ว่าด้วยเรื่องของติ่งเกาหลี

ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ เราติ่งเกาหลีมาตั้งแต่ 12 ตอนแรกเฉยๆกับพวกนี้แต่มีเพื่อนเป็นติ่งเกาหลีเหมือนกัน คนแรกที่ทำให้ชอบเลยคือ แบมแบม GOT7 พอติ่งมาเรื่อยๆก็รู้ตัวชอบตั้งศิลปินถึงเมเนเจอร์  เราว่าการที่เป็นติ่งเกาหลีมันก็ไม่ได้แย่อะไรขนาดนั้น ตอนเด็กเป็นคนที่มีร้อยใช้ร้อย มีพันใช้พัน ไม่ประหยัดอะไรเลย อยากได้ก็ซื้อ แต่เดี่ยวนี้ป๊าให้เงินไปโรงเรียนวันละ 150 (ค่ารถ ค่าอาหาร ฯลฯ) เราเหลือเงินกลับบ้านทุกวัน เงินในบัญชีตอนนี้มีหลายหมื่นแล้วค่ะทั้งที่แม่ฝากให้แล้วก็เงินฝากตัวเอง เราอดทนรอเวลาเขามาไทย มาจัดคอนเสิร์ต มันเป็นความภูมิใจของเราที่เราสามารถเก็บเงินรอซื้อบัตรได้โดยไม่เดือดร้อนพ่อ แต่ทำไมคนไทยถึงคิดว่าเอาเงินที่ซื้อบัตรไปทำอย่างอื่นไม่ดีกว่าหรอ? เราก็งงใจอยู่นะ...ก็มันเป็นความชอบของแต่ละบุคคล ทีพวกคุณยังเสียเงินเป็นหมื่นๆไปซื้อกนะเป๋า รองเท้า เครื่องสำอางได้เลย เวลามีเรื่องดราม่าอะไรแค่เกี่ยวกับเกาหลี ติ่งเกาหลีก็จะโดนไปด้วย คือบางเรื่องมันก็ไม่ได้เกี่ยวกับพวกเราเลย คุณก็จะพาดพิงมาตลอด พอเราตอบโต้กลับไป คุณก็ด่าว่าไม่รักชาติ อยู่ไปก็หนักแผ่นดิน ว่าเราเหมือนเราเป็นสิ่งไร้ค่าในประเทศไทย บอกว่าเราสรรเสริญเกาหลีอย่างนั้นอย่างนี้ บอกว่าติ่งเกาหลีไม่มีการศึกษา ถ้าคุณเจาะลึกจริงๆจะรู้ว่าติ่งเกาหลีเก่งๆมีเยอะแยะไป อยากให้ลองเปิดใจบ้าง ติ่งดีๆก็มีเยอะ ฝากถึงเรื่องที่บอกว่าติ่งเกาหลีไร้สมองนะคะ อย่างน้อยติ่งเกาหลีก็มีสมองมากพอที่จะไม่เต้นร่อนอก ร่อนเอวเหมือนที่วัยรุ่นสมัยนี้ทำกันหรอกนะคะ ㅇㅅㅇ ทำไมถึงไม่ภูมิใจกันว่ามีคนไทยเก่งขนาดที่ผ่านการออดิชั่นแถมยังได้เดบิวต์กับค่ายใหญ่อย่าง JYP (นิชคุณ 2PM แบมแบม GOT7)  YG (ลิซ่า BLACKPINK)  SM  (เตนล์ NCT) คนเกาหลีเขาชื่นชมคนไทยมากๆแต่ทำไมคนไทยถึงทำเหมือนเขาไม่ใช่คนในประเทศตัวเอง ทำไมถึงเรียกพวกเต้นร่อนอก ร่อนเอวว่าเน็ตไอดอล ชื่นชมหนักหนา (วัยรุ่นสมัยนี้) ทั้งที่ใครมาเห็นก็มองว่ามันไม่ดี หรือเพราะนี้คือประเทศไทย ใครที่คิดต่างจากกูคือผิด?