[CR] เดินทางไปกับ “Photobook”

เราจำได้เลยว่าได้ไปเที่ยวต่างจังหวัดกับครอบครัวครั้งล่าสุดเมื่อไหร่ ตอนประถม เห้ย!! มันนานมากเลยนะ ไม่รอช้าสิ เรา พ่อและแม่ก็เตรียมเก็บกระเป๋าไปท่องเที่ยวไร้ Plan กัน 5 วัน 4 คืน เดินทางตามแผนที่หน่ะ หลงๆบ้างสนุกดี สีสันชีวิต



เช้าวันที่ 1 - เราต้องตื่นเช้ามากกกกกก แต่ด้วยความตื่นเต้นและดีใจมากที่จะได้ไปเที่ยวในรอบ 10 กว่าปี นั่งรถไปตลอดทางไม่ง่วงเลย
และสถานที่แรกที่ไปไปที่ไหนหรอ ไม่รู้หรอก รู้แต่ปลายทางว่าจะไปให้ถึงเชียงคาน
พ่อขับรถ แม่ดูแผนที่ ส่วนเรานั่งร้องเพลงให้กำลังใจอยู่เบาะหลัง
แม่กางแผนที่ประเทศไทยภาคตะวันออกเฉียงเหนือดู ว่าจะถึงที่ไหนก่อน เมื่อได้ข้อสรุปเราก็ตรงไปยัง เขาค้อ จ.เพชรบูรณ์



การขับรถขึ้นเขาด้วยรถ City car นั้นไม่ใช่เรื่องง่าย ขึ้นเขา ลงเขา เบรคนี่ไหม้เลย พอไปถึงที่นั้นก็เกือบจะเย็นละ อากาศที่นั่นดีมากกกก เป็นสถานที่ที่เราไปแล้วชอบที่สุดในทริปนี้เลย เพราะบรรยากาศดีมาก ได้ไปสูดอากาศรับออกซิเจนยามเย็นจนปากสั่น ...หนาวจริง




แต่ที่เราไปพักในครั้งน ี้คือจุดที่ 2 นั่นก็คือ ไปรษณีย์ ซึ่งเขาบอกกันว่าเป็นจุดที่สวยและวิวดีที่สุดในเขาค้อเลย
ตอนที่เราไปถึงที่นู่นมันก็เย็นแล้ว คนที่มาเที่ยวต่างก็กางเต้นท์กัน ส่วนเรา 3 คนหรอ
ก็ยืนดูเขากางกันไปสิ ดูแล้วจำ จำแล้วนำมาใช้ไง
เป็นไงกางสวยมั้ย กว่าจะกางได้นะ มืดพอดี เราหยิบกล้องมาถ่ายเก็บบรรยากาศ ซึ่งไม่พลาดที่จะเก็บรูปตัวเอง ลง IG แช๊ะ! ดึกๆหนาวมากกกกกกกกก เรานอนแล้วเท้านี่หงิกเลย ตะคริวกิน โอยย…555



เช้าวันที่ 2 - เราบิดตัวเพื่อลุกขึ้นและหันไปจับที่หลังของตัวเอง โอโห เปียกแฉะ น้ำค้างยอดหญ้านี่ท่วมหลังเลย เราเดินออกไปแปรงฟันและเก็บภาพในยามเช้าของที่นี่ที่มีหมอกบางๆปกคลุม จริงๆเราตั้งใจจะมาถ่ายทะเลหมอกหนาๆนะ ที่มองออกไปก็เจอแต่ขนปุยๆ จนรู้สึกอยากจะกระโดด ตู้ม! ลงไปนอนบนปุยฝ้ายที่นุ่มนิ่มขาวสะอาด แต่อย่าเชียว ตายสถานเดียว



และภาพนี้ก็เป็นภาพที่ถูกเลือกมาใช้ในโฟโต้บุ๊ค ชื่อภาพ “มดขึ้นดอยแล้ว” หวานมะ



พอเราลงมาจากเขาค้อแล้วพ่อก็ขับรถมาเรื่อยๆ ชิวๆ จุดมุ่งหมายคือ ภูทับเบิก เรามองบรรยากาศรอบข้าง ซ้าย ขวา เต็มไปด้วยภูเขาที่เขียวชะอุ่ม แต่ตาก็ไปสดุดกับไร่สตอเบอรี่ งู้ยย ฝันว่าอยากมาไร่สตอเบอรี่แบบขั้นบันไดอย่างนี้มานานแล้ววว เหมือนในละครเลย พลาดได้ไงหล่ะ บอกพ่อให้จอดรถและขอลงไปเก็บภาพสักหน่อย



เข้าไปแล้วได้เก็บสตอเบอรี่สดๆจากต้นด้วยนะ อร่อยๆ > < …
แต่ตอนไปถึงเหลือแต่ลูกเล็กๆและ 555 คนแย่งเก็บไปหมด ดูสิคนเยอะจัง






เข้าวัดทำบุญกันหน่อย เปิดเน็ตดูแล้วเห็นวัดนี้สวยมากกกกกก ตามหาหลงทางไปหลงทางมาและแล้วก็เจอ… วัดนี้มีชื่อว่า “วัดผาซ่อนแก้ว” ซ่อนแก้วยังไง!? ไปดูกัน นี่เป็นสัญลักษณ์ของวัดนี้เลยนะ เห็นแล้วรู้เลยย พระพุทธรูป 5 องค์ เรียงลำดับกัน งามมากกก



ท้องฟ้า สีฟ้าสดใส ตัดกับแก้วที่ประดับตามผนัง สะท้อนระยิบระยับแววตา งามแต๊ๆเจ้า…




ขนาดพื้นยังเป็นแก้วเลยดูสิ โซบิ้วตี้ฟูลอ่ะ > < ก่อนเข้าวัดต้องแต่งกายสุภาพ กระโปรงสั้น ขาสั้น นี่ไม่ได้เลยนะ แต่ไม่ต้องห่วง ด้านหน้าเขามีให้เปลี่ยน เป็นกระโปรงยาวสีน้ำตาลที่มีเชือกผูกเหมือนกางเกงเล ใส่ทับไปเล้ยยย

โบถส์นี้ถูกประติมากรรมตกแต่งมากมายไม่ว่าจะเป็น เครื่องถ้วยชามสังคโลก ถ้วยชามเบญจรงค์ เป็นต้น ตกแต่งอย่างโอ่อ่า หรูหรา และมีสีสันเป็นเอกลักษณ์ และภาพนี้ก็ได้ประดับอยู่ใน Photobook ของเรา แก้วเป็นสีๆ เรียงกันสีสันสวยงาม มีชื่อภาพว่า อร่ามตระการตา



เก็บภาพดอกไม้ระหว่างเดินทางสักหน่อย (ภาพซ้าย) ดอกอะไรไม่รู้สีส้มตัดกับท้องฟ้าสวยดี (ภาพขวา) ลูกอะไรก็ไม่รู้มีผลคล้ายองุ่นเลย เป็นพวงๆเล็กๆ น่ารักดี





เมื่อไหว้พระ ทำบุญเสร็จแล้ว ก็ออกเดินทางต่อ ระหว่างเดินทางไปภูทับเบิก มันจะมี 2 ทางให้เลือก คือตรงไประยะใกล้กว่า แต่ชันมาก รถ city car เล็กๆ ไม่สามารถต้านทานความชันไหว จึงต้องเลือกเส้นทางที่ 2 โดยผ่าน ภูหินร่องกล้า จังหวัด พิษณุโลก แล้วจึงตรงไปภูทับเบิกได้ ถึงแม้ว่าจะมีระยะไกลกว่า แต่เดินทางปลอดภัยกว่า และได้แวะถ่ายรูปด้วย
…. แต่พอไปถึง อือหือออ! 4 โมงเย็น เข้าไปในอุทยาน คนนี่โล่งเลย เราแทบเป็นก๊วนสุดท้ายที่ได้เข้าไป รีบเข้า และรีบๆออก เดินหลงอีกต่างหาก ตอนแรกกะว่าจะไปผาชูธงก่อน เดินไปเรื่อยๆๆ พอมองไปฝั่งตรงข้ามสุดลิบตา เห็นธงโบกสะบัด บ๊ายบาย อ้าว! นี่เราเดินผิดเส้นทางหรอเนี่ย กำๆๆ ผ่านสุสาน ทปท. (กองทัพปลดแอกแห่งประเทศไทย) ด้วย อากาศนี่กำลังโพล้เพล้ได้ที่เลย ลมหนาวก็มา วังเวงสุดๆ 5555



ในที่สุดก็เดินตามๆเขาไป ภูหินร่องกล้า ชื่อก็บอกอยู่แล้วว่ามีหิน ใช่ มีทั้งหินปุ่ม หินแตก(หินแยก) เดินไปก็ต้องคอยระวัง เดินหลบหินปุ่ม กระโดดข้ามหินแตก แต่สวยจริงๆนะ ธรรมชาติสร้างมาแปลกดี หินเกิดนูนขึ้นเป็นปุ่มๆได้ไง และหินแตกก็มีทั้งแตกเล็ก แตกใหญ่
แตกเล็กๆแค่กระโดดข้ามได้ แต่แตกใหญ่นี่สิ มองลงไปนี่คือเหวเลย ว้าวว! โชคดีที่มีบันไดของทางอุทยานผู้ใจดี วางพาดให้เราเดินข้ามได้ 5555



จริงๆเย็นกว่านี้อีกนะ แต่ปรับค่ากล้องซะท้องฟ้าใสเลย5555

เดินไปบ่นไป เมื่อไหรจะถึง เหนื่อยก็เหนื่อย อยากถ่ายก็อยากถ่าย กลัวเย็นเกินไปแล้วไปไม่ถึงภูทับเบิก รีบเดินสุดชีวิต ถ่ายแข่งกับเวลา
พอมาถึงก็หายเหนื่อยนะ สวยมากจริงๆ แต่กว่าจะมาถึงที่จุด ผู้พิชิตลานหินปุ่มได้ ก็เริ่มมืดและ



มาย สปอนเซอร์ รายใหญ่ ภาพนี้เป็นภาพที่เราไว้เป็นหน้าปก Photobook เลยแหละ ให้เกียรติสุดๆ ผู้สนับสนุนใจดี ที่คอยไปเที่ยวเป็นเพื่อน…



พอแล้ว ได้ภาพที่ดั่งใจ แทบวิ่งกลับรถ รีบตรงดิ่งไปยัง ภูทับเบิกเดี๋ยวนี้ๆๆ ทางไปนี่ก็ลำบากใช่เล่น ชันก็ชัน ทางลัดก็เปลี่ยว เหมือนวนอยู่ในเหว(หุบเขา) ที่มีภูเขา 2 ลูกชิดติดกันและมีถนนเล็กคั่นระหว่างกลาง โอ้วว… ลุ้น เมื่อไหรจะถึง 55555
แต่เมื่อถึงที่จุดหมาย ก็มองไม่เห็นอะไรแล้วววว T ^T ฮึฮึ ได้แต่จุดไฟแล้วกางเต้นท์นอน ค่อยเก็บภาพตอนเช้าและกันเนาะ อิอิ
เช้าวันที่ 3 - ภูทับเบิกยามเช้า…
เหมือนภูเขาใต้น้ำเลย



เต้นท์เรียงรายกันสวยงาม นักท่องเที่ยวมาเที่ยวที่นี่เยอะจริงๆ ภาพแสงโอเวอร์ไปหน่อยนิ เราถ่ายย้อนแสง



กา กา กาหล่ำปลี มาถึงเขาตัดไปขายกันหมดแล้ว เหลือเท่านี้เอง T^T หมดกัน สิ่งที่คาดหวังไว้