ลูกดื้อ (จะโทษใครดี)

สื่อการเรียนการสอนที่ดูจะได้ผลที่สุด ที่เด็กยุคนี้ไม่ค่อยได้สัมผัสก็คือ.....
((( ไม้เรียว )))........เฟี้ยวฟ้าว

เฟี๊ยบเดียว รู้เรื่องเลย.....
เฟี๊ยวเดียว หยุดคือหยุด อย่าคืออย่า
เฟี๊ยบเดียว จากดื้อจะเป็น ดิ้นทันที
เฟี๊ยบเดียว ทำการบ้าน คือ ทำการบ้าน ชัดเจน !!!!!

เข้าถึงเด็กได้แน่นอน ไม่ต้องพึ่งพาเทคโนโลยี
อะไรให้มากความ ไม่ต้องใช้แท็บเล็ต อะไรให้วุ่นวาย
หาของใกล้ๆมือ หยิบจับอะไรได้ เข้าสู่บทเรียนได้ทันที

*ไม้แขวนเสื้อ
*ก้านมะยม
*เข็มขัด
*สายไฟ
*ไม้ไผ่
*ตีมือ
*ตีตูด
*ตีน่อง

แบบไหนเราเข้าถึงได้มากที่สุด ฮาๆๆๆ
ส่วนตัวชอบโดนตีทีน่อง มันรู้สึกดีกว่าตรงอื่น

*************************

*ทำไมทำผิดแล้วต้องถูกตี ?
นึกย้อนไปตอนเป็นเด็กน้อย  ตอนที่ไม่ทำการบ้านมา
ก็จะถูกครูประจำชั้นตี  แกล้งเพื่อนก็ถูกตี ด่าชื่อพ่อแม่กัน ก็ถูกตี
ทำของเสียหายก็ถูกตี

*อะไรที่ผู้ใหญ่เขาว่าผิด เรามักจะถูกตีตลอดเลย
บางทีก็เข้าใจ บางทีก็ไม่เข้าใจ ว่าตีเราทำไมเนี้ยย

*************************

เด็กได้อะไรจากการถูกตีบ้าง ?

-ได้รับความเจ็บจนไม่อยากทำผิดอีก
-ได้รับบทเรียนว่าอะไรที่ พ่อแม่ คุณครูบอกว่าอย่า !!!
นั้นคือสิ่งไม่ดี ไม่ควรทำ

จะจำไหมๆๆๆ เสียงครู เสียงแม่พูด
ตอนที่ตียังจำได้แม่น....

ผู้ใหญ่ได้อะไรจากการตีเด็กบ้าง ?
-ได้ส่งต่อความหวังดี และห่วงใย  ผ่านไม้เรียวไปบอกเรา
*ในเมื่อบอกผ่าน สายลมแล้วไม่ได้ผล  ไม่เข้าหูก็ต้องฝากไม้เรียวไปบอกแทน

-ได้สอนถึงการ ให้เด็กรู้ถึง ผิด ชอบ ชั่ว ดี
----------------------------------------------------
ตอนเด็กเราจะเฉยๆกับการทำดื้อของเรา   แต่พอเราเป็นผู้ใหญ่ เราจะรู้สึกไม่เฉยๆซะแล้ว
กับการดื้อของลูกเรา......   “ทำไมมันดื้อขนาดนี้วะ”


เฮ้ยยยย คาบบ่ายเรียนอะไรวะ
// เรียน บลูด๊อก ไง // ใครเคยเป็นบ้าง ?   คิดชื่อครูให้มันฮาๆเข้าไว้ สนุกปาก
เรียนสมพร   เรียนอำพรไง  การบ้านสมหมายเสร็จยังวะ
คือเน้นสนุกปากไว้ก่อน (บาปกรรม ค่อยว่ากัน)

*ใครโตมาแล้ว ได้เป็นครูนะ จะรู้ซึ้งเลย
เด็กจะเรียกเรา เหมือนตอนที่เราเรียกครูตอนเด็กๆเลย
--------------------------------------------------

ดื้อมีกี่ระดับ ?
เคยมีโอกาสได้สอนเด็ก อาชีวะ อยู่ช่วงหนึ่ง  พอถึงฤดูการสอบมาถึง ก็จะมีคนตั้งใจเรียน
ไม่ตั้งใจเรียนเป็นเรื่องปกติ และแน่นอน....    คนไม่ตั้งใจเรียนก็จะสอบตก แต่ถ้าอยากผ่าน
ทำยังไงหละ.... *สอบซ่อมสิจ๊ะ

ด้วยความเห็นใจเด็ก ไม่อยากให้เด็กเครียด    เพราะเห็นใจ ว่าวิชาอื่นก็คงเครียดอยู่แล้ว
เราเลยให้ทำงานแก้ 0 โดยการ............

( ให้ไปคัดลายมือมา 10 แผ่น A4 )   คัดคำว่า “ต่อไปนี้หนูจะตั้งใจเรียนแล้วค่ะ”

“ต่อไปนี้หนูจะตั้งใจเรียนแล้วค่ะ”
“ต่อไปนี้หนูจะตั้งใจเรียนแล้วค่ะ”
“ต่อไปนี้หนูจะตั้งใจเรียนแล้วค่ะ”
“ต่อไปนี้หนูจะตั้งใจเรียนแล้วค่ะ”
“ต่อไปนี้หนูจะตั้งใจเรียนแล้วค่ะ”
“ต่อไปนี้หนูจะตั้งใจเรียนแล้วค่ะ”

ใครทำได้ ครูให้ผ่านเลย
1 อาทิตจากนั้น  ก็มีคนทยอยมาส่งกัน
*เราคิดไว้อยู่แล้ว ว่าต้องมีจ้างกันช่วยเขียนแน่ๆ
ก็ตรวจกันไป ลายมือไม่เหมือน ก็ให้กลับไปทำมาใหม่.....

*แต่ที่คาดไม่ถึงคือ (มีถ่ายเอกสาร มาส่งด้วย)  แน่มาก !!!!!! ฮาๆๆๆ
เราก็เรียกมาคุย ว่าติดปัญหาอะไร  เด็กผู้หญิงคนนั้นมันก็บอกเรา ตามตรง
*ขี้เกียจคัดอ่ะ เมื่อยมือ  เราก็ให้ไปทำมาใหม่

เด็กมันก็ตอบกลับทันที  ไม่ทำแล้ว  เขวี้ยงที่ถ่ายเอกสารมาลงพื้น
แล้วเอาตีนเหยียบ ต่อหน้าต่อตาเราเลย   โอ้ พระเจ้า......

**************************

แบบนี้โทษใครดี......

โทษเด็ก.....ที่ดื้อ
โทษพ่อแม่.....ที่ใจดีเกินไป
โทษครู.....ที่ไม่สอนให้ดี
โทษสังคม.....โทษเพื่อน หรืออะไรดี

**แบบนี้ดื้อระดับไหน ?

**********************************
ตอน ม.ต้น จำได้ว่ามีวิชางานฝีมือ   ครูก็ให้แกะสลักแตงโม แล้วมีเพื่อนคนนึง
เป็นทอม ไม่รู้ทะเลาะอะไรกัน  เอามีดแกะสลักแทงเพื่อมิดด้ามเลย
เลือดหยดตั้งแต่ ชั้น 9 ถึงชั้น 1  ออกข่าวหน้า 1 เลย

( แบบนี้ดื้อระดับไหน ? )

แบบนี้ใครผิด ? จะโทษใครดี ?
โทษเด็กได้ไหม ? ไม่ได้  เพราะเด็กยังเด็กอยู่นะ
โทษครู โทษโรงเรียนได้ไหม  ทำไมไม่ดูแลให้ดีๆ เด็กแค่800 กว่าคน
หรือจะโทษพ่อแม่ดี  ถ้าหาคนผิดไม่ได้
เราโทษบุญกรรมไปเลยได้ไหม ?

*ตอนผมเด็ก ผมดื้อกับพ่อแม่ไว้เยอะ
พอมีลูก ลูกก็ดื้อกับผม ผมรู้ซึ้งแล้วครับ
------------------------------------------------------

เกือบ 10 ปีที่อยู่กับเด็กๆ สอนให้เราเรียนรู้ว่า เด็กจะดีจะดื้อ *อยู่ที่ตัวเด็กเป็นคนตัดสิน
ว่าอยากเป็นเด็กดี หรืออยากเป็นเด็กดื้อ ไม้เรียวจะกี่รูปแบบก็เอาไม่อยู่หรอก
ถ้าเขาอยากจะดื้อ (ยิ่งห้ามก็จะยิ่งทำอยู่ดี)

เด็กดี อยู่ในสภาพแวดล้อมแย่  *ยังไงก็เป็นเด็กดี
เด็กดื้อ อยู่ในสภาพแวดล้อมดี  *ยังไงก็ดื้อ
เด็กดื้อ อยู่ในสภาพแวดล้อมที่แย่  *ก็ยิ่งไปกันใหญ่
----------------------------------------------------
เพราะฉะนั้น

(((การมีลูก คือการวัดดวงอย่างแท้จริง)))
ถ้าลูกดีก็สบายไป  แต่ถ้าลูกไม่ดี ก็ต้องรับให้ได้ ยังไงก็ลูกเรา......
จะหวังการเปลี่ยนแปลง จากโรงเรียน จากคุณครู จากศาสนาเป็นเรื่องที่ยากจริงๆ
-------------------------------------------------------
*ช่วงเวลาที่เราจะสำนึกได้ มันมาไม่พร้อมกัน
บางคนรู้ตัวเร็ว บางคนรู้ตัวช้า ถ้าวันนึ่งคำว่า “รู้งี้” มาถึง
แสดงว่าเราเห็นสวรรค์แล้ว...........ฮาๆๆ

รู้งี้ เชื่อพ่อแม่ก็ดี
รู้งี้ ตั้งใจเรียนก็ดี
รู้งี้ เชื่อครูซะก็ดี

//อยู่บ้านดื้อมากเลยค่ะ ครูช่วยหน่อย
//หลวงพี่ครับ ดื้อมากเลย ฝากบวชไว้สัก 2 เดือนนะครับ

*ถ้าใจเด็กไม่เปิดรับ คำสอนและความหวังดีต่างๆ   “ใครก็เปลี่ยนเขาไม่ได้”

***********************************

(คุณแม่ที่น่ารักคนหนึ่งโทรมา)
*ครูค่ะ อยากให้ลูกชายเรียนดนตรีค่ะ  อายุ 6 ขวบ แต่น้องจะสมาธิสั้น หน่อยนะค่ะ
ด้วยความที่เราสอนเด็กมาเยอะ และมั่นใจในความใจเย็นของเรา จึงตอบรับไปด้วยความมั่นใจ

3 เดือนผ่านไป เด็กยังเหมือนเดิม ยังเรียนไม่ไปถึงไหน  (เหมือเราตะโกนไปในป่า แล้วไม่มีเสียงสะท้อนกลับมา)
เหมือนเด็กแกล้งเรา สอนไปเหอะ ไม่ทำตามซะอย่าง ดูสิ ครูจะทำยังไง.... เราคิดในใจประมาณนี้เลย
หนักเข้า จนคิดว่าถ้าฆ่าเด็กตายแล้ว เอาศพเด็กไปอําพรางแบบไหนดี  หนีตำรวจไปที่ไหนดี ฮาๆๆๆๆๆ

เครียดมากบอกเลย..... และแคร์ความรู้สึกคุณแม่ด้วยที่ไว้ใจเรา ให้เราช่วยสอนลูกเขา จ่ายค่าเรียนตรงเวลา
ก่อนกลับบ้านมีของฝากตลอด จะยอมแพ้ดีไหม   ปล่อย..... หรือจะสู้ต่อ......

จนคุณแม่โทรมาคุย ครูสู้ๆนะค่ะ  วันนี้เห็นหน้าจ๋อยๆ
อย่าเพิ่งทิ้งกันไปไหนนะ  ได้ยินแบบนี้ก็อุ่นอยู่ในใจ
และเป็นกำลังใจที่ดีมาก.....
----------------------------------------------------------
เหนื่อยเนอะ   กว่าเด็กคนนึงจะโตมาได้
เพื่อนๆพี่  คิดอย่างไรกับเรื่องนี้ครับ

สู้ต่อไป คุณพ่อ คุณแม่ คุณครู ทั้งหลาย......
ใครกำลังอยากมีลูก ( พร้อมจะวัดดวงรึเปล่า)

*************************************