คือเรืองมันมีอยู่ว่า ผมเป็นคนแบบมีน้ำใจ(ไม่ได้อวยตัวเองน่ะ)แล้วผมมาอยู่วัด(มาเรียนอาศัยวัดมีญาติเป็นพระ)ท่านบอก คอยช่วยเหลือพระรูปอื่นด้วยผมก็โอเคไม่มีปัญหา แต่ประเด็นคือ พระใช้ไปซื้อข้าว(ตอนเย็น คือผมก็โอเคน่ะแบบหิวแล้วไปซื้อเองไม่ได้ ก็ช่วยไปซื่อให้)ผมก็ตอบตกลง แล้วพระท่านสั่งว่า เอากะเพาไข่ดาว+ข้าวต้มหมู แล้วเอากะเพาไปส่งญาติ ท่านที่ รพบ. ซึ่งเห้ยหน้าที่หรอส่งข้าว?? แต่ก็ต้องไป ปฏิเสธ ไม่เป็น พอไปส่งบับ ญาติบอกว่าแวะซื้อขนมปังไปให้พระท่านด้วย เอิ่ม.. ตอบตกลงไป พอไปซื้อ พระท่าน โทรมาบอกว่า กลับไป รพบ. ก่อนจะฝากของไปให้ญาติ ผมห้ะ!!! ก็ตกลงไป พอเข้าไป ญาติพระบอก ไม่ต้องแล้ว เข้ามาเพื่ออะไร - - หลังจากนั้นก็กลับวัด เอาข้าวไปให้พระท่าน เสร็จจบ
โดนใช้ไปซื้อบ่อยมากครับ แต่รอบนี้วนไปวนมา
คือแบบ ไม่ใช้หน้าที่เลย หรือเพราะว่าใช่ได้เลยไม่เกรงใจเลย เห็นเราไม่ปฏิเสธไรงี้(บางครั้งก็ได้ 20บาท) ตามนี้เลย บอกทีครับควรทำไง
อยู่วัดมาปีกว่าๆ พอปฏิเสธพระท่านก็จะบอกว่า ใกล้ๆแค่หน้าวัดเอง ผมก็เห็นใจก็ตอบตกลงไปอีกก..
สุดท้าย..เป็นเพราะพระหรือตัวผมเอง(อายุ19แล้วอ่ะครับ) [ไม่ดราม่าเรื่อง พระฉันตอนเย็นน้ะ]
ขอวิธีพูดปฏิเสธหน่อยครับ(จริงจัง)
โดนใช้ไปซื้อบ่อยมากครับ แต่รอบนี้วนไปวนมา
คือแบบ ไม่ใช้หน้าที่เลย หรือเพราะว่าใช่ได้เลยไม่เกรงใจเลย เห็นเราไม่ปฏิเสธไรงี้(บางครั้งก็ได้ 20บาท) ตามนี้เลย บอกทีครับควรทำไง
อยู่วัดมาปีกว่าๆ พอปฏิเสธพระท่านก็จะบอกว่า ใกล้ๆแค่หน้าวัดเอง ผมก็เห็นใจก็ตอบตกลงไปอีกก..
สุดท้าย..เป็นเพราะพระหรือตัวผมเอง(อายุ19แล้วอ่ะครับ) [ไม่ดราม่าเรื่อง พระฉันตอนเย็นน้ะ]