สิ่งต่อนี้ที่ฉันบอกลงไปนี้ ฉันแค่อยากได้ความคิดเห็นจากทุกคน เฉยๆ ไม่ได้มีผลกระทบแต่อย่างไร ในการตัดสินใจของฉัน
ตอนแรกที่เราคบกัน ตอนนั้นฉันไม่ได้ทำงาน แล้วได้เจอกับแฟน ตอนนั้นแฟนทำงาน เขาก็ดูแลทุกอย่างดี จนกระทั้ง เขาไม่ได้ทำงาน ซึ่งตอนนั้นฉันก็ได้งานทำพอดี เขาเปงคนติดเกม ติดเพื่อน ซึ่งเราเข้าใจในส่วนนี้ แต่พอนานไปเขาก็ยังไม่ได้งาน ซึ่งค่าใช่จ่ายส่วนใหญ่ตกไปอยู่ที่แม่ของเขา ทำให้แม่เขาว่าเราม่ช่วยอะไร พอสักพักฉันก็หางานให้เขา และเขาก็ได้ทำ พอเขาได้ทำงาน เขาก็ดูแลเราดี (มั่ง) เพราะเราไม่รู้สึกถึงมันเลย แต่เขาก็ซื้อของขวัญให้ แต่ก็ต้องมีอะไรแลกเปลี่ยนเล็กน้อย มันทำให้รู้สึกเหมือนทวงบุญคุณมากกว่าให้ (หรือเราคิดไปเอง) และบ้างที่ ไม่สิ บ่อยมากที่เขาให้เราอยู่คนเดียว แล้วเขาก็ไปสนุกกับเพื่อนๆ ฉันพยายามเข้าใจเขาทุกอย่าง พยายามคิดว่าเราต้องให้อิสระกับเขาบ้าง (แต่มันบ่อยไปไหม) ไม่ใช่อยากให้เขามีเวลาให้แต่อยากให้เราสำคัญบ้าง เราเหนื่อย เราน้อยใจ เราร้องไห้ หรือ เราคิดมากไปเอง หรือเป็นเพราะเรารักเขามากไป ใจมันเลยถามว่าอยู่คนเดียวดีกว่าไหม
ฉันควรเลิกกับแฟนดีไหม
ตอนแรกที่เราคบกัน ตอนนั้นฉันไม่ได้ทำงาน แล้วได้เจอกับแฟน ตอนนั้นแฟนทำงาน เขาก็ดูแลทุกอย่างดี จนกระทั้ง เขาไม่ได้ทำงาน ซึ่งตอนนั้นฉันก็ได้งานทำพอดี เขาเปงคนติดเกม ติดเพื่อน ซึ่งเราเข้าใจในส่วนนี้ แต่พอนานไปเขาก็ยังไม่ได้งาน ซึ่งค่าใช่จ่ายส่วนใหญ่ตกไปอยู่ที่แม่ของเขา ทำให้แม่เขาว่าเราม่ช่วยอะไร พอสักพักฉันก็หางานให้เขา และเขาก็ได้ทำ พอเขาได้ทำงาน เขาก็ดูแลเราดี (มั่ง) เพราะเราไม่รู้สึกถึงมันเลย แต่เขาก็ซื้อของขวัญให้ แต่ก็ต้องมีอะไรแลกเปลี่ยนเล็กน้อย มันทำให้รู้สึกเหมือนทวงบุญคุณมากกว่าให้ (หรือเราคิดไปเอง) และบ้างที่ ไม่สิ บ่อยมากที่เขาให้เราอยู่คนเดียว แล้วเขาก็ไปสนุกกับเพื่อนๆ ฉันพยายามเข้าใจเขาทุกอย่าง พยายามคิดว่าเราต้องให้อิสระกับเขาบ้าง (แต่มันบ่อยไปไหม) ไม่ใช่อยากให้เขามีเวลาให้แต่อยากให้เราสำคัญบ้าง เราเหนื่อย เราน้อยใจ เราร้องไห้ หรือ เราคิดมากไปเอง หรือเป็นเพราะเรารักเขามากไป ใจมันเลยถามว่าอยู่คนเดียวดีกว่าไหม