หยุดหรือไปต่อ

ผมคบกะผู้หญิงคนหนึ่ง ตอนเเรกเราก็รักกันดี เทอร์ก็เล่าเรื่องราวในอดีตกับเเฟนคนก่อนหน้าให้ผมฟัก ผมก็เล่าให้เทอร์ฟัง เรื่องราวแฟนคนแรกหน้าของเทอร์ทำให้ผมรู้สึกตัวเองเลยสู้ไม่ได้ทุกอย่าง จะมีก็แต่ความรักที่ผมมีให้เทอร์ ที่ไม่ได้น้อยไปกว่าใคร ส่วนคนที่ 2 ไม่ได้ดีไปกว่าผมเท่าไร แต่ติดที่ปัญหาพัวพัน คือคนนี้ไม่ยอมจบกะเทอร์ แต่แฟนผมบอกว่าเทอร์ไมได้ใส่ใจ ผมก็โอเคร่ ช่วงเเรกที่เราอยู่ด้วยกันเเรกๆ ไม่ได้มีปัญหาอะไรเลย ทุกอย่างปกติ จะมีก็ทะเลาะกันนิดหน่อย เป็นเรื่ิองธรรมดา เรื่องมันเริ่มจะไม่โอเคร่หลังจากนี้ ช่วงนั้นมันเป็นช่วงหลังปีใหม่ ผมจะเป็นต้องกลับไปอยู่บ้าน เพื่อที่จะบวช มันทำให้ผมกะแฟนต้องห่างกัน แต่เราก็คุยกันปกติ และงานบวชแฟนผมก็ตกลงว่าจะไปร่วม ช่วงเวลาก็ผ่านไปปกติ ไม่มีอะไร เราคุยกันเรื่อยๆ บางช่วงผมถามคำตอบคำ เราแชทคุยกัน บางทีหายไปไม่มาตอบสักที แต่ผมก็ไม่ได้เอะใจอะไร ส่วนตัวผม ก็ไปคุยกะเพื่อน ผญ ที่เคยจะจีบกันเมื่อก่อนเเต่ก็ไม่ได้จีบกัน ยอมรับอันตรงนี้ก็ผมผิด เวลาผ่านไป จนถึงวันงานบวช คืนสุดท้ายก่อนถึงงาน เเฟนผมบอกว่า ไม่ได้ไปแล้วนะ ผมก็น้อยใจนิดหน่อย เเต่ไม่เป็นไร พอผมศึกออกมา แม่ผมเข้าโรงบาลผ่าตัด ผมต้องไปเฝ้าไข้แม่ และด้วยความที่คิดถึงแฟน เพราะไม่ได้เจอกันเป็น เดือน 2 เดือน แต่พอผมไปเท่านั้น พอได้เจอกัน ผมเห็นรอยแดงๆ ที่คอเทอร์ และแถว ๆ อก ถามไปถามมาเทอร์บอกว่าแฟนคนที่ 2 เข้ามาบังคับ และตั้งใจจะทำให้ผมเลิกยุ่งกะเทอร์ เลยทำรอยไว้แต่ไม่ได้มีอะไรกัน ผมเสียใจมาก แต่ยังให้อภัยเทอร์ พอคุยกันเข้าใจ ก็ไม่มีอะไร อยู่ต่อมาอีกไม่กี่วัน แฟนผมไม่สบายบอกปวดหูมาก แต่ผมมาหาไม่ได้เพราะต้องเฝ้าแม่ที่โรงบาล พอตอนเช้าพ่อผมมาเปลี่ยนให้ผมกลับบ้านได้ ด้วยความเป็นห่วงผมจงตรงไปหาแฟนผมก่อน พอไปถึงกลับเจอรถคนนึง เป็นรถคันที่เคยมาส่งเทอร์ ผมร้องไห้ทันทีเลย เเล้วรีบขึ้นไปดู ก็เจอแฟนผมนอนอยู่กะเเฟนเก่าคนที่ 2 ของเทอร์ ผมช็อคมาก พอคนนั้นกลับไปผมคุยกะเทอร์ เทอร์บอกว่าไม่ได้มีอะไร แค่ปวดหู ให้เขาพาไปหาหมอ แล้วเลยให้อยู่เป็นเพื่อน ผมยอมรับเลยว่าตอนนั้นเสียใจมาก ไม่อยากอยู่เเล้วตรงนี้ แต่พอเทอร์ร้องไห้ ผมก็ใจอ่อนให้อภัยเทอร์ และเทอร์สัญญาว่าจะไม่มีแบบนี้อีก แต่ช่วงนี้ผมก็ทำให้เทอร์เสียใจ ผู้ซื้อตุ๊กตาไปให้เพื่อนที่เคยคุยกันเป็นของขวัญรับปริญญา เทอร์เห็นเเชทผมคุยกะเพื่อน เทอร์คงเสียใจมากเหมือนกัน และพอเข้าใจกันทุกอย่างก็โอเคร่ เราก็รักกันดีต่อมา ผมมารู้อีกว่าช่วงที่ผมอยู่บ้าน เขามาอยู่ด้วยกันสองสามครั้ง หรือเท่าไรผมไม่แน่ใจ ก็ทะเลาะกันอีก แต่ก็จบด้วยดี จนวันนึงผมไปเจอแชทของเทอร์กับผู้ชายคนนึง เห็นเเล้วแทบรับไม่ได้เลย ผมเริ่มโวยวาย สดท้ายก็ใจอ่อนเหมือนเดิม แต่หลังจากนั้นมา ผมงี่เง่าใส่เทอร์ตลอด ไม่ว่าจะเรื่องอะไร ผมคิดว่าเทอร์คงอึดอัดมาก ผมก็ระเเวงมาก หนักมากมาก จนวันนึง ไม่นานมานี้ เทอร์ย้ายบ้านเช่า เทอร์ไม่ยอมบอกว่าบ้านอยู่ตรงไหน ไม่ยอมให้ไปช่วย ช่วงนั้นผมต้องเฝ้าแม่ที่โรงบาล ก็เลยไม่ได้ระเเวงหรือเอะใจอะไร เทอร์บอกว่าขนของมาเสร็จจะเข้าไปเยี่ยมแม่ผม และผมก็รอจน 4 โมงเย็น ก็เงียบ ผมเลยไปดูที่บ้านหลังใหม่ (ผมรู้ถึงเทอร์ไม่บอกก็ตาม) ก็ไม่เจอใคร ผมกลับมาห้องผม เเล้วโทรถามว่าอยู่ไหน เทอร์ซักผ้าอยู่ ผมก็ไม่ได้ว่าไร คิดว่าอยู่บ้านจริงๆ ผมไม่ได้บอกว่าไป พอถึง 4 โมงครึ่งเทอร์ทักกมาว่าเดียวจะมาอยู่ด้วย ผมก็โอเคร่ ต่อจากนั้นไม่นานก็ทักมาบอกว่าต้องกลับบ้านต่างอำเภอ เดี๋ยวให่เพื่อนไปส่งขึ้นรถ ผมรู้สึกไม่ค่อยดี รีบขับรถไปที่บ้านหลังนั้นอีก พอไปถึงก็เจอรถคนเดิม จอดอยู่ ใจผมไม่อยู่เเล้วเข้าไปหาแฟนผม ผมถามว่ารถใครเทอร์ไม่รู้ ผมพยามจะให้เทอร์ไปเปิดห้องว่าใครอยู่เทอร์ไม่ยอม จนผู้ชายอีกคนเดินออกมา เเล้วกันผมไม่ให้เข้าใกล้เทอร์ พยามผลักผมออก แล้แฟนผมก็ไปยื่นหลังคนนั้น ใช่ คนนั้นคือแฟนเก่าคนที่ 2 นั้นแหละ สุดท้ายคุยกันไม่ลงตัว คนนั้นไปหยิบมีดมา ผมก็กลัวเลยพูดดีด้วย แต่เขาไม่ยอม ดีที่เพือนแฟนผมมาเอาออกไป แต่สุดท้ายก็ได้มีเรื่องกันจนได้ ผมไม่เคยมีเรื่องกะมใครเลย ครั้งนี้ครั้งเเรก ผมกลัวมาก ผมพยามอ้อนวอนแฟนผมเเต่ดูเทอร์จะลำคาญมากกว่า เรื่องราวที่พูดไปดูเทอร์ไม่สนใจไล่ผมกลับอย่างเดียว สุดท้ายผมยอมกลับ มานั่งร้องไห้คนเดียว มาโทดตัวเองทั้งที่ต้องการอะไรผมหาให้แทบทุกอย่าง และสงสัย ทำไมเราเป็นแฟนแต่ไม่ยอมบอกบ้านอยู่ไหน แต่ให้คนอื่นไปอยู่ในห้องด้วย พอผมกลับ เทอร์ก็ทักมาขอโทด เเละบอกว่าที่ให้ผมไปไม่ได้คือ เทอร์อึดอัดเมื่อผมอยู่ด้วย เพื่อนเทอร์อึดอัด ผมเลยสัญญากะเทอร์ว่าจะไม่ไปเหยียบบ้านนั้นอีก ไม่ไปให้เพื่อนเนทอร์เห็นหน้าอีก  ผมยังให้อภัยเทอร์เหมือนเดิม แต่ไม่รู้ทางจะไปต่ออย่างไร เเล้วชีวิตผมก็ไม่สงบเหมือนเดิม เพราะคนนั้นคงต้องคิดเอาคืนผมแน่ๆ เล่าส่ะยาว ขอบคุณที่เข้ามาอ่านมาเม้น ถ้าเพื่อนๆเจอเรื่องแบบนี้ ซึ่งตัสเราก็ไม่ได้ดีมาก เเต่ก็ไม่ได้คิดจะมีใคร เพื่อนๆจะเอายังไงต่อกะเหตุการณ์แบบนี้