คือผมโกหกเธอครับ เรื่องก็คือ ผมไปเที่ยวกับเพื่อนแต่ผมบอกเธอว่าไม่ได้ไป ผมแอบไปตอนเราคอลกันแล้วเธอหลับไปแล้วผมเลยแอบไป(ผมไปเที่ยวกับเพื่อนคือเพื่อนจริงๆไม่ได้มีการนอกใจอะไรเลย) แล้วเหมือนเขาตื่นขึ้นมาเขาโทรหาผมผมไม่รับสายเพราะผมกลัวเธอมากตอนนั้นผมำม่กล้ารับผมไม่อยากให้เธอรู้ว่าผมมาเที่ยวผมไม่อยากให้เธอคิดมากผมเลยไม่รับซักสายเลย แล้วมีเพื่อนคนนึงเขาทักไปบอกแฟนผมว่าเขาเห็นผม ผมก็ยังไม่รู้ผมก้ไม่รับสายเะอเริ่อยเลยเพราะผมจะให้แฟนผมคิดว่าผมหลับอยุ่เลยไม่ได้ยินเสียงอะไรเลยคือผมโง่มากครับยอมรับ แล้วเพื่อนเธอก้เดินมาหาผม ยืนโทรศัพท์ให้แล้วบอกว่าปราน(ชื่อแฟนผมครับ) ผมก้เลยส่งซิกให้เพื่อนเขาบอดว่าไม่เห็นผม อ้างทุกอย่างสาระพัด ง่ายๆคือเพื่อนเขาโกหกช่วยผมเพราะไม่อยากให้ทะเลาะกันครับ จนแฟนผมเลิกโทร ผมมาดูอีกที แฟนผมโทรมา50สาย นี้ยังไม่รวมไลน์กับเฟสอีกนะครับ แล้วพอผมกลับไปถึงก้องผมอาบน้ำกำลังจะออกไปทำงาน แฟนผมโทรมาผมก้เลยรับ เธอถามว่าผมไปไหนมา ผมโกหกเธอไปครับว่า ไปไหนอะไรไม่ได้ไปไหน เธอตัดสายผมเลยครับ ผมเธอเธอก็ไม่รับสักสาย ผมโกหกเธอหน้ด้านๆอีกครับผมส่งแชทไปว่าไปไหนอะไร งงนะนิ่ อะไรของเธอ เค้าหลับเค้าไม่รุ้เรื่อง ผมผิดมากครับ ผิดมากๆที่โกหกแล้วไม่รับสายเธอ จนตอนสายๆผมโทรอีกตอนนั้นผมจะบอกว่าจริงกับเธอครับจนเธอรับสาย ผมบอกความจริงไปหมดทุกอย่างครับแล้วเราก็ทะเลาะกันแรงมาก พอต่างคนต่างใจเย็นลง เขาเหมือนกับบอกว่าเธอไม่ไหวแล้ว เธอเจ็บทุกอย่างธอบอกว่าเธฮเกลียดการโกหกที่สุดเธอเจ็บครับความรู้สึกเธอพังเธอว่ามันไม่เหมือนเดิมแล้วเธอต้องการเลิกครับผมร้องไห้ครับ ผมไม่เคยอ้อนวอนให้ใครอยุ่แบบนี้มาก่อนเลยผมรักเธอมากครับแต่เธอก็ยังยืนคำเดิมตลอด ง่ายๆสรุป เราเเลิกกันครับ แต่เรายังคุยกันเหมือนเดิมเกือบทุกอย่างไปไหนมาไหนบอกกันตลอด ผมก้เลยสงสัยว่า คืออะไรผมก็แอบถามเธอเหมือนเดิม เธอก้ยังยืนยันคำเดิมครับ แต่ก็ยังคุยกันปกตินะคับ ผมก็เลยอยากถามทุกคนว่า เธอยังมือโอกาสกลับมากมั้ยผมเป็นกังวลจริงๆครับที่ที่ผ่านมาผมแทบจะไม่เคยโกหกเธอเลย ที่ผ่านมาผมรักเธอมากครับผมปล่อยเธอไปไม่ได้จริง ผมหวังเธอคนนี้มากครับ ผมรุ้สึกผิดแล้วผมอยากได้โอกาสอีกซักครั้งครั้งสุดท้ายผมทรมานมากครับ รบกวนทุกคนช่วยผมด้วยนะครับ TT
ถ้าคุณได้อ่านแล้วรบกวนชาวยผมด้วยนะครับ ผมไม่อยากเสียเธอไปครับจริงๆ