เรื่องนี้อาจจะมีคนเขียนหลายรอบแล้วนะครับแต่ผมอยากเขียนอีกมีไรมะ 5555
ปูทางก่อนจะไปถึงเมนูอาหาร
" 麻辣 " คืออะไร !!?? แท้จริงแล้วมันคือรสชาติแบบหนึ่งในอาหารเสฉวน/ซื่อชวน四川
ซึ่งเป็นรสชาติเฉพาะของหารประเภทนี้ไม่ใช่เครื่องปรุงนะครับขอย้ำ สิบรอบ......
รสชาติเหมือนกับรส เค็ม ,หวาน ,เผ็ด ,เปรี้ยว โดยรสชาตินี้จัดอยู่ในหมวด " เผ็ด "
" 麻 " หมา แปลตรงตัวเลยว่าอาการชาไม่ใช่ไบชานะครับและไม่ใช่สัตว์ที่ร้องฮ่ง ๆๆ
" 辣 " ล่า แปลตรงตรงอีกเช่นกันว่าเผ็ด ดั้งนั้นก็แปลโต้ง ๆได้ว่าอาการเผ็ดร้อนแบบชา
หรือเผ็ดร้อนและชาครับโดยมากการปรุงแบบนี้จะมีเครื่องปรุงหลักที่ทำให้เกิดอาการชา
ในปากก็คือ 花椒 ฮวาเจียว/ชวงเจีย
ชื่ออะไรก็ตามนะครับบางคนอาจจะบอกไม่เหมือนกันผมว่ามันน่าจะจัดอยู่ใน เครือเดียวกันครับ
คล้ายกับไผ่ที่มันมีหลายพันธุ์
" 花椒 " จัดเป็นเครื่องเทศชนิดหนึ่งมีรสเผ็ด ประวัติแต่เดิมมีไม่ชัดเจน จากที่ค้นมานะครับ
1） แต่เดิมเป็นพืชที่โตอยู่ในป่าโซนตะวันตกของประเทศจีน แถบทิเบต ซินเจียง
ค่อนไปทางอินเดียและนิยมมากขึ้นในสมัยราชวงศ์ถัง
2） เข้ามาแพร่หลายในจีนช่วงที่มีเส้นทางสายไหมโดยนำเข้ามาแพร่หลาย
โดยชาวตะวันออกกลาง
ไม่ว่าจะกำเนิดยังไงนะครับในตอนนี้เท่าที่ผมรู้ก็มีอาหารจีนนี่ล่ะครับที่เอามาใช้ปรุงอาหารมากที่สุด
แต่ว่าทำไมถึงนิยมมากในแถบเสฉวน/สือชวน อันนี้เขาสันนิษฐานกันว่านะครับเน้นย้ำสันนิษฐาน ว่าเนื่องจากสรรพคุณทางยาของฮวาเจียวที่สามารถขับความชื้นและความเย็นในร่างกายได้นั่นเองเครับ
เนื่องจากมนทลเสฉวน/ซื่อซาน ซึ่งอยู่ทางตอนกลางของประเทศจีนเนี่ย
ภูมิอากาสค่อนจะข้างร้อนและมีความชื้อสูงมากๆ
เพราะมีภูมิประเทศเป็นแอ่งกระทะ
ทางการแพทย์แผนจีนเนี่ยการที่มีความชื้นในร่างกายสูงเนี่ย
จะทำให้เกิดโรคต่างเกี่ยวกับ ไขข้อ ผิวหนัง และระบบหายใจ ได้ง่าย
จึงทำให้เครื่องเทศและสมุนไพรชนิดนี้ได้รับความนิยมเอามาทำอาหารนั่นเองครับ
อันนี้น่าจะรวมกับที่ว่ารสเผ็ดชาอันแซบแสบทรวงและกลิ่นหอมเป็นลักษณะเฉพาะด้วย
กระทู้ถัดไปเราหน้าเรามาดูเมนูง่าย ๆที่ใช้ผงฮวาเจียวทำกันนะครับ
หมาล่า 麻辣 และ ฮวาเจียว 花椒 Again !!!!!
เรื่องนี้อาจจะมีคนเขียนหลายรอบแล้วนะครับแต่ผมอยากเขียนอีกมีไรมะ 5555
ปูทางก่อนจะไปถึงเมนูอาหาร
" 麻辣 " คืออะไร !!?? แท้จริงแล้วมันคือรสชาติแบบหนึ่งในอาหารเสฉวน/ซื่อชวน四川
ซึ่งเป็นรสชาติเฉพาะของหารประเภทนี้ไม่ใช่เครื่องปรุงนะครับขอย้ำ สิบรอบ......
รสชาติเหมือนกับรส เค็ม ,หวาน ,เผ็ด ,เปรี้ยว โดยรสชาตินี้จัดอยู่ในหมวด " เผ็ด "
" 麻 " หมา แปลตรงตัวเลยว่าอาการชาไม่ใช่ไบชานะครับและไม่ใช่สัตว์ที่ร้องฮ่ง ๆๆ
" 辣 " ล่า แปลตรงตรงอีกเช่นกันว่าเผ็ด ดั้งนั้นก็แปลโต้ง ๆได้ว่าอาการเผ็ดร้อนแบบชา
หรือเผ็ดร้อนและชาครับโดยมากการปรุงแบบนี้จะมีเครื่องปรุงหลักที่ทำให้เกิดอาการชา
ในปากก็คือ 花椒 ฮวาเจียว/ชวงเจีย
ชื่ออะไรก็ตามนะครับบางคนอาจจะบอกไม่เหมือนกันผมว่ามันน่าจะจัดอยู่ใน เครือเดียวกันครับ
คล้ายกับไผ่ที่มันมีหลายพันธุ์
" 花椒 " จัดเป็นเครื่องเทศชนิดหนึ่งมีรสเผ็ด ประวัติแต่เดิมมีไม่ชัดเจน จากที่ค้นมานะครับ
1） แต่เดิมเป็นพืชที่โตอยู่ในป่าโซนตะวันตกของประเทศจีน แถบทิเบต ซินเจียง
ค่อนไปทางอินเดียและนิยมมากขึ้นในสมัยราชวงศ์ถัง
2） เข้ามาแพร่หลายในจีนช่วงที่มีเส้นทางสายไหมโดยนำเข้ามาแพร่หลาย
โดยชาวตะวันออกกลาง
ไม่ว่าจะกำเนิดยังไงนะครับในตอนนี้เท่าที่ผมรู้ก็มีอาหารจีนนี่ล่ะครับที่เอามาใช้ปรุงอาหารมากที่สุด
แต่ว่าทำไมถึงนิยมมากในแถบเสฉวน/สือชวน อันนี้เขาสันนิษฐานกันว่านะครับเน้นย้ำสันนิษฐาน ว่าเนื่องจากสรรพคุณทางยาของฮวาเจียวที่สามารถขับความชื้นและความเย็นในร่างกายได้นั่นเองเครับ
เนื่องจากมนทลเสฉวน/ซื่อซาน ซึ่งอยู่ทางตอนกลางของประเทศจีนเนี่ย
ภูมิอากาสค่อนจะข้างร้อนและมีความชื้อสูงมากๆ
เพราะมีภูมิประเทศเป็นแอ่งกระทะ
ทางการแพทย์แผนจีนเนี่ยการที่มีความชื้นในร่างกายสูงเนี่ย
จะทำให้เกิดโรคต่างเกี่ยวกับ ไขข้อ ผิวหนัง และระบบหายใจ ได้ง่าย
จึงทำให้เครื่องเทศและสมุนไพรชนิดนี้ได้รับความนิยมเอามาทำอาหารนั่นเองครับ
อันนี้น่าจะรวมกับที่ว่ารสเผ็ดชาอันแซบแสบทรวงและกลิ่นหอมเป็นลักษณะเฉพาะด้วย
กระทู้ถัดไปเราหน้าเรามาดูเมนูง่าย ๆที่ใช้ผงฮวาเจียวทำกันนะครับ