ตั้งแต่เล็กจนโต ฉันถูกเลี้ยงดูและปลูกฝังความเชื่อมาแบบโบราณมว๊ากกก ด้วยนิสัยตัวเอง ด้วยเป็นชะนีที่บ้าละครไทย การรักนวลสงวนตัว จึงฝังใจมาตลอด จนวันนึงเมื่อขาจะก้าวเข้าสู่เลข ๔ มีใครหลายคนมักจะถามว่า ไม่อยากลองเหรอ ลองดูมั้ย กับใครก็ได้ เพื่อจะได้เรียนรู้และมีประสบการณ์ก่อนตาย ตายไปจะได้ไม่เสียชาติเกิด ถูกถามแบบนี้บ่อยมว๊ากกกจนรู้สึกสับสน เอ๊ะ ฉันผิดปกติรึป่าวฟะ รึจะลอง แล้วถ้าเดี๊ยนไปลอง วันนึงเจอผู้ชายที่ดี แต่แบบรับไม่ได้ที่ผู้หญิงไม่บริสุทธิ์ หลุดมืออีก เดี๊ยนก็นกสิคะ ไอ้ประโยคที่ว่า ถ้าเขารักเราจริงเขาต้องรับได้ ผู้ชาย 100% เค้ารับกันได้แล้วใช่มะ ฉันจะได้เปลี่ยนความคิดตัวเองซะที
ผิดเหรอ ที่ผู้หญิงวัย ๔๐ อย่างฉันยังบริสุทธิ์