สไปร์ท เรียนอยู่ชั้นป.4 เพื่อที่จะขึ้น ป.5 ปีการศึกษานี้
ที่โรงเรียนชายล้วน แถวซอยเซ็นต์หลุยส์
ทุกเย็นวันศุกร์ ก็จะเดินจากโรงเรียน ไป BTS สุรศักดิ์ ปลายทาง อุดมสุข
ตั้งแต่ชั้น ป.4 โดยจะไปเปลี่ยนขบวนรถไฟที่สถานีสยาม
เหตุเกิดอย่างนี้ ทุกๆครั้ง สไปร์ทก็จะจำป้ายที่จะเขียนบอกว่า.. " แบริ่ง "
แต่ปัจจุบัน ป้าย " แบริ่ง " ไม่มีแล้ว แต่จะเป็น ป้าย " สำโรง " แทน ( เพราะมีการขยายไปอีก 1 สถานี )

สไปร์ทไม่รู้จักหรอกว่า " สำโรง " คือที่ไหน แล้วเป็นอะไร
ก็มั่นใจว่า.. มันไม่ใช่ แล้วก็ไปไม่ได้
เธอก็เลยเลือกที่จะขึ้น ฝั่งตรงข้าม " สำโรง " ว่ามันต้องใช่ ที่ๆจะไปสถานี อุดมสุข

พอเธอได้นั่งไปสักพัก ก็เริ่ม " เอ๊ะใจ " ว่า.. ทำไม มันกลับมาที่เดิม คือ เริ่มจาก สถานีราชดำริ ฯลฯ
ในใจก็เริ่มทบทวนกว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง เกมที่ได้เตรียมจะมาเล่น ก็ไม่ได้เล่นแล้ว เริ่มกังวลใจมากกว่าว่า
ไม่ใช่ทางที่จะกลับไปสถานีอุดมสุขแน่

สิ่งแรกที่สไปร์ทได้ทำคือ ลงสถานีถัดไป แล้วก็หยิบโทรศัพท์ โทรหาผมว่า..
<<< ปะป๊า สไปร์ทขึ้นรถไฟฟ้าผิดขบวน >>>
ผมนี่ งงมาก ว่า ขึ้นผิดได้ยังไงหว่า เลยถามกลับไปว่า " หลับหรือเปล่า "  " เล่นเกมเพลินอยู่หรือเปล่า "
เธอตอบกลับมาว่า..  <<< ตอนเปลี่ยนขบวน ไม่เห็นป้ายแบริ่งเลยปะป๊า เห็นป้ายแต่สำโรง สไปร์ทก็เลยไม่ขึ้น
ไปขึ้นฝั่งตรงข้ามแทน แล้วมันก็พากลับมาที่เดิม >>>>

ผมก็บางอ้อ สิครับ 555 ก็เลยอธิบายความให้สไปร์ทได้เข้าใจ แล้วเชือว่า.. ครั้งต่อๆไป คงไม่ขึ้นผิดอีกแน่

สวัสดีป้ายแบริ่ง