมีการซ่อมแซมปรับปรุงอะไรบางอย่าง

(๕)
- จิ่วเฟิ่น : Jiufen Old Street -
ถนนแห่งของกินและของฝาก เมืองเล็กๆที่น่ารัก
พูดเรื่องกินไว้ใจเราได้เลย แต่ไม่มีรูปนะจ๊ะ เวลากินไม่ถ่ายรูป ใช่หรอ !
ทางขึ้นจะมึนๆหน่อยอะ นั่งรถบัสที่ไทเปเดินทางหนึ่งชม.ได้มั้ง
ช่วงแรกรถวิ่งนิ่มมากคือหลับไปตอนไหนไม่รู้ มาตื่นตอนใกล้ถึง
เพราะรถเหวี่ยงมันไม่ได้เหวี่ยงแรงเบอร์นั้นนะ แบบขับวนเขาขึ้นไป
แต่ เอ่อออ สนุกดี นั่งยิ้มกับกระจกเป็นคนบ้าเลย มาคนเดียวหนิเนอะ
ลงรถแล้วก็เกิดความมึน ไหนทางเข้าวะ? เสียงในใจมันดังขึ้นมา ลงผิดป้ายปะ?
ก็เลยเดินตรงไปเรื่อยๆ ถึงจะเห็นทางเข้านะ อยู่ตรงเซเว่นเลย
อากาศดีมากกก ตอนไปอยู่ที่ 18 องศา คืองานดีทั้งผู้ทั้งของกิน
พอมาคิดๆทำไมไม่จองที่พักบนนี้สักคืน ตอนกลางวันยังสวยแล้วตอนกลางคืนจะสวยขนาดไหน

(๖)
- อุทยานเย่หลิว : Yehliu Geopark -
จะมาดูหินทำไม หินแปลกๆแค่นี้หรอที่ไปดู
แก! ไม่รู้หรอว่ามันมีอะไรมากกว่าหินรูปทรงแปลกๆอะ
ลองมาแล้วไม่ผิดหวังนะ แต่ดูวันที่มาดีๆ อย่ามาเจอฝนและอย่ามาเจอทัวร์
โชคดีของเราที่ออกจากไทเปแต่เช้ามาถึงที่นี่ก็สายๆหน่อย
เจอทัวร์แต่ไม่เยอะมาก เออมันไม่แย่นะเพราะที่นี่มันใหญ่ถ่ายรูปได้หลายมุมไม่ต้องแย่งกัน
พอออกมาก็มีร้านอาหารทะเลเรียงอยู่เลือกกินได้เลย หรือจะเข้าตลาดก็ได้
เห็นอาหารทะเลแล้วรออะไรละ วิ่งเข้าไปซื้อข้าวเซเว่นกิน เอิ่มมม.

(๗)
- อุทยานแห่งชาติหยางหมิงซาน : Yang Ming Shan -
วันนี้ชุดพร้อมสำหรับการเดินมาก ตั้งใจไปเดินแล้วก็เดินอย่างเดียว
ไปถึงจริงๆ พ่อคุณ แม่คุณ เดินยังไม่ถึงกลางทางก็เหยียบเบรคแล้ว
มันเป็นทางขึ้นเขาใช้กำลังขาเยอะมาก ทำให้เปลี่ยนใจเดินชิลๆชมธรรมชาติแทน
ที่หยางหมิงซานเราไปแค่สองจุด จากทั้งหมดสิบกว่าจุดทำไมดูน้อยนิด
ที่แรกคือ Er zi ping เดินพอให้หัวใจชุ่มช่ำก็เดินกลับมารอรถไปอีกหนึ่งที่
นั้นคือ Qing tian gang จุดจอดรถป้ายสุดท้าย ลมแรงได้ใจมาก
มีคนมาถ่ายภาพรับปริญญาและพรีเวดดิ้งเยอะมาก วันที่ไปมี 5 คู่ อิจฉาเบาๆ
เวลาเดินก็ดูทางนิดนึงเนอะ เหยียบขี้วัวขึ้นมางานเข้านะคะ

ต่อที่คอมเม้นท์๑นะคะ โควต้าตัวอักษรหมดค่ะ