สวัสดีค่ะทูกโคนนน แฮร่! เดี๋ยวขอแนะนำตัวก่อนเนอะ ขอตั้งนามสมมุติชื่อว่าสวยละกันอิอิ(มั่นหนามั่นโหนกมั่นกะโหลกไปอี๊กก) เดาได้นะคะว่าสวยหรือไม่สวยนี่ถ้าสวยคงไม่มานั่งมโนเพ้อเจ้อแบบนี้หรอกค่า555ได้ผู้ตั้งแต่อยู่ในห้องคลอดละ จะจับหมอปล้ำตั้งแต่เกิด555ไม่ใช่ละ อิฉันไม่ได้ขี้หริ่วขี้เหร่หรอกค่ะออกจะสวยมาก555(หรา) ไปทางหมวยๆเลยค่ะ แต่ไม่ใช่คนจีนนะคะไทยแท้ๆค่ะ เคยมีครั้งนึงค่ะวันตรุษจีนครูถามยัยหมวยเธอไม่ไปตรุษจีนหรอ? ห้ะ?คือไรคะอิฉันคนไทยค่า เพื่อนก็ล้อนี่ไม่ลืมตาหรอ หลับตาเดินทำไม? อีบ้าห่ารากถ้าตรูหลับตาจะมองเห็นเห้แบบมิงหรา
ขอท้าวความก่อนนะคะย้อนกลับไปตอนเราม.3ปัจจุบันม.4ค่ะ ตอนนั้นแอบชอบรุ่นน้องงคนหนึ่งค่ะ น้องเค้าอยู่ม.1(กินเด็กไปอีกก ช่างมันเถอะค่ะกินเด็กแล้วเป็นอมตะอายุยืนก็กินๆไปเถอะค่ะดีกว่าไม่ได้กิน555) คือน้องเค้านี่มองเผินๆนี่หน้านิ่งมากค่ะใครจะรู้ว่าจะกวนส้นติงงงได้ขนาดนี้(ปล.จากคำบอกเล่าขอเพื่อนตอนแข่งงcrosswordกับน้องค่ะ) คือน้องเค้าตัวสูงงมากแบบม.1อะค่ะไม่คิดว่าจะสูงขนาดนี้เนอะ จากการคาดคะเนทางสายตาน่าจะ160-165เลยค่ะคือแบบ-..-ม.1นะคะยืนเทียบกับเพื่อนคนอื่นนี่พ่อแม่ลูกเลยค่า สูง ผอม แล้วก็เรียนเก่งมากค่ะถ้าเทียบกับอิฉันนี่สวรรค์นรกเลยค่ะ เรื่องเรียนพอถูๆไถๆเรื่องผชนี่หื้มมจรวดเลยค่า
เริ่มแรกเลยค่ะมีใครเป็นบ้างคะคือไม่รู้ว่าเราแอบชอบเค้าตอนไหนอยู่ดีๆแล้วมันก็ชอบไปเอง จะเสด็จไปไหนนี่มองหาตลอดเลยแต่ยังไม่ขั้นโรคจิตนะคะแค่แบบเกือบๆ ตอนแรกคือเห็นเพื่อนมันปลื้มน้องคนนึงขอสมมุติว่าน้องเจเจละกันนะคะก็คนเดียวกับคนที่เราชอบแหละค่ะ เพื่อนมันแค่ปลื้มนะคะเห็นน้องน่ารักดีไรงี้แล้วมีวันหนึ่งตอนช่วงม.3เทอม1เพื่อนเราก็ชี้น้องเจเจให้ดูค่ะขอแทนชื่อนางงว่าAละกัน อินี่ก็ไม่ค่อยสนใจผชในรร.เท่าไหร่หรอกค่ะสนแต่ผ.ในซีรีย์
A:พวกน้องคนใครวะ (ด้วยความที่อิฉันเห็นผชที่ไหนนี่รีบหันขวับเลยจ้า ในความคิดตอนนั้นก็งั้นๆอ่ะ หล่อ แต่ไม่ได้เข้าตา เอาง่ายๆคือเฉยๆอะเนอะ ปล.อีน้องงเจเจฮอตมากในหมู่รุ่นพี่ค่ะ ซึ่งงน้องเค้าก็ไม่ได้ดูจะสนใจใคร555รวมถึงอิฉันด้วยเศร้าจุงTT)
หลังจากตอนนั้นมาล่วงเลยจนมาถึม.3เทอม2 คือน้องเค้าเดินผ่านหน้าห้องไรงี้เพื่อนอิฉันที่ปลื้มน้องเจเจขอแทนชื่อนางว่าบัวลอยละกัน(หิววโว้ยย555 ตอนนี้อยากกินไม่มีไรมาก พิมพ์ไปหิวไปTT)
บัวลอย:นั่นไงน้องเจเจ
ด้วยความที่อิฉันไวต่อผชมากรีบส่องน้องเค้าผ่านกระจกเลยค่ะ (คือกระจกห้องเรียนเราจะเป็นแบบถ้าคนมองจากข้างนอกจะไม่เห็นแต่ถ้ามองจากข้างในจะเห็นทะลุทรวงในค่ะ ไม่ใช่ละๆเวอร์อีกอินี่)
เรา:เห่ยยหล่ออ่ะ ใครวะ? (ย้อนกลับไปตอนเทอม1ไหนมิงบอกไม่เข้าตาไงฟร่ะะะะะ)
บัวลอย:น้องเจเจไง
(ไม้)
จากนั้นอิฉันก็เริ่มชอบน้องงเค้าแบบงงๆเลยค่า555 พอตอนเทอม1นี่ไม่ได้อยู่ในสายตาไม่รู้ทำไมสงสัยตอนนั้นอิฉันติดผ.ในซีรีย์เกินไปเลยมองข้าม อิฉันก็ต้องงชอบคนหล่ออยู่แล้วเป็นธรรมดา แต่ถ้านิสัยไม่โอนี่วิ่งแลยนะคะ จะมีกี่คนที่จะไม่มองงหน้าตาก่อนคะถามจริงง?? ไม่มองหน้าตานี่มองเท้าก่อนรึอยากถามสำหรับพวกที่บอกว่าอิฉันชอบคนที่หน้าตา แหมมอีหลวกก คนมีนอ11รดอยู่ตรงหน้าแบบพวกเธออิฉันคงจะชอบมั้งคะ?
หลังจากตอนนั้นก็แอบปลื้มอยู่ห่างๆอย่างห่วงๆ พักเที่ยงก็จะแอบมองน้องเค้า แอบถ่ายตารางเรียนน้องเค้าไว้ด้วย555(โรคจิตไปอี๊กก) น้องเค้าไปเล่นปิงปองอิฉันก็จะแอบมองอยู่บนตึก ซึ่งถ้ามองเยื้องลงไปจะเจอน้องเค้าเล่นปิงปองกับเพื่อนค่ะ คือเราเรียนอยู่ห้องประจำนะคะเราอยู่ชั้น2 น้องอยู่ชั้น3 ซึ่งจะไม่ค่อยเห็นกันเท่าไหร่แต่จะเจอตอนที่น้องเค้าเดินลงมาแต่น้องไม่ได้เดินลงมาทางบันไดเราค่ะน้องจะเดินไปอีกทางหนึ่ง (ปล.ห้องเราตอนนั้นติดบันไดค่ะ) แต่บางครั้งน้องก็จะเดินลงมาทางบันไดฝั่งเราค่ะ
ขอเล่าไปถึงเหตุการณ์เลยนะคะ บรรยายมาเยอะละคือตอนนั้นนั่งในห้องค่ะนั่งเม้าส์กับเพื่อนหลังห้องตอนนั้นตอนเย็นกำลังจะเลิกเรียน ขอแทนชื่อเพื่อนว่าอิเงาะนะคะ นางก็แอบปลื้มน้องเจเจค่ะคือแค่เห็นว่าน้องน่ารักนะไม่เหมือนอิฉันมโนไปเรื่อย ชอบหนักมากตอนนั้นไม่รู้เป็นเห้ไร555 งั้นขอแทนชื่อเพื่อนไปเลยนะคะ
P:อิบัวลอย นั่นไงน้องเจเจมิงอะ(จำได้รึป่าวคะคนที่แอบปลื้มน้องเจเจคนแรก คือแบบว่าน้องเค้าฮอตอ่ะค่ะ คือนังบัวลอยไม่ได้ปลื้มเจเจคนเดียวนะคะนางปลื้มน้องม.2อีกคน) (ตอนนั้นนังบัวลอยนั่งหน้าห้องค่ะ)
พออิฉันได้ยินเท่านั้นแหละค่าวิ่งไปเกาะประตูหลังมองน้องเค้าลงมาจากบรรไดก็ไม่เห็นนึกว่าน้องเค้าเดินลงไปแล้วก็เลยรีบวิ่งไปตรงบรรได ตามด้วยนังเงาะ แล้วด้วยความที่ไม่สนอิโหน่อิเหน่อิฉันก็.. (ปล.หน้าห้องจะตรงกับบรรไดนะคะ)
เรา:ไหนๆอ่ะเจเจอยู่ไหน?(ปล.พูดดังมากค่ะแต่ไม่ถึงขั้นตะโกน) ด้วยความที่ไม่เห็นน้องเค้า อิฉันเลยเปิดประตูเข้าห้องอย่างแรง
เรา:ไหนอิP น้องเจเจ มิงโกหกพวกตรูอิ
)
จากนั้นนังPก็ชี้มือไปหน้าระเบียง
P:นั่นไงน้องเจเจอิดวก
ณ จุดๆนั้นอินี่คือยืนอึ้งอยู่คือน้องเค้ากับเพื่อนน้องคนนึงนั่งตรงระเบียงหน้าห้องเราเว่ยคือน้องน่าจะมารอแข่งคัดลายมือที่ห้องประชุม เพราะว่าห้องเราติดกับห้องประชุมค่ะ แล้วจำได้ไหมคะว่าอิฉันพูดอะไร อิฉันพูดว่าไหนๆน้องเจเจคือมันตั้งดังอ่ะคือแบบ..ฟีลลิ่งตอนนั้นคือ สัพเพสัพตา สัตว์ทั้งหลายที่เป็นเพื่อนทุกข์พร้อมกาที่บินอยู่บนหัว...
เรา:เอ้าอีห่ามิง กูพูดว่าไหนๆเจเจอยู่ไหนตั้งดังอ่ะ น้องเค้าได้ยินแน่ๆคงจะคิดว่าตรูพูดชื่อน้องเค้าทำไม น้องเค้าคิดว่ากูบ้าแน่ๆ
ก(ปล.ชื่อจริงๆน้องเค้าทั้งรร.มีชื่อเดียวค่ะหมอลักษณ์ฟังธง เป็นชื่อที่ไม่มีคนตั้งอ่ะคะ น้องเค้าคงไม่คิดว่าอิฉันเรียกชื่อผิดหรอกมั้งคะ จนตอนนี้อิฉันก็ไม่รู้ว่าน้องเค้าได้ยินรึป่าว หรือไม่ได้สนใจเสียงแหลม18หลอดของอิฉัน555)
ส่วนนังเงาะที่ไปกับเรานางไม่ได้พูดอะไรนะคะนางวิ่งออกมาดูกับอิฉันเฉยๆจากนั้นอิเพื่อนที่นั่งเม้าส์กันทั้งหญิและชายแมร่งก็นั่งหัวเราะอิฉันค่ะ คือตอนนั้นแบบอายมากค่ะใส่ปิ๊ปคลุมหัวก็ยอม ฮืออออ โทษใครก็ไม่ได้ด้วยค่ะ เสร่อไปอี๊กก
ปล.ยังมีอีกหลายหตุการณ์เลยค่ะตอนนี้อยู่ในช่วงตัดใจจากน้องเค้าค่ะ ไม่รู้คิดผิดหรือถูกแต่อยากมาแชร์ประสบการณ์ด้านได้อายอดต่างๆนาๆ
ชอบรุ่นน้อง(ไปต่อหรือพอดี)
ขอท้าวความก่อนนะคะย้อนกลับไปตอนเราม.3ปัจจุบันม.4ค่ะ ตอนนั้นแอบชอบรุ่นน้องงคนหนึ่งค่ะ น้องเค้าอยู่ม.1(กินเด็กไปอีกก ช่างมันเถอะค่ะกินเด็กแล้วเป็นอมตะอายุยืนก็กินๆไปเถอะค่ะดีกว่าไม่ได้กิน555) คือน้องเค้านี่มองเผินๆนี่หน้านิ่งมากค่ะใครจะรู้ว่าจะกวนส้นติงงงได้ขนาดนี้(ปล.จากคำบอกเล่าขอเพื่อนตอนแข่งงcrosswordกับน้องค่ะ) คือน้องเค้าตัวสูงงมากแบบม.1อะค่ะไม่คิดว่าจะสูงขนาดนี้เนอะ จากการคาดคะเนทางสายตาน่าจะ160-165เลยค่ะคือแบบ-..-ม.1นะคะยืนเทียบกับเพื่อนคนอื่นนี่พ่อแม่ลูกเลยค่า สูง ผอม แล้วก็เรียนเก่งมากค่ะถ้าเทียบกับอิฉันนี่สวรรค์นรกเลยค่ะ เรื่องเรียนพอถูๆไถๆเรื่องผชนี่หื้มมจรวดเลยค่า
เริ่มแรกเลยค่ะมีใครเป็นบ้างคะคือไม่รู้ว่าเราแอบชอบเค้าตอนไหนอยู่ดีๆแล้วมันก็ชอบไปเอง จะเสด็จไปไหนนี่มองหาตลอดเลยแต่ยังไม่ขั้นโรคจิตนะคะแค่แบบเกือบๆ ตอนแรกคือเห็นเพื่อนมันปลื้มน้องคนนึงขอสมมุติว่าน้องเจเจละกันนะคะก็คนเดียวกับคนที่เราชอบแหละค่ะ เพื่อนมันแค่ปลื้มนะคะเห็นน้องน่ารักดีไรงี้แล้วมีวันหนึ่งตอนช่วงม.3เทอม1เพื่อนเราก็ชี้น้องเจเจให้ดูค่ะขอแทนชื่อนางงว่าAละกัน อินี่ก็ไม่ค่อยสนใจผชในรร.เท่าไหร่หรอกค่ะสนแต่ผ.ในซีรีย์
A:พวกน้องคนใครวะ (ด้วยความที่อิฉันเห็นผชที่ไหนนี่รีบหันขวับเลยจ้า ในความคิดตอนนั้นก็งั้นๆอ่ะ หล่อ แต่ไม่ได้เข้าตา เอาง่ายๆคือเฉยๆอะเนอะ ปล.อีน้องงเจเจฮอตมากในหมู่รุ่นพี่ค่ะ ซึ่งงน้องเค้าก็ไม่ได้ดูจะสนใจใคร555รวมถึงอิฉันด้วยเศร้าจุงTT)
หลังจากตอนนั้นมาล่วงเลยจนมาถึม.3เทอม2 คือน้องเค้าเดินผ่านหน้าห้องไรงี้เพื่อนอิฉันที่ปลื้มน้องเจเจขอแทนชื่อนางว่าบัวลอยละกัน(หิววโว้ยย555 ตอนนี้อยากกินไม่มีไรมาก พิมพ์ไปหิวไปTT)
บัวลอย:นั่นไงน้องเจเจ
ด้วยความที่อิฉันไวต่อผชมากรีบส่องน้องเค้าผ่านกระจกเลยค่ะ (คือกระจกห้องเรียนเราจะเป็นแบบถ้าคนมองจากข้างนอกจะไม่เห็นแต่ถ้ามองจากข้างในจะเห็นทะลุทรวงในค่ะ ไม่ใช่ละๆเวอร์อีกอินี่)
เรา:เห่ยยหล่ออ่ะ ใครวะ? (ย้อนกลับไปตอนเทอม1ไหนมิงบอกไม่เข้าตาไงฟร่ะะะะะ)
บัวลอย:น้องเจเจไง
จากนั้นอิฉันก็เริ่มชอบน้องงเค้าแบบงงๆเลยค่า555 พอตอนเทอม1นี่ไม่ได้อยู่ในสายตาไม่รู้ทำไมสงสัยตอนนั้นอิฉันติดผ.ในซีรีย์เกินไปเลยมองข้าม อิฉันก็ต้องงชอบคนหล่ออยู่แล้วเป็นธรรมดา แต่ถ้านิสัยไม่โอนี่วิ่งแลยนะคะ จะมีกี่คนที่จะไม่มองงหน้าตาก่อนคะถามจริงง?? ไม่มองหน้าตานี่มองเท้าก่อนรึอยากถามสำหรับพวกที่บอกว่าอิฉันชอบคนที่หน้าตา แหมมอีหลวกก คนมีนอ11รดอยู่ตรงหน้าแบบพวกเธออิฉันคงจะชอบมั้งคะ?
หลังจากตอนนั้นก็แอบปลื้มอยู่ห่างๆอย่างห่วงๆ พักเที่ยงก็จะแอบมองน้องเค้า แอบถ่ายตารางเรียนน้องเค้าไว้ด้วย555(โรคจิตไปอี๊กก) น้องเค้าไปเล่นปิงปองอิฉันก็จะแอบมองอยู่บนตึก ซึ่งถ้ามองเยื้องลงไปจะเจอน้องเค้าเล่นปิงปองกับเพื่อนค่ะ คือเราเรียนอยู่ห้องประจำนะคะเราอยู่ชั้น2 น้องอยู่ชั้น3 ซึ่งจะไม่ค่อยเห็นกันเท่าไหร่แต่จะเจอตอนที่น้องเค้าเดินลงมาแต่น้องไม่ได้เดินลงมาทางบันไดเราค่ะน้องจะเดินไปอีกทางหนึ่ง (ปล.ห้องเราตอนนั้นติดบันไดค่ะ) แต่บางครั้งน้องก็จะเดินลงมาทางบันไดฝั่งเราค่ะ
ขอเล่าไปถึงเหตุการณ์เลยนะคะ บรรยายมาเยอะละคือตอนนั้นนั่งในห้องค่ะนั่งเม้าส์กับเพื่อนหลังห้องตอนนั้นตอนเย็นกำลังจะเลิกเรียน ขอแทนชื่อเพื่อนว่าอิเงาะนะคะ นางก็แอบปลื้มน้องเจเจค่ะคือแค่เห็นว่าน้องน่ารักนะไม่เหมือนอิฉันมโนไปเรื่อย ชอบหนักมากตอนนั้นไม่รู้เป็นเห้ไร555 งั้นขอแทนชื่อเพื่อนไปเลยนะคะ
P:อิบัวลอย นั่นไงน้องเจเจมิงอะ(จำได้รึป่าวคะคนที่แอบปลื้มน้องเจเจคนแรก คือแบบว่าน้องเค้าฮอตอ่ะค่ะ คือนังบัวลอยไม่ได้ปลื้มเจเจคนเดียวนะคะนางปลื้มน้องม.2อีกคน) (ตอนนั้นนังบัวลอยนั่งหน้าห้องค่ะ)
พออิฉันได้ยินเท่านั้นแหละค่าวิ่งไปเกาะประตูหลังมองน้องเค้าลงมาจากบรรไดก็ไม่เห็นนึกว่าน้องเค้าเดินลงไปแล้วก็เลยรีบวิ่งไปตรงบรรได ตามด้วยนังเงาะ แล้วด้วยความที่ไม่สนอิโหน่อิเหน่อิฉันก็.. (ปล.หน้าห้องจะตรงกับบรรไดนะคะ)
เรา:ไหนๆอ่ะเจเจอยู่ไหน?(ปล.พูดดังมากค่ะแต่ไม่ถึงขั้นตะโกน) ด้วยความที่ไม่เห็นน้องเค้า อิฉันเลยเปิดประตูเข้าห้องอย่างแรง
เรา:ไหนอิP น้องเจเจ มิงโกหกพวกตรูอิ
จากนั้นนังPก็ชี้มือไปหน้าระเบียง
P:นั่นไงน้องเจเจอิดวก
ณ จุดๆนั้นอินี่คือยืนอึ้งอยู่คือน้องเค้ากับเพื่อนน้องคนนึงนั่งตรงระเบียงหน้าห้องเราเว่ยคือน้องน่าจะมารอแข่งคัดลายมือที่ห้องประชุม เพราะว่าห้องเราติดกับห้องประชุมค่ะ แล้วจำได้ไหมคะว่าอิฉันพูดอะไร อิฉันพูดว่าไหนๆน้องเจเจคือมันตั้งดังอ่ะคือแบบ..ฟีลลิ่งตอนนั้นคือ สัพเพสัพตา สัตว์ทั้งหลายที่เป็นเพื่อนทุกข์พร้อมกาที่บินอยู่บนหัว...
เรา:เอ้าอีห่ามิง กูพูดว่าไหนๆเจเจอยู่ไหนตั้งดังอ่ะ น้องเค้าได้ยินแน่ๆคงจะคิดว่าตรูพูดชื่อน้องเค้าทำไม น้องเค้าคิดว่ากูบ้าแน่ๆ
ส่วนนังเงาะที่ไปกับเรานางไม่ได้พูดอะไรนะคะนางวิ่งออกมาดูกับอิฉันเฉยๆจากนั้นอิเพื่อนที่นั่งเม้าส์กันทั้งหญิและชายแมร่งก็นั่งหัวเราะอิฉันค่ะ คือตอนนั้นแบบอายมากค่ะใส่ปิ๊ปคลุมหัวก็ยอม ฮืออออ โทษใครก็ไม่ได้ด้วยค่ะ เสร่อไปอี๊กก
ปล.ยังมีอีกหลายหตุการณ์เลยค่ะตอนนี้อยู่ในช่วงตัดใจจากน้องเค้าค่ะ ไม่รู้คิดผิดหรือถูกแต่อยากมาแชร์ประสบการณ์ด้านได้อายอดต่างๆนาๆ