เมื่อหลายปีนานมาแล้ว เราเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่หน้าตาแบบบ้านๆ ทั่วไป และก็มีผู้ชายเข้ามาแวะเวียนมาจีบเราบ้าง จนวันหนึ่งช่วงสิงหาคม 2554 เราได้รู้จักกับแฟนเราผ่านทางเพื่อนของเขา โดยที่เราสองคนยังไม่เคยเจอหน้ากันมาก่อน หลังจากเราคุยกับแฟนเราได้อาทิตย์กว่ากว่า แฟนเราก็ขอคบกับเราและเราสองคนก็ได้คบกันในวันที่ 28 สิงหาคม 2554 และได้นัดเจอกันในวันที่ 6 กันยายน 9 กันยายน แต่นัดเจอกันบ่อยๆ ตอนคบกับแฟนคนนี้ เราสองคนก็เหมือนคู่รักคู่อื่นๆ แต่เรามันนิสัยเสียเราเจ้าชู้คุยเผื่อเลือก
จนกระทั่งผ่านไปเกือบสามปี ช่วงเดือน เมษายน ปี 2557 ประจำเดือนเราไม่มา พอเวลาผ่านไปเดือน พฤษภาคม เราบอกเลิกแฟนเรา ที่บอกเลิกเพราะเขาไม่มีเวลาให้เรา และไม่สนใจเราเลย ปล่อยปะละเลยเหมือนเราไม่ได้เป็นอะไรกัน และตอนนั้นเราก็หวั่นไหวกับผู้ชายคนหนึ่ง เราบอกเลิกแฟนและเราก็ไปคบกับผู้ชายคนนั้น เราสองคนคบกันได้แค่เดือนเดียวเราก็เลิก เพราะเราแค่หลงเขา ความจริงแล้วเรารักแฟนเรามาก สุดท้ายเรากลับมาหาแฟนเรา แต่เราก็ต้องเสียใจ เพราะแฟนเราก็มีคนใหม่ไปแล้วเหมือนกัน แต่เขาก็ยอมเลิกเพื่อเรา แต่ก็เลิกไม่ขาดจนผู้หญิงคนนั้นมีคนใหม่แฟนเราจึงเลิกขาดจากผู้หญิงคนนั้น
วันเวลาผ่านไป เราท้องได้ 6 เดือน เราไม่สามารถติดต่อแฟนเราได้เป็นเวลา 3 วัน ตอนนั้นเราเตรียมใจไว้แล้วว่าแฟนเราอาจจะไม่รับผิดชอบและทิ้งเราไป แต่สุดท้ายเราก็ติดต่อแฟนเราได้ และได้ย้ายไปอยู่ที่หอกับแฟน และได้รู้ว่าแฟนเราโดนทำร้ายร่างกาย ตอนที่เราย้ายไปอยู่ด้วยกัน แฟนเรามีพฤติกรรมแปลกๆ ชอบแอบไปคุยโทรศัพท์ข้างนอก เราก็ถามว่าคุยกับใคร แฟนเราตอบว่าเพื่อน แต่เราไม่เชื่อและได้แต่เก็บความสงสัยไว้ จนกระทั่งวันหนึ่ง แฟนเราอาบน้ำอยู่และมีโทรศัพท์เข้า เราเลยเปิดดู ปรากฏว่าเป็นหญิงคนนึ่งส่งข้อความมา เราแอบเปิดดูทุกอย่าง เวลาโทร. เข้าโทร. ออก เขาสองคนคุยกันมากกว่าที่เรากับแฟนคุยกันซะอีก พอเรารู้เราก็เงียบ และแฟนเราก็รู้ว่าเรารู้แล้ว และได้บอกเราว่าตอนที่แฟนเราโดนทำร้ายไป รพ. ผู้หญิงคนนั้นรู้และได้ไปเยี่ยมแฟนเราที่ รพ. แต่เรามันโง่กลับไม่รู้อะไรเลย มีคืนหนึ่ง แฟนเราพูดกับเราว่า ถ้าเธอคลอดลูกแล้วเธอจะไปไหนก็ไปเถอะ เดี๋ยวลูกเราจะเลี้ยงเอง แล้วเราก็ไม่ต้องเจอกันอีก ตอนนั้นเราเสียใจมาก เราร้องไห้ แล้วแฟนก็ถามเราว่าเสียใจหรอ เราก็ตอบว่าใช่ แล้วแฟนก็กอดเรา จนเราหลับไป เวลาผ่านไปไม่กี่วัน ผู้หญิงคนนั้นก็ยังโทร. มาทุกวัน แต่เราก็ไม่พูดไม่ว่าอะไรเลย ทั้งที่ปกติเราจะเป็นคนที่ขี้โมโหชอบด่าและทุบตีแฟนเวลาที่เราไม่พอใจ แฟนเราก็รู้ว่าเรารู้สึกยังไง ช่วงหลังๆ มา เราเอาแต่เหม่อลอยไม่พูดไม่จา จนวันหนึ่งแฟนเราเดินออกมาพูดโทรศัพท์ต่อหน้าเราว่า พี่ครับ แฟนผมเค้าคงไม่ชอบที่เราคุยกัน เราหยุดคุยกันแค่นี้เถอะนะครับ ตอนนั้นเราก็ยังไม่ได้สนใจ เราก็ยังเงียบเหมือนเดิม
แต่หลังจากนั้นมาเขาก็ไม่ติดต่อกันอีกเลย เราก็ดีใจนะ ที่อย่างน้อยๆ แฟนเราก็ยังแคร์ความรู้สึกเราอยู่บ้าง ถึงแม้ว่ามันจะน้อยนิดก็ตาม จนมาถึงวันหนึ่งเราปวดท้องกระเพาะแต่เราไม่กล้ากินยาแฟนเราก็พาไป รพ. เรามีอาการของถุงน้ำคล่ำรั่ว เพราะตอนเช้าสองวันที่ผ่านมา เรามีน้ำใสๆ ออกมาจากช่องคลอด เนื่องจากช่วงนั้นเรานั่งซ้อนท้ายจักรยานแฟนไปออกกำลังกาย เลยเป็นสาเหตุให้ถุงน้ำคล่ำรั่ว และได้แอดมิทเข้า รพ. นอน รพ. อยู่หนึ่งอาทิตย์รอยรั่วก็หายไปจึงได้กลับบ้าน แต่เรากลับมาบ้านได้อาทิตย์เดียว เราก็ต้องแอดมิทอีก เพราะท้องเราแข็งและปากมดลูกเราเริ่มเปิด เรานอน รพ. ได้อาทิตย์เดียวแล้วก็คลอด วันนั้นที่เราจะคลอด เราโทร. หาแฟนเราเพื่อที่จะบอกว่าเราจะคลอดแล้วนะ อยากให้เขามาเฝ้าเราที่ รพ. ตอนเราคลอดก็ยังดี แต่เราโทร. หาเขาไม่ติด หลังจากเราคลอดเราก็ยังต้องนอน รพ. ต่ออีกหนึ่งอาทิตย์ เพราะเราคลอดก่อนกำหนดเนื่องจากความเคลียดสะสม ประจวบเหมาะกับเราน้ำคล่ำรั่วก่อนหน้านั้น จึงทำให้ลูกของเราเกิดมาตัวเล็ก นมไม่ยอมดูด และมีอาการตัวเหลือง สรุปรวมภายในเวลา 1 เดือน เราได้นอน รพ. ทั้งหมด 3 อาทิตย์ กว่าเราจะได้กลับบ้าน ก็เป็นวันที่ 27 ธันวาคม 2557 แฟนเราได้ย้ายกลับมาอาศัยอยู่บ้านพ่อแม่แฟนพอมาถึงคืนสิ้นปี แฟนเราพาเพื่อนมาสังสรรค์ เราเหนื่อยเพราะเราได้เลี้ยงลูกคนเดียว แฟนเราไม่ช่วยเราเลี้ยงลูกเลย จึงทำให้เราทะเลาะกันและแฟนก็ได้หนีออกจากบ้านไปคืนนั้น ไม่สนใจเราเลย เรานอนร้องไห้ ข้าวก็ยังไม่ได้กิน เราร้องไห้จนหลับไป
พอเช้าวันถัดมาแฟนเราก็กลับมา แต่เราก็ไม่พูดอะไร เวลาผ่านไปลูกเราอายุได้ 3 เดือน พ่อแฟนทะเลาะกับแฟนเรา และเราก็ว่าให้แฟนเรื่องที่มัวแต่เที่ยวเล่นเหมือนกัน แฟนเราออกไปจากบ้านและไม่ติดต่อกลับมาอีกเลย เป็นเวลา 3 วัน เราร้องไห้ทุกคืน ช่วงนั้นเพื่อนแฟนบอกว่าตอนที่เรายังไม่มีลุก แฟนเราแอบไปมีอะไร กับแฟนเพื่อนคนนั้น ช่วงตลอด 3 วันที่แฟนเราออกจากบ้านไปเราเฝ้าส่งข้อความเรื่องที่เรารู้เรื่องแฟนเพื่อนเขาแล้ว แล้วสุดท้ายเขาก็ติดต่อกลับมาและยอมกลับบ้าน และบอกเราว่า เราไม่เคยทำแบบนั้น แล้วแฟนก็ถามเราว่า เราบอกให้เพื่อนแฟนเรามาหาที่บ้านหรอ เราก็บอกว่าป่าว ทำไมหรอ แฟนเราบอกว่าเพื่อนเขาบอกว่าเรา โทร. เรียกให้มาหาที่บ้าน ทั้งๆ ที่เราไม่ได้โทร. เรียกเลย แต่เขามาหาเราเอง ตอนนั้นเราก็เริ่มคิดแล้วว่า สรุเรื่องที่เพื่อนแฟนบอกว่าแฟนเรามีอะไรกับแฟนเขาเป็นเรื่องจริงไหม
เวลาผ่านไปหลังจากนั้นก็รักกันมากขึ้นและเราก็กลับไปเรียนจนจบและได้เข้าทำงานที่ บ. แห่งหนึ่ง แต่ก็ยังมีทะเลาะกันบ้างนิดๆ หน่อยๆ จนเวลาร่วงเลยมาจนถึงปลายเดือน เมษายน 2559 เราทะเลาะกับแฟนหนักมาก เพราะแฟนก็โกหกเราว่าไปทำงาน แล้วเราก็จับได้ เราบอกให้วันนั้นเขาเลี้ยงลูก เราทะเลาะกันหนักมาก แล้วเราก็ทำงานปกติ เราโทร. บอกแม่เราว่าเราจะย้ายกลับไปอยู่บ้าน พอเลิกงานเราก็ไปรับลูกที่บ้านแฟน แต่แฟนเราไม่อยู่ เราไม่ได้ติดต่อกันเลย จนกระทั่งเลยกำหนดที่ประจำเดือนเราจะต้องมา สุดท้ายเราก็ต้องติดต่อกลับไปหาแฟนเราเหมือนเดิม
แต่ถึงเราจะกลับไปคุยกันเหมือนเดิม และแฟนเราก็ขอให้เรากลับไปอยู่ด้วยกัน แต่เรากลับปฏิเสษเขาไป แล้วบอกว่า รอเธอตั้งใจทำงานแล้วเค้าจะกลับไปอยู่กับเธอ ช่วงนั้น เรากับแฟนทะเลาะกันแฟนเราไม่สนใจที่จะมาหาเราเลย และเรารู้สึกว่าแฟนเราต้องมีคนอื่นแน่ๆ เวลาผ่านไปปลายเดือน กรกฎาคม 2559 เราตกลงกับแฟนเราว่า เรากลับแฟนจะมาพักกันทุกวันพุธเพื่อที่จะช่วยกันเลี้ยงลูกที่บ้านของแม่เรา วันที่ 3 สิงหาคม 2559 แฟนเรามาพักที่บ้านแม่เรา และได้เล่นกับลูกคนโต เล่นไปเล่นมาลูกเราทำสร้อยคอพระที่แฟนเราสวมมาขาด ตอนนั้นเราได้แต่คิดในใจว่ามันเป็นรางไม่ดีแต่เราก็ไม่ได้พูดอะไรออกไป ผ่านมาวันที่ 10 เราทะเลาะกับแฟนเราน้อยใจแฟน แล้วแฟนก็ทักมาให้เฟสว่า ไม่ต้องคิดมาหลอก เรากับลูกสำคัญเสมอ ไม่มีอะไรสำคัญเท่าเรากับลูกหรอก และแฟนก็ขอมานอนที่บ้านเหมือนเดิม เพราะวันนั้นเป็นวันพุธ คืนนั้น แฟนเราอาบน้ำให้ลูก และถอยหลังไปชนอางล้างหน้าตกลงมา แต่ดีที่มันมีถังน้ำรองรับอยู่ เลยไม่เป็นไรมาก คืนนั้นเรารู้สึกว่า มันเป็นคืนสุดท้ายที่เราจะได้อยู่ด้วยกันแล้ว เช้าถัดมา เราถามแฟนเราว่า เธอไม่ไปทำงานได้ไหม แต่แฟนเราก็ปฏิเสษ บอกเราว่า เราต้องไปทำงาน เราลางานไม่ได้ วันนั้นมันตรงกับวัน พฤหัสบดี ที่ 11 สิงหาคม คืนนั้นเราโทร. หาแฟนแต่แฟนไม่รับสายเลย จนเช้าวันแม่ มีเบอร์แปลกโทร. เข้ามา และถามเราว่า นั่นเรารึเปล่า เราก็ตอบว่าใช่ นั่นแฟนเราใช่ไหมเอาเบอร์ใครโทร. มาล่ะ แฟนเราบอกว่าเรามีอะไรจะบอก เราเลยสวนกลับไปว่า ติดคุกหรอ เชื่อไหมคำว่าคุกไม่มีในสนองเราเลย แต่ทำไมเราถึงพูดออกไปแบบนั้น แฟนเราตอบว่าใช่ เราถามว่ากี่ปี แฟนเราบอกว่า 3 ปี และขอให้เราไปหาเขาที่โรงพักหน่อย ถ้าเราไม่ไปก็คงไม่ได้เจอกันแล้ว เพราะเราไม่เคยเดินทางไปไหนไกลด้วยตัวเองเลย
วันนั้นทั้งวัน เราไม่มีกระจิตกระใจทำอะไรเลย แล้วเราก็ได้เขียนใบออกนนอกพื้นที่ทำงานเพื่อไปหาแฟนเรา เราเจอแฟนเราและเราถามว่า นี่ใช่ไหมที่เธอให้เป็นของชวัญครบรอบ 5 ปี ของเรา แฟนเราเงียบไม่ตอบอะไร เราถามว่า ทำไรผิดทำไมถึงติดคุก แฟนบอกว่าไปส่งนาย... แต่ไม่รู้ว่ามันส่งยา แล้วมันหนีไปได้แฟนเราเลยโดนแทน แล้วนาย... ที่ว่านี้ ก็เป็นต้นเหตุให้แฟนเราโดนทำร้ายด้วย ตอนนั้นเรารู้สึกแย่มาก เพราะเรากำลังท้องลูกคนที่สองได้ 3 เดือนอยู่เลย แถมเรายังไม่ได้ไปฝากท้อง เพราะแฟนเราสองว่าวันที่ 15 จะพาเราไปฝากท้อง แต่ก็มาโดนจับซะก่อน สุดท้ายเราก็ต้องไปฝากท้องเองในวันที่ 17 สิงหาคม 2559 เราโดนเจาะเลือด ซักประวัติ หลังจากฝากท้องเสร็จ หมอก็นัดมาอีกทีเดือนหน้า
หลังจากฝากท้องแล้วไปกี่วันเราก็ไปหาแฟนที่เรือนจำ แฟนเราเข้าเรือนจำวันที่ 13 สิงหาคม เราบอกตามตรงเราเกลียดเลข 13 มาก เพราะเราถือว่ามันเป็นเลขที่ไม่ดี พอมาถึงวันหมอนัดเรามาฟังผลเลือด ปรากฏว่าเราติดโรคทาง พสพ. เพราะช่วงนั้นเราก็มีอาการคันช่องคลอด ตอนนั้นเราก็รู้แล้วว่าตอนนั้นที่เราสงสัยต้องเป็นจริงแน่ๆ ที่ว่าแฟนเรามีคนอื่น พอมีโอกาสไปหาแฟนเราก็ถามแฟนเราแต่แฟนเรามันโกหกหน้าตาย เราเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง วันที่ 28 กันยายนศาลตัดสินจำคุก 2 ปี 3 เดือน แต่วันนั้นเราไปที่ศาลไม่ได้ เพราะเรามารับษาโรค พสพ. ที่ รพ.
พอมาถึงวันที่ 13 ตุลาคม มันเป็นวันที่คนไทยทั่วโลกต่างก็เสียใจจากการจากไปของพ่อของคนไทยทุกคน พอเรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้น เรายิ่งเกลียดเลข 13 มากยิ่งขึ้น พอมาถึงปลายปี 2559 เราฝันว่าแฟนเราตายนอนอยู่ในโรงศพ ตอนนั้นเรากลัวว่ามันจะเป็นจริง เพราะเราเซ้นแรง พอมาถึง มกราคม 2560 เราตั้งใจว่าจะไปหาแฟนวันที่ 13 มกราคม เพราะเยี่ยมได้วันศุกร์ และวันเป็นศุกร์ที่ 13 แต่ว่าวันที่ 10 มกราคม ที่ผ่านมาหมอนัดและเรามีอาการท้องแข็ง เราเลยได้แอดมิทเข้า รพ. เราเสียดายที่เราต้องคลอดก่อนที่เราจะได้ไปเจอแฟนเรา สุดท้ายเราได้คลอดวันที่ 11 มกราคม คืนวัน ศุกร์ที่ 13 เราโดนผีที่ รพ. มาแกล้งเขย่าเตียง และได้ออกจาก รพ. ในเช้าวันถัดมา
หลังจากนั้นก่อนเราจะไปหาแฟน เราฝันว่าแฟนเราป่วยหนัก มีเข็มน้ำเกือบมีสายอะไรไม่รู้เต็มตัวแฟนเรา และในฝันแฟนเราตัวผอมมาก พอมาถึงวันที่ 14 กุมภา เราออกจาก รพ. ครบ 1 เดือน เราไปหาแฟนเราและเล่าเรื่องที่เราฝันให้แฟนเราฟัง แต่แฟนเรากลับมองว่าเราคิดมาก และหลังจาก 14 กุมภา เราก็ไม่ได้ไปเยี่ยมแฟนอีกเลย จนช่วง มีนาคมที่ผ่านมา เพื่อนๆ ของแฟนไปเยี่ยมแฟนเราและบอกว่าแฟนเราป่วยหนักผอมลงมากกินข้าวไม่ได้เดินไม่ได้ พอเรารู้เราก็หาเวลาว่างไปเยี่ยมแฟน พอเห็นสภาพแฟนเรา เราน้ำตาไหลเลย พอหมดเวลาเยี่ยมเรากลับบ้านแล้วกลับมานึกย้อนดูว่าเมื่อไม่นานมานี้เราฝันเห็นแฟนเราแบบนั้นจริงๆ และทุกอย่างก็เป็นแบบที่เราฝัน
จนมาถึงวันสิ้นเดือนมีนาคม ตรงกลับวันศุกร์ เรามารู้ข่าวแฟนเราอีกทีว่าแฟนเราเข้า รพ. มันเป็นคืนวันที่ 31 มีนาคม (เลข 1 กับ 3 อีกละ) เราไปเห็นสภาพแฟนเราเราเสียใจมากเราถามแฟนเราว่า จริงๆ แล้วเธอมีอะไรกับคนอื่นจริงใช่ไหม แฟนเราก็ยอมรับ แฟนตอนนั้นแฟนเราพูดไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่ แต่เราก็จับใจความได้ (ไม่ขอเล่ารายระเอียดเรื่อง ผญ. คนนั้นนะคะ) ต่อมาทาง รพ. นั้นรักษาต่อไม่ได้ จึงส่งต่อมายัง รพ. แห่งหนึ่งที่ใกล้กับ อ.เมืองมากขึ้น
วันที่แฟนเราย้าย รพ. แฟนเรา ตรงกับวันที่ 4 เมษายน หลังจากย้ายมาแฟนเราอาการดีขึ้น แต่รักษาได้แค่เดือนเดียวจากปกติเราไปเยี่ยมทุกอาทิตย์ ก็เปลี่ยนเป็น 2 อาทิตย์ไปที และครั้งสุดท้ายที่เราได้เจอแฟนเราแบบรู้เรื่องเราพูดไม่ค่อยดีกับเขาเพราะฝังใจเรื่องที่เขามีอะไรกับคนอื่น
พอมาถึงวันเสาร์ที่ 3 มิถุนายน ที่ผ่านมา เรากำลังทำงานอยู่ แล้วจู่ๆ ชองบนชั้นวางชองก็ตกลงมา เราตกใจมาก เราเดินไปเก็บเข้าที่เดิมของมัน พอเราเดินออกมาจากตรงนั้นเราก็พูดว่า ถ้าเป็นแฟนเราทำตกอีกสิ๊ พูดจบของบนชั้นก็ตกลงมา ตอนนั้นเราเตรียมใจแล้วว่าแม่แฟนต้องโทร. มาหลังเราเลิกงานแน่ สุดท้ายก็เป็นแบบนั้นจริงๆ เราไม่ได้รับสายแล้วเราก็โทร. กลับ แม่แฟนบอกว่า แฟนเราหัวใจหยุดเต้นและหยุดหายใจแล้ว แต่หมดปั๊มกลับมาได้ แต่กระดูกซี่โครงหัก คืนนั้นเราไปหาแฟนเรา แต่เราดูออกเลยว่าแฟนเราไม่รอดแน่แล้ว ตาก็ค้างไม่กระพริบ ดูแล้วจิตวิญญาณแฟนเราไม่อยู่แล้ว
มีพบ ก็มีจาก เมื่อเราต้องเสียพ่อของลูกให้กับความตาย และเมื่อจากกันแล้วเราต้องเดินต่อไปยังไงให้เข้มแข็งกว่าเดิม ?
จนกระทั่งผ่านไปเกือบสามปี ช่วงเดือน เมษายน ปี 2557 ประจำเดือนเราไม่มา พอเวลาผ่านไปเดือน พฤษภาคม เราบอกเลิกแฟนเรา ที่บอกเลิกเพราะเขาไม่มีเวลาให้เรา และไม่สนใจเราเลย ปล่อยปะละเลยเหมือนเราไม่ได้เป็นอะไรกัน และตอนนั้นเราก็หวั่นไหวกับผู้ชายคนหนึ่ง เราบอกเลิกแฟนและเราก็ไปคบกับผู้ชายคนนั้น เราสองคนคบกันได้แค่เดือนเดียวเราก็เลิก เพราะเราแค่หลงเขา ความจริงแล้วเรารักแฟนเรามาก สุดท้ายเรากลับมาหาแฟนเรา แต่เราก็ต้องเสียใจ เพราะแฟนเราก็มีคนใหม่ไปแล้วเหมือนกัน แต่เขาก็ยอมเลิกเพื่อเรา แต่ก็เลิกไม่ขาดจนผู้หญิงคนนั้นมีคนใหม่แฟนเราจึงเลิกขาดจากผู้หญิงคนนั้น
วันเวลาผ่านไป เราท้องได้ 6 เดือน เราไม่สามารถติดต่อแฟนเราได้เป็นเวลา 3 วัน ตอนนั้นเราเตรียมใจไว้แล้วว่าแฟนเราอาจจะไม่รับผิดชอบและทิ้งเราไป แต่สุดท้ายเราก็ติดต่อแฟนเราได้ และได้ย้ายไปอยู่ที่หอกับแฟน และได้รู้ว่าแฟนเราโดนทำร้ายร่างกาย ตอนที่เราย้ายไปอยู่ด้วยกัน แฟนเรามีพฤติกรรมแปลกๆ ชอบแอบไปคุยโทรศัพท์ข้างนอก เราก็ถามว่าคุยกับใคร แฟนเราตอบว่าเพื่อน แต่เราไม่เชื่อและได้แต่เก็บความสงสัยไว้ จนกระทั่งวันหนึ่ง แฟนเราอาบน้ำอยู่และมีโทรศัพท์เข้า เราเลยเปิดดู ปรากฏว่าเป็นหญิงคนนึ่งส่งข้อความมา เราแอบเปิดดูทุกอย่าง เวลาโทร. เข้าโทร. ออก เขาสองคนคุยกันมากกว่าที่เรากับแฟนคุยกันซะอีก พอเรารู้เราก็เงียบ และแฟนเราก็รู้ว่าเรารู้แล้ว และได้บอกเราว่าตอนที่แฟนเราโดนทำร้ายไป รพ. ผู้หญิงคนนั้นรู้และได้ไปเยี่ยมแฟนเราที่ รพ. แต่เรามันโง่กลับไม่รู้อะไรเลย มีคืนหนึ่ง แฟนเราพูดกับเราว่า ถ้าเธอคลอดลูกแล้วเธอจะไปไหนก็ไปเถอะ เดี๋ยวลูกเราจะเลี้ยงเอง แล้วเราก็ไม่ต้องเจอกันอีก ตอนนั้นเราเสียใจมาก เราร้องไห้ แล้วแฟนก็ถามเราว่าเสียใจหรอ เราก็ตอบว่าใช่ แล้วแฟนก็กอดเรา จนเราหลับไป เวลาผ่านไปไม่กี่วัน ผู้หญิงคนนั้นก็ยังโทร. มาทุกวัน แต่เราก็ไม่พูดไม่ว่าอะไรเลย ทั้งที่ปกติเราจะเป็นคนที่ขี้โมโหชอบด่าและทุบตีแฟนเวลาที่เราไม่พอใจ แฟนเราก็รู้ว่าเรารู้สึกยังไง ช่วงหลังๆ มา เราเอาแต่เหม่อลอยไม่พูดไม่จา จนวันหนึ่งแฟนเราเดินออกมาพูดโทรศัพท์ต่อหน้าเราว่า พี่ครับ แฟนผมเค้าคงไม่ชอบที่เราคุยกัน เราหยุดคุยกันแค่นี้เถอะนะครับ ตอนนั้นเราก็ยังไม่ได้สนใจ เราก็ยังเงียบเหมือนเดิม
แต่หลังจากนั้นมาเขาก็ไม่ติดต่อกันอีกเลย เราก็ดีใจนะ ที่อย่างน้อยๆ แฟนเราก็ยังแคร์ความรู้สึกเราอยู่บ้าง ถึงแม้ว่ามันจะน้อยนิดก็ตาม จนมาถึงวันหนึ่งเราปวดท้องกระเพาะแต่เราไม่กล้ากินยาแฟนเราก็พาไป รพ. เรามีอาการของถุงน้ำคล่ำรั่ว เพราะตอนเช้าสองวันที่ผ่านมา เรามีน้ำใสๆ ออกมาจากช่องคลอด เนื่องจากช่วงนั้นเรานั่งซ้อนท้ายจักรยานแฟนไปออกกำลังกาย เลยเป็นสาเหตุให้ถุงน้ำคล่ำรั่ว และได้แอดมิทเข้า รพ. นอน รพ. อยู่หนึ่งอาทิตย์รอยรั่วก็หายไปจึงได้กลับบ้าน แต่เรากลับมาบ้านได้อาทิตย์เดียว เราก็ต้องแอดมิทอีก เพราะท้องเราแข็งและปากมดลูกเราเริ่มเปิด เรานอน รพ. ได้อาทิตย์เดียวแล้วก็คลอด วันนั้นที่เราจะคลอด เราโทร. หาแฟนเราเพื่อที่จะบอกว่าเราจะคลอดแล้วนะ อยากให้เขามาเฝ้าเราที่ รพ. ตอนเราคลอดก็ยังดี แต่เราโทร. หาเขาไม่ติด หลังจากเราคลอดเราก็ยังต้องนอน รพ. ต่ออีกหนึ่งอาทิตย์ เพราะเราคลอดก่อนกำหนดเนื่องจากความเคลียดสะสม ประจวบเหมาะกับเราน้ำคล่ำรั่วก่อนหน้านั้น จึงทำให้ลูกของเราเกิดมาตัวเล็ก นมไม่ยอมดูด และมีอาการตัวเหลือง สรุปรวมภายในเวลา 1 เดือน เราได้นอน รพ. ทั้งหมด 3 อาทิตย์ กว่าเราจะได้กลับบ้าน ก็เป็นวันที่ 27 ธันวาคม 2557 แฟนเราได้ย้ายกลับมาอาศัยอยู่บ้านพ่อแม่แฟนพอมาถึงคืนสิ้นปี แฟนเราพาเพื่อนมาสังสรรค์ เราเหนื่อยเพราะเราได้เลี้ยงลูกคนเดียว แฟนเราไม่ช่วยเราเลี้ยงลูกเลย จึงทำให้เราทะเลาะกันและแฟนก็ได้หนีออกจากบ้านไปคืนนั้น ไม่สนใจเราเลย เรานอนร้องไห้ ข้าวก็ยังไม่ได้กิน เราร้องไห้จนหลับไป
พอเช้าวันถัดมาแฟนเราก็กลับมา แต่เราก็ไม่พูดอะไร เวลาผ่านไปลูกเราอายุได้ 3 เดือน พ่อแฟนทะเลาะกับแฟนเรา และเราก็ว่าให้แฟนเรื่องที่มัวแต่เที่ยวเล่นเหมือนกัน แฟนเราออกไปจากบ้านและไม่ติดต่อกลับมาอีกเลย เป็นเวลา 3 วัน เราร้องไห้ทุกคืน ช่วงนั้นเพื่อนแฟนบอกว่าตอนที่เรายังไม่มีลุก แฟนเราแอบไปมีอะไร กับแฟนเพื่อนคนนั้น ช่วงตลอด 3 วันที่แฟนเราออกจากบ้านไปเราเฝ้าส่งข้อความเรื่องที่เรารู้เรื่องแฟนเพื่อนเขาแล้ว แล้วสุดท้ายเขาก็ติดต่อกลับมาและยอมกลับบ้าน และบอกเราว่า เราไม่เคยทำแบบนั้น แล้วแฟนก็ถามเราว่า เราบอกให้เพื่อนแฟนเรามาหาที่บ้านหรอ เราก็บอกว่าป่าว ทำไมหรอ แฟนเราบอกว่าเพื่อนเขาบอกว่าเรา โทร. เรียกให้มาหาที่บ้าน ทั้งๆ ที่เราไม่ได้โทร. เรียกเลย แต่เขามาหาเราเอง ตอนนั้นเราก็เริ่มคิดแล้วว่า สรุเรื่องที่เพื่อนแฟนบอกว่าแฟนเรามีอะไรกับแฟนเขาเป็นเรื่องจริงไหม
เวลาผ่านไปหลังจากนั้นก็รักกันมากขึ้นและเราก็กลับไปเรียนจนจบและได้เข้าทำงานที่ บ. แห่งหนึ่ง แต่ก็ยังมีทะเลาะกันบ้างนิดๆ หน่อยๆ จนเวลาร่วงเลยมาจนถึงปลายเดือน เมษายน 2559 เราทะเลาะกับแฟนหนักมาก เพราะแฟนก็โกหกเราว่าไปทำงาน แล้วเราก็จับได้ เราบอกให้วันนั้นเขาเลี้ยงลูก เราทะเลาะกันหนักมาก แล้วเราก็ทำงานปกติ เราโทร. บอกแม่เราว่าเราจะย้ายกลับไปอยู่บ้าน พอเลิกงานเราก็ไปรับลูกที่บ้านแฟน แต่แฟนเราไม่อยู่ เราไม่ได้ติดต่อกันเลย จนกระทั่งเลยกำหนดที่ประจำเดือนเราจะต้องมา สุดท้ายเราก็ต้องติดต่อกลับไปหาแฟนเราเหมือนเดิม
แต่ถึงเราจะกลับไปคุยกันเหมือนเดิม และแฟนเราก็ขอให้เรากลับไปอยู่ด้วยกัน แต่เรากลับปฏิเสษเขาไป แล้วบอกว่า รอเธอตั้งใจทำงานแล้วเค้าจะกลับไปอยู่กับเธอ ช่วงนั้น เรากับแฟนทะเลาะกันแฟนเราไม่สนใจที่จะมาหาเราเลย และเรารู้สึกว่าแฟนเราต้องมีคนอื่นแน่ๆ เวลาผ่านไปปลายเดือน กรกฎาคม 2559 เราตกลงกับแฟนเราว่า เรากลับแฟนจะมาพักกันทุกวันพุธเพื่อที่จะช่วยกันเลี้ยงลูกที่บ้านของแม่เรา วันที่ 3 สิงหาคม 2559 แฟนเรามาพักที่บ้านแม่เรา และได้เล่นกับลูกคนโต เล่นไปเล่นมาลูกเราทำสร้อยคอพระที่แฟนเราสวมมาขาด ตอนนั้นเราได้แต่คิดในใจว่ามันเป็นรางไม่ดีแต่เราก็ไม่ได้พูดอะไรออกไป ผ่านมาวันที่ 10 เราทะเลาะกับแฟนเราน้อยใจแฟน แล้วแฟนก็ทักมาให้เฟสว่า ไม่ต้องคิดมาหลอก เรากับลูกสำคัญเสมอ ไม่มีอะไรสำคัญเท่าเรากับลูกหรอก และแฟนก็ขอมานอนที่บ้านเหมือนเดิม เพราะวันนั้นเป็นวันพุธ คืนนั้น แฟนเราอาบน้ำให้ลูก และถอยหลังไปชนอางล้างหน้าตกลงมา แต่ดีที่มันมีถังน้ำรองรับอยู่ เลยไม่เป็นไรมาก คืนนั้นเรารู้สึกว่า มันเป็นคืนสุดท้ายที่เราจะได้อยู่ด้วยกันแล้ว เช้าถัดมา เราถามแฟนเราว่า เธอไม่ไปทำงานได้ไหม แต่แฟนเราก็ปฏิเสษ บอกเราว่า เราต้องไปทำงาน เราลางานไม่ได้ วันนั้นมันตรงกับวัน พฤหัสบดี ที่ 11 สิงหาคม คืนนั้นเราโทร. หาแฟนแต่แฟนไม่รับสายเลย จนเช้าวันแม่ มีเบอร์แปลกโทร. เข้ามา และถามเราว่า นั่นเรารึเปล่า เราก็ตอบว่าใช่ นั่นแฟนเราใช่ไหมเอาเบอร์ใครโทร. มาล่ะ แฟนเราบอกว่าเรามีอะไรจะบอก เราเลยสวนกลับไปว่า ติดคุกหรอ เชื่อไหมคำว่าคุกไม่มีในสนองเราเลย แต่ทำไมเราถึงพูดออกไปแบบนั้น แฟนเราตอบว่าใช่ เราถามว่ากี่ปี แฟนเราบอกว่า 3 ปี และขอให้เราไปหาเขาที่โรงพักหน่อย ถ้าเราไม่ไปก็คงไม่ได้เจอกันแล้ว เพราะเราไม่เคยเดินทางไปไหนไกลด้วยตัวเองเลย
วันนั้นทั้งวัน เราไม่มีกระจิตกระใจทำอะไรเลย แล้วเราก็ได้เขียนใบออกนนอกพื้นที่ทำงานเพื่อไปหาแฟนเรา เราเจอแฟนเราและเราถามว่า นี่ใช่ไหมที่เธอให้เป็นของชวัญครบรอบ 5 ปี ของเรา แฟนเราเงียบไม่ตอบอะไร เราถามว่า ทำไรผิดทำไมถึงติดคุก แฟนบอกว่าไปส่งนาย... แต่ไม่รู้ว่ามันส่งยา แล้วมันหนีไปได้แฟนเราเลยโดนแทน แล้วนาย... ที่ว่านี้ ก็เป็นต้นเหตุให้แฟนเราโดนทำร้ายด้วย ตอนนั้นเรารู้สึกแย่มาก เพราะเรากำลังท้องลูกคนที่สองได้ 3 เดือนอยู่เลย แถมเรายังไม่ได้ไปฝากท้อง เพราะแฟนเราสองว่าวันที่ 15 จะพาเราไปฝากท้อง แต่ก็มาโดนจับซะก่อน สุดท้ายเราก็ต้องไปฝากท้องเองในวันที่ 17 สิงหาคม 2559 เราโดนเจาะเลือด ซักประวัติ หลังจากฝากท้องเสร็จ หมอก็นัดมาอีกทีเดือนหน้า
หลังจากฝากท้องแล้วไปกี่วันเราก็ไปหาแฟนที่เรือนจำ แฟนเราเข้าเรือนจำวันที่ 13 สิงหาคม เราบอกตามตรงเราเกลียดเลข 13 มาก เพราะเราถือว่ามันเป็นเลขที่ไม่ดี พอมาถึงวันหมอนัดเรามาฟังผลเลือด ปรากฏว่าเราติดโรคทาง พสพ. เพราะช่วงนั้นเราก็มีอาการคันช่องคลอด ตอนนั้นเราก็รู้แล้วว่าตอนนั้นที่เราสงสัยต้องเป็นจริงแน่ๆ ที่ว่าแฟนเรามีคนอื่น พอมีโอกาสไปหาแฟนเราก็ถามแฟนเราแต่แฟนเรามันโกหกหน้าตาย เราเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง วันที่ 28 กันยายนศาลตัดสินจำคุก 2 ปี 3 เดือน แต่วันนั้นเราไปที่ศาลไม่ได้ เพราะเรามารับษาโรค พสพ. ที่ รพ.
พอมาถึงวันที่ 13 ตุลาคม มันเป็นวันที่คนไทยทั่วโลกต่างก็เสียใจจากการจากไปของพ่อของคนไทยทุกคน พอเรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้น เรายิ่งเกลียดเลข 13 มากยิ่งขึ้น พอมาถึงปลายปี 2559 เราฝันว่าแฟนเราตายนอนอยู่ในโรงศพ ตอนนั้นเรากลัวว่ามันจะเป็นจริง เพราะเราเซ้นแรง พอมาถึง มกราคม 2560 เราตั้งใจว่าจะไปหาแฟนวันที่ 13 มกราคม เพราะเยี่ยมได้วันศุกร์ และวันเป็นศุกร์ที่ 13 แต่ว่าวันที่ 10 มกราคม ที่ผ่านมาหมอนัดและเรามีอาการท้องแข็ง เราเลยได้แอดมิทเข้า รพ. เราเสียดายที่เราต้องคลอดก่อนที่เราจะได้ไปเจอแฟนเรา สุดท้ายเราได้คลอดวันที่ 11 มกราคม คืนวัน ศุกร์ที่ 13 เราโดนผีที่ รพ. มาแกล้งเขย่าเตียง และได้ออกจาก รพ. ในเช้าวันถัดมา
หลังจากนั้นก่อนเราจะไปหาแฟน เราฝันว่าแฟนเราป่วยหนัก มีเข็มน้ำเกือบมีสายอะไรไม่รู้เต็มตัวแฟนเรา และในฝันแฟนเราตัวผอมมาก พอมาถึงวันที่ 14 กุมภา เราออกจาก รพ. ครบ 1 เดือน เราไปหาแฟนเราและเล่าเรื่องที่เราฝันให้แฟนเราฟัง แต่แฟนเรากลับมองว่าเราคิดมาก และหลังจาก 14 กุมภา เราก็ไม่ได้ไปเยี่ยมแฟนอีกเลย จนช่วง มีนาคมที่ผ่านมา เพื่อนๆ ของแฟนไปเยี่ยมแฟนเราและบอกว่าแฟนเราป่วยหนักผอมลงมากกินข้าวไม่ได้เดินไม่ได้ พอเรารู้เราก็หาเวลาว่างไปเยี่ยมแฟน พอเห็นสภาพแฟนเรา เราน้ำตาไหลเลย พอหมดเวลาเยี่ยมเรากลับบ้านแล้วกลับมานึกย้อนดูว่าเมื่อไม่นานมานี้เราฝันเห็นแฟนเราแบบนั้นจริงๆ และทุกอย่างก็เป็นแบบที่เราฝัน
จนมาถึงวันสิ้นเดือนมีนาคม ตรงกลับวันศุกร์ เรามารู้ข่าวแฟนเราอีกทีว่าแฟนเราเข้า รพ. มันเป็นคืนวันที่ 31 มีนาคม (เลข 1 กับ 3 อีกละ) เราไปเห็นสภาพแฟนเราเราเสียใจมากเราถามแฟนเราว่า จริงๆ แล้วเธอมีอะไรกับคนอื่นจริงใช่ไหม แฟนเราก็ยอมรับ แฟนตอนนั้นแฟนเราพูดไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่ แต่เราก็จับใจความได้ (ไม่ขอเล่ารายระเอียดเรื่อง ผญ. คนนั้นนะคะ) ต่อมาทาง รพ. นั้นรักษาต่อไม่ได้ จึงส่งต่อมายัง รพ. แห่งหนึ่งที่ใกล้กับ อ.เมืองมากขึ้น
วันที่แฟนเราย้าย รพ. แฟนเรา ตรงกับวันที่ 4 เมษายน หลังจากย้ายมาแฟนเราอาการดีขึ้น แต่รักษาได้แค่เดือนเดียวจากปกติเราไปเยี่ยมทุกอาทิตย์ ก็เปลี่ยนเป็น 2 อาทิตย์ไปที และครั้งสุดท้ายที่เราได้เจอแฟนเราแบบรู้เรื่องเราพูดไม่ค่อยดีกับเขาเพราะฝังใจเรื่องที่เขามีอะไรกับคนอื่น
พอมาถึงวันเสาร์ที่ 3 มิถุนายน ที่ผ่านมา เรากำลังทำงานอยู่ แล้วจู่ๆ ชองบนชั้นวางชองก็ตกลงมา เราตกใจมาก เราเดินไปเก็บเข้าที่เดิมของมัน พอเราเดินออกมาจากตรงนั้นเราก็พูดว่า ถ้าเป็นแฟนเราทำตกอีกสิ๊ พูดจบของบนชั้นก็ตกลงมา ตอนนั้นเราเตรียมใจแล้วว่าแม่แฟนต้องโทร. มาหลังเราเลิกงานแน่ สุดท้ายก็เป็นแบบนั้นจริงๆ เราไม่ได้รับสายแล้วเราก็โทร. กลับ แม่แฟนบอกว่า แฟนเราหัวใจหยุดเต้นและหยุดหายใจแล้ว แต่หมดปั๊มกลับมาได้ แต่กระดูกซี่โครงหัก คืนนั้นเราไปหาแฟนเรา แต่เราดูออกเลยว่าแฟนเราไม่รอดแน่แล้ว ตาก็ค้างไม่กระพริบ ดูแล้วจิตวิญญาณแฟนเราไม่อยู่แล้ว