คิดให้ตายยังไง ก็คิดไม่ออกว่าจะหาเงินจะสร้างธุรกิจยังไง ให้ขึ้นเป็นแสนล้านบาทได้ ครอบครัวจะได้สบายๆ เลี้ยงแฟนได้ไม่ลำบาก
สมัยนี้ ถ้าทำธุรกิจ เล็กๆ พอเริ่มโตไปขัดขารายใหญ่ ก็เตรียมโดนเล่นงานละ
อย่าง อาหารทำขายอยู่ เกิดมันเริ่มดังขึ้นมา รายใหญ่ก็มาทำแข่งละ
หรืออย่าง ต้องไปฝากขายให้ห้างไม่มีช่องทางขายหลักๆของตัวอง
ห้างนั้น ทำมาแข่ง แค่เปลี่ยนส่วนผสมนิดนึงก็ถือว่าไม่ผิดกฏหมายลอกเลียนแล้ว
ต้นทุนที่ทำก็ได้ถูกกว่า
.......
ทำอสังหา รายเล็กไม่อยู่ในตลาดหลักทรัพย์ ก็ลำบากกว่า
ทำ IT สมมุติว่า มีไอเดียมา ทำได้จริงๆ แต่จะมีคนกล้าลงเงินหรือไม่ ไปยื่นธนาคาร ธนาคารบอกไม่รู้จักไม่ปล่อยกู้
หรือเห็นว่ามันดี แต่ม่ปล่อยกู้แต่แอบลอกแผนไปทำเองเลย ให้ บ.ลูกทำเลย แล้ว ธนาคารอนุมัติเงิน
ก็เหลือช่องทางระดมทุน สตาร์ อัพ แล้ว มีกี่เจ้าที่ทำสำเร็จ จะรอดได้ถึงปีที่ 3 กี่ราย
..และถ้ายิ่ง ต้องตีความเรื่องภาษี ยิงยุ่งเข้าไปอีก
ทำเว็บขายของ แบบต่างชาติ ต่างชาติไม่เสียภาษี ให้ไทย แต่เว็บคนไทยต้องเสียภาษี ต้นทุนขายก็สู้เค้าไม่ได้แล้ว
จะทำ กิจการธนาคารชุมชน ต้องไปยุ่งเกี่ยวกับแบงค์ชาติ ต้องมีทุนอีกขั้นตำ 50 ล้านบาท
จะเขียนหนังสือขาย แล้วขายลิขสิทธิ์ไปทำหนัง แบบ เจเค โรริ่ง คนไทยก็ไม่ค่อยอ่านหนังสืออีก
จะเปิดศูนย์ให้ไทยเป็นคอลเซนเตอร์ หรือ รับบริหารการเงิน บริหารเงิน ก็มีกฏหมายควบคุม ให้แต่รายใหญ่ทำ
แล้วยังมีอะไร ที่จะทำแล้วได้มูลค่าขึ้นมา หลายแสนล้านได้เร็วๆบ้าง
จะได้มีเงินเลี้ยงครอบครัวให้สุขสบาย ถ้ามีแฟนแฟนก็แค่อยู่บ้านไม่ต้องไปเสี่ยงชีวิตหรือทำงานในบริษัท เสี่ยงกับคนในออฟฟิศ
ให้เป็นเจ้าหญิงของบ้านเลี้ยงลูก ให้ดี ให้มีความรู้ ไม่เป็นภาาระหรือเป็นอาชญากรของสังคม
..... ประเทศไทย จะมีธุรกิจอะไร ใหม่ๆ เกิดขึ้นได้อีกบ้าง เทคโนโลยี เราก็ต้องซื้อ รถยนต์ก็รับจ้างประกอบ ยังไม่มีแบรนด์เราเอง
รถถัง เรือรบใหญ่ๆ ยังทำเองไม่ได้ทั้งหมด
อยู่บนโลกมนุษย์ ยังไงมันยังต้องใช้เงิน ถ้าไม่ต้องใช้เงินก็ ชีวิตสบายๆๆกันหมดละ
ปล. เด่ยวว่างๆ เล่าเรื่อง ตายแล้วไปไหนให้ฟัง .. ไปมาเมื่อคืน มันก็ สบายๆดีนะ ที่นั้น
คิดให้ตายยังไง ก็คิดไม่ออกว่าจะหาเงินจะสร้างธุรกิจยังไง ให้ขึ้นเป็นแสนล้านบาทได้ ครอบครัวจะได้สบายๆ เลี้ยงแฟนได้ไม่ลำบาก
สมัยนี้ ถ้าทำธุรกิจ เล็กๆ พอเริ่มโตไปขัดขารายใหญ่ ก็เตรียมโดนเล่นงานละ
อย่าง อาหารทำขายอยู่ เกิดมันเริ่มดังขึ้นมา รายใหญ่ก็มาทำแข่งละ
หรืออย่าง ต้องไปฝากขายให้ห้างไม่มีช่องทางขายหลักๆของตัวอง
ห้างนั้น ทำมาแข่ง แค่เปลี่ยนส่วนผสมนิดนึงก็ถือว่าไม่ผิดกฏหมายลอกเลียนแล้ว
ต้นทุนที่ทำก็ได้ถูกกว่า
.......
ทำอสังหา รายเล็กไม่อยู่ในตลาดหลักทรัพย์ ก็ลำบากกว่า
ทำ IT สมมุติว่า มีไอเดียมา ทำได้จริงๆ แต่จะมีคนกล้าลงเงินหรือไม่ ไปยื่นธนาคาร ธนาคารบอกไม่รู้จักไม่ปล่อยกู้
หรือเห็นว่ามันดี แต่ม่ปล่อยกู้แต่แอบลอกแผนไปทำเองเลย ให้ บ.ลูกทำเลย แล้ว ธนาคารอนุมัติเงิน
ก็เหลือช่องทางระดมทุน สตาร์ อัพ แล้ว มีกี่เจ้าที่ทำสำเร็จ จะรอดได้ถึงปีที่ 3 กี่ราย
..และถ้ายิ่ง ต้องตีความเรื่องภาษี ยิงยุ่งเข้าไปอีก
ทำเว็บขายของ แบบต่างชาติ ต่างชาติไม่เสียภาษี ให้ไทย แต่เว็บคนไทยต้องเสียภาษี ต้นทุนขายก็สู้เค้าไม่ได้แล้ว
จะทำ กิจการธนาคารชุมชน ต้องไปยุ่งเกี่ยวกับแบงค์ชาติ ต้องมีทุนอีกขั้นตำ 50 ล้านบาท
จะเขียนหนังสือขาย แล้วขายลิขสิทธิ์ไปทำหนัง แบบ เจเค โรริ่ง คนไทยก็ไม่ค่อยอ่านหนังสืออีก
จะเปิดศูนย์ให้ไทยเป็นคอลเซนเตอร์ หรือ รับบริหารการเงิน บริหารเงิน ก็มีกฏหมายควบคุม ให้แต่รายใหญ่ทำ
แล้วยังมีอะไร ที่จะทำแล้วได้มูลค่าขึ้นมา หลายแสนล้านได้เร็วๆบ้าง
จะได้มีเงินเลี้ยงครอบครัวให้สุขสบาย ถ้ามีแฟนแฟนก็แค่อยู่บ้านไม่ต้องไปเสี่ยงชีวิตหรือทำงานในบริษัท เสี่ยงกับคนในออฟฟิศ
ให้เป็นเจ้าหญิงของบ้านเลี้ยงลูก ให้ดี ให้มีความรู้ ไม่เป็นภาาระหรือเป็นอาชญากรของสังคม
..... ประเทศไทย จะมีธุรกิจอะไร ใหม่ๆ เกิดขึ้นได้อีกบ้าง เทคโนโลยี เราก็ต้องซื้อ รถยนต์ก็รับจ้างประกอบ ยังไม่มีแบรนด์เราเอง
รถถัง เรือรบใหญ่ๆ ยังทำเองไม่ได้ทั้งหมด
อยู่บนโลกมนุษย์ ยังไงมันยังต้องใช้เงิน ถ้าไม่ต้องใช้เงินก็ ชีวิตสบายๆๆกันหมดละ
ปล. เด่ยวว่างๆ เล่าเรื่อง ตายแล้วไปไหนให้ฟัง .. ไปมาเมื่อคืน มันก็ สบายๆดีนะ ที่นั้น