เหมือนลูกรักเราไม่เหมือนเดิม

สวัสดีทุกๆคนนะคะ คือเรื่องมีอยู่ว่าฉันกับสามีได้หย่าและแยกทางกันและตกลงดูแลลูกร่วมกัน ช่วงแรกๆฉันก็อยู่กับลูกมีความสุขดีส่วนพ่อเค้ามีอาชีพขับรถก็แวะมาหาบ้างไม่มีปันหาอะไรแต่อยู่มาวันหนึ่งสิ่งที่คิดไม่ถึงก็เกิดขึ้นพ่อของลูกก็แอบมาพาน้องไปและไม่ให้ฉันติดต่อกับลูกสักประมาณเกือบสองอาทิตย์เค้าถึงยอมให้คุยกับลูกและก็บอกว่าตอนนี้ลูกอยู่บ้านย่าจะเอาลูกมาเรียนที่บ้านย่า ฉันก็เลยขอเค้าว่าขอให้ลูดสอบก่อนได้ไหมเค้าบอกไม่เป็นไรลูกอยู่แค่อนุบาล2แต่ฉันด้วยความเป็นห่วงลูกด้านการเรียนจึงไปปรึกสาครูประจำชั้นของลูกว่าควรทำอย่างไร ครูก็ได้แนะนำว่ามันก็ไม่เป็นไรหลอกคะแม่แต่ทางที่ดีควรให้เด็กมาสอบก่อนจะดีกว่า สรุปเค้าก็ไม่ยอมลูกไม่ได้สอบก็เลยคุยขอเค้าให้เจอลูกบ้างได้ไหมเค้าก็ไม่ยอมตกลงฉันเลยไปปรึกสาที่ศาลเล่าให้ศาลฟังว่าเป็นมาอย่างไรศาลเลยให้ไปไกล่เกลี่ยกันที่ศาลเยาวชนก่อน ฉันก็ไปและก็ได้ทำหนังสือเชิญเค้ามาไกล่เกลี่ย และก็ตกลงไกล่เกลี่ยกันว่าเค้าขอดูแลลูก จ-ศ ส่วนฉันแค่ ส-อา ก็ไม่มีปัญหาอะไร แต่พอนานไปๆรับลูกมาอยู่แต่ละครั้งลูกก็ไม่ค่อยอยากมาเพราะที่บ้านไม่ค่อยมีเด็กฉันก็จะพาลูกไปเที่ยวเดินตามห้างเล่นของเล่นเพื่อสร้างจุดสนใจให้ลูกก็ดีขึ้นนะคะเค้าก็อยากมา แต่ช่วงตอนที่ลูกอยู่บ้านย่าโทรไปคุยก็จะไม่ค่อยคุยแต่กับพ่อเค้าย่าบอกว่าลูกคุยนานและถามหาพ่อเค้าบ่อยๆไม่เคยถามถึงแม่เท่าไร"รู้สึกน้อยใจนิดๆ"ทุกวันนี้เวลารับลูกมาก็จะถามลูกเสมอว่า รักแม่ไหม เค้าก็จะตอบว่ารัก และก็จะบอกว่าแม่ก็รักหนูนะ บางทีลูกก็จะบอกว่า รักพ่อกับแม่เท่ากันนะ เราก็ชื่นใจที่ได้ฟัง แต่เคยถามลูกว่าอยากกลับมาอยู่กับแม่ไหม ตอนเเรกลูกตอบว่าไม่อยากอยากอยู่กับย่ากับพ่อ แต่พอสักแป๊บแกนึกขึ้นได้ว่าแม่คงเสียใจก็จะบอกใหม่ว่าอยากอยู่กับแม่ แต่มันก็ไม่ได้มีแค่สิ่งนี้นะคะที่คิดว่าลูกรักฉันน้อยลงมันก็มีอีกหลายๆอย่างที่เปลี่ยนไปบางทีโทรคุยกันอยู่ดีๆก็พูดขึ้น " แม่ แม่มาหาหนูได้นะแต่ไม่ต้องมารับหนู" พอได้ยินพูดไม่ออกเลยคะรู้สึกใจสั่นๆเคยไปหาที่โรงเรียนช่วงพักเที่ยงเห็นลูกนั่งอยู่ที่ชิงช้า ทั้งๆที่เห็นว่าเป็นแม่มาแต่นั่งเฉยไม่สนจัยจนฉันจอดรถและถามว่าทำไมไม่มาหาแม่ล่ะลูก ไม่ดีใจหราที่แม่มา ลูกบอกว่าดีใจแต่กลัวแม่มารับไปพ่อสั่งว่าห้ามไปกับแม่ก็เลยบอกเค้าให้เข้าใจว่าแม่มาหาเฉยๆคิดถึง ถึงจะมาหา รึบางครั้งเวลาเราจะไปรับมาถ้าไม่มีอะไรมาล่อรึจะไปไหนก็ไม่อยากจะมา ฉันก็เลยคิดว่าลูกที่เคยเลี้ยงมามีเราคนเดียว รักและติดเรามาก พอห่างกันความผูกพันธ์มันจางลงได้ขนาดนี้เลยหรา ยิ่งนานวันไปอีกหน่อยลูกคงมองฉันเป็นคนอื่นก็น่าจะเป็นได้เพราะเวลาฉันกับลูกมันน้อยไปแค่สองวันต่ออาทิตย์(เศร้าใจคะ กลัวความสัมพันธ์ของลูกกับแม่จะจางหายไป) แต่ฉันก็จะยังคงทำให้เค้ารู้ว่าแม่รักลูกเหมือนเดิมไม่ลดน้อยลงจะพยายามเติมเต็มให้ลูกรู้และเข้าใจคะ