คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 9
เราเคยรู้สึกแบบคุณนะคะ
แค่เป็นความรู้สึกเหนื่อย แบบว่ามันเยอะไปหมด
ไหนจะต้องจำนู่นนี้นั้น แต่จริง ๆ มันก็แค่อุปสรรคอะ
มันยากแค่ตอนจำ แต่พอจำได้มันก็ง่ายไปเลยถูกไหมละ ลองใจเย็น ๆ แล้ว วางแผนการอ่านจะทำให้รู้ว่า วันนี้ต้องจำเรื่องอะไร อ่านอะไร ค่อย ๆ สะสมไป
พออ่านทวนอีกที จะไม่เหนื่อยมาก บางคนจำแบบรูปภาพมองเห็นเหมือนกล้องถ่ายรูปแล้วเมมพออ่านอีกทีก็จำได้ บางคนต้องเปิดบ่อย ๆ ให้เห็น ๆ ผ่านตาก็จะจำได้ คุณลองหาวิธีที่เหมาะกับตัวเอง
จริง ๆ ถ้ามีความชอบในตัววิชาอยู่แล้วนะ
จะผ่านจุดนี้ไม่ยากหรอก จำไปเถอะ 555555
ทุกคนก็มีจุดนี้ทั้งนั้นแหละ แต่แค่ไม่บ่น 😛
แค่เป็นความรู้สึกเหนื่อย แบบว่ามันเยอะไปหมด
ไหนจะต้องจำนู่นนี้นั้น แต่จริง ๆ มันก็แค่อุปสรรคอะ
มันยากแค่ตอนจำ แต่พอจำได้มันก็ง่ายไปเลยถูกไหมละ ลองใจเย็น ๆ แล้ว วางแผนการอ่านจะทำให้รู้ว่า วันนี้ต้องจำเรื่องอะไร อ่านอะไร ค่อย ๆ สะสมไป
พออ่านทวนอีกที จะไม่เหนื่อยมาก บางคนจำแบบรูปภาพมองเห็นเหมือนกล้องถ่ายรูปแล้วเมมพออ่านอีกทีก็จำได้ บางคนต้องเปิดบ่อย ๆ ให้เห็น ๆ ผ่านตาก็จะจำได้ คุณลองหาวิธีที่เหมาะกับตัวเอง
จริง ๆ ถ้ามีความชอบในตัววิชาอยู่แล้วนะ
จะผ่านจุดนี้ไม่ยากหรอก จำไปเถอะ 555555
ทุกคนก็มีจุดนี้ทั้งนั้นแหละ แต่แค่ไม่บ่น 😛
แสดงความคิดเห็น
ผมมาขอกำลังใจครับ
มันไม่เห็นเหมือนกับที่มีคนเคยบอกว่า ให้เรียนแบบเข้าใจ
การเรียนแบบเข้าใจไม่ได้ช่วยให้ทำข้อสอบได้ เพราะข้อสอบมักจะมาในแนวความจำ จำได้ก็ทำได้ จำไม่ได้ก็ทำไม่ได้
พอหลายๆวิชากัน เนื้อหามันเยอะมาก เยอะแบบสุดๆ สุดๆมาก
ตอนนี้รู้สึกว่าตัวเองเข้าใกล้คำว่าฐานของรุ่นมากขึนเรื่อยๆ ยิ่งเครียดมากกว่าเดิม ยิ่งใกล้สอบจบพรีคลินิกนี่ผมยังคิดวิธีที่จะทำให้จำทุกอย่างได้หมดเลยครับ เวลาอ่านมันเหมือนเข้าออกหัวไปเลย คือต้องใช้เวลามากกว่าคนอื่น 4-5 เท่า กว่าจะยัดในสิ่งที่ไม่มีเหตุผลเข้าไปหัวได้ เหมือนเติมน้ำที่มันเต็มแก้วแล้ว ในขณะที่คนอื่นหัวเค้าเปิดรับ แปปๆเค้าก็จำได้แล้ว เท่าที่ผมจับความรู้สึกตัวเองได้คือคิดว่าใจมันยังไม่เปิดรับการเรียนแบบจำๆท่องๆ เคยพยายามเปลี่ยนความคิดตัวเองเป็นคนใหม่ให้เปิดรับนะครับ แต่สุดท้ายก็เหมือนเดิม จำได้นิดเดียวก็เต็มแล้ว
สอบแต่ละครั้งคนอื่นเค้ากลัวจะไม่ได้ A แต่เรากลัวจะติด F
ท้อมากครับ ทั้งท้อทั้งกลัว ถ้า Format สมอง แล้วบันทึกข้อมูลที่ลงไปได้ง่ายๆก็ดี