คือเพิ่งเริ่มเขียนบล็อกมาได้ 1 เดือนค่ะ
http://mixednutsmama.com งุนงงกับมันมาก เพราะไม่มีความรู้เลย เป็นบล็อกประสบการณ์จริงของตัวเอง ตั้งแต่ตั้งครรภ์จนเลี้ยงลูก ออกแนวขำๆเบาๆอ่านสนุกค่ะ ก็อยากนำบทความมาแปะให้เพื่อนๆได้อ่านแล้วก็ชี้แนะ เพื่อจะได้นำไปปรับปรุงต่อไป นี่เป็นบล็อกแรกที่เขียนเลยนะคะ ชื่อว่า "สบายๆ คลอดไม่เครียด"
"ทรายเป็นคนสบายๆ ไม่ค่อยเครียด สไตล์การเลี้ยงลูกก็จะออกมาแนวนั้น ที่จริงอย่าว่าแต่เลี้ยงลูกเลย จะท้อง จะคลอดก็เหมือนจะลื่นไหล สบายไปหรือเปล่า จนแม่กับสามีขำ
ทรายแต่งงานวันที่ 6 มกราคม ปี 2012 ตอนนั้นก็ปล่อยเลย คือเป็นคนที่ประจำเดือนมาไม่ค่อยปกติอยู่แล้ว บวกกับทั้งคนรอบตัวดูจะมีลูกยากกันเหลือเกิน เลยฝังใจว่าตัวเองต้องมีลูกยากแน่นอน ปรากฏว่า....... น้องปันเกิดวันที่ 7 ตุลาคมปีนั้นเลย ฮ่าๆๆๆๆ ตอนเดินเข้าไปบอกแม่ว่าท้องแล้ว แม่แทบจะตกเก้าอี้ “เฮ้ย! ท้องแล้วเรอะ!”
รอบ 2 ก็ต้องขอบอกว่า โชคดีมากๆอีกครั้ง คือพอตกลงกับสามีว่า “เออ เรามีกันอีกสักคนนะ” ก็ติดเลยทันที คืออันนี้รู้ตัวจริงๆว่าโชคดีมากๆ จริงๆนะ คือมีเพื่อนที่พยายามกันนานมาก และรู้ว่ามีหลายคนที่ต้องไปทำอะไรต่างๆเพื่อช่วยให้ตั้งท้อง เหนื่อยกาย เหนื่อยใจ เหนื่อยกระเป๋า คนที่พยายามกันอยู่ ต้องขอส่งกำลังใจให้
ด้วยประการต่างๆที่ยาวเกินกว่าจะเล่าครั้งนี้ (แล้วก็ไม่ได้น่าสนใจอะไรมาก) คนที่ 2 ต้องนัดผ่าคลอด ช่วงใกล้คลอด เผอิญคุณหมอที่ฝากท้องอยู่ด้วยต้องไปต่างประเทศกระทันหัน แกเลยฝากเราไว้กับคุณหมออีกท่าน ก็โอเค ช่วยอะไรไม่ได้ แล้วมีเพื่อนที่ฝากกับคุณหมอท่านใหม่นี้อยู่ด้วย เพื่อนก็บอกว่าท่านดีมาก ก็เลยไม่ได้เป็นห่วงหรือวีนอะไร
ก่อนวันนัดคลอด 2 วัน มีงานวันเกิดเพื่อนน้องปัน เราก็คิดว่าดีเหมือนกัน จะได้เป็นเอ้าท์ติ้งสุดท้ายของเรา 3 คน พ่อแม่ลูก ก่อนที่จะมีตัวที่ 4 มาอยู่ด้วย งานจัดในสวนตอนบ่ายๆ น่ารักมาก เราก็นั่งเล่นกับลูกที่มุมโน้นมุมนี้ เย็นๆ สัก 5 โมงคนเริ่มทยอยกลับ เราก็ขอตัวกลับบ้าง ขึ้นรถขับออกมาได้สักพักก็หันไปบอกสามีว่า “ที่รักจ๋า อย่าโกรธนะ คือมีเรื่องจะสารภาพอ่ะ แหะๆ คือ ทรายเริ่มปวดท้องตั้งแต่สายๆแล้วหล่ะ ตอนนี้ปวดถี่ขึ้นและแรงขึ้นแล้ว เดี๋ยวถึงบ้าน อาบน้ำ ทานข้าว (ยังห่วงกิน) แล้วไปโรงพยาบาลกันนะ!” สามีถึงกับอึ้ง “อ้าว! แล้วทำไมไม่บอกก่อน!” “ก็ถ้าบอกแล้วกลัวจะไม่ให้มางานวันเกิดอ่ะ อยากมาเที่ยว มีเวลากับปันครั้งสุดท้ายก่อนมีน้องอีกคนนี่นา”
สามีอยากจะดุก็ดุไม่ออก เพราะแอบงงและขำไปกับคุณภรรยา ดีที่รถไม่ติด เพราะตอนนั้นภรรยาก็เริ่มขำไม่ออกเหมือนกัน เนื่องจากท้องเริ่มบีบตัวแรงขึ้น ถึงบ้านแม่รอทานข้าวเย็นอยู่ (บ้านเราอยู่ในบริเวณเดียวกับบ้านพ่อแม่ ท่านเลยมาหา มาทานข้าวด้วยบ่อยๆ) ก็สารภาพอีกรอบ แม่ก็คงแอบตกใจอยู่ แต่ก็ขำ “แกนี่! จริงๆเลย”
ก็อาบน้ำทานข้าวอย่างรวดเร็ว กระเป๋าจัดไว้แล้ว (อันนี้แนะนำมากๆ 37-38 อาทิตย์ก็จัดรอไว้ได้เลย เผื่อวินาทีนั้นงงทำอะไรไม่ถูก) ร่ำลาปัน แล้วก็มุ่งหน้าไปโรงพยาบาล
แต่! แทนที่จะบล็อกหลังเตรียมผ่าได้ทันทีให้หายเจ็บ ก็ต้องรอไปอีก เพราะ..... พึ่งทานข้าวมา ยังบล็อกหลังไม่ได้! แป่ว ความตะกละทำให้ต้องทนเจ็บไปอีกสัก 2-3 ชั่วโมง
สรุปแล้วทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดีนะคะ น้องทานเกิดมาอย่างเรียบร้อยแข็งแรงดี
โอเค คือต้องขอเล่าเพิ่ม สำหรับผู้อ่านที่ยังนั่งตกใจ ส่ายหัวอยู่ เรื่องมีอยู่ว่า ตอนสายของวันนั้นที่เริ่มอาการท้องบีบตัวเบาๆ เรารู้เลยว่า จะมาแระ อาการเหมือนตอนคลอดคนพี่เลย ตอนนั้นท้องก็บีบตัวแต่เช้า แต่เบามากๆ แล้วไม่คลอดจนหลังเที่ยงคืน ไม่มีน้ำเดินเลย คราวนี้ก็ไม่มี แล้วถ้าเกิดมันมาเร็วกว่าที่คิด บ้านเพื่อนที่จัดงานวันเกิดก็ไม่ได้ไกลจากโรงพยาบาลสักเท่าไหร่ เลยตัดสินใจว่าจะรอ
ทั้งนี้ทั้งนั้น ร่างกายของแต่ละคน ท้องแต่ละครรภ์ไม่เหมือนกันนะคะ อย่าเอาการตัดสินใจของทรายไปใช้ตัดสินใจสถานการณ์ของคุณโดยไม่พิจารนาปัจจัยอื่นๆ ถ้าไม่ชัวร์โทรถามโรงพยาบาลเลยค่ะ ตอนเริ่มปวดท้องจะคลอดคนแรกทรายก็โทรไปถามเค้า แล้วก็เข้าไปเลย เค้าตรวจดูแล้วบอกว่าอีกนาน จึงกลับบ้านก่อน แล้วไปโรงพยาบาลอีกทีตอนประมาณ 3 ทุ่ม คนที่ 2 เราเลยคิดว่าคงไม่มาแบบพรวดพราด แต่ก็ค่ะ โชคดีที่ผ่านไปด้วยดี
ก็นะคะ อย่าไปเครียดกับมันมาก ดูแลตัวเองให้ดีให้เหมาะสม หมอแนะนำอะไรก็ทำตามอย่างมีสติ สถานการเปลี่ยนแปลงยังไง ถ้าเราแก้ไขได้ ก็แก้ไขไป ถ้าแก้ไขไม่ได้ เครียดไปก็ไม่ได้เปลี่ยนแปลงผลลับอะไรอยู่ดี
การมีลูกคือการผจญภัยครั้งยิ่งใหญ่ ขอให้สนุก และมีความสุขกับมันนะคะ"
ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ ยังไงถ้ามีเวลา ขอเชิญมาที่
http://mixednutsmama.com ขอฝากเนื้อฝากตัวกับเพื่อนๆด้วยค่ะ
บล็อกเกอร์มือใหม่ เรื่องแม่ๆ ขอเชิญเพื่อนๆลองเข้ามาอ่านแล้วให้คำแนะนำนะคะ
"ทรายเป็นคนสบายๆ ไม่ค่อยเครียด สไตล์การเลี้ยงลูกก็จะออกมาแนวนั้น ที่จริงอย่าว่าแต่เลี้ยงลูกเลย จะท้อง จะคลอดก็เหมือนจะลื่นไหล สบายไปหรือเปล่า จนแม่กับสามีขำ
ทรายแต่งงานวันที่ 6 มกราคม ปี 2012 ตอนนั้นก็ปล่อยเลย คือเป็นคนที่ประจำเดือนมาไม่ค่อยปกติอยู่แล้ว บวกกับทั้งคนรอบตัวดูจะมีลูกยากกันเหลือเกิน เลยฝังใจว่าตัวเองต้องมีลูกยากแน่นอน ปรากฏว่า....... น้องปันเกิดวันที่ 7 ตุลาคมปีนั้นเลย ฮ่าๆๆๆๆ ตอนเดินเข้าไปบอกแม่ว่าท้องแล้ว แม่แทบจะตกเก้าอี้ “เฮ้ย! ท้องแล้วเรอะ!”
รอบ 2 ก็ต้องขอบอกว่า โชคดีมากๆอีกครั้ง คือพอตกลงกับสามีว่า “เออ เรามีกันอีกสักคนนะ” ก็ติดเลยทันที คืออันนี้รู้ตัวจริงๆว่าโชคดีมากๆ จริงๆนะ คือมีเพื่อนที่พยายามกันนานมาก และรู้ว่ามีหลายคนที่ต้องไปทำอะไรต่างๆเพื่อช่วยให้ตั้งท้อง เหนื่อยกาย เหนื่อยใจ เหนื่อยกระเป๋า คนที่พยายามกันอยู่ ต้องขอส่งกำลังใจให้
ด้วยประการต่างๆที่ยาวเกินกว่าจะเล่าครั้งนี้ (แล้วก็ไม่ได้น่าสนใจอะไรมาก) คนที่ 2 ต้องนัดผ่าคลอด ช่วงใกล้คลอด เผอิญคุณหมอที่ฝากท้องอยู่ด้วยต้องไปต่างประเทศกระทันหัน แกเลยฝากเราไว้กับคุณหมออีกท่าน ก็โอเค ช่วยอะไรไม่ได้ แล้วมีเพื่อนที่ฝากกับคุณหมอท่านใหม่นี้อยู่ด้วย เพื่อนก็บอกว่าท่านดีมาก ก็เลยไม่ได้เป็นห่วงหรือวีนอะไร
ก่อนวันนัดคลอด 2 วัน มีงานวันเกิดเพื่อนน้องปัน เราก็คิดว่าดีเหมือนกัน จะได้เป็นเอ้าท์ติ้งสุดท้ายของเรา 3 คน พ่อแม่ลูก ก่อนที่จะมีตัวที่ 4 มาอยู่ด้วย งานจัดในสวนตอนบ่ายๆ น่ารักมาก เราก็นั่งเล่นกับลูกที่มุมโน้นมุมนี้ เย็นๆ สัก 5 โมงคนเริ่มทยอยกลับ เราก็ขอตัวกลับบ้าง ขึ้นรถขับออกมาได้สักพักก็หันไปบอกสามีว่า “ที่รักจ๋า อย่าโกรธนะ คือมีเรื่องจะสารภาพอ่ะ แหะๆ คือ ทรายเริ่มปวดท้องตั้งแต่สายๆแล้วหล่ะ ตอนนี้ปวดถี่ขึ้นและแรงขึ้นแล้ว เดี๋ยวถึงบ้าน อาบน้ำ ทานข้าว (ยังห่วงกิน) แล้วไปโรงพยาบาลกันนะ!” สามีถึงกับอึ้ง “อ้าว! แล้วทำไมไม่บอกก่อน!” “ก็ถ้าบอกแล้วกลัวจะไม่ให้มางานวันเกิดอ่ะ อยากมาเที่ยว มีเวลากับปันครั้งสุดท้ายก่อนมีน้องอีกคนนี่นา”
สามีอยากจะดุก็ดุไม่ออก เพราะแอบงงและขำไปกับคุณภรรยา ดีที่รถไม่ติด เพราะตอนนั้นภรรยาก็เริ่มขำไม่ออกเหมือนกัน เนื่องจากท้องเริ่มบีบตัวแรงขึ้น ถึงบ้านแม่รอทานข้าวเย็นอยู่ (บ้านเราอยู่ในบริเวณเดียวกับบ้านพ่อแม่ ท่านเลยมาหา มาทานข้าวด้วยบ่อยๆ) ก็สารภาพอีกรอบ แม่ก็คงแอบตกใจอยู่ แต่ก็ขำ “แกนี่! จริงๆเลย”
ก็อาบน้ำทานข้าวอย่างรวดเร็ว กระเป๋าจัดไว้แล้ว (อันนี้แนะนำมากๆ 37-38 อาทิตย์ก็จัดรอไว้ได้เลย เผื่อวินาทีนั้นงงทำอะไรไม่ถูก) ร่ำลาปัน แล้วก็มุ่งหน้าไปโรงพยาบาล
แต่! แทนที่จะบล็อกหลังเตรียมผ่าได้ทันทีให้หายเจ็บ ก็ต้องรอไปอีก เพราะ..... พึ่งทานข้าวมา ยังบล็อกหลังไม่ได้! แป่ว ความตะกละทำให้ต้องทนเจ็บไปอีกสัก 2-3 ชั่วโมง
สรุปแล้วทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดีนะคะ น้องทานเกิดมาอย่างเรียบร้อยแข็งแรงดี
โอเค คือต้องขอเล่าเพิ่ม สำหรับผู้อ่านที่ยังนั่งตกใจ ส่ายหัวอยู่ เรื่องมีอยู่ว่า ตอนสายของวันนั้นที่เริ่มอาการท้องบีบตัวเบาๆ เรารู้เลยว่า จะมาแระ อาการเหมือนตอนคลอดคนพี่เลย ตอนนั้นท้องก็บีบตัวแต่เช้า แต่เบามากๆ แล้วไม่คลอดจนหลังเที่ยงคืน ไม่มีน้ำเดินเลย คราวนี้ก็ไม่มี แล้วถ้าเกิดมันมาเร็วกว่าที่คิด บ้านเพื่อนที่จัดงานวันเกิดก็ไม่ได้ไกลจากโรงพยาบาลสักเท่าไหร่ เลยตัดสินใจว่าจะรอ
ทั้งนี้ทั้งนั้น ร่างกายของแต่ละคน ท้องแต่ละครรภ์ไม่เหมือนกันนะคะ อย่าเอาการตัดสินใจของทรายไปใช้ตัดสินใจสถานการณ์ของคุณโดยไม่พิจารนาปัจจัยอื่นๆ ถ้าไม่ชัวร์โทรถามโรงพยาบาลเลยค่ะ ตอนเริ่มปวดท้องจะคลอดคนแรกทรายก็โทรไปถามเค้า แล้วก็เข้าไปเลย เค้าตรวจดูแล้วบอกว่าอีกนาน จึงกลับบ้านก่อน แล้วไปโรงพยาบาลอีกทีตอนประมาณ 3 ทุ่ม คนที่ 2 เราเลยคิดว่าคงไม่มาแบบพรวดพราด แต่ก็ค่ะ โชคดีที่ผ่านไปด้วยดี
ก็นะคะ อย่าไปเครียดกับมันมาก ดูแลตัวเองให้ดีให้เหมาะสม หมอแนะนำอะไรก็ทำตามอย่างมีสติ สถานการเปลี่ยนแปลงยังไง ถ้าเราแก้ไขได้ ก็แก้ไขไป ถ้าแก้ไขไม่ได้ เครียดไปก็ไม่ได้เปลี่ยนแปลงผลลับอะไรอยู่ดี
การมีลูกคือการผจญภัยครั้งยิ่งใหญ่ ขอให้สนุก และมีความสุขกับมันนะคะ"
ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ ยังไงถ้ามีเวลา ขอเชิญมาที่ http://mixednutsmama.com ขอฝากเนื้อฝากตัวกับเพื่อนๆด้วยค่ะ