เรื่องของเรื่องก็คือ ผมแอบชอบเพื่อน ผ.ญ.คนนึงครับ
เรารู้จักกันมา2ปีแล้ว ผ.ญ.คนนี้เธอเคยคบกับเพื่อนผม แล้วเลิกกันมาได้ปี4-5เดือน แล้ว ผ.ญ.คนนี้เธอกลับบ้านทางเดียวกับผม ผมก็เลยลองชวนเธอกลับบ้าน จากนั้นเราก็กลับบ้านกันทุกวันช่วยกันถือของเวลาเธอจะซื้ออะไรเข้าบ้าน วันไหนตอนเย็นๆเราก็จะชวนกันติวหนังสือสอบ และ พ่อแม่เธอรู้จักผม เพราะว่า ผมเป็นเพื่อนสนิท เธอ แต่ พ่อแม่เธอก็คงรู้ว่าผมแอบชอบลูกสาวพวกเขา แล้วพ่อแม่เธอก็ฝากให้ผมดูแลเธอช่วยเธอเวลาเรียนไม่กลับบ้านดึก ไม่ออกนอกเส้นทาง เช่นไปเที่ยวหลังเลิกเรียน กลับบ้านทุ่ม2ทุ่ม และผมก็เป็นเด็กเรียน ไม่ใช่เด็กเรียนแบบเนิร์ดนะครับ เด็กเรียนธรรมดา พ่อแม่เธอก็ไว้ใจผม ผมก็คอยดูแลเธอตลอดจน เธอมีแฟน เธอก็ถามว่าจะกลับบ้านไปก่อนเลยมั้ยเดวเค้าไปเที่ยวกับแฟนก่อน ผมก็ต้องกลับคนเดียวอยู่ปีกว่าๆเพราะผมไม่อยากให้พวกเขาเลิกกันเพราะผมนะครับ แต่เราก้ยังคุยกันเหมือนเดิมส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องการบ้าน แล้วแฟนเธอเป็นคนแบบขี้หึงอะไรแบบนี้อะครับ แต่เขาก็ไม่ได้อะไรกับผมมากเพราะผมคุยกับเธอแค่เรื่องการบ้าน พอผ่านไปได้สัก6-7เดือน เธอจับได้ว่าแฟนเธอนอกใจเธอก็เลยทักมาปรึกษาผม ผมก็ถามเธอไปว่าเป็นไรป่าว โอเคมั้ย เธอก็บอกว่าไม่โอเค ผมก้คอยอยู่ข้างๆเธอ แต่เธอคิดกับผมแค่เพื่อนอะครับ คนในห้องก็ชอบพูดหรือแซวว่าไม่คบกันเลยละอะไรแบบนี้อะคับ แล้วอยู่มาวันหนึ่งเพื่อนผม ผ.ญ.อีกคนทักไปถามเธอว่าคิดไงกับผมนะคับ เพื่อน ผ.ญ.เขาทักไปถามแล้วแคปแชทให้ผมดู เธอก็บอกว่า ผมเป็นเพื่อนที่ดี เป็นเหมือนพ่อ คอยช่วยเหลือทุกอย่างเวลาเลิกเรียนก็จะกลับบ้านไปเป็นเพื่อน ตลอด แล้วเธอก็บอกว่าไม่อยากให้ผมมีแฟน เพราะถ้าผมมีแฟนผมจะไม่ได้กลับกับเธอเพราะเดวแฟนผมหึงอะไรแบบนี้อะคับ ผมก็เป็นโสดมาตลอด ถ้าผมบอกความรู้สึกออกไปตรงๆผมจะเสียเพื่อนกับเธอรึเปล่าครับแล้วเราจะมองหน้ากันติดมั้ย ป.ล.ผมไม่ค่อยมีประสบการณ์อะไรแบบนี้มาก่อนนะคับเลยอยากจะขอ ความคิดเห็นหน่อย
แอบชอบเพื่อน ผ.ญ.คนนึง
เรารู้จักกันมา2ปีแล้ว ผ.ญ.คนนี้เธอเคยคบกับเพื่อนผม แล้วเลิกกันมาได้ปี4-5เดือน แล้ว ผ.ญ.คนนี้เธอกลับบ้านทางเดียวกับผม ผมก็เลยลองชวนเธอกลับบ้าน จากนั้นเราก็กลับบ้านกันทุกวันช่วยกันถือของเวลาเธอจะซื้ออะไรเข้าบ้าน วันไหนตอนเย็นๆเราก็จะชวนกันติวหนังสือสอบ และ พ่อแม่เธอรู้จักผม เพราะว่า ผมเป็นเพื่อนสนิท เธอ แต่ พ่อแม่เธอก็คงรู้ว่าผมแอบชอบลูกสาวพวกเขา แล้วพ่อแม่เธอก็ฝากให้ผมดูแลเธอช่วยเธอเวลาเรียนไม่กลับบ้านดึก ไม่ออกนอกเส้นทาง เช่นไปเที่ยวหลังเลิกเรียน กลับบ้านทุ่ม2ทุ่ม และผมก็เป็นเด็กเรียน ไม่ใช่เด็กเรียนแบบเนิร์ดนะครับ เด็กเรียนธรรมดา พ่อแม่เธอก็ไว้ใจผม ผมก็คอยดูแลเธอตลอดจน เธอมีแฟน เธอก็ถามว่าจะกลับบ้านไปก่อนเลยมั้ยเดวเค้าไปเที่ยวกับแฟนก่อน ผมก็ต้องกลับคนเดียวอยู่ปีกว่าๆเพราะผมไม่อยากให้พวกเขาเลิกกันเพราะผมนะครับ แต่เราก้ยังคุยกันเหมือนเดิมส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องการบ้าน แล้วแฟนเธอเป็นคนแบบขี้หึงอะไรแบบนี้อะครับ แต่เขาก็ไม่ได้อะไรกับผมมากเพราะผมคุยกับเธอแค่เรื่องการบ้าน พอผ่านไปได้สัก6-7เดือน เธอจับได้ว่าแฟนเธอนอกใจเธอก็เลยทักมาปรึกษาผม ผมก็ถามเธอไปว่าเป็นไรป่าว โอเคมั้ย เธอก็บอกว่าไม่โอเค ผมก้คอยอยู่ข้างๆเธอ แต่เธอคิดกับผมแค่เพื่อนอะครับ คนในห้องก็ชอบพูดหรือแซวว่าไม่คบกันเลยละอะไรแบบนี้อะคับ แล้วอยู่มาวันหนึ่งเพื่อนผม ผ.ญ.อีกคนทักไปถามเธอว่าคิดไงกับผมนะคับ เพื่อน ผ.ญ.เขาทักไปถามแล้วแคปแชทให้ผมดู เธอก็บอกว่า ผมเป็นเพื่อนที่ดี เป็นเหมือนพ่อ คอยช่วยเหลือทุกอย่างเวลาเลิกเรียนก็จะกลับบ้านไปเป็นเพื่อน ตลอด แล้วเธอก็บอกว่าไม่อยากให้ผมมีแฟน เพราะถ้าผมมีแฟนผมจะไม่ได้กลับกับเธอเพราะเดวแฟนผมหึงอะไรแบบนี้อะคับ ผมก็เป็นโสดมาตลอด ถ้าผมบอกความรู้สึกออกไปตรงๆผมจะเสียเพื่อนกับเธอรึเปล่าครับแล้วเราจะมองหน้ากันติดมั้ย ป.ล.ผมไม่ค่อยมีประสบการณ์อะไรแบบนี้มาก่อนนะคับเลยอยากจะขอ ความคิดเห็นหน่อย