ดูวันแรกด้วยความตั้งใจมากตั้งแต่เห็นจาก BvS แล้ว สรุปหนังจบเฉยๆ มาก ดูเหมือนเป็นหนังที่สนุกแบบธรรมดาทั่วไป ราบเรียบมาก ไม่หนักหน่วงทำลายล้างแบบเรื่องก่อนๆ ของ DC ขนาดที่ว่าใครถามก็บอกผิดหวัง แต่มาอ่านพันทิปหลายๆ กระทู้กลายเป็นอยากไปเก็บตกดูอีกรอบ ทั้งๆ ที่หนังก็ดูราบเรียบไม่มีอะไรน่าสงสัยน่าค้นหามาก เรียกว่าดูเช็คอารมณ์อีกรอบ กลับกลายเป็นว่าอินมากกว่าเดิมเยอะ ฉาก No man land ที่เปิดตัว WW มาได้ดูอีกทีรู้สึกตื่นเต้นกว่ารอบแรกอีก ดูเป็นซีนยาวๆ ที่มีพลังที่สุดในหนัง ดูแล้วเหมือนกำเนิด super hero ครั้งแรกในโลกเลย (ฉากสู้กับคนด้วยกันนี่เยี่ยมกว่าตอนหลังที่สู้กับแอรีสซะอีก) ตอนนี้เข้าใจแล้วว่านางเอกใสซื่อตั้งใจสู้ด้วยความบริสุทธิ์ใจ เป็นฮีโร่จากภายในจิตใจ ซึ่งมาจากการเลี้ยงดูของแม่บนเกาะบ้านเกิดนั่นเอง ดูแล้วนางฮึกเหิมมีกำลังใจหลังได้รับน้ำใจจากชาวบ้าน ซึ่งเราดูมารอบแรกแล้วเลยรู้ว่าต้องตายทั้งหมู่บ้าน ช่วงนี้เลยเป็นความสุขเล็กๆ ของเธอ ก่อนที่จะเป็นอะไรที่สะเทือนใจตามมา เราดูแล้วคนละอารมณ์กับรอบแรกเลย
ฉากตอนท้ายช่วงสู้ักับแอรีส รอบแรกที่ดูรู้สึกงั้นๆ ไม่อิ่ม คงเพราะติดมาจากเรื่องก่อนๆ ของ DC ที่วินาศสันตะโรมากกว่า แต่พอดูอีกรอบเราเข้าใจแล้วว่านี่เป็นหนังที่สู้กันด้วยเชิงอุดมคติที่แต่ละตัวละครเชื่อมากกว่า สตีฟที่เลือกเชื่อว่าต้องทำพื่อช่วยคนอื่นช่วยโลกให้ดีขึ้น แม้จะบอกเหตุผลนางเอกไปหลายรอบแล้วรู้ว่าเธอไม่เข้าใจ เขาเองก็ยืนกรานจะทำตามความเชื่อนั้นให้นางเอกเห็น แอรีสที่เชื่อว่ามนุษย์เป็นสิ่งเลวร้าย ยังไงก็ต้องทำลายล้างกันเองสักวัน นางเอกที่เชื่อแบบใสๆ จนมาเข้าใจในซีนนี้ว่ามนุษย์มีสีเทาๆ พอเราเข้าใจประเด็นพวกนี้ดีพอ อินพอ ฉากการสู้ในหนังตอนท้ายกับแอรีสก็เลยเข้าใจมากขึ้นว่า ไม่จำเป็นต้องวินาศสันตะโรเลย ที่จริงๆ มันเหมือนสู้ไปคุยไป ตัวร้ายกล่อมนางเอกตลอดพร้อมกับทดสอบจิตใจไปด้วยว่าจะเอนไปทางไหน จากที่ตอนแรกจ้องแต่จะดูตูมตามๆ กลายเป็นมาซึ้งจริงๆ กับพ้อยท์ที่หนังโฟกัสไว้ตอนนี้ ยอมรับว่าฉากสู้กับแอรีสทำได้เหมาะเจาะดีแล้ว ยิ่งตอนที่นางเอกเห็นสตีฟตายแบบนั้นแล้วคลุ้มคลั่ง ก่อนจะกลับมาได้สติจากสิ่งที่สตีฟบอกตอนหูดับ เรียกว่าโห กินใจมาก รอบแรกไม่มีน้ำตา มารอบนี้มาเลยครับ T_T ยังคิดเลยว่าถ้าผู้หญิงดูคงอินกว่าอีกหลายเท่ากับความรักของคู่นี้ รักแรกที่ต้องตายเพื่อทำให้นางเอกเข้าใจมนุษย์ สุดๆ จริงๆ
จากที่ตอนแรกให้สัก 7 ตอนนี้คิดว่าหนังดูสมูธมาก ดูอีกรอบก็ยังสนุกได้ไม่เบื่อ ปรับคะแนนในใจให้เป็น 8.5 เลย กระทู้นี้ก็เผื่อไว้สำหรับคนที่เฉยๆ แบบผม พอได้ดูอีกรอบอาจจะเปลี่ยนความคิดไปเลยก็ได้นะครับ
รอบสองกับ Wonder Woman จากที่เฉยๆ กลายเป็นชอบมาก
ฉากตอนท้ายช่วงสู้ักับแอรีส รอบแรกที่ดูรู้สึกงั้นๆ ไม่อิ่ม คงเพราะติดมาจากเรื่องก่อนๆ ของ DC ที่วินาศสันตะโรมากกว่า แต่พอดูอีกรอบเราเข้าใจแล้วว่านี่เป็นหนังที่สู้กันด้วยเชิงอุดมคติที่แต่ละตัวละครเชื่อมากกว่า สตีฟที่เลือกเชื่อว่าต้องทำพื่อช่วยคนอื่นช่วยโลกให้ดีขึ้น แม้จะบอกเหตุผลนางเอกไปหลายรอบแล้วรู้ว่าเธอไม่เข้าใจ เขาเองก็ยืนกรานจะทำตามความเชื่อนั้นให้นางเอกเห็น แอรีสที่เชื่อว่ามนุษย์เป็นสิ่งเลวร้าย ยังไงก็ต้องทำลายล้างกันเองสักวัน นางเอกที่เชื่อแบบใสๆ จนมาเข้าใจในซีนนี้ว่ามนุษย์มีสีเทาๆ พอเราเข้าใจประเด็นพวกนี้ดีพอ อินพอ ฉากการสู้ในหนังตอนท้ายกับแอรีสก็เลยเข้าใจมากขึ้นว่า ไม่จำเป็นต้องวินาศสันตะโรเลย ที่จริงๆ มันเหมือนสู้ไปคุยไป ตัวร้ายกล่อมนางเอกตลอดพร้อมกับทดสอบจิตใจไปด้วยว่าจะเอนไปทางไหน จากที่ตอนแรกจ้องแต่จะดูตูมตามๆ กลายเป็นมาซึ้งจริงๆ กับพ้อยท์ที่หนังโฟกัสไว้ตอนนี้ ยอมรับว่าฉากสู้กับแอรีสทำได้เหมาะเจาะดีแล้ว ยิ่งตอนที่นางเอกเห็นสตีฟตายแบบนั้นแล้วคลุ้มคลั่ง ก่อนจะกลับมาได้สติจากสิ่งที่สตีฟบอกตอนหูดับ เรียกว่าโห กินใจมาก รอบแรกไม่มีน้ำตา มารอบนี้มาเลยครับ T_T ยังคิดเลยว่าถ้าผู้หญิงดูคงอินกว่าอีกหลายเท่ากับความรักของคู่นี้ รักแรกที่ต้องตายเพื่อทำให้นางเอกเข้าใจมนุษย์ สุดๆ จริงๆ
จากที่ตอนแรกให้สัก 7 ตอนนี้คิดว่าหนังดูสมูธมาก ดูอีกรอบก็ยังสนุกได้ไม่เบื่อ ปรับคะแนนในใจให้เป็น 8.5 เลย กระทู้นี้ก็เผื่อไว้สำหรับคนที่เฉยๆ แบบผม พอได้ดูอีกรอบอาจจะเปลี่ยนความคิดไปเลยก็ได้นะครับ