เป็นกระทู้แรกค่ะ
มาเล่าความโง่ของตัวเอง เพราะเราไม่กล้าเล่าให้คนใกล้ตัวฟัง
เราคบกับแฟนมาซักพักแล้วค่ะ
ชอบเค้า เพราะทัศนคติ ความตรงไปตรงมา และ ความสูง เป็นคนอบอุ่น
แต่ สิ่งที่เรา มองเป็นข้อเสีย อย่างนึงของเค้า คือ "เค้าชอบฉวยโอกาส"
ชอบกอด ชอบหอม ชอบสัมผัส ชอบให้นั่งตัก
แรกๆเราเกร็งมาก รู้สึกอึดอัด เพราะไม่เคยโดนจู่โจม ซักพักพอเริ่มชอบเค้ามากขึ้นแล้วเราเลยยอม
เพราะเวลาได้สัมผัสคนที่เรารักแล้วเราก็รู้สึกดี ค่ะ และไม่ได้รู้สึกเป็นเรื่องน่ากลัวอย่างที่คิด
แล้วคบซักพัก ก็ได้โอกาส ก็ยอม .. มีอะไรกับเค้า
ก่อนหน้าจะยอมเค้า ทุกอย่างดีหมดค่ะ
เค้าดีกับเรา รักเรา ดูแลเราดี .. และเค้าก็บอก ว่า เราเป็นผู้หญิงที่ใช่ สำหรับเค้า
แต่จุดเปลี่ยนของทุกอย่าง มาถึง วันที่เรายอมมีอะไรกับเค้า
ทุกอย่างเริ่มต้นดีมากค่ะ เรามีความรู้สึกที่ดีต่อกันในทุกกิจกรรมที่ทำ จนกระทั่งมาถึงจุดที่ต้องสอดใส่
เค้าสูง 180 เราสูง 155 ขนาดตรงนั้นต่างกันมาก และที่มีปัญหาคือเราเวอร์จิ้น
และปัญหาของเรื่องคือ เค้าสอดใส่เราไม่ได้ค่ะ เราพยายามกันตลอดทั้งคืน จนถึงตลอดทั้งบ่าย
แต่ก็ยังเข้าไม่ได้ ใช้เจลหล่อลื่น สวมถุงยาง ดูหนังโป๊ เล้าโลมเรา แต่ก็ยังเข้าไม่ได้จนเราเจ็บมากและบอกว่าพอก่อนนะ
เราเหนื่อยกันมากและเผลอหลับไป
พอตื่นขึ้นมา เราทำกับข้าวให้เค้ากิน พูดคุยกันปกติ แต่เรารู้สึกลึกๆ ว่าเค้านิ่งๆไป แต่ไม่ได้คิดอะไรมาก
และโลกของเราก็แตกเป็นเสี่ยงๆ เมื่อตกดึก เค้าโทรมาบอกเราว่า รู้สึกมั้ยว่าเราทัศนคติไม่ตรงกัน และเค้าไม่อยากทำให้เราเจ็บ เพราะขนาดเราเล็ก ถึงต่อให้(สอด)เข้าได้ เค้าก็ต้องทำให้เราเจ็บอยู่ดี เค้าสงสารเรา เราตัวเล็ก เป็นความผิดของเค้าๆอยู่โดยไม่มีsexไม่ได้ ก่อนจะเสียใจไปมากกว่านี้ "เป็นเพื่อนกันดีกว่า" นะ
และพูดอะไรมากมาย บลาๆๆๆๆๆ .. เราถามเราผิดอะไร เค้าบอกเราไม่ผิด เรานิสัยดี อยู่กับเรา เค้าเป็นตัวเอง .. แต่ติดแค่เรื่องเดียว
คือ เค้าอยากเอาแต่เข้าไม่ได้ เค้าบอกว่าดีนะที่ยังไม่แต่งงานกัน ถ้าแต่งแล้วเข้าไม่ได้แล้วจะทำยังไง เค้าบอกเค้าเสียใจไม่อยากทำแบบนี้ แต่ถ้าไม่ตัดใจตอนนี้แล้วคบต่อไปจะยิ่งเจ็บปวดมากกว่านี้เพราะทัศนคติเรื่องนี้เราไม่ตรงกัน เค้าบอกของเราเล็กมากเค้าไม่เคยเจอมาก่อน ยังไงมันก็เข้าไม่ได้ ..
เราอึ้งค่ะ ... ที่ผ่านมาเค้าคบกับเราเพื่อหวังมีอะไรกับเราใช่มั้ย ที่บอกเรานิสัยดี อยู่กับเราเค้าแล้วเป็นตัวเอง? สิ่งดีๆเหล่านั้นมันไม่มีความหมายเท่าการได้มีอะไรกันใช่มั้ย มันแทนกันไม่ได้เลยใช่รึป่าว เราพยายามไปด้วยกันไม่ได้หรอ ลองดูหลายๆครั้งก็น่าจะได้ นะ เราไม่เจ็บ เราโอเค และ
ถ้ากลับกันคนที่มีปัญหาเรื่องแบบนี้เป็นเธอแล้วเราขอเลิก เธอโอเคมั้ย...
เราถามเค้า ...
เค้าบอกไม่ใช่เค้าไม่รักเรา เราคิดต่างกัน เรื่องแบบนี้มันไม่สำคัญสำหรับเรา แต่มันสำคัญสำหรับเค้ามาก แล้วเค้าผิดเองที่มีความต้องการเรื่องแบบนี้สูง
แล้วยังบอกว่าเราอายุจะสามสิบแล้ว ทำไมถึงยังไม่เคยเรื่องแบบนี้อีกไม่ใช่เด็กๆแล้วนะต้องให้มาสอนทุกอย่าง
เราเจ็บปวดมากค่ะ มีแต่ผู้ชายคนอื่นเค้าดีใจที่แฟนไม่เคยผ่านคนอื่นมาก่อน แต่แฟนเรากลับไม่โอเคที่เราไม่เป็นเรื่องแบบนี้
เราเงียบไปและไม่ตอบอะไรอีก ถึงตอนนี้เค้าก็ห่างเราออกไปแล้วค่ะ ก็มีทักทายกันในฐานะเพื่อน เพราะเราไม่กล้ามีปัญหากับเค้าเพราะกลัวเค้าเกลียดเราแล้วเอาเราไปพูดในทางที่ไม่ดี ก็ได้แต่ช้ำใจอยู่เงียบๆ มองเค้าใช้ชีวิตตามปกติและมองหาเป้าหมายใหม่
ส่วนเราก็กลายเป็นผู้หญิงอมทุกข์ และกลัวต้องคบกับใครจริงจังแล้วถูกทิ้ง โดยเฉพาะการมีเพศสัมพันธ์ที่เรากังวลอย่างมาก
ก็ได้แต่โทษตัวเองว่า เราโง่เอง เราง่ายเอง ดูคนไม่เป็น ไม่เก่งเรื่องแบบนั้น ..
"เค้าเป็นผู้ชายไม่จริงใจ เค้าไม่ได้ชอบเรา แค่อยากมีอะไรกับเรา ไม่แคร์ความรู้สึกเรา ...
เราให้ความสุขเค้าไม่ได้ ก็ควรปล่อยเค้าไป ดีกว่ายื้อกันไว้แล้วไปเลิกกันหลังแต่ง .. "
เราพยายามหาเหตุผลมากมายมาทำให้ตัวเองคิดได้ และเลิกเป็นแบบนี้ แต่ตอนนี้เรายังก้าวผ่านมันไปไม่ได้เลยค่ะ
และยังทำใจไม่ได้ที่ถูกบอกเลิกเพราะเรื่องแบบนี้ ถ้าเค้าบอกเลิกเราเพราะเรา งี่เง่า ขี้หึง ตามจิก ขี้โมโห นิสัยไม่ดี หรือเข้ากันไม่ได้ บลาๆๆๆ เราเจ็บแต่จบค่ะ เรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมด เราเข้าใจเค้า เข้าใจตัวเอง .. แต่ลึกๆเราก็ยังให้อภัยเค้าและตัวเองไม่ได้เลย
ได้แต่หวังว่าเวลาจะเยียวยาทุกอย่าง และทำชีวิตให้ดีขึ้นๆและอยู่เพื่อตัวเอง เหมือนก่อนหน้าที่เค้าจะเข้ามาในชีวิตเรา เราต้องอยู่ต่อไปให้ได้
ความรู้สึกเราตอนนี้คืออายมาก ไม่กล้าเล่าให้คนใกล้ตัวฟังกลัวเค้าผิดหวังในตัวเราที่เราทำเรื่องแบบนี้ โกรธเค้าที่หลอกเราให้มีความหวังเราบอกกับเราว่าการอยู่ก่อนแต่งดีกว่าเพราะจะได้เรียนรู้นิสัยกันจริงๆ แต่อยุ่ก่อนแต่งแค่"คืนเดียว" มันตัดสินทุกอย่างได้เลยหรอว่าเราไม่ใช่ .. สำหรับเธอ
ใครเคยมีประสบการณ์ถูกบอกเลิกเพราะเรื่องแบบนี้บ้าง ช่วยแนะนำหน่อยค่ะว่าจะก้าวผ่านมันไปได้ยังไง
ตอนนี้เราทุกข์ทรมานมาก พยายามสวดมนต์และคุยกับพ่อแม่เราทุกวัน เพื่อให้ใช้ชีวิตได้ตามปกติ
และหวังว่าสักวัน จะมีเรื่องดีๆเข้ามา ทำให้เราสามารถเดินต่อไปได้อย่างมั่นใจ
และอยากฝากถึงทุกคน ไม่ใช่แค่ผู้หญิงนะคะ เวลาตัดสินใจจะคบกับใคร ควรใช้สติเวลารัก อย่ารักเพราะหลง เหมือนเรา
แยกแยะให้ออกว่าคนที่เราคบเค้ามีไลฟ์สไตล์การใช้ชีวิตแบบไหน ตรงกันมั้ย ให้ความสำคัญกับเรื่องอะไร
ก่อนที่จะทุ่มเทความรักให้ไป จะได้ไม่ต้องเสียใจภายหลัง นะคะ
ขอบคุณPantip ที่มีพื้นที่ให้เราได้เล่าประสบการณ์แบบนี้ด้วยค่ะ ไม่งั้นเราคงอึดอัดมากๆ
[18+] ระบายความเจ็บช้ำ โดนบอกเลิก เพราะเข้าไม่ได้
มาเล่าความโง่ของตัวเอง เพราะเราไม่กล้าเล่าให้คนใกล้ตัวฟัง
เราคบกับแฟนมาซักพักแล้วค่ะ
ชอบเค้า เพราะทัศนคติ ความตรงไปตรงมา และ ความสูง เป็นคนอบอุ่น
แต่ สิ่งที่เรา มองเป็นข้อเสีย อย่างนึงของเค้า คือ "เค้าชอบฉวยโอกาส"
ชอบกอด ชอบหอม ชอบสัมผัส ชอบให้นั่งตัก
แรกๆเราเกร็งมาก รู้สึกอึดอัด เพราะไม่เคยโดนจู่โจม ซักพักพอเริ่มชอบเค้ามากขึ้นแล้วเราเลยยอม
เพราะเวลาได้สัมผัสคนที่เรารักแล้วเราก็รู้สึกดี ค่ะ และไม่ได้รู้สึกเป็นเรื่องน่ากลัวอย่างที่คิด
แล้วคบซักพัก ก็ได้โอกาส ก็ยอม .. มีอะไรกับเค้า
ก่อนหน้าจะยอมเค้า ทุกอย่างดีหมดค่ะ
เค้าดีกับเรา รักเรา ดูแลเราดี .. และเค้าก็บอก ว่า เราเป็นผู้หญิงที่ใช่ สำหรับเค้า
แต่จุดเปลี่ยนของทุกอย่าง มาถึง วันที่เรายอมมีอะไรกับเค้า
ทุกอย่างเริ่มต้นดีมากค่ะ เรามีความรู้สึกที่ดีต่อกันในทุกกิจกรรมที่ทำ จนกระทั่งมาถึงจุดที่ต้องสอดใส่
เค้าสูง 180 เราสูง 155 ขนาดตรงนั้นต่างกันมาก และที่มีปัญหาคือเราเวอร์จิ้น
และปัญหาของเรื่องคือ เค้าสอดใส่เราไม่ได้ค่ะ เราพยายามกันตลอดทั้งคืน จนถึงตลอดทั้งบ่าย
แต่ก็ยังเข้าไม่ได้ ใช้เจลหล่อลื่น สวมถุงยาง ดูหนังโป๊ เล้าโลมเรา แต่ก็ยังเข้าไม่ได้จนเราเจ็บมากและบอกว่าพอก่อนนะ
เราเหนื่อยกันมากและเผลอหลับไป
พอตื่นขึ้นมา เราทำกับข้าวให้เค้ากิน พูดคุยกันปกติ แต่เรารู้สึกลึกๆ ว่าเค้านิ่งๆไป แต่ไม่ได้คิดอะไรมาก
และโลกของเราก็แตกเป็นเสี่ยงๆ เมื่อตกดึก เค้าโทรมาบอกเราว่า รู้สึกมั้ยว่าเราทัศนคติไม่ตรงกัน และเค้าไม่อยากทำให้เราเจ็บ เพราะขนาดเราเล็ก ถึงต่อให้(สอด)เข้าได้ เค้าก็ต้องทำให้เราเจ็บอยู่ดี เค้าสงสารเรา เราตัวเล็ก เป็นความผิดของเค้าๆอยู่โดยไม่มีsexไม่ได้ ก่อนจะเสียใจไปมากกว่านี้ "เป็นเพื่อนกันดีกว่า" นะ
และพูดอะไรมากมาย บลาๆๆๆๆๆ .. เราถามเราผิดอะไร เค้าบอกเราไม่ผิด เรานิสัยดี อยู่กับเรา เค้าเป็นตัวเอง .. แต่ติดแค่เรื่องเดียว
คือ เค้าอยากเอาแต่เข้าไม่ได้ เค้าบอกว่าดีนะที่ยังไม่แต่งงานกัน ถ้าแต่งแล้วเข้าไม่ได้แล้วจะทำยังไง เค้าบอกเค้าเสียใจไม่อยากทำแบบนี้ แต่ถ้าไม่ตัดใจตอนนี้แล้วคบต่อไปจะยิ่งเจ็บปวดมากกว่านี้เพราะทัศนคติเรื่องนี้เราไม่ตรงกัน เค้าบอกของเราเล็กมากเค้าไม่เคยเจอมาก่อน ยังไงมันก็เข้าไม่ได้ ..
เราอึ้งค่ะ ... ที่ผ่านมาเค้าคบกับเราเพื่อหวังมีอะไรกับเราใช่มั้ย ที่บอกเรานิสัยดี อยู่กับเราเค้าแล้วเป็นตัวเอง? สิ่งดีๆเหล่านั้นมันไม่มีความหมายเท่าการได้มีอะไรกันใช่มั้ย มันแทนกันไม่ได้เลยใช่รึป่าว เราพยายามไปด้วยกันไม่ได้หรอ ลองดูหลายๆครั้งก็น่าจะได้ นะ เราไม่เจ็บ เราโอเค และ
ถ้ากลับกันคนที่มีปัญหาเรื่องแบบนี้เป็นเธอแล้วเราขอเลิก เธอโอเคมั้ย...
เราถามเค้า ...
เค้าบอกไม่ใช่เค้าไม่รักเรา เราคิดต่างกัน เรื่องแบบนี้มันไม่สำคัญสำหรับเรา แต่มันสำคัญสำหรับเค้ามาก แล้วเค้าผิดเองที่มีความต้องการเรื่องแบบนี้สูง
แล้วยังบอกว่าเราอายุจะสามสิบแล้ว ทำไมถึงยังไม่เคยเรื่องแบบนี้อีกไม่ใช่เด็กๆแล้วนะต้องให้มาสอนทุกอย่าง
เราเจ็บปวดมากค่ะ มีแต่ผู้ชายคนอื่นเค้าดีใจที่แฟนไม่เคยผ่านคนอื่นมาก่อน แต่แฟนเรากลับไม่โอเคที่เราไม่เป็นเรื่องแบบนี้
เราเงียบไปและไม่ตอบอะไรอีก ถึงตอนนี้เค้าก็ห่างเราออกไปแล้วค่ะ ก็มีทักทายกันในฐานะเพื่อน เพราะเราไม่กล้ามีปัญหากับเค้าเพราะกลัวเค้าเกลียดเราแล้วเอาเราไปพูดในทางที่ไม่ดี ก็ได้แต่ช้ำใจอยู่เงียบๆ มองเค้าใช้ชีวิตตามปกติและมองหาเป้าหมายใหม่
ส่วนเราก็กลายเป็นผู้หญิงอมทุกข์ และกลัวต้องคบกับใครจริงจังแล้วถูกทิ้ง โดยเฉพาะการมีเพศสัมพันธ์ที่เรากังวลอย่างมาก
ก็ได้แต่โทษตัวเองว่า เราโง่เอง เราง่ายเอง ดูคนไม่เป็น ไม่เก่งเรื่องแบบนั้น ..
"เค้าเป็นผู้ชายไม่จริงใจ เค้าไม่ได้ชอบเรา แค่อยากมีอะไรกับเรา ไม่แคร์ความรู้สึกเรา ...
เราให้ความสุขเค้าไม่ได้ ก็ควรปล่อยเค้าไป ดีกว่ายื้อกันไว้แล้วไปเลิกกันหลังแต่ง .. "
เราพยายามหาเหตุผลมากมายมาทำให้ตัวเองคิดได้ และเลิกเป็นแบบนี้ แต่ตอนนี้เรายังก้าวผ่านมันไปไม่ได้เลยค่ะ
และยังทำใจไม่ได้ที่ถูกบอกเลิกเพราะเรื่องแบบนี้ ถ้าเค้าบอกเลิกเราเพราะเรา งี่เง่า ขี้หึง ตามจิก ขี้โมโห นิสัยไม่ดี หรือเข้ากันไม่ได้ บลาๆๆๆ เราเจ็บแต่จบค่ะ เรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมด เราเข้าใจเค้า เข้าใจตัวเอง .. แต่ลึกๆเราก็ยังให้อภัยเค้าและตัวเองไม่ได้เลย
ได้แต่หวังว่าเวลาจะเยียวยาทุกอย่าง และทำชีวิตให้ดีขึ้นๆและอยู่เพื่อตัวเอง เหมือนก่อนหน้าที่เค้าจะเข้ามาในชีวิตเรา เราต้องอยู่ต่อไปให้ได้
ความรู้สึกเราตอนนี้คืออายมาก ไม่กล้าเล่าให้คนใกล้ตัวฟังกลัวเค้าผิดหวังในตัวเราที่เราทำเรื่องแบบนี้ โกรธเค้าที่หลอกเราให้มีความหวังเราบอกกับเราว่าการอยู่ก่อนแต่งดีกว่าเพราะจะได้เรียนรู้นิสัยกันจริงๆ แต่อยุ่ก่อนแต่งแค่"คืนเดียว" มันตัดสินทุกอย่างได้เลยหรอว่าเราไม่ใช่ .. สำหรับเธอ
ใครเคยมีประสบการณ์ถูกบอกเลิกเพราะเรื่องแบบนี้บ้าง ช่วยแนะนำหน่อยค่ะว่าจะก้าวผ่านมันไปได้ยังไง
ตอนนี้เราทุกข์ทรมานมาก พยายามสวดมนต์และคุยกับพ่อแม่เราทุกวัน เพื่อให้ใช้ชีวิตได้ตามปกติ
และหวังว่าสักวัน จะมีเรื่องดีๆเข้ามา ทำให้เราสามารถเดินต่อไปได้อย่างมั่นใจ
และอยากฝากถึงทุกคน ไม่ใช่แค่ผู้หญิงนะคะ เวลาตัดสินใจจะคบกับใคร ควรใช้สติเวลารัก อย่ารักเพราะหลง เหมือนเรา
แยกแยะให้ออกว่าคนที่เราคบเค้ามีไลฟ์สไตล์การใช้ชีวิตแบบไหน ตรงกันมั้ย ให้ความสำคัญกับเรื่องอะไร
ก่อนที่จะทุ่มเทความรักให้ไป จะได้ไม่ต้องเสียใจภายหลัง นะคะ
ขอบคุณPantip ที่มีพื้นที่ให้เราได้เล่าประสบการณ์แบบนี้ด้วยค่ะ ไม่งั้นเราคงอึดอัดมากๆ