สับสนกับใจตัวเอง

คือเราสับสนกับตัวเองมาอาทิตย์สองอาทิตย์แล้วว่าเราชอบเพื่อนคนนี้หรือป่าว หรือเป็นเพราะแค่เราสนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆเฉยๆมั้ย แต่ไปๆมาๆเหมือนมันจะไม่ใช้แบบที่คิด รู้สึกแปลกๆทุกครั้งที่มันพูดถึงคนที่ชอบ เหมือนโลกจะแตก ทั้งๆที่ตัวเองเป็นคนล้อเอง สนับสนุนเอง เชียร์ให้ได้คบกันเอง แบบนี้เรียกว่าชอบหรือป่าว รู้สึกเหมือนโดนแกล้งเนาะทั้งๆที่เป็นคนคิดเสมอว่า "พวกที่ชอบเพื่อนนิชอบได้ไง เป็นไปไม่ได้หรอก เพื่อนเลยนะ ถ้าชอบก็คงไม่ได้เป็นเพื่อนกันหรอก" แต่พอมาเจอเองกลับตัวแล้วพูดไม่ออก ทำไมเป็นแบบนี้ ไม่อยากเสียเพื่อนเลย ควรจะทำยังไงดี..