ปกติแล้วเป็นคนที่ชอบบอกรักแฟนมากครับ และบ่อยด้วย บอกรักส่งท้ายก่อนจบการสนทนากัน บอกรักก่อนส่งเข้านอน หรือบอกรักตื่นนอนตอนเช้า
...เรื่องมันมีอยู่ว่า ผมบอกรักเธอบ่อย ๆ ซึ่งแต่ก่อนเธอก็จะตอบรับกลับมาเสมอ ซึ่งผมก็จะรู้สึกดีมาก ๆ เหมือนได้กำลังใจ เหมือนได้ให้กำลังใจกัน ทำให้มีกำลังคิดอะไร ๆ ต่อ จนมาวันหนึ่ง เธอเริ่มที่จะไม่ตอบรับกลับมา มีเพียงคำว่า คะ ค้าบ จ๊ สั้น ๆ เท่านั้น....ผมเองก็คิดมากไง เลยถามว่าทำไมพักหลัง ๆ มาไม่ค่อยบอกรักกันเลย และคำตอบที่ได้คือ
"การบอกรักบ่อย ๆ มันอาจเป็นเพียงคำพูดติดปาก แค่กด ๆ พิมพ์ ๆ มันสื่ออะไรไม่ได้หรอก มันเป็นคำพูดพร่ำเพรื่อ...."
ในตอนนั้นไม่รู้คิดอะไรนะ...แต่ผมน้ำตาซึมโดยไม่รู้ตัว แล้วพูดอะไรไม่ถูก...ได้แต่พิมพ์ว่า "เป็นงั้นไป"
ที่ผมบอกรักเธอบ่อย ๆ เพราะผมรู้สึกเช่นนั้นจริง ๆ หรือบางทีผมเหนื่อย หรือเธองานยุ่ง เราก็เพียงว่ามันมีคุณค่าพอที่จะให้กำลังใจกัน
...ก็นั่นละรับคือสิ่งที่เจอ ผมเลยอยากรู้ว่าทุกคนคิดยังไง
ทุกวันนี้ผมจะบอกรักเธอผมยังคิดแล้วคิดอีก บอกรักแบบกลัว ๆ กล้า ๆ
"เราควรบอกรักแฟนบ่อยแค่ไหน"
...เรื่องมันมีอยู่ว่า ผมบอกรักเธอบ่อย ๆ ซึ่งแต่ก่อนเธอก็จะตอบรับกลับมาเสมอ ซึ่งผมก็จะรู้สึกดีมาก ๆ เหมือนได้กำลังใจ เหมือนได้ให้กำลังใจกัน ทำให้มีกำลังคิดอะไร ๆ ต่อ จนมาวันหนึ่ง เธอเริ่มที่จะไม่ตอบรับกลับมา มีเพียงคำว่า คะ ค้าบ จ๊ สั้น ๆ เท่านั้น....ผมเองก็คิดมากไง เลยถามว่าทำไมพักหลัง ๆ มาไม่ค่อยบอกรักกันเลย และคำตอบที่ได้คือ
"การบอกรักบ่อย ๆ มันอาจเป็นเพียงคำพูดติดปาก แค่กด ๆ พิมพ์ ๆ มันสื่ออะไรไม่ได้หรอก มันเป็นคำพูดพร่ำเพรื่อ...."
ในตอนนั้นไม่รู้คิดอะไรนะ...แต่ผมน้ำตาซึมโดยไม่รู้ตัว แล้วพูดอะไรไม่ถูก...ได้แต่พิมพ์ว่า "เป็นงั้นไป"
ที่ผมบอกรักเธอบ่อย ๆ เพราะผมรู้สึกเช่นนั้นจริง ๆ หรือบางทีผมเหนื่อย หรือเธองานยุ่ง เราก็เพียงว่ามันมีคุณค่าพอที่จะให้กำลังใจกัน
...ก็นั่นละรับคือสิ่งที่เจอ ผมเลยอยากรู้ว่าทุกคนคิดยังไง
ทุกวันนี้ผมจะบอกรักเธอผมยังคิดแล้วคิดอีก บอกรักแบบกลัว ๆ กล้า ๆ