เราเป็นคนที่ลืมอดีตยากมาก มีอยู่ช่วงนึงมีรุ่นน้องมาชอบเราเลยคุยกัน รู้สึกดีมากๆเลย
แต่รู้สึกว่ายิ่งคุยกันทุกวันยิ่งเบื่อ เราชินกับอดีตมากกว่า เราเลยเลิกคุยกับน้องแล้วก็อยู่ตัวคนเดียวมาตอนนี้ก็ เกือบๆ5เดือนกว่าๆและ
เวลามีคนมาจีบเราจะปฏิเสธทุกคนเลย เพราะถ้าคุยกันยังไงมันก็ไปไม่รอด... มันผิดที่เราเอง
ตอนนี้เราก็ยังคิดถึงน้องเขานะ ถ้าเรากลับไปเดี๋ยวเราก็ทำตัวไม่ดีกับน้องเขาอีก ยังลืมอดีตไม่ได้ บางครั้งเรายังติดต่อกับอดีตอยู่ อีกใจนึงก็อยากอยู่คนเดียวไปก่อน เราคิดหลายรอบมาก แต่ไม่รู้จะกลับไปดีไหม
ล่าสุดไปหาเพื่อนที่รร.เก่ามาไปเจอน้องเขา เพื่อนเราก็แซวๆบอกเนี่ยเราคิดถึงน้องเขา น้องเขาก็ยิ้มๆ แล้วน้องเขาก็ตะโกนมาว่าคิดถึงนะ
เราก็หันไปแล้วพยักหน้ายิ้มๆน้องเขาก็พยักหน้ากลับ เราก็ลองมาคิดอีกเราควรกลับไปดีไหม ตอนนี้ก็ยังรู้สึกดีอยู่นะ แต่ติดตรงอดีตที่เรายังไม่ลืมนี่แหละ
เราควรกลับไปเริ่มต้นใหม่ดีไหม
ไม่กล้าเริ่มต้นใหม่กับความรัก
แต่รู้สึกว่ายิ่งคุยกันทุกวันยิ่งเบื่อ เราชินกับอดีตมากกว่า เราเลยเลิกคุยกับน้องแล้วก็อยู่ตัวคนเดียวมาตอนนี้ก็ เกือบๆ5เดือนกว่าๆและ
เวลามีคนมาจีบเราจะปฏิเสธทุกคนเลย เพราะถ้าคุยกันยังไงมันก็ไปไม่รอด... มันผิดที่เราเอง
ตอนนี้เราก็ยังคิดถึงน้องเขานะ ถ้าเรากลับไปเดี๋ยวเราก็ทำตัวไม่ดีกับน้องเขาอีก ยังลืมอดีตไม่ได้ บางครั้งเรายังติดต่อกับอดีตอยู่ อีกใจนึงก็อยากอยู่คนเดียวไปก่อน เราคิดหลายรอบมาก แต่ไม่รู้จะกลับไปดีไหม
ล่าสุดไปหาเพื่อนที่รร.เก่ามาไปเจอน้องเขา เพื่อนเราก็แซวๆบอกเนี่ยเราคิดถึงน้องเขา น้องเขาก็ยิ้มๆ แล้วน้องเขาก็ตะโกนมาว่าคิดถึงนะ
เราก็หันไปแล้วพยักหน้ายิ้มๆน้องเขาก็พยักหน้ากลับ เราก็ลองมาคิดอีกเราควรกลับไปดีไหม ตอนนี้ก็ยังรู้สึกดีอยู่นะ แต่ติดตรงอดีตที่เรายังไม่ลืมนี่แหละ
เราควรกลับไปเริ่มต้นใหม่ดีไหม