สวัสดีเพื่อนๆทุกคนครับ ก่อนอื่นต้องขอบคุณสำหรับทุกๆคำอวยพร การ์ด บทกลอน และบทเพลง ที่เพื่อนๆพี่ๆน้องๆอวยพรวันเกิดให้ในวันครบรอบวันเกิดของ mc เองเมื่อวานนี้ ขอขอบคุณทุกๆคำอวยพรของเพื่อนๆพี่ๆน้องๆทุกคน ขอบคุณในมิตรภาพดีๆที่ทุกคนมีให้แก่กัน พรใดหรือสิ่งดีๆใดก็ตามที่ให้ผมมา ขอให้สิ่งนั้นกลับคืนสู่เพื่อน พี่ น้อง ของผม เช่นกันและดียิ่งกว่าครับ ขอบคุณนะครับ
โดยส่วนตัวแล้วคิดว่าทุกคนคงรู้วันเกิดของตัวเอง ส่วนวันตายของตัวเองนั่นคงไม่รู้ ในโลกนี้ไม่มีอะไรที่แน่นอน ความตายจะมาเยือนเมื่อไหร่ไม่มีใครรู้ จงดูแลและปกป้องชีวิตของตัวเอง ไม่นำตนเองเข้าไปเสี่ยงกับทุกอย่างที่เกี่ยวกับความปลอดภัยของชีวิต ในช่วงเวลาที่มีชีวิตอยู่นี้ อะไรดีๆที่ทำให้ตัวเองมีความสุขและไม่ทำให้ใครเดือดร้อน จงใช้เวลาที่มีอยู่ในชีวิตหาโอกาสทำให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ครับ
วันนี้ผมเองไม่ได้เตรียมเนื้อหากระทู้มานำเสนอเป็นเรื่องเป็นราวใดๆ เพราะมาแทนแบบเร่งด่วน ตอนนี้อยากส่งใจไปยังรถปูนน้อยๆที่กำลังไม่สบายนอนอยู่ที่ รพ. ในนาม mc ส่งกำลังใจไปให้คุณแม่นู๋และรถปูนน้อยหายเร็วๆและกลับมาอยู่บ้านเร็วๆจ้า
เข้าเรื่องตามที่จั่วหัวกระทู้ไว้ ขออนุญาตมาเขียนเล่าเรื่องผีให้ฟังครับ สมัยไปรับน้องคณะที่ริมทะเลแห่งหนึ่งในภาคตะวันออก โดนผีหลอกเป็นหมู่คณะครับ
ปกติคณะที่เรียนคนที่มาเรียนส่วนใหญ่จะเป็นผู้ชายครับผม ทุกๆปีที่มีการรับน้องแต่ละคนในคณะมันจะมีแบ่งไปตามความชอบของแต่ละคนออกไปเป็น 3 ก๊ก คือ
1. ก๊กเมา - ก๊กเมาพวกนี้หลังจากทำพิธีรับน้องเสร็จก็เปรียบเสมือนการเดินทางอันเหน็ดเหนื่อยมายาวนาน ได้เวลาฉลองกันริมทะเล และก็จะมีมือกีต้าร์เทพๆประจำก๊กอยู่อย่างน้อย 1-2 คน ไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น แหลกเหล้าร้องเพลงอย่างเดียว เพราะชายหาดที่ไปรับน้องก็เหมาเขาทั้งหมดรีสอร์ทอยู่แล้ว ไม่มีการเกรงใจอะไรใครทั้งสิ้น ไอ้พวกว้ากเกอร์ที่มันทำหน้าโหดมาตลอดทั้งเดือนตั้งแต่เปิดเทอม ส่วนใหญ่มันก็จะมารั่วแต๋วแตกเอาตอนไปรวมกับก๊กเมานี่แหละ และก๊กนี้รุ่นน้องจะชอบมากเพราะได้ร่วมร้องรำทำเพลงพร้อมกับคอยเสริฟเหล้าด้วยจิตบริการอันเต็มเปี่ยมให้กับพวกรุ่นพี่ขาโหด ขาต๊อง ขาดื่มทั้งหลายแหละ
2. ก๊กไพ่ - ก๊กไพ่นี้เปรียบเสมือนการรวมตัวกันของกลุ่มบุคคลที่รักที่ชอบในสิ่งเดียวกัน พี่น้องต่างรุ่นที่มีความชอบในการเสี่ยงโชคจะรอวันที่มารวมตัวกันในวันนี้ พวกเขาพร้อมจะทุ่มเททุกสิ่งที่พวกเขามีในกระเป๋า เพื่อแลกกับความสุขภายใต้ไพ่สำรับเดียวและผ้าปูแค่ผืนเดียว สามารถรวมตัวกันในห้องๆเดียวเกือบ 20 คนได้ และเล่นไพ่กินเงินกันด้วยความเงียบกริบ
3. ก๊กหม้อ - ก๊กหม้อนี้ส่วนใหญ่มันจะไม่นั่งรถบัสที่เหมารวมกันไปกับคณะ แต่มันมักจะขับรถไปกันเองพร้อมกับแฟนสาวต่างคณะของมัน พิธีรับน้องในแต่ละปีเปรียบเสมือนงานแถลงข่าวเปิดตัวแฟนสาวต่างคณะ หลังจากพิธีรับน้องเสร็จ ก๊กหม้อมันจะแยกกันไปชมหินชมทะเลดำๆไกลผู้ไกลคนตามลำพังด้วยความโรแมนติก จุดเด่นๆของก๊กหม้อก็คือมันจะไม่ยอมเดินไปเฉียดไอ่สองก๊กข้างบนโดยเด็ดขาด มิเช่นนั้นมันจะเสียภาพลักษณ์และก๊กหม้อล่มสลายลงทันที
เข้าเรื่องกันต่อ ตอนไปรับน้องริมทะเลที่ว่านี้ไอ้คนจองสถานที่ๆมันก็เลือกที่ได้ดีจริงๆ พวกเล่นเลือกซะปลายหาดไกลสุดเลย เพราะมีทั้งส่วนที่เป็นทะเลและเป็นป่า ตรงทะเลเป็นทะเลหลุมลึกเป็นเหวชนิดที่ไม่กล้าจะลงเล่นน้ำกันเลย คลื่นลมก็ไม่น่ากลัวเท่าไหร่แต่มันแฝงด้วยพลังงานบางอย่างยังไงก็ไม่รู้ เพราะไม่มีคนสัญจรผ่านไปมาเลย รีสอร์ทที่ไปก็ดูเหมือนจะเปิดมานานแล้วแต่มีสายสิญจน์ล้อมรอบเหมือนพึ่งทำพิธีอะไรบางอย่างมาไม่นาน แต่ก็มีบางช่วงที่สายสิญจน์ขาดด้วย ตอนไปถึงรุ่นพี่ซีเนียร์พยายามเดินหาศาลพระภูมิเพื่อที่จะพาทุกคนไปไหว้ให้คุ้มครอง แต่ก็ไม่เจอ มีเจอแต่ศาลเจ้าแม่ทับทิมที่ห่างไกลจากบริเวณที่พักประมาณ 300 เมตร แต่พวกเราก็ไม่มีใครไปไหว้อะไร
ตอนกลางวันก็ไม่มีอะไร รับน้องทะลึ่งไปเรื่อยตามประสาคณะที่มีผู้ชายเยอะกว่าผู้หญิง เรียกได้ว่าทั้งทะลึ่งทั้งลบหลู่กันเต็มที่ ท้าทายกันสุดๆ เพราะกลางวันมันสว่างโล่งพร้อมกับไม่มีใครสัญจรผ่าน บางด่านแก้ผ้ากันโทงๆแล้วไปใส่กางเกงที่ปลายซุ้มก็มี
กิจกรรมรับน้องเป็นไปอย่างราบรื่นจนถึงพิธีผูกแขน ก็ซาบซึ้งกันไปทั้งรุ่นพี่รุ่นน้อง และก็ถึงเวลาที่ 3 ก๊กจะต้องแยกย้ายไปทำภาระกิจที่ตนเองชอบ
ในขณะที่ก๊กเมากำลังครื้นเครงอยู่ และก๊กหม้อกำลังออกปฏิบัติการโรแมนติกกันอยู่ในที่ลับตาคนนั้น ก๊กไพ่ผู้รักความสงบอยู่ดีๆก็แตกฮือพร้อมกันออกมาจากห้อง ชนิดที่พรวดเดียวเกลี้ยงห้องพร้อมเสียงเอะอะโวยวายดังลั่นสื่อให้เห็นว่าผีหลอก เหล่าบรรดาก๊กเมาเห็นและได้ยินเสียงโวยวายดังนั้นถึงกับวางขวดเหล้า วางกีต้าร์ วางกับแกล้ม วิ่งเข้าไปดูเพื่อนๆด้วยความเป็นห่วงว่าเกิดอะไรขึ้น สิ่งที่ปรากฏเห็นก็คือเพื่อนๆพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าเห็นผู้หญิงใส่ชุดสีขาวลอยตัวช้าๆลักษณะเหมือนว่ายน้ำผ่านหน้าต่าง คือเกือบทุกคนเห็นกันหมด ส่วนพวกที่ไม่เห็นพอเห็นเพื่อนเห็นกันหลายคนก็ไม่กล้าเหลือบไปมอง ใส่เกียร์หมาวิ่งออกมาจากห้องแบบไม่คิดชีวิต
หลังจากนั้นไม่กี่นาทีก็ได้ยินเสียงกรีดร้องโหยหวนออกมาจากข้างห้องของก๊กไพ่ (ห้องก๊กหลับ ก๊กย่อยอีกทีสำหรับผู้ไม่ประสงค์จะมีก๊ก) เพื่อนๆรีบวิ่งเข้าไปดุปรากฏว่ามีเพื่อนอยู่ในนั้น 2 คน มี 1 คนกำลังถูกผีเข้าเอะอะโวยวายและขู่ว่าพวกต้องตายหมดเลย ทุกคนตกใจรีบวิ่งเข้าไปช่วยจับ แรงมันเยอะมากจริงๆทั้งๆที่มันตัวเล็กนิดเดียว จับกันอยู่ 4-5 คนถึงจะเอามันอยู่ และช่วยกันเอาพระคล้องคอมันจนมันนิ่งไปแต่ก็ยังมีอาการหอบเหนื่อยและตาค้างอยู่ ก็คิดว่าจะจบแล้ว แต่จู่ๆอีกคนหนึ่งที่อยู่ในห้องเดียวกันกลับถูกผีเข้าแทน ผีออกจากอีกคนไปเข้าอีกคนครับ ตาขวางน้ำลายยืดหนักกว่าเดิมมาก ก็เลยต้องได้ไปช่วยกันรุมจับรุมกดเอาไว้ คราวนี้สิครับ มันทำยังไงก็ไม่ยอมออก ก็เลยต้องผลัดเวรกันรุมจับกดไว้อย่างนั้นไปเรื่อยๆเพื่อไม่ให้มันออกมาอาละวาด ถึงเวลานี้ 2 ก๊กหันกลับมารวมตัวกันเฉพาะกิจแบบๆไม่ได้นัดหมาย เป็นห่วงเพื่อนก็ห่วง กลัวผีก็กลัวเพราะมันขู่ไว้ว่าต้องตายให้หมด โดยส่วนตัวผมแล้วนี่หายเมาเป็นปลิดทิ้ง
หลังจากนั้นรุ่นพี่ซีเนียร์ก็ได้ออกไปเอาน้ำมนต์ที่วัด ไปกัน 3-4 คน ด้วยรถปิ๊กอัพ แต่ในขณะที่กำลังออกรถนั้น มีคนในรถ 2 คนเห็นว่ามีเงากลุ่มคนมายืนขวางถนนอยู่ไม่ให้ไป รุ่นพี่บอกไม่ต้องสนใจแล้วให้ขับผ่านไปเลย ปรากฏว่าขับผ่านไปได้จริงๆโดยไม่มีลักษณะเหมือนชนอะไร จนไปถึงที่วัดที่ห่างไปเกือบ 5 กิโลเมตร ชื่อวัดอะไรจำไม่ได้แต่มันมีคำว่าตะเคียนอยู่ในนั้น รุ่นพี่ได้พบกับหลวงพ่อเจ้าอาวาสยืนรออยู่ที่หน้าวัดพร้อมกับคูลเลอร์ใส่น้ำมนต์ พอไปถึงทางเรายังไม่ได้ถามอะไรเลย หลวงพ่อก็พูดขึ้นมาเองว่ามากันแล้วเหรอ เอาน้ำมนต์ไปให้เพื่อนกินนะ และไอ้ 3 คนที่อยู่บนกะบะหลังหนะเอามันกลับไปด้วย (สามคนไหนหว่าเกาะท้ายกะบะมา เพราะทุกคนนั่งในรถ บรึ๋ย) ทุกคนที่ไปหาหลวงพ่อถึงกับงงว่าหลวงพ่อท่านรู้ได้อย่างไร แต่ก็สัญญากับหลวงพ่อว่าพรุ่งนี้เช้าจะพาคณะกลับมาเอาคูลเลอร์น้ำมนต์มาคืน พร้อมกับมาร่วมกันทำบุญที่วัด
ตัดภาพกลับไป ณ สถานที่รับน้องอันสุดอลเวง ทางนั้นไปหาหลวงพ่อ แต่ทางผมต้องไปหาที่ทางขอขมาเจ้าที่ ซึ่งไม่มีที่ไหนอีกแล้วนอกจากศาลเจ้าแม่ทับทิมที่อยู่ห่างออกไปประมาณ 300 เมตร และหนึ่งในนั้นที่ถูกเลือกจากรุ่นพี่ซีเนียร์ให้ไปขอขมาเจ้าที่เจ้าทางก็ดันเผือกมีผมรวมอยู่ในนั้นด้วย เดินเท้าไปมืดๆพร้อมไฟฉายกัน 3 คน คือผม รุ่นพี่ผู้หญิงที่ติ๊งต๊องที่สุดในคณะ และรุ่นน้องอีกคนที่มันเคยมีประวัติเมายาบ้า OMG! มันช่างเลือกคนได้เหมาะกับงานเสียจริงๆ เดินเท้าไปก็แย่งกันเดินเบียดกัน รักกันมากชนิดเกาะกันไม่ยอมห่างแม้แต่ก้าวเดียว พอไปถึงศาลเจ้าแม่ โอ้โห บรรยากาศยังกะหนังผีลึกลับพลังงานแฝงเพียบ เงียบสงัดชนิดที่ได้ยินแต่เสียงหอบของคน 3 คน สัมผัสได้ว่าอาจมีพลังงานบางอย่างแอบแฝงอยู่ก็เป็นได้ พวกผมพากันจุดธูปกี่ดอกก็ไม่รู้จำไม่ได้ แต่กว่าจะจุดติดได้ใช้เวลานานมากเพราะมือไม้มันสั่นไปหมด พอจุดธูปบอก ขอขมาเสร็จก็ได้เวลากลับ ช่วงเดินทางไปใช้เวลานานมากเพราะต่างคนต่างเกร็ง แต่ช่วงเดินทางกลับแต่ละคนกึ่งเดินกึ่งวิ่งและท้ายสุดใส่เกียร์หมากลับมายังสถานที่เกิดเหตุแบบชนิดลืมหายใจ ซึ่งพอไปถึงก็ได้เห็นก๊กหม้อกลับมารวมตัวกับ 2 ก๊กก่อนหน้านี้แบบไม่ได้นัดหมายอีกเช่นกัน หายหม้อกันไปอีกก๊กตามระเบียบ
ทันทีที่รุ่นพี่นำคูลเลอร์น้ำมนต์มาถึง ซึ่งเวลาก็น่าจะประมาณเกือบตีสาม ก็จับน้ำมนต์กรอกปากไอ้ตัวที่โดนผีเข้าและนำไปลูบหัวลูบหน้าคนที่โดนเข้าคนแรก ไอ้คนที่ถูกเข้าคนแรกมันหายงงเป็นปกติแล้ว มันยังมีหน้ามาถามอีกว่าเกิดอะไรขึ้น แต่อีกคนที่กำลังโดนเข้าอยู่ก่อนจะโดนจับน้ำมนต์กรอกปากมันยังมาทำตาขวางน้ำลายไหลยืด มีพูดขู่ทิ้งท้ายอีกว่าพวกมืงต้องตายหมดเลย คำก็ตาย สองคำก็ตาย พูดมากพวกผมชักหมั่นใส้จับน้ำมนต์กรอกปากแม่มเลยทั้งๆที่กำลังขู่ ปรากฏว่าผีมันสำลักน้ำสิครับแล้วก็นิ่งไปสักพักใหญ่ๆก็ค่อยๆฟื้น
หลังจากนั้นแต่ละก๊กกลายเป็นไม่ยอมหลับยอมนอน นั่งรอพระอาทิตย์ขึ้นที่ชายหาดอย่างเดียวรวมทั้งตัวผมด้วย จนพระอาทิตย์ขึ้นก็ค่อยปากดีกันต่อเพราะเตรียมจะกลับกรุงเทพฯกันแล้ว ก่อนกลับก็แวะไปทำบุญที่วัดกับหลวงพ่อพร้อมกับให้ท่านพรมน้ำมนต์ให้ครับ
หลังจากนั้นพวกเราก็กลับกรุงเทพฯและแยกย้ายกันกลับบ้าน ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นหลังจากนั้น ไม่มีใครตายนะ แต่ก็แปลกอยู่ว่าหลังจากนั้น 1 ปี มีรุ่นน้องคณะเดียวกันนี่แหละแต่คนละสาขากันตายแบบแปลกๆอยู่ 3 คน คนแรกนอนหายใจไม่ออกตาย คนที่สองเป็นรุ่นน้องที่สนิทที่สุดกับผมตกตึกตายทั้งๆที่ก่อนหน้านั้นแค่ 2-3 ชั่วโมงยังทักทายยังคุยกันเรื่องเกรดที่ออกกันอยู่เลย ส่วนอีกคนโดนแทงตายที่ตรอกข้าวสาร ก็เลยได้ทำบุญคณะกันยกใหญ่เลยครับ
จบเท่านี้ก่อนเดี๋ยวมันจะออกทะเลไปเรื่อย สรุปว่าครั้งหนึ่งในชีวิตเคยเจอผีหลอกเป็นหมู่คณะมาแล้วครับ
ลืมบอกไปอย่าง ก่อนกลับพวกเราพึ่งเจอศาลครับ อยู่ที่หลังรีสอร์ท และก่อนที่พวกเราจะไปถึงเพียง 5 วัน พึ่งมีคนจมน้ำตายที่หน้าหาดของรีสอร์ทครับ เพราะพึ่งได้ถามแม่บ้านที่อยู่ตรงนั้นก่อนจะกลับ
ห้องเพลงคนรากหญ้าเปิดขึ้นมามีวัตถุประสงค์ เพื่อ
1. มีพื้นที่ให้เพื่อนๆ ได้มาพบปะ พูดคุยระหว่างกัน ในภาวะที่ต้องระมัดระวังการโพสการเมืองอย่างเคร่งครัด
2. เป็นพื้นที่ พักผ่อน ลดความเครียดทางการเมือง ให้เพื่อนๆ มีกิจกรรมสนุกๆ ร่วมกัน
3. สร้างมิตรภาพและความปรองดอง ซึ่งเราหวังให้สังคมไทยเป็นเช่นนี้ แม้นคิดต่างกัน แต่เมื่อคุยกันแล้วก็เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม
กระทู้ห้องเพลงเป็นกระทู้เปิด มิได้ปิดกั้นผู้หนึ่งผู้ใด "ขอให้มาดี เราคือเพื่อนกัน" ซึ่งก็เหมือนกับกระทู้ทั่วไป ที่เราไม่จำเป็นต้องทราบว่า User ท่านไหนเป็นใครมาจากไหน ...ดังนั้น หากมีบุคคลใดที่มีการโพสสิ่งผิดกฎหมายและศีลธรรมอันดีของสังคมนั้น หรือสิ่งรบกวนใดๆ ในบอร์ด เป็นเรื่องส่วนบุคคล ทางห้องเพลงจึงขอแสดงความบริสุทธิ์ใจว่าไม่มีส่วนเกี่ยวข้องทั้งสิ้น....
น่ากลัวกว่าผี Ost.บ้านนี้ผีไม่ปอบ | ปอ อรรณพ | Official MV
ห้องเพลง**คนรากหญ้า** พักยกการเมือง มุมนี้ไม่มีสี ไม่มีกลุ่ม...มีแต่เสียง 6/6/2017 (รับน้องสยองขวัญ)
โดยส่วนตัวแล้วคิดว่าทุกคนคงรู้วันเกิดของตัวเอง ส่วนวันตายของตัวเองนั่นคงไม่รู้ ในโลกนี้ไม่มีอะไรที่แน่นอน ความตายจะมาเยือนเมื่อไหร่ไม่มีใครรู้ จงดูแลและปกป้องชีวิตของตัวเอง ไม่นำตนเองเข้าไปเสี่ยงกับทุกอย่างที่เกี่ยวกับความปลอดภัยของชีวิต ในช่วงเวลาที่มีชีวิตอยู่นี้ อะไรดีๆที่ทำให้ตัวเองมีความสุขและไม่ทำให้ใครเดือดร้อน จงใช้เวลาที่มีอยู่ในชีวิตหาโอกาสทำให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ครับ
วันนี้ผมเองไม่ได้เตรียมเนื้อหากระทู้มานำเสนอเป็นเรื่องเป็นราวใดๆ เพราะมาแทนแบบเร่งด่วน ตอนนี้อยากส่งใจไปยังรถปูนน้อยๆที่กำลังไม่สบายนอนอยู่ที่ รพ. ในนาม mc ส่งกำลังใจไปให้คุณแม่นู๋และรถปูนน้อยหายเร็วๆและกลับมาอยู่บ้านเร็วๆจ้า
เข้าเรื่องตามที่จั่วหัวกระทู้ไว้ ขออนุญาตมาเขียนเล่าเรื่องผีให้ฟังครับ สมัยไปรับน้องคณะที่ริมทะเลแห่งหนึ่งในภาคตะวันออก โดนผีหลอกเป็นหมู่คณะครับ
ปกติคณะที่เรียนคนที่มาเรียนส่วนใหญ่จะเป็นผู้ชายครับผม ทุกๆปีที่มีการรับน้องแต่ละคนในคณะมันจะมีแบ่งไปตามความชอบของแต่ละคนออกไปเป็น 3 ก๊ก คือ
1. ก๊กเมา - ก๊กเมาพวกนี้หลังจากทำพิธีรับน้องเสร็จก็เปรียบเสมือนการเดินทางอันเหน็ดเหนื่อยมายาวนาน ได้เวลาฉลองกันริมทะเล และก็จะมีมือกีต้าร์เทพๆประจำก๊กอยู่อย่างน้อย 1-2 คน ไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น แหลกเหล้าร้องเพลงอย่างเดียว เพราะชายหาดที่ไปรับน้องก็เหมาเขาทั้งหมดรีสอร์ทอยู่แล้ว ไม่มีการเกรงใจอะไรใครทั้งสิ้น ไอ้พวกว้ากเกอร์ที่มันทำหน้าโหดมาตลอดทั้งเดือนตั้งแต่เปิดเทอม ส่วนใหญ่มันก็จะมารั่วแต๋วแตกเอาตอนไปรวมกับก๊กเมานี่แหละ และก๊กนี้รุ่นน้องจะชอบมากเพราะได้ร่วมร้องรำทำเพลงพร้อมกับคอยเสริฟเหล้าด้วยจิตบริการอันเต็มเปี่ยมให้กับพวกรุ่นพี่ขาโหด ขาต๊อง ขาดื่มทั้งหลายแหละ
2. ก๊กไพ่ - ก๊กไพ่นี้เปรียบเสมือนการรวมตัวกันของกลุ่มบุคคลที่รักที่ชอบในสิ่งเดียวกัน พี่น้องต่างรุ่นที่มีความชอบในการเสี่ยงโชคจะรอวันที่มารวมตัวกันในวันนี้ พวกเขาพร้อมจะทุ่มเททุกสิ่งที่พวกเขามีในกระเป๋า เพื่อแลกกับความสุขภายใต้ไพ่สำรับเดียวและผ้าปูแค่ผืนเดียว สามารถรวมตัวกันในห้องๆเดียวเกือบ 20 คนได้ และเล่นไพ่กินเงินกันด้วยความเงียบกริบ
3. ก๊กหม้อ - ก๊กหม้อนี้ส่วนใหญ่มันจะไม่นั่งรถบัสที่เหมารวมกันไปกับคณะ แต่มันมักจะขับรถไปกันเองพร้อมกับแฟนสาวต่างคณะของมัน พิธีรับน้องในแต่ละปีเปรียบเสมือนงานแถลงข่าวเปิดตัวแฟนสาวต่างคณะ หลังจากพิธีรับน้องเสร็จ ก๊กหม้อมันจะแยกกันไปชมหินชมทะเลดำๆไกลผู้ไกลคนตามลำพังด้วยความโรแมนติก จุดเด่นๆของก๊กหม้อก็คือมันจะไม่ยอมเดินไปเฉียดไอ่สองก๊กข้างบนโดยเด็ดขาด มิเช่นนั้นมันจะเสียภาพลักษณ์และก๊กหม้อล่มสลายลงทันที
เข้าเรื่องกันต่อ ตอนไปรับน้องริมทะเลที่ว่านี้ไอ้คนจองสถานที่ๆมันก็เลือกที่ได้ดีจริงๆ พวกเล่นเลือกซะปลายหาดไกลสุดเลย เพราะมีทั้งส่วนที่เป็นทะเลและเป็นป่า ตรงทะเลเป็นทะเลหลุมลึกเป็นเหวชนิดที่ไม่กล้าจะลงเล่นน้ำกันเลย คลื่นลมก็ไม่น่ากลัวเท่าไหร่แต่มันแฝงด้วยพลังงานบางอย่างยังไงก็ไม่รู้ เพราะไม่มีคนสัญจรผ่านไปมาเลย รีสอร์ทที่ไปก็ดูเหมือนจะเปิดมานานแล้วแต่มีสายสิญจน์ล้อมรอบเหมือนพึ่งทำพิธีอะไรบางอย่างมาไม่นาน แต่ก็มีบางช่วงที่สายสิญจน์ขาดด้วย ตอนไปถึงรุ่นพี่ซีเนียร์พยายามเดินหาศาลพระภูมิเพื่อที่จะพาทุกคนไปไหว้ให้คุ้มครอง แต่ก็ไม่เจอ มีเจอแต่ศาลเจ้าแม่ทับทิมที่ห่างไกลจากบริเวณที่พักประมาณ 300 เมตร แต่พวกเราก็ไม่มีใครไปไหว้อะไร
ตอนกลางวันก็ไม่มีอะไร รับน้องทะลึ่งไปเรื่อยตามประสาคณะที่มีผู้ชายเยอะกว่าผู้หญิง เรียกได้ว่าทั้งทะลึ่งทั้งลบหลู่กันเต็มที่ ท้าทายกันสุดๆ เพราะกลางวันมันสว่างโล่งพร้อมกับไม่มีใครสัญจรผ่าน บางด่านแก้ผ้ากันโทงๆแล้วไปใส่กางเกงที่ปลายซุ้มก็มี
กิจกรรมรับน้องเป็นไปอย่างราบรื่นจนถึงพิธีผูกแขน ก็ซาบซึ้งกันไปทั้งรุ่นพี่รุ่นน้อง และก็ถึงเวลาที่ 3 ก๊กจะต้องแยกย้ายไปทำภาระกิจที่ตนเองชอบ
ในขณะที่ก๊กเมากำลังครื้นเครงอยู่ และก๊กหม้อกำลังออกปฏิบัติการโรแมนติกกันอยู่ในที่ลับตาคนนั้น ก๊กไพ่ผู้รักความสงบอยู่ดีๆก็แตกฮือพร้อมกันออกมาจากห้อง ชนิดที่พรวดเดียวเกลี้ยงห้องพร้อมเสียงเอะอะโวยวายดังลั่นสื่อให้เห็นว่าผีหลอก เหล่าบรรดาก๊กเมาเห็นและได้ยินเสียงโวยวายดังนั้นถึงกับวางขวดเหล้า วางกีต้าร์ วางกับแกล้ม วิ่งเข้าไปดูเพื่อนๆด้วยความเป็นห่วงว่าเกิดอะไรขึ้น สิ่งที่ปรากฏเห็นก็คือเพื่อนๆพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าเห็นผู้หญิงใส่ชุดสีขาวลอยตัวช้าๆลักษณะเหมือนว่ายน้ำผ่านหน้าต่าง คือเกือบทุกคนเห็นกันหมด ส่วนพวกที่ไม่เห็นพอเห็นเพื่อนเห็นกันหลายคนก็ไม่กล้าเหลือบไปมอง ใส่เกียร์หมาวิ่งออกมาจากห้องแบบไม่คิดชีวิต
หลังจากนั้นไม่กี่นาทีก็ได้ยินเสียงกรีดร้องโหยหวนออกมาจากข้างห้องของก๊กไพ่ (ห้องก๊กหลับ ก๊กย่อยอีกทีสำหรับผู้ไม่ประสงค์จะมีก๊ก) เพื่อนๆรีบวิ่งเข้าไปดุปรากฏว่ามีเพื่อนอยู่ในนั้น 2 คน มี 1 คนกำลังถูกผีเข้าเอะอะโวยวายและขู่ว่าพวกต้องตายหมดเลย ทุกคนตกใจรีบวิ่งเข้าไปช่วยจับ แรงมันเยอะมากจริงๆทั้งๆที่มันตัวเล็กนิดเดียว จับกันอยู่ 4-5 คนถึงจะเอามันอยู่ และช่วยกันเอาพระคล้องคอมันจนมันนิ่งไปแต่ก็ยังมีอาการหอบเหนื่อยและตาค้างอยู่ ก็คิดว่าจะจบแล้ว แต่จู่ๆอีกคนหนึ่งที่อยู่ในห้องเดียวกันกลับถูกผีเข้าแทน ผีออกจากอีกคนไปเข้าอีกคนครับ ตาขวางน้ำลายยืดหนักกว่าเดิมมาก ก็เลยต้องได้ไปช่วยกันรุมจับรุมกดเอาไว้ คราวนี้สิครับ มันทำยังไงก็ไม่ยอมออก ก็เลยต้องผลัดเวรกันรุมจับกดไว้อย่างนั้นไปเรื่อยๆเพื่อไม่ให้มันออกมาอาละวาด ถึงเวลานี้ 2 ก๊กหันกลับมารวมตัวกันเฉพาะกิจแบบๆไม่ได้นัดหมาย เป็นห่วงเพื่อนก็ห่วง กลัวผีก็กลัวเพราะมันขู่ไว้ว่าต้องตายให้หมด โดยส่วนตัวผมแล้วนี่หายเมาเป็นปลิดทิ้ง
หลังจากนั้นรุ่นพี่ซีเนียร์ก็ได้ออกไปเอาน้ำมนต์ที่วัด ไปกัน 3-4 คน ด้วยรถปิ๊กอัพ แต่ในขณะที่กำลังออกรถนั้น มีคนในรถ 2 คนเห็นว่ามีเงากลุ่มคนมายืนขวางถนนอยู่ไม่ให้ไป รุ่นพี่บอกไม่ต้องสนใจแล้วให้ขับผ่านไปเลย ปรากฏว่าขับผ่านไปได้จริงๆโดยไม่มีลักษณะเหมือนชนอะไร จนไปถึงที่วัดที่ห่างไปเกือบ 5 กิโลเมตร ชื่อวัดอะไรจำไม่ได้แต่มันมีคำว่าตะเคียนอยู่ในนั้น รุ่นพี่ได้พบกับหลวงพ่อเจ้าอาวาสยืนรออยู่ที่หน้าวัดพร้อมกับคูลเลอร์ใส่น้ำมนต์ พอไปถึงทางเรายังไม่ได้ถามอะไรเลย หลวงพ่อก็พูดขึ้นมาเองว่ามากันแล้วเหรอ เอาน้ำมนต์ไปให้เพื่อนกินนะ และไอ้ 3 คนที่อยู่บนกะบะหลังหนะเอามันกลับไปด้วย (สามคนไหนหว่าเกาะท้ายกะบะมา เพราะทุกคนนั่งในรถ บรึ๋ย) ทุกคนที่ไปหาหลวงพ่อถึงกับงงว่าหลวงพ่อท่านรู้ได้อย่างไร แต่ก็สัญญากับหลวงพ่อว่าพรุ่งนี้เช้าจะพาคณะกลับมาเอาคูลเลอร์น้ำมนต์มาคืน พร้อมกับมาร่วมกันทำบุญที่วัด
ตัดภาพกลับไป ณ สถานที่รับน้องอันสุดอลเวง ทางนั้นไปหาหลวงพ่อ แต่ทางผมต้องไปหาที่ทางขอขมาเจ้าที่ ซึ่งไม่มีที่ไหนอีกแล้วนอกจากศาลเจ้าแม่ทับทิมที่อยู่ห่างออกไปประมาณ 300 เมตร และหนึ่งในนั้นที่ถูกเลือกจากรุ่นพี่ซีเนียร์ให้ไปขอขมาเจ้าที่เจ้าทางก็ดันเผือกมีผมรวมอยู่ในนั้นด้วย เดินเท้าไปมืดๆพร้อมไฟฉายกัน 3 คน คือผม รุ่นพี่ผู้หญิงที่ติ๊งต๊องที่สุดในคณะ และรุ่นน้องอีกคนที่มันเคยมีประวัติเมายาบ้า OMG! มันช่างเลือกคนได้เหมาะกับงานเสียจริงๆ เดินเท้าไปก็แย่งกันเดินเบียดกัน รักกันมากชนิดเกาะกันไม่ยอมห่างแม้แต่ก้าวเดียว พอไปถึงศาลเจ้าแม่ โอ้โห บรรยากาศยังกะหนังผีลึกลับพลังงานแฝงเพียบ เงียบสงัดชนิดที่ได้ยินแต่เสียงหอบของคน 3 คน สัมผัสได้ว่าอาจมีพลังงานบางอย่างแอบแฝงอยู่ก็เป็นได้ พวกผมพากันจุดธูปกี่ดอกก็ไม่รู้จำไม่ได้ แต่กว่าจะจุดติดได้ใช้เวลานานมากเพราะมือไม้มันสั่นไปหมด พอจุดธูปบอก ขอขมาเสร็จก็ได้เวลากลับ ช่วงเดินทางไปใช้เวลานานมากเพราะต่างคนต่างเกร็ง แต่ช่วงเดินทางกลับแต่ละคนกึ่งเดินกึ่งวิ่งและท้ายสุดใส่เกียร์หมากลับมายังสถานที่เกิดเหตุแบบชนิดลืมหายใจ ซึ่งพอไปถึงก็ได้เห็นก๊กหม้อกลับมารวมตัวกับ 2 ก๊กก่อนหน้านี้แบบไม่ได้นัดหมายอีกเช่นกัน หายหม้อกันไปอีกก๊กตามระเบียบ
ทันทีที่รุ่นพี่นำคูลเลอร์น้ำมนต์มาถึง ซึ่งเวลาก็น่าจะประมาณเกือบตีสาม ก็จับน้ำมนต์กรอกปากไอ้ตัวที่โดนผีเข้าและนำไปลูบหัวลูบหน้าคนที่โดนเข้าคนแรก ไอ้คนที่ถูกเข้าคนแรกมันหายงงเป็นปกติแล้ว มันยังมีหน้ามาถามอีกว่าเกิดอะไรขึ้น แต่อีกคนที่กำลังโดนเข้าอยู่ก่อนจะโดนจับน้ำมนต์กรอกปากมันยังมาทำตาขวางน้ำลายไหลยืด มีพูดขู่ทิ้งท้ายอีกว่าพวกมืงต้องตายหมดเลย คำก็ตาย สองคำก็ตาย พูดมากพวกผมชักหมั่นใส้จับน้ำมนต์กรอกปากแม่มเลยทั้งๆที่กำลังขู่ ปรากฏว่าผีมันสำลักน้ำสิครับแล้วก็นิ่งไปสักพักใหญ่ๆก็ค่อยๆฟื้น
หลังจากนั้นแต่ละก๊กกลายเป็นไม่ยอมหลับยอมนอน นั่งรอพระอาทิตย์ขึ้นที่ชายหาดอย่างเดียวรวมทั้งตัวผมด้วย จนพระอาทิตย์ขึ้นก็ค่อยปากดีกันต่อเพราะเตรียมจะกลับกรุงเทพฯกันแล้ว ก่อนกลับก็แวะไปทำบุญที่วัดกับหลวงพ่อพร้อมกับให้ท่านพรมน้ำมนต์ให้ครับ
หลังจากนั้นพวกเราก็กลับกรุงเทพฯและแยกย้ายกันกลับบ้าน ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นหลังจากนั้น ไม่มีใครตายนะ แต่ก็แปลกอยู่ว่าหลังจากนั้น 1 ปี มีรุ่นน้องคณะเดียวกันนี่แหละแต่คนละสาขากันตายแบบแปลกๆอยู่ 3 คน คนแรกนอนหายใจไม่ออกตาย คนที่สองเป็นรุ่นน้องที่สนิทที่สุดกับผมตกตึกตายทั้งๆที่ก่อนหน้านั้นแค่ 2-3 ชั่วโมงยังทักทายยังคุยกันเรื่องเกรดที่ออกกันอยู่เลย ส่วนอีกคนโดนแทงตายที่ตรอกข้าวสาร ก็เลยได้ทำบุญคณะกันยกใหญ่เลยครับ
จบเท่านี้ก่อนเดี๋ยวมันจะออกทะเลไปเรื่อย สรุปว่าครั้งหนึ่งในชีวิตเคยเจอผีหลอกเป็นหมู่คณะมาแล้วครับ
ลืมบอกไปอย่าง ก่อนกลับพวกเราพึ่งเจอศาลครับ อยู่ที่หลังรีสอร์ท และก่อนที่พวกเราจะไปถึงเพียง 5 วัน พึ่งมีคนจมน้ำตายที่หน้าหาดของรีสอร์ทครับ เพราะพึ่งได้ถามแม่บ้านที่อยู่ตรงนั้นก่อนจะกลับ
ห้องเพลงคนรากหญ้าเปิดขึ้นมามีวัตถุประสงค์ เพื่อ
1. มีพื้นที่ให้เพื่อนๆ ได้มาพบปะ พูดคุยระหว่างกัน ในภาวะที่ต้องระมัดระวังการโพสการเมืองอย่างเคร่งครัด
2. เป็นพื้นที่ พักผ่อน ลดความเครียดทางการเมือง ให้เพื่อนๆ มีกิจกรรมสนุกๆ ร่วมกัน
3. สร้างมิตรภาพและความปรองดอง ซึ่งเราหวังให้สังคมไทยเป็นเช่นนี้ แม้นคิดต่างกัน แต่เมื่อคุยกันแล้วก็เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม
กระทู้ห้องเพลงเป็นกระทู้เปิด มิได้ปิดกั้นผู้หนึ่งผู้ใด "ขอให้มาดี เราคือเพื่อนกัน" ซึ่งก็เหมือนกับกระทู้ทั่วไป ที่เราไม่จำเป็นต้องทราบว่า User ท่านไหนเป็นใครมาจากไหน ...ดังนั้น หากมีบุคคลใดที่มีการโพสสิ่งผิดกฎหมายและศีลธรรมอันดีของสังคมนั้น หรือสิ่งรบกวนใดๆ ในบอร์ด เป็นเรื่องส่วนบุคคล ทางห้องเพลงจึงขอแสดงความบริสุทธิ์ใจว่าไม่มีส่วนเกี่ยวข้องทั้งสิ้น....
น่ากลัวกว่าผี Ost.บ้านนี้ผีไม่ปอบ | ปอ อรรณพ | Official MV