○○○ ถุงมือกวีซีซั่น 2 :: แม่จ๋า โดย.. ถุงมือมอม ○○○

*แม่จ๋า*

เขียนด้วยน้ำตา..ในวันที่..ไม่มีแม่
กับวันที่แย่แย่ในชีวิต
วันที่ใจส่วนลึกสำนึกผิด
วันที่รู้ว่าคิดไม่ทันการณ์

กว่าจะซึ้งเข้าใจคำว่าแม่
ต้องรอจนตัวแก่เพลาผ่าน
อยู่บนโลกทุกข์-สุขมายาวนาน
มองลูกหลานภาพต่างต่างมิห่างไกล

ภาพย้อนไปหนหลังเมื่อยังเด็ก
เป็นเทวดาตัวเล็กเล็กที่ยิ่งใหญ่
แม่ถนอมเลี้ยงดูคอยตามใจ
ริ้นจะไต่ไรจะตอมไม่ยอมเอย   

มะม่วงที่..แม่ปอกแม่ลอกเปลือก  
แม่ก็เลือกเนื้อป้อนให้ก่อนเอ่ย
แม่กินเนื้อติดเมล็ดเหมือนเช่นเคย
รักของแม่ไม่ละเลยทุกเรื่องราว

ปลาทูที่..แม่ทอดแม่ถอดก้าง
แม่กินหัวกับหางเอาคลุกข้าว
เนื้อปลาหอมอร่อยลิ้นคลอกลิ่นคาว
ให้ลูกกินทุกคราวที่ทอดปลา   

ตั้งแต่เกิดตีนเราเท่าฝ่าหอย
น้ำลายย้อยยิ้มแย้มบนใบหน้า
เรียนหนังสือจนเราเติบโตมา
คำว่าแม่มีค่ากว่าสิ่งใด

คนที่รู้..จักเรา.ดีที่สุด
ห่วงที่สุด..รักที่สุด.สิ้นสงสัย  
จดจำเรื่อง..ของเราได้ มากกว่าใคร
ก็แม่ไงทั้งชีวิตลองคิดดู  

เกิดชาติไหนก็ขอเป็นลูกแม่
ในวันที่แย่แย่แม่ไม่อยู่
ไร้ความรักของแม่คอยอุ้มชู
เหมือนหดหู่อ้างว้างอยู่กลางศึก

คนเป็นลูกสุดท้ายกลายเป็นแม่
ก็หวังแค่คนเข้าใจความรู้สึก   
แม่คือจิตวิญญานอันล้ำลึก
ที่สำนึกผูกพันจนวันตาย

  - - - ถุงมือมอม - - -

   [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้@@ ขอบคุณเพลงประกอบจากยูทูป ครับ @@