Life’s begin……
กลับมากับตอน 3 ค่ะ สำหรับ 2 ตอนแรก แล้วมีคนเข้ามาให้กำลังใจตามอ่านกัน ก็ขอขอบคุณมากนะคะ ยิ่งทราบว่ากระทู้นี้เป็นแรงบันดาลใจให้ใครหลายๆคนไม่ย่อท้อที่จะออกไปแตะขอบฟ้า ยิ่งทำให้เรามีแรงและกำลังใจในการทำกระทู้นี้ต่อไปค่ะ จะพยายามแชร์เรื่องงราวต่างๆให้ละเอียดที่สุดเท่าที่พอจะจำได้นะคะ
เช้าวันแรกของการเริ่มต้นชีวิตในต่างแดน เราตื่นร่วมๆ แปดโมงเช้า โดยมีคุณสาฯ มาปลุก อ้อ บอกก่อนว่าทางโฮสต์เราขอให้อยู่คนละห้อง เพราะเขาไม่เคยมีประสบการณ์รับคู่รักนักเรียนแบบนี้มาดูแลมาก่อน และที่บ้านมีแต่เด็กๆกำลังวัยรุ่น เราก็บอกว่าไม่เป็นไร เราไม่ถือ หลังอาหารเช้าเสร็จ เราใช้เวลาช่วงกลางวันไปกับการเดินเล่นในย่านชุมชนอีกครั้งเพราะยังเป็นวันเสาร์ที่โฮสต์ผู้ชายไปทำงานอยู่ โฮสต์ผู้ชายเราทำงานเป็นครูสอนดำน้ำ เป็นชาวแคนาเดี่ยน แต่ย้ายมาอยู่ที่นี่ โฮสต์ผู้หญิงเป็นฟิจิเชี่ยน ทั้งคู่บอกว่าเย็นๆหลังกลับจากทำงาน เขาจะพาเราขับรถดูเส้นทางที่เราต้องเดินทางไปโรงเรียนเองโดยจะขับตามเส้นทางของรถเมล์สายที่เราต้องขึ้นจากหน้าบ้านไปจนถึงป้ายสุดท้ายที่เราต้องลงและเดินไปโรงเรียน
ประมาณ 5 โมงเย็น โฮสต์ผู้ชายกลับมา แล้วก็มารับเรากับคุณสาฯ ไปดูเส้นทางที่เราต้องมาเรียน ก็ตื่นเต้นดีค่ะ ระหว่างนั่งอยู่บนรถขับดูเส้นทาง ทั้งคู่ก็จะคอยอธิบายว่าจะผ่านอะไรบ้าง จุดสังเกตต่างๆ จนถึงป้ายรถเมล์ป้ายสุดท้ายที่เราต้องลง และโฮสต์ผู้หญิงก็พาลงเดินข้ามถนนไปที่โรงเรียนซึ่งอยู่ไม่ไกลจากป้ายรถเมล์ที่ลง เป็นอันจบการสำรวจเส้นทางเดินทางมาเรียนไว้เท่านี้ หลังจากนั้นก็ขับกลับบ้านเพื่อทานอาหารเย็น
เมื่อหญิงสาววัยเกิน 35 ลุกขึ้นมาตามหาความฝันกับการใช้ชีวิตเป็นนักเรียนอีกครั้งบนดินแดนแห่งฝันของใครหลายๆคนNZตอน3
กลับมากับตอน 3 ค่ะ สำหรับ 2 ตอนแรก แล้วมีคนเข้ามาให้กำลังใจตามอ่านกัน ก็ขอขอบคุณมากนะคะ ยิ่งทราบว่ากระทู้นี้เป็นแรงบันดาลใจให้ใครหลายๆคนไม่ย่อท้อที่จะออกไปแตะขอบฟ้า ยิ่งทำให้เรามีแรงและกำลังใจในการทำกระทู้นี้ต่อไปค่ะ จะพยายามแชร์เรื่องงราวต่างๆให้ละเอียดที่สุดเท่าที่พอจะจำได้นะคะ
เช้าวันแรกของการเริ่มต้นชีวิตในต่างแดน เราตื่นร่วมๆ แปดโมงเช้า โดยมีคุณสาฯ มาปลุก อ้อ บอกก่อนว่าทางโฮสต์เราขอให้อยู่คนละห้อง เพราะเขาไม่เคยมีประสบการณ์รับคู่รักนักเรียนแบบนี้มาดูแลมาก่อน และที่บ้านมีแต่เด็กๆกำลังวัยรุ่น เราก็บอกว่าไม่เป็นไร เราไม่ถือ หลังอาหารเช้าเสร็จ เราใช้เวลาช่วงกลางวันไปกับการเดินเล่นในย่านชุมชนอีกครั้งเพราะยังเป็นวันเสาร์ที่โฮสต์ผู้ชายไปทำงานอยู่ โฮสต์ผู้ชายเราทำงานเป็นครูสอนดำน้ำ เป็นชาวแคนาเดี่ยน แต่ย้ายมาอยู่ที่นี่ โฮสต์ผู้หญิงเป็นฟิจิเชี่ยน ทั้งคู่บอกว่าเย็นๆหลังกลับจากทำงาน เขาจะพาเราขับรถดูเส้นทางที่เราต้องเดินทางไปโรงเรียนเองโดยจะขับตามเส้นทางของรถเมล์สายที่เราต้องขึ้นจากหน้าบ้านไปจนถึงป้ายสุดท้ายที่เราต้องลงและเดินไปโรงเรียน
ประมาณ 5 โมงเย็น โฮสต์ผู้ชายกลับมา แล้วก็มารับเรากับคุณสาฯ ไปดูเส้นทางที่เราต้องมาเรียน ก็ตื่นเต้นดีค่ะ ระหว่างนั่งอยู่บนรถขับดูเส้นทาง ทั้งคู่ก็จะคอยอธิบายว่าจะผ่านอะไรบ้าง จุดสังเกตต่างๆ จนถึงป้ายรถเมล์ป้ายสุดท้ายที่เราต้องลง และโฮสต์ผู้หญิงก็พาลงเดินข้ามถนนไปที่โรงเรียนซึ่งอยู่ไม่ไกลจากป้ายรถเมล์ที่ลง เป็นอันจบการสำรวจเส้นทางเดินทางมาเรียนไว้เท่านี้ หลังจากนั้นก็ขับกลับบ้านเพื่อทานอาหารเย็น