เพราะเค้าชอบแซวว่า เพื่อนเค้าฝากความคิดถึงมาให้
ตอนนี้ผมอายุ23แล้วเรื่องมันเกิดขึ้นตั้งแต่สมัยม.ปลายครับ คือตอน ม.ต้น ผมแอบชอบเพื่อนในห้องคนนึง เค้าพึ่งย้ายเข้ามาเรียนตอน ม.2 ผมไม่ได้ชอบเธอตั้งแต่แรกเห็นหรอกนะครับ แค่ว่าเป็นผู้หญิงที่หน้าตาดีคนนึง ผมมารู้ตัวว่าชอบเธอก็ตอน ม.3 อาจเป็นเพราะเธอเป็นผู้หญิงที่หน้าตาดีและออกห้าวๆนึดนึง เราได้ทำกิจกรรมในห้องเรียนด้วยกันบ่อยๆ (คือผมเลขที่3ของผู้ชาย เธอก็เลขที่3ของผู้หญิงเวลาจับคู่ชายหญิงผมก็เลยได้คู่กับเธอบ่อยๆ และในห้องผมผู้ชายส่วนใหญ่จะค่อนข้างเกเรหนีโรงเรียนบ่อยๆ ซึ่งต่างจากผมที่เรียนดีอันดับต้นๆของห้อง เวลาทำงานกลุ่มที่แต่ละกลุ่มต้องมีผู้ชายผมจึงมักได้สิทธิ์เลือกกลุ่มเพราะเพื่อนผชหลบเรียนบ่อยๆ ซึ่งก็ไม่รู้ทำไมผมเลือกกลุ่มเธอคนนี้ที่มีโอกาสถ้าแบ่งตามใจนักเรียนกลุ่มผู้หญิงเค้าก็ไม่เอาผมหรอกครับเพราะผมขี้เกียจ 55555)
กลับเข้าเรื่องละกันเนอะ คือจำไม่ได้เลยว่าชอบเธอตั้งแต่ตอนไหน พอขึ้น ม.ปลาย ผมสอบได้ห้อง1 ส่วนเธอได้ห้อง4 คือใจนึงก็ดีใจที่ได้ห้องคิง แต่ก้เสียใจที่ไม่ได้อยู่ห้องเดียวกับเธออีกแล้ว พอเปิดเทอม ม.4ไปได้ซักพักเหตุการณ์ครั้งแรกก็เกิดขึ้น คือมีเพื่อนเธอคนนึงชอบผม แล้วเค้าก็พูดออกมาค่อนข้างดังว่า E...ฝากบอกว่าคิดถึง ณ เวลานั้นทั้งเขิล อาย อึ้ง บลาๆ เข้าถล่มผมเละเทะเลย (คือผมเป็นคนขี้อายอย่างมากก) แต่ก้ต้องตีเนียนเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วก็ไม่ได้คิดจะชอบเพื่อนเธออยู่แล้ว และเหตุการณ์แบบนี้ก็เกิดขึ้นเรื่อยมา แล้วก็ค่อยๆน้อยลงๆ และก็หายไป จนมาเกิดขึ้นอีกครั้งตอน ม.6(เพื่อนเธอคือคนละคนกับตอนม.4นะครับ) แล้วก็เหมือนเดิมโดนแซวแบบไม่ได้ตั้งตัว อึ้ง เขิล อาย บลาๆมันมาโจมตีผมอีกแล้ว แต่ครั้งนี้ผมก็คิดในใจนะครับว่า "คิดถึงพ่อjสิ guชอบเมิงงง" แต่ก็ได้แค่คิดแหละครับ แต่มันทำให้ผมหมดหวังมาก ในความคิดผมตอนนั้นคือ หมดหวังมากก คิดว่าเค้าคงไม่ได้คิดอะไรกับผมมากกว่าเพื่อนเลยซักนิดเดียว ผมไม่รู้จะทำยังไงก็เลยลองคุยกับเพื่อนเค้าไปซะ(เป็นความคิดที่โง่มากเลยครับคืออยากให้เธอหึงผมบ้าง แต่ก็น่ะเค้าจะหึงผมทำซากอะไร 5555) แต่ก็คุยได้ไม่ถึงสัปดาห์หรอกครับ เพราะมันขัดกับความรู้สึกตัวเองละมั้ง
และแล้วก็จบ ม.ปลาย แยกย้ายกันไปเรียนมหาลัย
วันปัจฉิมผมไม่กล้าไปเจอเธอด้วยซ้ำทั้งๆที่วันนั้นเห็นเธอตั้งหลายครั้ง ได้แต่คิดว่าหมดเวลาแล้ว ชีวิตต้องเดินต่อไป หลังจากนั้นผมก็ไม่ทักเธอไปก่อนเลย เพราะผมกลัวว่าผมจะตัดใจจากเธอไม่ได้
ตอนนี้ไม่ได้คุยกับเธอมาหลายปีละครับ และตอนนี้เธอก็มีแฟนใหม่แล้ว
อยู่ดีๆก็คิดถึงเรื่องนี้ขึ้นมาซะได้ เฮ้อออออออ
ปล.ตอน ม.5เค้าเคยปรึกษาเรื่องแฟนเค้ากับผมนะ ตอนนั้นคือผมคิดชั่วมากเลย ผมบอกกับเธอไปว่า "ถ้าคบกันแล้วไม่มีความสุขจะคบกันไปทำไม? เสียเวลา" เเฟนเธอผมก็พอรู้จักเป็เพื่อนที่อยู่ห้องเดียวกับเธอ แต่เป็นคนค่อนข้างไม่เอาไหน เป็นสายเที่ยวดื่มสูบ
ในใจก็อยากให้เลิกกันไปซะ ถึงเธอจะไม่ได้ชอบผมแต่ก็ไม่อยากให้เธอชอบใครเลยดีกว่า
ปล.2 ตลอดชีวิตมัธยมผมไม่คบกับใครเลย ก็มีเคยคุยเคยคิดที่จะคบกับผญคนอื่นนะครับ แต่ความรู้สึกมันไม่ใช่ และผมก็ยังแอบหวังรู้ลึกๆว่าเค้าอาจจะชอบผมอยู่บ้าง(ขนาดรู้ทั้งรู้ว่าเธอมีแฟนผมยังคิดเลย ชั่วมั้ยหละครับ555 )
อ้อ ผมชอบออกกำลังการตอนเช้าอยู่บ่อยๆโดยวิ่งจากหอไปตลาดแล้วซื้อน้ำเต้าหู้1ถุงน้ำขิง1ถุงปลาท่องโก๋2ตัว =15บาท แล้วไปนั่งกินที่สวนสาธารณะแถวบ้านเธอ แล้วนั่งดูบ้านเธอบ่อยๆไม่เห็นเธอหรอกนะครับเพราะแอบหลบมุมด้วย55555 คิดแล้วก็หัวเราะตัวเอง
พอดีผมพึ่งเลิกกับเเฟนครับ และผมก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงคิดถึงผู้หญิงที่ผมเคยแอบรักที่ไม่ได้ติดต่อกันมาเป็นปีๆเอาตอนนี้ ผมไม่รู้ว่าผมรักแฟนคนนี้เท่าเพื่อนผมคนนี้รึเปล่านะ หรือเธออาจจะเข้ามาในช่วงชีวิตที่ผมคิดว่าชีวิตคนเรายังไงก็ต้องเดินต่อก็เป็นได้
หมั่นไส้คนที่แอบชอบ เพราะ.....
ตอนนี้ผมอายุ23แล้วเรื่องมันเกิดขึ้นตั้งแต่สมัยม.ปลายครับ คือตอน ม.ต้น ผมแอบชอบเพื่อนในห้องคนนึง เค้าพึ่งย้ายเข้ามาเรียนตอน ม.2 ผมไม่ได้ชอบเธอตั้งแต่แรกเห็นหรอกนะครับ แค่ว่าเป็นผู้หญิงที่หน้าตาดีคนนึง ผมมารู้ตัวว่าชอบเธอก็ตอน ม.3 อาจเป็นเพราะเธอเป็นผู้หญิงที่หน้าตาดีและออกห้าวๆนึดนึง เราได้ทำกิจกรรมในห้องเรียนด้วยกันบ่อยๆ (คือผมเลขที่3ของผู้ชาย เธอก็เลขที่3ของผู้หญิงเวลาจับคู่ชายหญิงผมก็เลยได้คู่กับเธอบ่อยๆ และในห้องผมผู้ชายส่วนใหญ่จะค่อนข้างเกเรหนีโรงเรียนบ่อยๆ ซึ่งต่างจากผมที่เรียนดีอันดับต้นๆของห้อง เวลาทำงานกลุ่มที่แต่ละกลุ่มต้องมีผู้ชายผมจึงมักได้สิทธิ์เลือกกลุ่มเพราะเพื่อนผชหลบเรียนบ่อยๆ ซึ่งก็ไม่รู้ทำไมผมเลือกกลุ่มเธอคนนี้ที่มีโอกาสถ้าแบ่งตามใจนักเรียนกลุ่มผู้หญิงเค้าก็ไม่เอาผมหรอกครับเพราะผมขี้เกียจ 55555)
กลับเข้าเรื่องละกันเนอะ คือจำไม่ได้เลยว่าชอบเธอตั้งแต่ตอนไหน พอขึ้น ม.ปลาย ผมสอบได้ห้อง1 ส่วนเธอได้ห้อง4 คือใจนึงก็ดีใจที่ได้ห้องคิง แต่ก้เสียใจที่ไม่ได้อยู่ห้องเดียวกับเธออีกแล้ว พอเปิดเทอม ม.4ไปได้ซักพักเหตุการณ์ครั้งแรกก็เกิดขึ้น คือมีเพื่อนเธอคนนึงชอบผม แล้วเค้าก็พูดออกมาค่อนข้างดังว่า E...ฝากบอกว่าคิดถึง ณ เวลานั้นทั้งเขิล อาย อึ้ง บลาๆ เข้าถล่มผมเละเทะเลย (คือผมเป็นคนขี้อายอย่างมากก) แต่ก้ต้องตีเนียนเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วก็ไม่ได้คิดจะชอบเพื่อนเธออยู่แล้ว และเหตุการณ์แบบนี้ก็เกิดขึ้นเรื่อยมา แล้วก็ค่อยๆน้อยลงๆ และก็หายไป จนมาเกิดขึ้นอีกครั้งตอน ม.6(เพื่อนเธอคือคนละคนกับตอนม.4นะครับ) แล้วก็เหมือนเดิมโดนแซวแบบไม่ได้ตั้งตัว อึ้ง เขิล อาย บลาๆมันมาโจมตีผมอีกแล้ว แต่ครั้งนี้ผมก็คิดในใจนะครับว่า "คิดถึงพ่อjสิ guชอบเมิงงง" แต่ก็ได้แค่คิดแหละครับ แต่มันทำให้ผมหมดหวังมาก ในความคิดผมตอนนั้นคือ หมดหวังมากก คิดว่าเค้าคงไม่ได้คิดอะไรกับผมมากกว่าเพื่อนเลยซักนิดเดียว ผมไม่รู้จะทำยังไงก็เลยลองคุยกับเพื่อนเค้าไปซะ(เป็นความคิดที่โง่มากเลยครับคืออยากให้เธอหึงผมบ้าง แต่ก็น่ะเค้าจะหึงผมทำซากอะไร 5555) แต่ก็คุยได้ไม่ถึงสัปดาห์หรอกครับ เพราะมันขัดกับความรู้สึกตัวเองละมั้ง
และแล้วก็จบ ม.ปลาย แยกย้ายกันไปเรียนมหาลัย
วันปัจฉิมผมไม่กล้าไปเจอเธอด้วยซ้ำทั้งๆที่วันนั้นเห็นเธอตั้งหลายครั้ง ได้แต่คิดว่าหมดเวลาแล้ว ชีวิตต้องเดินต่อไป หลังจากนั้นผมก็ไม่ทักเธอไปก่อนเลย เพราะผมกลัวว่าผมจะตัดใจจากเธอไม่ได้
ตอนนี้ไม่ได้คุยกับเธอมาหลายปีละครับ และตอนนี้เธอก็มีแฟนใหม่แล้ว
อยู่ดีๆก็คิดถึงเรื่องนี้ขึ้นมาซะได้ เฮ้อออออออ
ปล.ตอน ม.5เค้าเคยปรึกษาเรื่องแฟนเค้ากับผมนะ ตอนนั้นคือผมคิดชั่วมากเลย ผมบอกกับเธอไปว่า "ถ้าคบกันแล้วไม่มีความสุขจะคบกันไปทำไม? เสียเวลา" เเฟนเธอผมก็พอรู้จักเป็เพื่อนที่อยู่ห้องเดียวกับเธอ แต่เป็นคนค่อนข้างไม่เอาไหน เป็นสายเที่ยวดื่มสูบ
ในใจก็อยากให้เลิกกันไปซะ ถึงเธอจะไม่ได้ชอบผมแต่ก็ไม่อยากให้เธอชอบใครเลยดีกว่า
ปล.2 ตลอดชีวิตมัธยมผมไม่คบกับใครเลย ก็มีเคยคุยเคยคิดที่จะคบกับผญคนอื่นนะครับ แต่ความรู้สึกมันไม่ใช่ และผมก็ยังแอบหวังรู้ลึกๆว่าเค้าอาจจะชอบผมอยู่บ้าง(ขนาดรู้ทั้งรู้ว่าเธอมีแฟนผมยังคิดเลย ชั่วมั้ยหละครับ555 )
อ้อ ผมชอบออกกำลังการตอนเช้าอยู่บ่อยๆโดยวิ่งจากหอไปตลาดแล้วซื้อน้ำเต้าหู้1ถุงน้ำขิง1ถุงปลาท่องโก๋2ตัว =15บาท แล้วไปนั่งกินที่สวนสาธารณะแถวบ้านเธอ แล้วนั่งดูบ้านเธอบ่อยๆไม่เห็นเธอหรอกนะครับเพราะแอบหลบมุมด้วย55555 คิดแล้วก็หัวเราะตัวเอง
พอดีผมพึ่งเลิกกับเเฟนครับ และผมก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงคิดถึงผู้หญิงที่ผมเคยแอบรักที่ไม่ได้ติดต่อกันมาเป็นปีๆเอาตอนนี้ ผมไม่รู้ว่าผมรักแฟนคนนี้เท่าเพื่อนผมคนนี้รึเปล่านะ หรือเธออาจจะเข้ามาในช่วงชีวิตที่ผมคิดว่าชีวิตคนเรายังไงก็ต้องเดินต่อก็เป็นได้