เมื่อก่อนเป็นคนติดเพื่อนมาก กับเพื่อนให้เต็มร้อย พอมาอยู่มหาลัยแล้วเพื่อนมันไม่ได้เป็นแบบที่เราคิด มันทำให้เรารู้สึกว่าหนึ่งร้อยที่เราให้เขาไป ไม่ได้มีความหมายอะไรมากมาย เราเจอหลายเหตุการณ์มาก จนทำให้เราเปลี่ยนไปอยู่คนเดียวมากขึ้น แคร์ตัวเองมากขึ้น (ปกติชอบคิดมากแคร์คนอื่น) เจอหน้าเพื่อนก็ทำตัวปกติ เลือกที่จะห่าง จนทำให้มันเคยชิน ไปไหนมาไหนคนเดียว เรียนเสร็จก็กลับหอ โลกส่วนตัวสูง แต่ต้องบอกก่อนว่าเราเข้ากับทุกคนได้หมด แต่ถามว่ามีสนิทไหม ไม่ค่อยมี จนมีวันหนึ่งเราก็ได้ไปเจอเพื่อนคนใหม่ ก็เริ่มสนิทกัน เเรกๆก็โอเค สนิทกันเร็วมาก เร็วไป ไม่ชิน เริ่มรู้สึกว่าชอบชีวิตตอนอยู่คนเดียว แต่มีเพื่อนก็ดีมีอะไรให้ทำด้วยกันเยอะดี แต่ก็นะหรือมันชินกับการอยู่คนเดียวไปแล้ว....
มันเป็นความรู้สึกแปลกๆ กับการที่ต้องสนิทกับใครสักคน