ครบกับแฟนมา 10 ปี มีลูกด้วยกัน 1 คน เลิกกันเพราะเขาบอกว่าเจอคนที่ดีกว่าเรา

เรื่องมีอยู่ว่า เราครบกับแฟนมาตั้งแต่อยู่มหาลัย ปี 1 แต่เขาเลิกกับเราเพราะเขาบอกว่าเจอคนที่ดีกว่าเรา เรากะแฟนครบกันมา 10 ปี มีลูก 1 คน ลูกก็ยังเรียนอนุบาลอยู่เลย เขาเจอคนใหม่ในที่ทำงานเขา เขาบอกว่า ผญ คนนั้นดีกว่าเราเยอะเขารู้สึกได้และนางก็เรียนเมืองนอกบ้านมีฐานะดี (จริงๆเราเป็นคนอารมร้อนเขารู้ข้อเสียของตัวเองนะและการศึกษาดีก็ไม่ได้ทำให้ใจคนดีขึ้นหรือพัฒนาขึ้นเลย) เราพยายามเยื้อทำทุกอย่างเพื่อให้เขาไม่ไป เราอยากมีครอบครัวที่พร้อมน่าพร้อมตา แต่เขาบอกว่าครอบครัวหาเมื่อไหร่ก็หาได้เดี๋ยวเราก็ไปเจอคนที่ดีกว่าเขา เราว่ามันไม่ฝใช่นะ ตอนแรกเขาก็ไม่ยอมรับว่าเขามีคนอื่นแต่เรารับรู้ได้ถึงสิ่งที่เปลี่ยนไปเพราะเรารู้ถึงสิ่งที่เปลี่ยนแปลงไป (ก็อยู่ด้วยกันมาตั้งนาน) จนเราแอบไปดูโทรศัพท์เขา ในนั้นมีแต่รูปของ ผญ คนนั้นมีคข้อความที่เขาคุยกันทังใน line & Messenger พอเห็นก็รู้เลยว่าสิ่งที่เราคิดมันคือเรื่องจริงสุดท้ายเขาก้ครบกัน เพราะก่อนหน้านั้นหลายเดือนเราบังเอิญไปเจอเขาคุยกันใน Messenger แต่เขาบอกว่าไม่มีอะไร(คือแฟนเราไปอาบน้ำแล้วข้อความมันดังขึ้นมาตอนตี 1 )ใครจะมาคุยอะไรกันตอน ตี 1 เราขอคุยกะ ผญ มันก็บอกไม่มีอะไร แต่มันไม่ใช่เรื่องจริงไง แฟนเราบอกให้เราเปลี่ยนตัวเองให้เวลา 2 เดือน เราก็เปลี่ยนแต่มันก็ไม่ช่วยอะไรเพราะเขาหลง ผญ คนนั้นไปแล้ว จนวันที่เคยบอกว่าแอบดูโทรศัพท์เขา(แต่ปกติเราจะไม่ยุ่งเรื่องโทรศัพท์กันนะ)พอเราแอบดูเราเห็นสิ่งพวกนั้นทั้งรูป ทั้งข้อความที่คุยกัน เราเลยโทรหา พ่อ แม่ ผญ แล้วเล่าให้เขาฟัง เขาบอกเขาก็ไม่ชอบแฟนเราเพราะเคยเห็นไปงานศพที่บ้านเขาแล้วลูกเขาแนะนำให้ดู พ่อ ผญ ขอเบอร์แฟนเราโทรไปคุยให้เลิกยุ่งกะลูกเขาแต่แฟนเราไม่บอกไม่เลิก วันรุ่งขึ้นเขาก้ไล่เราออกจากบ้าน เราก็ออกมาอาศัยบ้านพี่ที่รู้จักอยู่ ทั้งๆที่บ้านเราก็เคยช่วยผ่อนตอนที่เขาโดนรถชนทำงานไม่ได้ตั้ง 1 ปี แล้วเราก็เลยทวงเงินที่ช่วยผ่อนแต่เขาก็ด่าเราว่าน่าเงินเห็นแก่เงินไม่เคยรักลูก ดีนะที่เราเอาลูกไปให้แม่เลี้ยงอยู่ ตจว จริงเราไม่ได้อยากทวงหรอกเพราะก็อยู่บ้านเขามาตั้งนานแต่ที่ทวงเพราะโมโหและคิดอยู่แล้วว่าต่อไปนี้ต้องเลี้ยงลูกคนเดียวแค่อยากมีเงินให้ลูก แล้วก็มาด่าเราให้เราไปหย่ากะเขาแต่เราไม่ยอม เขาก็ด่าเราอีก บอกเลยว่าตอนแรกทำใจไม่ได้น้ำหนักลงไป 6 โล เลยทีเดียว ถึงปัจจุบันผ่านมา 2 เดือนแล้วที่เขาไล่เรา เราก็ยังทำใจไม่ได้อยู่ดีไม่มีใครทำใจได้หรอกแค่คิดและทำให้ตัวเองรู้สึกดีขึ้นไม่อยากให้ลูกกำพร้าไปมากกว่านี้
     ปล.จะบอกให้นะไม่ว่าจะครบกันนานแค่ไหนจะมีลูกด้วยกันหรือไม่มันก็เป็นหลักประกันให้เราไม่ได้หรอกว่าจะอยู่ด้วยกันไปตลอดชีวิตทุกวันนี้ไม่มีอะไรแน่นอนหรอกนะชีวิตคนนะ มันเปลี่ยนกันได้ตลอด ทุกคนมีข้อดีแล้วข้อเสียหมดหละแต่เราก็มองแต่เรื่องดีๆ อยู่ให้เป็นครอบครัวที่อบอุ่นแต่ก็เป็นไปไม่ได้ ฉะนั้นถ้าใครเจอเหตุการณ์แบบนี้อย่าไปจมอยู่กะความทุกข์เลยปลอยมันไปอยู่เพื่อคนข้างหลังอยู่เพื่อคนที่เราต้องดูแลยังมีคนเยอะที่ยังรักเราอยู่ พยายามทำใจให้ได้นะ และเราเชื่อว่าเวรกรรมมีจริงนะวันข้างหน้า 2 คน นั้นอาจจะเจอยิ่งกว่าที่เราเจอด้วย ไม่ได้แช่งนะ