ทำชอบก็ไม่บอกตรงๆ

ฉันอยูม.1เคยมีความคิดที่ว่า"จะไม่ความรัก จนกว่าจะอายุ20"แล้วความคิดก็ยังทำอยู่จนตอนนี่ม.5แล้วค่ะ แต่เรื่องที่เกิดขึ้นนั้นมีอยู่ว่าด้วยฉันอยู่ม.3เข้าค่ายพักแรมลูกเสือ มีกิจกรรมสนุกสนานมากๆจนเมื่อถึงเวลาพักทานข้าวกับเพื่อนพวกฉันได้ข้าวกลุ่มสุดท้ายเพราะเสียงดังค่ะ(เหมือนกับค่ายทหาร)หลังจากที่ได้ข้าวท่องชาวนา ทานเสร็จแล้วฉันต้องรอเพื่อนทานให้เสร็จเพื่อที่จะลุกไปล้างเก็บจานและตอนนั้นก็มีแค่โต๊ะกลุ่มฉัน6คน กับกลุ่มผู้ชายหน้าตาดี  ฉันหันมองจึงรู้ว่าเหลือแค่2โต๊ะตอนนั้นฉันคิดว่าพวกผู้ชายกลุ่มนั้นก็ทานเสร็จหมดแล้วทำไมไม่ลุกไปเก็บล่ะ จังหวะนั้นเพื่อนทานเสร็จก็ลุกกันไป พอดีกลุ่มผู้ชายก็ลุกตามค่ะ จากที่ล้างเก็บจานแล้วฉันเดินอยู่ข้างหลังของกลุ่มเพื่อนแล้วกลุ่มชายเดินมาไม่ติดมากอังเอิญหรือตั้งใจก็ไม่รู้ได้ยินว่า"คนที่เดินอยู่ข้างรักน่ารักจังเลย"ฉันที่ได้ยินก็ใจสั่นมาก แต่ก็พยายามทำตัวปกติ ไม่กล้าหันไปมองเลยว่าใครพูดแต่เดาจากน้ำเสียงได้ค่ะ จากนั้นก็รีบเดินเขาห้องพักหญิง ตอนม.4ก็รอฉันทานข้าวเสร็จแล้วผู้ชายก็จะลุกออกไป หรือเดินผ่านห้องที่เรียนประมาณ3-4รอบได้ม.5ก็ยังเหมือนเดิมเว้นแต่เดินผ่านห้องเรียนก็ไม่เห็นค่ะ  แต่ก็มีผ่านๆเจอหน้าบ้างไม่รู้ว่าบังเอิญหรือตั้งใจ แต่ฉันกับเขาก็ไม่ได้รู้จัก ทักทาย ไม่ได้ติดตามig fb เลย เพราะฉันหน้าตามีแต่จุดด่างดำ ฟันเหยิน ผิวก็เปลือกส้มแห้ง สูงแค่159 (แต่ผอมนะ)(ไม่ต้องการให้ใครมาชอบ)ส่วนเขาก็ขาว หน้าตาดี สูง ยังคิดเลยว่าไม่ทางที่เขาจะมาชอบฉันหรอก สับสนค่ะว่าเขาขอบไม่ชอบฉัน