เล่าประสบการณ์แอบชอบเพื่อน ชาย-ชาย 4(จบ)

ขอต่อจากที่นัทเริ่มไม่คุยกับผมนะครับ ผมรู้สึกเคลียดมากกับตอนนั้นรู้สึกเคว้งคว้างมาก คอยถามตัวเองอยู่ตลอดว่าเราผิดอะไร ผิดตรงไหนรึป่าว นัทเป็นอะไรทำไมไม่พูด คำถามพวกนี้ยังคอยก้องในหัวผมอยู่ทุกๆวัน ไม่ว่าจะไป รร.หรือกลับบ้านก็ตาม แชตนัท ที่จะเด้งมาทุกๆเช้า ทุกๆตอนเย็น ตอนนี้มันไม่มีอีกแล้ว ผมไม่ชินเลยครับ เคยร้องไห้ด้วยแต่ก็ไม่ได้บอกใคร จนเมื่อผมได้เปิดใจคุยเรื่องทุกอย่างให้ตั้มฟัง ผมก็รู้สึกดีขึ้นมาก ตั้มเป็นเพื่อนที่ดีมากๆ ให้กำลังใจผมตลอดเลย และช่วยผมในทุกๆเรื่องจนเป็นลิส Best Friend ไปเลย และเข้าสู่เดือน ธันวาคม นัทก็ยังคงไม่คุยกับผมแม้แต่คำเดียว อึดอัดมากครับ ไป รร .แล้วลอยๆ เหม่อๆ ไม่เป็นตัวของตัวเอง สำหรับผมในตอนนั้นต่อหน้าเพื่อนๆก็ทำตัวมีความสุขครับ แต่ลึกๆแล้วไม่โอเคมากครับ จากนัท คนที่ไปกินข้าวทุกวัน คุยทุกเรื่อง กลายเป็นเหมือนคนไม่รู้จักครับ เดินสวนกันนัทก็หมางเมินผม เหมือนเราไม่เคยรู้จักกันมาก่อน พักหลังๆมา นัทก็สนิทกับตั้มครับ และนี้เข้าทางผมพอดีเลย 555555 แอบดีใจตรงที่เราจะให้ตั้มนี่แหละ ไปสืบมาว่านัทเป็นอะไร หลังจากที่นัทไปสนิทกับตั้มเป็นที่เรียบร้อย สองคนนี้ก็ชอบไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด ผมก็สงสัยว่า เอ๊ะ! ยังไงนะสองคนนี้ แต่ไม่หรอก ตั้มมีแฟนแล้ว ผมก็ได้แต่สงสัย ก็ตัดสินใจไปถามตั้มว่าทำไม เอ็งกับนัทไปเที่ยวกันบ่อยจัง

ผม:ตั้มเราขอถามไรหน่อยดิ่ ทำไมนัทมันชอบชวนแกเที่ยวจังว่ะ?
ตั้ม:มันบอกว่ามันเบื่อๆๆอะ เลยชวนเรา
ผม:นัทมันไม่ได้ชอบแกใช่ม่ะ5555
ตั้ม:บ้าไม่ใช่ เที่ยวเฉยๆจิงๆ อย่าคิดมากเลยอาร์ม เราเพื่อนแกนะ
ผม:เออๆเคขอบใจนะที่มาบอกอะ

เออๆๆดูสิ่ตั้มเป็นคนดีมากจะไม่ยกโล่ Best Friend ให้ก็ไม่ได้แล้วถูกมั้ย?
หลังจากวันนั้น ผมก็ตัดสินใจแชตไปหานัทเอง

ผม:นัท นัทโอเคป่าว โกรธอะไรกรูป่าว?
นัท:ไม่เป็นไรหนิ่ กรูปกติดี
ผม:อ่อๆเล่นเกมกันป่ะ?
นัท:ขี้เกียจเล่นอะ เบื่อ

ผมก็จบบทสนทนานี้ไว้แค่นี้ครับ ถัดมาอีกวันก็ไป รร.ตามปกติ นัทก็ไม่คุยกับผมเหมือนเดิมครับ โดยปกติ ไม่ว่าเรียนวิชาไรนัทจะเรียกชื่อผมตลอด วันนั้นเรียนวิชาวิทยาศาสตร์

นัท:ไออาร์ม
ผม: (หันไปทำท่าทีจะถามว่ามีอะไรป่าว)
นัท: เห้ย ไม่ใช่ จะเรียกอชิ โทษทีเรียกผิดคน

ผมได้ยินคำนี้เลยคิดลึกๆในใจว่า เหมือนนัทมันติดคำพูดจากที่อยู่กับผมหรือป่าว ถึงขนาดเรียกชื่อผิดคน และอีกความคิดหนึ่งคือ หรือมันอยากจะคุยกับเรา แต่เห็นเราเงียบๆ เลยไม่อยากทักก่อน คำถามต่างๆ เต็มในสมองไปหมด พร้อมกับเครียดด้วยว่า นี้สมัครไปสอบที่เดียวกันแล้ว จะเอาไงว่ะ คุยแค่นี้ยังไม่คุยกันเลย ผมก็ไม่กล้าเริ่มคุยก่อน  จนวันใกล้เดินทางไปสอบใกล้มาถึง ผมก็รวบรวมความกล้า และความหน้า ด้าน 5555 ไปคุยกับนัทว่า

ผม:เออ อีก2วันไปสอบที่ ชนบุรีแล้วนะ มาเจอกัน7โมงเช้านะ
นัท:อ่าๆเครๆๆ

ผมได้คุยแค่นี้ก็ปริ่มละ อย่างน้อยมันก็คุยกับผมแล้ววว จากนั้นผมก็กลับบ้านครับ แล้วนัทก็ทักมาว่า

นัท:เห้ยมืง มีไระบอกว่ะ
ผม:อะไรอะ?
นัท:คือจะบอกว่า ไปสอบเองได้ป่ะ กูไปพร้อมป้าเลยอะอีกวันนึง แล้วก็ที่พักอะกรูว่าจะนอนบ้านป้าไปเลย
ผมผมร้องไห้หนักมาก ทำไมต้องมาเกิดอะไรแบบนี้กับเราด้วย เคลียดมาก จะบ้าตาย แต่ก็ได้แต่ตอบไปว่า) เห้ยจิงหรอ ไม่เป็นไรๆๆไปเองได้
นัท:โทดว่ะ

หลังจากที่ผมได้เจอกับบทสนทนานี้ ผมไม่โอเคมากๆเลย ไม่อยากอยู่คนเดียวกลัวคิดมาก หลังจากร้องไห้อยู่นานมาก ก็ไปขอนอนบ้านอชิทำใจก่อนไปสอบครับ และผมก็ได้ไปเล่าเรื่องให้อชิฟังทุกอย่าง อชิยังช็อคเลย ว่าทำไมมาทิ้งเพื่อนดื้อๆไปอย่างงี้ ผมก็ได้แค่ทำใจและดำเนินชีวิตต่อไป The Show must go on ใช่มั้ยละ หน้าที่เราคือไปสอบก็ต้องไป  

รุ่งเช้าต่อมา วันนี้เป็นวันเดินทางครับ ผมเดินทางไปคนเดียว ก็ไปถึงชนบุรีก็เดินหาที่พัก อากาศก็ร้อน เป็นเด็กต่างจังหวัดด้วยก็ Strong ครับหาห้องพักจนเจอ ก็วางกระเป๋าเสร็จ เปลี่ยนผ้าออกมากินข้าวเพราะหิวมาก น้ำตาจะไหลที่มานั่งกินข้าวคนเดียว แต่ผมก็Strong ครับจากนั้นก็ลองโทรไปหาเพื่อนๆที่มาสอบแต่อยู่คนละกลุ่มกับผมดูครับว่า อยู่ไหนกัน ว่างๆมาเที่ยวที่พักได้นะ ผมอยุ่คนเดียวงี้ หลังจากนั้นผมก็ซื้อของกินมาไว้ในห้องเพื่อที่จะไม่ต้องออกไปซื้อกินข้างนอกครับ แล้วประมาณ2ทุ่ม แม่ผมโทมาหาครับ

ผม:ฮัลโหลแม่ว่าไงครับ
แม่:อาร์เป็นไงบ้าง อยู่กับนัทได้มั้ย
ผม:อยู่ได้ครับ นี้นัทกำลังกินข้าวอยู่เลยแม่
แม่:โอเคงั้นกินข้าวก่อนเลย อยู่กันสองคนก็ดูแลเพื่อนด้วยนะ งั้นแค่นี้นะลูก

ผมไม่รู้คิดยังไงถึงได้ตอบแม่ไปแบบนั้น ทั้งๆที่ความจริงแล้วนัทมันทิ้งผมให้มาอยู่คนเดียวไปแล้ว ก็ไม่กล้าบอกแม่ กลัวว่าแม่จะคิดไม่ดีกับนัท และกลัวแม่จะคิดมากด้วยครับ ทุกๆๆวันแม่ก็จะโทรมาหา และถามหาแต่นัท ผมก็โกหกไปทุกวันเลยครับ ผมก็ไม่ได้อยากทำแบบนี้นะครับแต่มันจำเป็นจริงๆๆ

ก่อนวันสอบ1วันเพื่อนๆที่บอกว่าจะมาเที่ยวมันมาขอนอนที่ผม2-3คืนครับ วันนั้นรู้สึกไม่เหงามากครับมีเพื่อนคุยแล้ว ผมก็เล่าทุกอย่างให้เพื่อนๆฟัง นั้นแหละครับก็คุยอยู่นานมาก และรุ่งเช้าวันสอบก็มาถึง ผมเดินเข้า ม. แล้วเจอนัทด้วย กำลังเดินอยู่ ผมก็ทำเป็นไม่เห็นหรอกนะ แล้วรีบเดินไปคณะตัวเอง ที่จะมาสอบ การสอบสอบด้วยระบบคอมพิวเตอร์ครับใครผ่าน หรือไม่ผ่านก็รู้ผลวันนั้นเลยครับ วันนั้นผมตั้งใจสอบมาก ลืมเรื่องนัท และคิดถึงพ่อแม่ว่าผมต้องสอบให้ได้ เพื่อพ่อแม่ละกัน เมื่อผมทำข้อสอบจนเสร็จ พี่ๆก็บอกว่า "น้องๆคนไหนทำเสร็จแล้ว กดปุ่มตรวจคำตอบเลยนะครับ ใครผ่านก็ยกมือเดี๋ยวพี่จะเดินไปดู"
ผมก็ได้ทำเสร็จเกือบคนแรกๆในห้องสอบนั้น เลยเอาว่ะ เอาเม้าไปกด ปุ่มตรวจคำตอบ สรุปคือออออ....... หวี้ดดด สอบผ่าน ได้ไปสัมภาษ โอ้ยฟินดีใจ ใสๆมาก555 แล้วผมก็เดินไปห้องสำหรับนักเรียนที่ทำข้อสอบผ่านได้สิทธิ์สัมภาษอะครับ

บรรยากาศในห้องนี้ มี นร.ที่ผ่านมาเยอะมาก แต่ละคนพก Portfolio มายังกะเอากระดาษA4 หนึ่งดรีมมาอะ หนามากกกกกกกกกก ผมมีแค่ในเกรดเอง
และแล้วผมก็ได้ไปสัมภาษ ตื่นเต้นมากครับ แต่ความหวังก็หมดไปกับ Portfolioแล้วครับเพราะไม่มีอะ แต่ก็พยายามทำให้ดีที่สุด
หลังจากนั้นไม่กี่วัน ผมก็จองตั๋วเครื่องบินกลับ กับเพื่อนๆที่มันมานอนห้องผมด้วย อยากกลับพร้อมๆๆกัน แต่ในตอนนั้นในหัวก็มีแต่เรื่องนัทตลอดนะครับ

และรุ่งเช้าก็เดินทางกลับครับ และหลังจากนั้นก็มา รร ตามปกติครับ ก็ถามนัทคำนึงว่า ผ่านป่าว?  การสอบนี้นัทไม่ผ่านอะครับ ผมก็โอเค
จนเวลาเดินทางผ่านมาจนถึง เดือน กพ.เราก็ยังไม่ได้คุยกันเลยครับ ผมก็ปรึกษาตั้มอีก

ผม:ตั้ม เราจะบอกนัทดีป่ะ ว่าเราเป็นเกย์อะ
ตั้ม:ก็ดีนะ อย่างน้อยมืงก็ไม่อึดอัดไงที่ปิดบังมาตลอด
ผม:งั้นเราบอก วันปัจฉิมดีดว่า เพราะกลัวบอกตอนนี้แล้วมันจะพังไปกว่าเดิม
ตั้ม:เอาที่แกสบายใจเลย

และวันปัจฉิมก็มาถึง ลึกๆก็ไม่อยากให้มีวันนี้เลย ไม่อยากจบ ม.6เลยครับ ผมก็มีของปัจฉิม ในเพื่อนๆทุกคนเลยครับ ผมก็เดินเอาไปให้นัท

ผม:นัทนี้ของแก
นัท:ขอบใจๆ
ผมก็ยืนยิ้ม รอว่านัทจะให้อะไร ปรากฏว่าเกินคาดมากกกกกก หน้าแหกเลยจ้าาาาาา นัทไม่ให้ของปัจฉิมใดๆแก่เพื่อนๆเลย แต่ซื้อตุ๊กตาให้รุ่นน้อง 2คน
น้อยใจมาก ที่ผ่านมา ที่มืงนอน รพ.กรูไป มืงขออะไรกรูช่วย แต่มาวันนี้กลับไม่มีอะไรให้เราเลย แค่พวงกุญแจสักอันก็ยังดี อันนี้ผมไม่ได้จะทวงบุญคุณนะครับ ผมแค่น้อยใจ แต่ก็คิดในแง่บวก มันอาจจะไม่รู้จะซื้อไรให้มั้งเนอะ เลยขอถ่ายรูป

ผม:เห้ยนัท มาถ่ายรูปกับกรูหน่อยดิ่
นัท:มืงถ่ายไปก่อนเลย กรูร้อนว่ะ (เกี่ยวหรอ ถ่ายรูปแค่นี้เอง)
ผม:อ่อเคๆ (เหมือนโดนตบหน้ากลางสี่แยกไฟแดง)

หลังจากจบงานเราก็ไป ปาร์ตี้กัน เมาเละเทะมาก และมีเพื่อนคนนึงมันชื่อ มิ่ง มันเดินมาหาผมแล้วพูดว่า ระวัง "คนที่ไว้ใจที่สุด จะมาหักหลังในทีหลังนะ"   มันก็เป็นประเด็นว่ามิ่งพูดแบบนี้หมายถึงใคร ผมก็ไปถาม มิ่งก็เล่าประมาณว่า

มิ่ง:มืงนี้โง่ดีนะที่โดนเพื่อนเขาปั่นหัวอะ
ผม:อะไรมิ่งเรื่องอะไรไหนเล่า
มิ่ง:มืงจะเชื่อหรือไม่ชื่อก็ได้นะว่าเป็นความจริง แต่มืงอยากรู้ใช่มั้ยว่าทำไม นัท ถึงไม่คุยกับมืงเลย เพราะจิงๆแล้ว ไอตั้มอะ เป็นคนบอกเรื่องที่มืงเป็นเกย์อะ ให้ไอนัทฟังหมดแล้ว ตาสว่างยังละทีนี้ ไอควาย
ผมช็อคหนักมาก ทำไม ทำไม ทำไม ทำไมต่อหน้าผมตั้มเป็นคนดีนิ่ แล้วช่วยผมมาตลอดเกี๋ยวกับเรื่องนัท ทำไมถึงทำแบบนี้ผมไม่เข้าใจเลย
ที่ผ่านมาโดนหลอกมาตลอด จากเพื่อนที่เราคิดว่า Best Friend ที่สุดแล้ว เพื่อนที่สามารถเล่าทุกๆอย่างโดยไม่ปิดบัง แต่วันนี้มันเอาความลับของผม ไปเล่าจนหมดเปลือก จนนัทรู้ว่าแท้งจริงแล้วผมคิดกับมันมากกว่าเพื่อน ผมก็ตัดสินใจ เอาเรื่องนี้ไปเล่าเชอรี่ เชอรี่ก็พูดว่า

เชอรี่:อาร์ม จริงๆกรูรู้มาสักพักละว่า ตั้มเป็นคที่จะทำร้ายมืง แต่กรูยังไม่อยากบอกมืง เพราะบอกไปมืงคงไม่เชื่อกรูอยู่แล้ว เลยอยากให้มืงรู้ด้วยตัวเองจะดีกว่าอะ
ผม:มืงพูดก็ถูกนะ ถึงบอกไปในตอนนั้นกรูคงไม่เชื่อจริงๆอะ

ผมเสียใจมากที่มองเพื่อนผิดไป ที่คิดว่าอยู่กันมาถึง3ปี แล้วเป็นเพื่อนรักด้วยแล้วมาทำกับผมแบบนี้ ผิดหวังในตัวตั้มมากๆๆ และยังมีอีกเรื่องนึงคือที่ผมรู้มาคือ ตั้มเกลียดผมมาตั้งแต่ผมเป็นดรัมเมเย่อร์ ม.5ละ เพราะอะรนั้นหรอ ก็เพราะมันเด่นกว่าตำแหน่งที่ตั้มได้ไง เห้ยยยย เรื่องแค่นี้เองทำไมต้องเกลียดเราขนาดนั้น นี้งง มาก ผมรับไม่ได้จริงๆที่หลวมตัวไปเจอเพื่อนแบบนี้

และหลังจากที่ผมได้รู้ทุกๆอย่างก็เข้าใจเลยครับว่า ทำไมนัทถึงเกลียดผมได้ขนาดนั้น จากที่เคยคิดไว้ว่าจบ ม.6จะมีความสุข แอปปี้ ที่ผ่านมา ตลอด3ปี พังหมดเลยครับ เป็น ม.ปลายที่ชีวิตครบรสมากๆครับ ได้รู้ลึกซึ้งว่า การที่เราอยู่กับใครมานานๆ ก็ไม่ได้แปลว่าเขาจะไม่มาหักหลังเราในภายหลัง ตั้งแต่เดือน ธค. 2016- 28 พย 2017 คือวันนี้ ผมก็ไม่ได้คุยกับนัทอีกเลยครับ มันคงจะเสียใจมั้งครับที่ตลอดที่ผ่านมา ผมคิดอย่างไรกับมัน แต่ผมก็ทำอะไรไม่ได้แล้วครับ ก็ทำได้แค่เข้มแข็ง บอกตัวเองสู้ๆเดี๋ยวก็ลืม เดี๋ยวก็เจอคนใหม่ นั้นแหละครับทั้งหมดนี้คือเรื่องราวของผมที่อยากจะมาเล่า กับใครที่กำลัง ชอบเพื่อน ผช ของตัวเอง ถ้าแอบชอบเค้า คหสต.เก็บไว้ดีกว่าครับ ถ้าเขาไม่คิดเหมือนเรา ก็จะเป็นแบบผมนี้แหละครับ เสียเพื่อนที่สนิทไปโดยอย่างน่าเสียดาย