ไปรษณีย์ไทยเอาเปรียบคนไทยเกินไปหรือเปล่า

เกริ่นก่อนว่า ผมเป็นคนจังหวัดแม่ฮ่องสอนครับ..
อยู่อำเภอปางมะผ้า
ในจังหวัดแม่ฮ่องสอนมีของกินตามฤดูกาล ทั้ง 3 ฤดูกาลเลย
ฤดูฝนได้กินหน่อบงหวาน หน่อไร่ เห็ดถอบ เห็ดเผาะ เห็ดปลวก ลิ้นจี่
ฤดูหนาว ได้กินผลไม้ ลูกไหน ลูกเชอรี่ดอย
ฤดูร้อน ได้กินลำไย

ผมมีเพื่อน ๆ สมัยเรียน กทม.
เป็นคนภาคกลาง ภาคอีสาน และภาคใต้
เราจะแบ่งปันของกินซึ่งกันและกัน อะไรที่ทางแม่ฮ่องสอนมี ก็จะแบ่งปันไปให้เพื่อนที่อยู่ทางภาคอื่นได้กิน
ล่าสุดผมได้พูดกับเพื่อนผมที่อยุ่จังหวัดพัทลุงว่า อยากกิน ลูกไหน ลูกเชอรี่ และเห็ดเผาะ ไหม
เพื่อนผมบอกอยากกิน และมีข้อแลกเปลี่ยนคือ จะฝากทุเรียนที่สวน พันธุ์หมอนทอง มาให้ชิมด้วย..
ผมส่งเชอรี่ และลูกไหนให้เพื่อนผมชิม
ส่วนเพื่อนผมส่ง ทุเรียนมาให้ผมชิม
เลยจัดการแพคส่งพัสดุแบบ EMS
นี่เลขพัสดุที่เพื่อนผมส่งมาให้ผม
ราคาแพงมา ตกกิโลกรัมละ 50 กว่าบาท

ผมส่งเชอรี่และลูกไหนให้เพื่อนผมที่อยู่พัทลุง ราคาก็แพงมา ตกเกือบกิโลกรัมละ 50 กว่าบาท

ถึงเวลาที่ไปรษณีย์ไทย ต้องหันกลับมามอง กลับมาทบทวนกันหน่อยแล้วว่า
เหตุใดพวกท่านถึงคิดราคาค่าบริการกับประชาชนแพงมากขนาดนี้
ท่านที่เป็นผู้บริหารนั่งอยู่ในห้องแอร์ เคยลงมาสอบถามความคิดเห็นของประชาชนผุ้ใช้บริการบ้างไหม
ว่าราคาทึ่คิดตามเรตนี้ ประชาชนคนไทย เขารับได้หรือไม่
เป็นเพียงเสียงสะท้อนจากประชาชนคนไทย ธรรมดาคนหนึ่ง ที่ใช้บริการไปรษณีย์ไทย
แล้วคิดว่า ราคาที่จัดเก็บนั้น มันไม่สมเหตุสมผลเลย