คือตอนนี้หนูอยู่บ้านกับยายอายุ 83 ปี แม่ น้องสาวค่ะ แม่กับยายชอบทะเลาะกัน คือยายมักจะเอาแต่ใจตัวเอง อยากให้ลูกหลานเอาใจ ถ้าได้ไปเที่ยว(ออกไปกินอาหารข้างนอก นั่งรถเล่น ไปบ้านญาติ)ก็จะอารมณ์ดี แต่ถ้าภายใน 2 อาทิตย์ไม่ได้ไปไหน ก็จะบ่น แล้วก็บอกว่าไม่สบายจะไปหาหมอ ซึ่งจะต้องไปเดี๋ยวนั้น ถ้าไม่ได้ไปก็จะบ่นเซ้าซี้เรื่องไม่พาไปรพ.ทั้งวัน(ย้ำว่าทั้งวัน) หรือบางทีคนที่บ้านติดธุระ รถต้องเอาไปทำธุระก็จะไม่ฟังเหตุผล(คือจะไปเดี๋ยวนั้น) ถ้ามีลูก(แม่กับน้า)บ่นว่าจะเซ้าซี้ทำไมก็บอกว่าเดี๋ยวพาไปแต่ตอนนี้รถไม่ว่างแกก็จะประชดว่า"ทำไม กลัวต้องไปเฝ้าหรอ" คราวนี้แม่กับยายก็จะทะเลาะกัน(โดยมีหนูเป็นคนห้ามศึกโดยบอกให้แม่เงียบ ปล่อยให้ยายแกอาละวาดไป ปกติจะเข้าข้างยายมาตลอดเพราะสงสารแก เข้าใจคนแกคงมีน้อยใจ แล้วก็เหนื่อยบ้าง แต่ตอนนี้รู้สึกว่านับวันยายยิ่งเอาแต่ใจตัวเอง ทุกวันนี้ทำได้แค่เงียบ หรือบางทีก็บอกให้แม่เงียบ หรือบอกให้เบาๆหน่อย อายเพื่อนบ้าน) เวลาอารมณ์ไม่ดีก็จะกรี๊ดเสียงดัง ตะโกนเรียกให้เพื่อนบ้านมาดูเวลาเถียงหรือทะเลาะกับแม่ ออกมานั่งกรี๊ดอยู่บนพื้นตรงชายคาบ้าน เขวี้ยงถ้วยเขวี้ยงจานแตกไปสัก4-5ใบ จากนั้นก็ไปนอนร้องไห้ แล้วไม่เคยยอมรับผิดว่าตัวเองได้พูด(เช่น แม่บอกว่าเซ้าซี้เรื่องไม่ได้ไปรพ.ทุกวัน ซึ่งก็พูดจริง แต่ยายก็จะบอกว่าไม่ได้พูด แล้วจะหาคนเข้าข้างคือหนูว่ายายไม่ได้พูด หนูก็จะพูดเป็นกลางๆว่า"หนูไม่รู้ค่ะ")
อาการของยายก็รู้สึกหนักๆที่หัว แต่ไม่ปวดไม่มึน ใจสั่น เดินไม่ค่อยมีแรง (ยายมีโรคประจำตัวคือ ความดันโลหิตสูง หอบหืด ปัจจุบันความดันปกติแล้ว รับประทานยาต่อเนื่อง แพทย์นัดทุก 2 เดือน) พอไปหาหมอถึงหน้ารพ.ก็จะยิ้ม ออกจะรพ.ก็จะยิ้ม หายเหมือนไม่ป่วย(ทั้งที่เค้าแค่ซักประวัติหมอยังไม่ตรวจที) ระหว่างนอนรอหมอมาตรวจก็นอนได้แปบนึงแล้วลุกขึ้นนั่งแกว่งขา เลยถามว่าทำไมยายไม่นอนพัก แกก็ตอบว่านอนไม่ไหว เหนื่อย รอหมอมาตรวจนานแกก็บอกเดี๋ยวจะกลับบ้านแล้ว (อ้าว...ไหนมาหาหมอ) พอตรวจคลื่นไฟฟ้าหัวใจก็ปกติ ความดันก็ปกติ รับยากลับบ้านก็ยิ้มอารมณ์ดี คือหมอตรวจก็ปกติได้ยาแก้เวียนหัวกับยาบำรุงมา บางทีถ้ารู้สึกไม่สบายก็ต้องกินรังนกยี่ห้อนึงถึงจะหาย(คือมันไม่เกี่ยวอะไรกัน) ก็เลยบอกแม่ให้ไปซื้อมาเถอะ อย่าพูดอะไรเดี๋ยวแกโมโหอีก พอแกได้กินก็หายจริงๆ
คือจะทำไงดี รู้สึกเบื่อที่ที่บ้านชอบทะเลาะกัน แล้วมีพฤติกรรมแบบนี้ ตอนนี้ไม่เครียดแล้วเพราะชิน แต่อายเพื่อนบ้านเวลทะเลาะกันแล้วแกชอบตะโกนเรียกชาวบ้านมาดูนี่แหละ คือไม่อยากกลับบ้านเพราะกลับทีไรเจอทะเลาะกันทุกครั้ง ย้ำว่าทุกครั้ง และก็เกือบทุกวัน
ขอคำแนะนำดูแลผู้สูงอายุหน่อยค่ะ
อาการของยายก็รู้สึกหนักๆที่หัว แต่ไม่ปวดไม่มึน ใจสั่น เดินไม่ค่อยมีแรง (ยายมีโรคประจำตัวคือ ความดันโลหิตสูง หอบหืด ปัจจุบันความดันปกติแล้ว รับประทานยาต่อเนื่อง แพทย์นัดทุก 2 เดือน) พอไปหาหมอถึงหน้ารพ.ก็จะยิ้ม ออกจะรพ.ก็จะยิ้ม หายเหมือนไม่ป่วย(ทั้งที่เค้าแค่ซักประวัติหมอยังไม่ตรวจที) ระหว่างนอนรอหมอมาตรวจก็นอนได้แปบนึงแล้วลุกขึ้นนั่งแกว่งขา เลยถามว่าทำไมยายไม่นอนพัก แกก็ตอบว่านอนไม่ไหว เหนื่อย รอหมอมาตรวจนานแกก็บอกเดี๋ยวจะกลับบ้านแล้ว (อ้าว...ไหนมาหาหมอ) พอตรวจคลื่นไฟฟ้าหัวใจก็ปกติ ความดันก็ปกติ รับยากลับบ้านก็ยิ้มอารมณ์ดี คือหมอตรวจก็ปกติได้ยาแก้เวียนหัวกับยาบำรุงมา บางทีถ้ารู้สึกไม่สบายก็ต้องกินรังนกยี่ห้อนึงถึงจะหาย(คือมันไม่เกี่ยวอะไรกัน) ก็เลยบอกแม่ให้ไปซื้อมาเถอะ อย่าพูดอะไรเดี๋ยวแกโมโหอีก พอแกได้กินก็หายจริงๆ
คือจะทำไงดี รู้สึกเบื่อที่ที่บ้านชอบทะเลาะกัน แล้วมีพฤติกรรมแบบนี้ ตอนนี้ไม่เครียดแล้วเพราะชิน แต่อายเพื่อนบ้านเวลทะเลาะกันแล้วแกชอบตะโกนเรียกชาวบ้านมาดูนี่แหละ คือไม่อยากกลับบ้านเพราะกลับทีไรเจอทะเลาะกันทุกครั้ง ย้ำว่าทุกครั้ง และก็เกือบทุกวัน