เรื่องมันมีอยู่ว่า เราคบกับแฟนเก่าได้10แล้วก็เลิกกัน. ก่อนที่จะเลิกกันเราก็ยังคุยกันปกติบอกฝันดีบอกรัก. แต่ก่อนหน้าที่เราจะเลิกกันเค้ามารับเราแล้วไปส่งที่บ้าน เราเรียนผู้ช่วยพยาบบาลแล้ววันนั้นเราขอให้เค้าไปส่งบ้านได้ไหม เค้าก็บอกว่าได้ๆ แล้วพอตอนกลับก็มารับไปบ้านและก็ส่งขึ้นรถ เราก็คุยกันเรื่อยๆปกติ แต่พอถึงตอนเย็นก็เริ่มแปลกๆไป เค้าบอกจะไปกินข้าวนะเเล้วเดี๋ยวจะโทรหา รอตั้งแต่19.03จนถึง5ทุ่มกว่าๆเค้าถึงโทรมา แต่เราไม่ได้รับสายเค้า เพราะตอนนั้นเราปวดหัวปวดตามากก็เลยตัดสายไป3ครั้ง แต่พอตื่นเช้ามานี่เจอ1ข้อความที่เค้าส่งมาเรานี่สตั้นไป5วิ
"ถ้าจะงี่เง่ากับเรื่องไม่เป็นเรื่องแบบนี้ก็เลิกกันเถอะ"
เราก็ไม่ยอม เราก็โทรไปอธิบายว่าทำไมเมื่อคืนถึงรับสายเค้าไม่ได้เพราะอะไร แต่เค้าไม่ได้อธิบายเลยว่าเมื่อคืนทำไมถึงโทรมาช้า
เราก็ถามว่าเราทำอะไรผิด ทำไมถึงอยากเลิก เพราะอะไร ตอนนั้นร้องไห้หนักมาก
เค้าบอกว่าเค้าสับสน เค้าขอโทษ ทั้งๆที่บอกว่าจะไม่ปล่อยมือคู่นี้ไปไหน
เ้ราร้องไห้เป็นอาทิตย์ซึมเป็นเดือน เพราะรักเค้ามาก
จิงจังมากๆ ก็บอกตัวเองว่าให้ใช้เวลารักษาแผลใจเอาละกัน
คิดว่าลืมเขาสนิทแล้วนะ แต่ก็ไม่อ่ะ ตอนที่เรากลับบ้านแล้วชวนเพื่อนไปเล่นด้วยกันตั้งวงดื่มด้วยกัน อ้อ!!เค้าเป็นลูกพี่ลูกน้องกับเพื่อนเรา พอเพื่อนเราไปไหนก็จะมีเค้าไปด้วยตลอด
แต่ที่น่าแปลกกว่านั้นก็คือ เค้ายังทำทุกอย่างเหมือนเดิน
ทุดครั้งที่เรานั่งดื่มกัน เค้าจะชอบนั่งตรงข้ามเราตลอด
แล้วก็จะค่อยๆขอเเลกที่กับคนที่นั่งิยู่ข้างๆเพื่อที่จะขยับมาหาเรา ยิ่งพอนั่งนานๆ แล้วเค้าก็จะใช้เท้าสกิดคนที่นั่งข้างๆเราให้ลุกเพื่อที่ตัวเค้าจะมานั่งเอง เค้าชอบมานั่งใกล้ๆ ให้เราพิงไหล่เพราะรู้ว่าเราเมาแล้วเราจะชอบพิงไปข้างหลัง เค้าชอบซบไหล่เรา ชอบให้มือเรากับมือเขาสัมผัสกัน แต่ไม่ใช่การจับ
เค้ายังทำทุกๆอย่างเหมือนเดิม เราก็ไม่เค้าใจว่าทำไม
ทำไมเค้าถึงทำแบบนี้ ทำไมเรายังรักเค้าได้มากขนาดนี้
ทั้งๆที่เราก็มีแฟนเเล้ว แต่เราไม่ลืมเค้า เจอกันทีไรใจยังเต้นแรงเหมือนเดิม😢
มันคืออะไร?
"ถ้าจะงี่เง่ากับเรื่องไม่เป็นเรื่องแบบนี้ก็เลิกกันเถอะ"
เราก็ไม่ยอม เราก็โทรไปอธิบายว่าทำไมเมื่อคืนถึงรับสายเค้าไม่ได้เพราะอะไร แต่เค้าไม่ได้อธิบายเลยว่าเมื่อคืนทำไมถึงโทรมาช้า
เราก็ถามว่าเราทำอะไรผิด ทำไมถึงอยากเลิก เพราะอะไร ตอนนั้นร้องไห้หนักมาก
เค้าบอกว่าเค้าสับสน เค้าขอโทษ ทั้งๆที่บอกว่าจะไม่ปล่อยมือคู่นี้ไปไหน
เ้ราร้องไห้เป็นอาทิตย์ซึมเป็นเดือน เพราะรักเค้ามาก
จิงจังมากๆ ก็บอกตัวเองว่าให้ใช้เวลารักษาแผลใจเอาละกัน
คิดว่าลืมเขาสนิทแล้วนะ แต่ก็ไม่อ่ะ ตอนที่เรากลับบ้านแล้วชวนเพื่อนไปเล่นด้วยกันตั้งวงดื่มด้วยกัน อ้อ!!เค้าเป็นลูกพี่ลูกน้องกับเพื่อนเรา พอเพื่อนเราไปไหนก็จะมีเค้าไปด้วยตลอด
แต่ที่น่าแปลกกว่านั้นก็คือ เค้ายังทำทุกอย่างเหมือนเดิน
ทุดครั้งที่เรานั่งดื่มกัน เค้าจะชอบนั่งตรงข้ามเราตลอด
แล้วก็จะค่อยๆขอเเลกที่กับคนที่นั่งิยู่ข้างๆเพื่อที่จะขยับมาหาเรา ยิ่งพอนั่งนานๆ แล้วเค้าก็จะใช้เท้าสกิดคนที่นั่งข้างๆเราให้ลุกเพื่อที่ตัวเค้าจะมานั่งเอง เค้าชอบมานั่งใกล้ๆ ให้เราพิงไหล่เพราะรู้ว่าเราเมาแล้วเราจะชอบพิงไปข้างหลัง เค้าชอบซบไหล่เรา ชอบให้มือเรากับมือเขาสัมผัสกัน แต่ไม่ใช่การจับ
เค้ายังทำทุกๆอย่างเหมือนเดิม เราก็ไม่เค้าใจว่าทำไม
ทำไมเค้าถึงทำแบบนี้ ทำไมเรายังรักเค้าได้มากขนาดนี้
ทั้งๆที่เราก็มีแฟนเเล้ว แต่เราไม่ลืมเค้า เจอกันทีไรใจยังเต้นแรงเหมือนเดิม😢