สวัสดีค่ะเพื่อนๆที่น่ารัก
เราอายุเลข3กลางๆ มีครอบครัวที่อบอุ่นสุขใจที่ได้ดูแลคนที่เรารักและรักเรา ปัจจุบันเราทำงานที่ บ. แห่งหนึ่ง หน้าที่การงานก็ค่อนข้างโอเค ไม่ได้อึดอัดอะไร มีปัญหาก็แก้ไขกันไป มีความเปลี่ยนแปลงในงานก็ตามยุคตามสมัย เราก็ต้องยอมรับความจริงและรับมือกับมันอย่างกล้าหาญ
ฟังดูเหมือนจะไม่มีอะไรว่ามั้ยคะ ฮ่าๆๆๆๆ
^^ จริงๆแล้วมันมีค่ะ เอ็มทำงานที่นี่มา 11 ปี แล้ว ตอนนี้เป้าหมายในชีวิตเรามันก็เริ่มจะชัดเจนขึ้น.....เอ็มอยากทำสวนเกษตร อยากไปอยู่บ้านสวน ปลูกผักปลูกพืช ใช้ชีวิตอย่างเรียบง่ายแต่มีแบบแผน หรือในขณะเดียวกันเราก็ชอบ DIY ทำของใช้ของประดับเอง ก็อยากจะมีร้านเล็กๆเป็นของตัวเอง
เวลาที่เอ็มนึกถึงภาพตัวเองที่อยู่ในเป้าหมายนั้น มันช่างเบา สบาย ฟินเว่อร์ค่ะ มองเห็นตัวเองกำลังรดน้ำต้นดอกมะลิ ปลูกดอกจำปีหอมๆ เก็บผักในแปลงมาทำกับข้าวให้คนในบ้านได้ทานกัน มันมีสเน่ห์ มันเคลิ้มมากก.............................
...................................................................................^^...................................^^..........................................................................
แต่ในความเป็นจริง ปัจจุบันเอ็มยังต้องผ่อนรถ ผ่อนบ้าน ช่วยกับกับแฟนอีก 6 ปี กว่าจะเป็นไท ถ้าเราชิ่งออกไปตามทางที่เราตั้งเป้าเอาไว้มันก็อาจจะดูขัดแย้งกับเหตุการณ์ปัจจุบัน เงินเก็บเราก็ยังไม่มากพอที่จะทำได้
แบบนี้มันเหมือนเราเพ้อเจ้อไปวันๆมั้ยคะ หรือว่ามัวแต่สร้างวิมานในอากาศ แล้วการอยู่กับปัจจุบันอย่างเข้าใจ กับวิธีการเดินทางระหว่างทางไปหาเป้าหมายของเรา อะไรคือความพอดีคะ
ตอนนี้แรงบันดาลใจของเราที่จะต่อสู้กับอะไรก็ตามที่เข้ามากระทบใจ กระทบกาย คือครอบครัวค่ะ เราจะต้องดูแลพวกเขา
เราจะทำอย่างไรให้เราได้ถึงเป้าหมายโดยที่จะไม่เอาเปรียบพวกเขาด้วยการเห็นแก่ตัวเลือกทำตามใจตัวเองคะ
เฮ้อ เพ้อเจ้อไปใหญ่แล้วเรา
เป้าหมายชีวิตแบบไม่เพ้อเจอ ต้องทำอย่างไร
เราอายุเลข3กลางๆ มีครอบครัวที่อบอุ่นสุขใจที่ได้ดูแลคนที่เรารักและรักเรา ปัจจุบันเราทำงานที่ บ. แห่งหนึ่ง หน้าที่การงานก็ค่อนข้างโอเค ไม่ได้อึดอัดอะไร มีปัญหาก็แก้ไขกันไป มีความเปลี่ยนแปลงในงานก็ตามยุคตามสมัย เราก็ต้องยอมรับความจริงและรับมือกับมันอย่างกล้าหาญ
ฟังดูเหมือนจะไม่มีอะไรว่ามั้ยคะ ฮ่าๆๆๆๆ
^^ จริงๆแล้วมันมีค่ะ เอ็มทำงานที่นี่มา 11 ปี แล้ว ตอนนี้เป้าหมายในชีวิตเรามันก็เริ่มจะชัดเจนขึ้น.....เอ็มอยากทำสวนเกษตร อยากไปอยู่บ้านสวน ปลูกผักปลูกพืช ใช้ชีวิตอย่างเรียบง่ายแต่มีแบบแผน หรือในขณะเดียวกันเราก็ชอบ DIY ทำของใช้ของประดับเอง ก็อยากจะมีร้านเล็กๆเป็นของตัวเอง
เวลาที่เอ็มนึกถึงภาพตัวเองที่อยู่ในเป้าหมายนั้น มันช่างเบา สบาย ฟินเว่อร์ค่ะ มองเห็นตัวเองกำลังรดน้ำต้นดอกมะลิ ปลูกดอกจำปีหอมๆ เก็บผักในแปลงมาทำกับข้าวให้คนในบ้านได้ทานกัน มันมีสเน่ห์ มันเคลิ้มมากก.............................
...................................................................................^^...................................^^..........................................................................
แต่ในความเป็นจริง ปัจจุบันเอ็มยังต้องผ่อนรถ ผ่อนบ้าน ช่วยกับกับแฟนอีก 6 ปี กว่าจะเป็นไท ถ้าเราชิ่งออกไปตามทางที่เราตั้งเป้าเอาไว้มันก็อาจจะดูขัดแย้งกับเหตุการณ์ปัจจุบัน เงินเก็บเราก็ยังไม่มากพอที่จะทำได้
แบบนี้มันเหมือนเราเพ้อเจ้อไปวันๆมั้ยคะ หรือว่ามัวแต่สร้างวิมานในอากาศ แล้วการอยู่กับปัจจุบันอย่างเข้าใจ กับวิธีการเดินทางระหว่างทางไปหาเป้าหมายของเรา อะไรคือความพอดีคะ
ตอนนี้แรงบันดาลใจของเราที่จะต่อสู้กับอะไรก็ตามที่เข้ามากระทบใจ กระทบกาย คือครอบครัวค่ะ เราจะต้องดูแลพวกเขา
เราจะทำอย่างไรให้เราได้ถึงเป้าหมายโดยที่จะไม่เอาเปรียบพวกเขาด้วยการเห็นแก่ตัวเลือกทำตามใจตัวเองคะ
เฮ้อ เพ้อเจ้อไปใหญ่แล้วเรา