คือเราก็คบกับแฟนมาได้ 1 ปี กว่าแล้วหล่ะ เรา 2 คนก็ทำงานทั้งคู่ แต่คนละที่กัน
มันมีหลายอย่าง ที่ทำให้อดคิดไม่ได้ว่าทำไมเรารู้สึกต้อยต่ำ ดูด้อยกว่าเค้าไปมากก สายงานที่ทำเค้ากับเราก็จะคล้ายๆกัน ถ้าให้เปรียบกับตำแหน่งแฟนเราจะล้ำกว่าเราไปมาก เงินเดือนเค้านี้มากกว่าเรา แบบ มากว่า 2-3เท่าแหละมั้ง แต่จิงไม่เคยก้าวก่ายหรือถามเค้าเลยว่า ตัวเองเดือนนี้ได้เท่าไหร่เหรอ เหอะๆ เพราะเราให้ความเป็นส่วนตัวกับเขา
ครอบครัวแฟน มีกันพร้อมหน้า พ่อแม่ลูก แฟนเป็นลูกคนเดียว มีบ้านสวยหลังใหญ่ ฐานะทางบ้านเขาถือว่าอยู่ในระดับที่ดีเลยหล่ะ
ส่วนเรานะเหรอ พ่อแม่แยกทางกันตั้งแต่เรายังเป็นเด็กน้อย ยุบ้านเก่าๆ อาชีพก้ทำสวน ทำไร่ บ้านเราจะเป็นแบบชนบท เราอยู่กับ ปู่ย่า ซึ่งย่าเราเสียไป 5 ปีกว่าแล้ว รายได้ที่จุนเจือเจือครอบครัว ก็มาจากเรา แล้วก้อา ณ ตอนนี้นะ ไม่ได้เลิศหรู ธรรมดา ครอบครัวมีปัญหาเรื่องเงิน มีหนี้ พอกินพอใช้ เราก็มีแค่รถ mc แค่ขี่ไปทำงาน แค่นั้น ทรัพย์สินส่วนบุคคลที่ดูเป็นหลักเป็นฐาน แทบจะไม่มีเลย ชีวิตเรายุแค่หอพักทำงานบ้านแทบไม่ได้กลับ ด้วยจากเหนื่อยขี้เกียจนั่งรถ ซึ่งดูตอนนี้ เหมือนจะตัวคนเดียวยังไงแปลกๆ ฮืออ แต่กับครอบครัวแฟนเรา ทำงาน มีเวลากลับบ้าน ได้กินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากัน ไปเที่ยวต่างจังหวัดพักผ่อน เคยแอบอิจฉาเขาเหมือนกัน
ชีวิตเรากับเขา โม้เม้นแบบพื้นฐานที่เริ่มต่างกันค่อนข้างมาก ก็เคยแปลกใจที่เค้ามาชอบเรา ลองคบกันจนเป็นแฟน แต่แฟนเราไม่เคยพูดนะ ว่าแบบทำไมชีวิตเราไม่ดีเลยละไม่พร้อมเลยละ เค้าก็ไม่เคยพูดให้เรารู้สึกด้อยยหรอก แต่ถามว่าเราไม่คิดอะไรเลย มันก็อดคิดไม่ได้อ่ะ
จนเหตุการณ์ล่าสุด แฟนเราเห็นสลิปเงินเดือน ก็ประมานถามว่า เรามีเงินทั้งตัวเท่านี้เหรอ มีเงินเก็บบ้างไหม เราก็ตอบไปแหละ เงินเก็บเค้าไม่มีอ่ะ ทั้งตัวก็มีเท่านี้แหละ แฟนเราก็พูด " เค้าไม่อยากเก็บตังคนเดียวนะ " คือมันเป็นความรู้สึกกึ๊กขึ้นมาในใจ เราดูแย่จัง เราก็แย่จิงๆแหละ เราฟุ่มเฟือย ชอบซื้อ เสื้อผ้า คสอ ของแต่งตัว จิงๆ ไม่เคยคิดถึงอนาคตตรงนั้นว่าต้องมีตังเก็บไว้ทำอะไรเผื่ออะไร ก็เลยใช้ชีวิตมนุษย์เงินเดือน ใช้ไปวันๆ แฟนเราก็เลยให้ดูเงินเก็บที่เขามี ยอมรับเลย ว่ามันมาก มากจนแบบ เราดูด้อยอ่ะ มันต่างกันน เกิดความดราม่า ก็ถามแฟนไปนะ ว่าเรามันเป็น ผญ ที่ไม่มีอะไรเลยอ่ะ เทอจะยังอยากรักอยู่ไหม แฟนเราก็ตอบ ไม่ให้เราคิดมาก มันไม่สายหรอกเริ่ม วันนี้ก็ได้. งืมมม
เราไม่อยากให้แฟนเราต้องมารู้สึกว่าเราไปพึ่งพาเขา เพราะเรามันนดู ด้อยกว่า แฟนเราเป็นคนเก่งง ต่างกับเราอ่ะ เราซื่อๆ ไม่รู้อะไรหรอก ไม่เก่งด้วยย แต่ถึงเรารู้สึกแบบนี้ เราไม่เคยเอาเปรียบเขาเลย ความรู้สึก คืออะไรที่เราอยากได้ เราหามาด้วยตัวของเราเองสบายใจกว่า. ทุกครั้ง ที่เราซื้อของใช้ให้แฟน ซื้อข้าวซื้อขนม ให้แฟนเรากินตอนที่แฟนไม่สบาย เราไม่แบบเทอค่าของเท่านี้นะ ให้เงินคืนเราด้วย เราคิดว่าการคบกันมันเป็นการดูแล เรื่องเล็กๆน้อยๆ มันทำให้กันได้ เพราะมันมีเหตุการณ์นึงตอนที่ค่ารายเดือนโทรศัพเราจะครบกำหนดจ่าย แต่เราให้แฟนจ่ายให้ก่อน แล้วพอหลังจากนั้น เขาก็โม้เม้นแบบให้คืนเงินที่เขาจ่ายให้ด้วยนะ ตอนนั้นก้ แบบเราไม่รู้คนอื่นคิดยังไงนะ แต่กับเราอะคนคบกัน ไม่เห็นแบบต้องทวงเงินกันเลย มันแค่ 3-4 ร้อยนี่แหละ แฟนเราก็พูดประมาณว่า ของพวกนี้มันเป็นสิ่งที่ชีวิตเราต้องรับผิดชอบเอง ค่าโทรศัพ ค่าห้องพัก ค่าใช้จ่ายในชีวิตประจำวัน เขาผิดเหรอแค่เขาอยากได้อะไรที่เป็นของเขาคืน เขาแค่จะจ่ายให้ก่อน ไม่ได้พูดว่าจะจ่ายให้เลย แฟนเราไม่เคยซื้ออของให้เรานะ แต่เค้าจะเป็นคนเลี้ยงข้าวเลี้ยงขนม เราเวลาที่เราอยู่ด้วยกัน เดือนนึงจะได้เจอกันแค่ 2-3 ครั้ง เคยพูดลอยๆว่าอยากได้นี่อ่ะ อยากได้นั่นอ่ะ น่ารักจัง แฟนเราไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่ ไม่เคยซื้ออะไรให้นะ แม้บางอยากเราบอกกับเขาตรงๆว่าเราอยากได้ เขาก็เปลี่ยนเรื่องไป เห้ออ เทียบกันแล้วเราชีวิตเรามันมีไม่เท่าเขาเลย คิดมาก น้อยใจ เคยมีวูบบนึงคิดว่า เดินออกมาดีไหมให้เขาเจอคนที่เหมาะสมกว่า แต่เสียใจไหม ก้คงเสียใจมากก คิดถึงอนาคต พ่อแม่เขาจะโอเคในตัวเราไหม ซึ่ง ตอนนี้ พ่อแม่เขายังไม่รู้เลยว่าเขามีเราเป็นแฟน ( มีกระทู้ดราม่าเรื่องนี้ไปแล้ว ) ชีวิตเค้าดูดีและพร้อมทุกอย่างง เรานะเหรอ อนาคตที่มืดดมน ไม่รู้จะเพลนอนาคตตัวเองยังไงเลยย เหมือนแค่อยู่ให้ผ่านพ้นไปวันๆ
.. มีใครที่รู้สึกว่าเราไม่เหมาะสมกับแฟน ดูด้อยกว่าแฟน ไหมคะ แล้วทำยังไง
คิดอย่างไรกันบ้างคะ ถ้าเรามีความรู้สึกต้อยต่ำกว่าแฟนเเรา
มันมีหลายอย่าง ที่ทำให้อดคิดไม่ได้ว่าทำไมเรารู้สึกต้อยต่ำ ดูด้อยกว่าเค้าไปมากก สายงานที่ทำเค้ากับเราก็จะคล้ายๆกัน ถ้าให้เปรียบกับตำแหน่งแฟนเราจะล้ำกว่าเราไปมาก เงินเดือนเค้านี้มากกว่าเรา แบบ มากว่า 2-3เท่าแหละมั้ง แต่จิงไม่เคยก้าวก่ายหรือถามเค้าเลยว่า ตัวเองเดือนนี้ได้เท่าไหร่เหรอ เหอะๆ เพราะเราให้ความเป็นส่วนตัวกับเขา
ครอบครัวแฟน มีกันพร้อมหน้า พ่อแม่ลูก แฟนเป็นลูกคนเดียว มีบ้านสวยหลังใหญ่ ฐานะทางบ้านเขาถือว่าอยู่ในระดับที่ดีเลยหล่ะ
ส่วนเรานะเหรอ พ่อแม่แยกทางกันตั้งแต่เรายังเป็นเด็กน้อย ยุบ้านเก่าๆ อาชีพก้ทำสวน ทำไร่ บ้านเราจะเป็นแบบชนบท เราอยู่กับ ปู่ย่า ซึ่งย่าเราเสียไป 5 ปีกว่าแล้ว รายได้ที่จุนเจือเจือครอบครัว ก็มาจากเรา แล้วก้อา ณ ตอนนี้นะ ไม่ได้เลิศหรู ธรรมดา ครอบครัวมีปัญหาเรื่องเงิน มีหนี้ พอกินพอใช้ เราก็มีแค่รถ mc แค่ขี่ไปทำงาน แค่นั้น ทรัพย์สินส่วนบุคคลที่ดูเป็นหลักเป็นฐาน แทบจะไม่มีเลย ชีวิตเรายุแค่หอพักทำงานบ้านแทบไม่ได้กลับ ด้วยจากเหนื่อยขี้เกียจนั่งรถ ซึ่งดูตอนนี้ เหมือนจะตัวคนเดียวยังไงแปลกๆ ฮืออ แต่กับครอบครัวแฟนเรา ทำงาน มีเวลากลับบ้าน ได้กินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากัน ไปเที่ยวต่างจังหวัดพักผ่อน เคยแอบอิจฉาเขาเหมือนกัน
ชีวิตเรากับเขา โม้เม้นแบบพื้นฐานที่เริ่มต่างกันค่อนข้างมาก ก็เคยแปลกใจที่เค้ามาชอบเรา ลองคบกันจนเป็นแฟน แต่แฟนเราไม่เคยพูดนะ ว่าแบบทำไมชีวิตเราไม่ดีเลยละไม่พร้อมเลยละ เค้าก็ไม่เคยพูดให้เรารู้สึกด้อยยหรอก แต่ถามว่าเราไม่คิดอะไรเลย มันก็อดคิดไม่ได้อ่ะ
จนเหตุการณ์ล่าสุด แฟนเราเห็นสลิปเงินเดือน ก็ประมานถามว่า เรามีเงินทั้งตัวเท่านี้เหรอ มีเงินเก็บบ้างไหม เราก็ตอบไปแหละ เงินเก็บเค้าไม่มีอ่ะ ทั้งตัวก็มีเท่านี้แหละ แฟนเราก็พูด " เค้าไม่อยากเก็บตังคนเดียวนะ " คือมันเป็นความรู้สึกกึ๊กขึ้นมาในใจ เราดูแย่จัง เราก็แย่จิงๆแหละ เราฟุ่มเฟือย ชอบซื้อ เสื้อผ้า คสอ ของแต่งตัว จิงๆ ไม่เคยคิดถึงอนาคตตรงนั้นว่าต้องมีตังเก็บไว้ทำอะไรเผื่ออะไร ก็เลยใช้ชีวิตมนุษย์เงินเดือน ใช้ไปวันๆ แฟนเราก็เลยให้ดูเงินเก็บที่เขามี ยอมรับเลย ว่ามันมาก มากจนแบบ เราดูด้อยอ่ะ มันต่างกันน เกิดความดราม่า ก็ถามแฟนไปนะ ว่าเรามันเป็น ผญ ที่ไม่มีอะไรเลยอ่ะ เทอจะยังอยากรักอยู่ไหม แฟนเราก็ตอบ ไม่ให้เราคิดมาก มันไม่สายหรอกเริ่ม วันนี้ก็ได้. งืมมม
เราไม่อยากให้แฟนเราต้องมารู้สึกว่าเราไปพึ่งพาเขา เพราะเรามันนดู ด้อยกว่า แฟนเราเป็นคนเก่งง ต่างกับเราอ่ะ เราซื่อๆ ไม่รู้อะไรหรอก ไม่เก่งด้วยย แต่ถึงเรารู้สึกแบบนี้ เราไม่เคยเอาเปรียบเขาเลย ความรู้สึก คืออะไรที่เราอยากได้ เราหามาด้วยตัวของเราเองสบายใจกว่า. ทุกครั้ง ที่เราซื้อของใช้ให้แฟน ซื้อข้าวซื้อขนม ให้แฟนเรากินตอนที่แฟนไม่สบาย เราไม่แบบเทอค่าของเท่านี้นะ ให้เงินคืนเราด้วย เราคิดว่าการคบกันมันเป็นการดูแล เรื่องเล็กๆน้อยๆ มันทำให้กันได้ เพราะมันมีเหตุการณ์นึงตอนที่ค่ารายเดือนโทรศัพเราจะครบกำหนดจ่าย แต่เราให้แฟนจ่ายให้ก่อน แล้วพอหลังจากนั้น เขาก็โม้เม้นแบบให้คืนเงินที่เขาจ่ายให้ด้วยนะ ตอนนั้นก้ แบบเราไม่รู้คนอื่นคิดยังไงนะ แต่กับเราอะคนคบกัน ไม่เห็นแบบต้องทวงเงินกันเลย มันแค่ 3-4 ร้อยนี่แหละ แฟนเราก็พูดประมาณว่า ของพวกนี้มันเป็นสิ่งที่ชีวิตเราต้องรับผิดชอบเอง ค่าโทรศัพ ค่าห้องพัก ค่าใช้จ่ายในชีวิตประจำวัน เขาผิดเหรอแค่เขาอยากได้อะไรที่เป็นของเขาคืน เขาแค่จะจ่ายให้ก่อน ไม่ได้พูดว่าจะจ่ายให้เลย แฟนเราไม่เคยซื้ออของให้เรานะ แต่เค้าจะเป็นคนเลี้ยงข้าวเลี้ยงขนม เราเวลาที่เราอยู่ด้วยกัน เดือนนึงจะได้เจอกันแค่ 2-3 ครั้ง เคยพูดลอยๆว่าอยากได้นี่อ่ะ อยากได้นั่นอ่ะ น่ารักจัง แฟนเราไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่ ไม่เคยซื้ออะไรให้นะ แม้บางอยากเราบอกกับเขาตรงๆว่าเราอยากได้ เขาก็เปลี่ยนเรื่องไป เห้ออ เทียบกันแล้วเราชีวิตเรามันมีไม่เท่าเขาเลย คิดมาก น้อยใจ เคยมีวูบบนึงคิดว่า เดินออกมาดีไหมให้เขาเจอคนที่เหมาะสมกว่า แต่เสียใจไหม ก้คงเสียใจมากก คิดถึงอนาคต พ่อแม่เขาจะโอเคในตัวเราไหม ซึ่ง ตอนนี้ พ่อแม่เขายังไม่รู้เลยว่าเขามีเราเป็นแฟน ( มีกระทู้ดราม่าเรื่องนี้ไปแล้ว ) ชีวิตเค้าดูดีและพร้อมทุกอย่างง เรานะเหรอ อนาคตที่มืดดมน ไม่รู้จะเพลนอนาคตตัวเองยังไงเลยย เหมือนแค่อยู่ให้ผ่านพ้นไปวันๆ
.. มีใครที่รู้สึกว่าเราไม่เหมาะสมกับแฟน ดูด้อยกว่าแฟน ไหมคะ แล้วทำยังไง