ความรักแบบแมวๆ
ลายลิขิต
เพล้ง!
มัวแต่นั่งปั่นต้นฉบับนิยายจนได้ยินเสียงของตกแตก ซึ่งคาดว่าจะเป็นขวดแก้ว
ลืมไปว่ายังไม่ได้ให้อาหารสมาชิกในบ้านหลังน้อยของเราซึ่งมีอยู่กันแค่สองชีวิต คือหนึ่งคนกับอีกหนึ่งแมว แถมวันนี้ยังเป็นวันเกิดแมวตัวโปรดของนุ่นที่ชื่อ "นังลิ" อีกด้วย เสียงนั่นดังมาจากในห้องครัว
ละมือจากคีย์บอร์ดคอมพิวเตอร์ส่งเสียกเรียกหานังลิดังๆ รอดูอยู่สักพักก็เงียบ! นังแมวจอมสำออยไม่ยอมโผล่หน้า
"น้องลิคนสวยจ๋า"
ไม้ตายนี้ใช้ได้ทุกครั้ง เพราะเพียงประเดี่ยวเดียวหลังจากการเรียกครั้งที่สอง นังลิ เอ้ย น้องลิก็โผล่ร่างระทดระทวยออกมาให้เห็น
น้องลิเป็นแมวเพศเมียที่รูปร่างหน้าตาดีเลยล่ะค่ะ ตัวสีเหลืองนวลสลับกับลายพาดเป็นริ้วสีเข้มไปทั้งตัวจนดูลายพร้อย หูแหลมตากลมโต ปากนิดจมูกหน่อย ดูรวมๆกับขนสองสามเส้นแถวจมูกก็น่ารักดี สรุปว่าเธอสวยแบบแมวๆ นั่นแหละ
ติอยู่หน่อยหนึ่งว่าเธอชักจะอายุมากแล้ว(แก่นั่นเอง...^^)
แล้วก็มักบ้ายอ นุ่นยอว่าสวยแม่แมวสาวมักเข้ามาประจ๋อประแจ๋พันแข้งพันขา ออดอ้อนออเซาะอย่างน่าหมั่นไส้ แต่ถ้าไม่มีเธอนุ่นก็เหงา ถึงหมั่นไส้ก็จำเป็นต้องเลี้ยงดูกันจนกว่าจะจากกันไปข้างหนึ่งนั่นแหละ
"มีอะไรกับลิเหรอคะคุณผู้หญิง"แมวสาวแก่กะพริบตาถาม ใช้ขาหน้าตะปบมดตัวผู้ที่ไต่ตอมรอบตัวเธออยู่ไปมา ไม่รู้ว่ามดตามมาได้ยังไงสิน่า บ้านนี้ไม่มีมดแมลงไต่ตอมมาตั้งนานแล้วนี่
เป็นเพราะคุณผู้หญิงเกลียดมดมาก เธอเคยโดนมดแดงกัดแล้วแพ้ต้องเข้าโรงหมอโดนฉีดยาตั้งหลายเข็ม ตั้งแต่นั้นมาเธอก็เลยหาทางกำจัดมดแมลงในบ้านอย่างโหดเหี้ยม ขนาดที่คุณคาดคิดไปไม่ถึงนั่นเลย ชนิดที่ว่าไม่ให้ได้เห็นตัวกันเชียวล่ะ....บาปกรรมๆ
"เสียงอะไรตกแตกในครัว แอบไปกินอะไรมายะ หรือว่าจะเป็นน้ำผึ้งเดือนห้าในขวดโหลแก้ว" เธอพิจารณาดูลิอย่างถี่ถ้วนแล้วลงความเห็น
นั่น ความฉลาดต้องยกให้เธอเลย เพราะเธอฉลาดบ้านนี้ถึงได้ขาดคุณผู้ชาย เข้ามากี่คนๆเธอก็จับได้หมดว่าเจ้าชู้ เลยอัปเปหิออกไปกันหมด
"ห้ามแล้วใช่ไหมว่าไม่ให้ไปยุ่งกับของกินในครัว ทำอะไรกับขวดโหลนั่น ดูสิเห็นมั้ยมดขึ้นบ้านแล้ว"
คุณผู้หญิงขึ้นเสียงดุใส่ คงโมโหที่เคยสั่งห้ามไม่ให้ไปยุ่งกับของกินในครัวโดยไม่ได้รับอนุญาต แต่ลิยังบังอาจขัดขืนคำสั่งเพราะคำนึงถึงอำนาจอธิปไตยในการเป็นแมว ซึ่งมนุษย์จะละเมิดไม่ได้
ก็คุณผู้หญิงเอาแต่เขียนนิยายจนลืมให้อาหารแมวนี่หว่า ความหิวมันเข้าใครออกใครเสียที่ไหน นี่ยังไม่ได้ไปเห็นวีรกรรมของลิในห้องครัววันนี้ ถ้าเข้าไปเห็นล่ะก้อ หึยยยยย
นึกถึงเมื่อกี้สนุกจัง ก่อนรีบทำหน้าละห้อยเผื่อโทษหนักจะกลายเป็นเบา
"ก็ลิหิว"
ตอบแล้วร้องเมี้ยว เอาสองขาหน้าลูบน้ำเหนียวๆ สีน้ำตาลเข้มที่ติดขนอันอ่อนนุ่มแถวหน้าตากับหน้าอกของตัวเองไปมา
แหม กระโดดขึ้นไปเตะขวดโหลบนชั้นในครัวให้ตกลงมากระแทกพื้นแตก แล้วแลบลิ้นเลียน้ำผึ้งที่เลอะบนพื้นครัวหน่อยเดียวเอง ทำไมมันถึงได้ติดหนุบหนับมากมายแบบนี้นะ
"คุณผุ้หญิงช่วยล้างตัว เอาน้ำผึ้งออกให้ลิหน่อยสิคะ"
อ้อนเสียงอ่อนเสียงหวาน
"ได้ แต่หลังจากชั้นเข้าไปดูในครัวแล้วนะยะ ถ้าเห็นว่าเธอซุกซนทำอะไรเสียหายล่ะก้อ หึหึ"
เจ้านายของลิลุกจากเก้าอี้ทำงาน หันมาทำตาวาวก่อนจะก้าวข้ามตัวลิเข้าไปในครัว
"นังลิ"
ฮึ้ยยยยยยย
ลิหลับตาปี๋ ขอคุณพระคุ้มครองแมวอย่างลิด้วย
(ค่ำๆมาต่อนะคะ ขอตัวไปล้างจานก่อน)
เรื่องสั้นอารมณ์ดี...ได้รับแรงบันดาลใจมาจากเจค กับ ทริกเกอร์
ลายลิขิต
เพล้ง!
มัวแต่นั่งปั่นต้นฉบับนิยายจนได้ยินเสียงของตกแตก ซึ่งคาดว่าจะเป็นขวดแก้ว
ลืมไปว่ายังไม่ได้ให้อาหารสมาชิกในบ้านหลังน้อยของเราซึ่งมีอยู่กันแค่สองชีวิต คือหนึ่งคนกับอีกหนึ่งแมว แถมวันนี้ยังเป็นวันเกิดแมวตัวโปรดของนุ่นที่ชื่อ "นังลิ" อีกด้วย เสียงนั่นดังมาจากในห้องครัว
ละมือจากคีย์บอร์ดคอมพิวเตอร์ส่งเสียกเรียกหานังลิดังๆ รอดูอยู่สักพักก็เงียบ! นังแมวจอมสำออยไม่ยอมโผล่หน้า
"น้องลิคนสวยจ๋า"
ไม้ตายนี้ใช้ได้ทุกครั้ง เพราะเพียงประเดี่ยวเดียวหลังจากการเรียกครั้งที่สอง นังลิ เอ้ย น้องลิก็โผล่ร่างระทดระทวยออกมาให้เห็น
น้องลิเป็นแมวเพศเมียที่รูปร่างหน้าตาดีเลยล่ะค่ะ ตัวสีเหลืองนวลสลับกับลายพาดเป็นริ้วสีเข้มไปทั้งตัวจนดูลายพร้อย หูแหลมตากลมโต ปากนิดจมูกหน่อย ดูรวมๆกับขนสองสามเส้นแถวจมูกก็น่ารักดี สรุปว่าเธอสวยแบบแมวๆ นั่นแหละ
ติอยู่หน่อยหนึ่งว่าเธอชักจะอายุมากแล้ว(แก่นั่นเอง...^^)
แล้วก็มักบ้ายอ นุ่นยอว่าสวยแม่แมวสาวมักเข้ามาประจ๋อประแจ๋พันแข้งพันขา ออดอ้อนออเซาะอย่างน่าหมั่นไส้ แต่ถ้าไม่มีเธอนุ่นก็เหงา ถึงหมั่นไส้ก็จำเป็นต้องเลี้ยงดูกันจนกว่าจะจากกันไปข้างหนึ่งนั่นแหละ
"มีอะไรกับลิเหรอคะคุณผู้หญิง"แมวสาวแก่กะพริบตาถาม ใช้ขาหน้าตะปบมดตัวผู้ที่ไต่ตอมรอบตัวเธออยู่ไปมา ไม่รู้ว่ามดตามมาได้ยังไงสิน่า บ้านนี้ไม่มีมดแมลงไต่ตอมมาตั้งนานแล้วนี่
เป็นเพราะคุณผู้หญิงเกลียดมดมาก เธอเคยโดนมดแดงกัดแล้วแพ้ต้องเข้าโรงหมอโดนฉีดยาตั้งหลายเข็ม ตั้งแต่นั้นมาเธอก็เลยหาทางกำจัดมดแมลงในบ้านอย่างโหดเหี้ยม ขนาดที่คุณคาดคิดไปไม่ถึงนั่นเลย ชนิดที่ว่าไม่ให้ได้เห็นตัวกันเชียวล่ะ....บาปกรรมๆ
"เสียงอะไรตกแตกในครัว แอบไปกินอะไรมายะ หรือว่าจะเป็นน้ำผึ้งเดือนห้าในขวดโหลแก้ว" เธอพิจารณาดูลิอย่างถี่ถ้วนแล้วลงความเห็น
นั่น ความฉลาดต้องยกให้เธอเลย เพราะเธอฉลาดบ้านนี้ถึงได้ขาดคุณผู้ชาย เข้ามากี่คนๆเธอก็จับได้หมดว่าเจ้าชู้ เลยอัปเปหิออกไปกันหมด
"ห้ามแล้วใช่ไหมว่าไม่ให้ไปยุ่งกับของกินในครัว ทำอะไรกับขวดโหลนั่น ดูสิเห็นมั้ยมดขึ้นบ้านแล้ว"
คุณผู้หญิงขึ้นเสียงดุใส่ คงโมโหที่เคยสั่งห้ามไม่ให้ไปยุ่งกับของกินในครัวโดยไม่ได้รับอนุญาต แต่ลิยังบังอาจขัดขืนคำสั่งเพราะคำนึงถึงอำนาจอธิปไตยในการเป็นแมว ซึ่งมนุษย์จะละเมิดไม่ได้
ก็คุณผู้หญิงเอาแต่เขียนนิยายจนลืมให้อาหารแมวนี่หว่า ความหิวมันเข้าใครออกใครเสียที่ไหน นี่ยังไม่ได้ไปเห็นวีรกรรมของลิในห้องครัววันนี้ ถ้าเข้าไปเห็นล่ะก้อ หึยยยยย
นึกถึงเมื่อกี้สนุกจัง ก่อนรีบทำหน้าละห้อยเผื่อโทษหนักจะกลายเป็นเบา
"ก็ลิหิว"
ตอบแล้วร้องเมี้ยว เอาสองขาหน้าลูบน้ำเหนียวๆ สีน้ำตาลเข้มที่ติดขนอันอ่อนนุ่มแถวหน้าตากับหน้าอกของตัวเองไปมา
แหม กระโดดขึ้นไปเตะขวดโหลบนชั้นในครัวให้ตกลงมากระแทกพื้นแตก แล้วแลบลิ้นเลียน้ำผึ้งที่เลอะบนพื้นครัวหน่อยเดียวเอง ทำไมมันถึงได้ติดหนุบหนับมากมายแบบนี้นะ
"คุณผุ้หญิงช่วยล้างตัว เอาน้ำผึ้งออกให้ลิหน่อยสิคะ"
อ้อนเสียงอ่อนเสียงหวาน
"ได้ แต่หลังจากชั้นเข้าไปดูในครัวแล้วนะยะ ถ้าเห็นว่าเธอซุกซนทำอะไรเสียหายล่ะก้อ หึหึ"
เจ้านายของลิลุกจากเก้าอี้ทำงาน หันมาทำตาวาวก่อนจะก้าวข้ามตัวลิเข้าไปในครัว
"นังลิ"
ฮึ้ยยยยยยย
ลิหลับตาปี๋ ขอคุณพระคุ้มครองแมวอย่างลิด้วย
(ค่ำๆมาต่อนะคะ ขอตัวไปล้างจานก่อน)