8 ปีกว่าแล้ว ไม่มีสิทธิ์ได้รู้อะไรเลย คุยกันหน่อยก็ได้ ถามหน่อยก็ได้ ไม่พร้อมก็บอกหน่อยก็ได้ อย่างน้อยก็พูดคุยกันก็ยังดี
คนอื่นๆมองว่าเราคบกันดี แต่ไม่ใช่เลย ไม่รู้ว่ารู้สึกแบบนี้ได้ยังไง มันเคว้ง ตอนคนถามไม่รู้จะปั้นหน้ายังไง
คนนอก เพื่อนฝูง ถามว่าคุยกันว่าไงบ้าง ถึงไหนแล้ว อยากจะตอบกลับไปว่าไม่เคยคุยกัน ไม่เคยพูดถึง แต่มันตอบไม่ได้ อายเขา
เคยคิดที่จะคุยและถามเขาแต่เหมือนพอจะเข้าเรื่องก็โดนเปลี่ยนเรื่อง โดนเบรคแบบเนียนๆไปคุยเรื่องอื่นแทน
ก็เลยแค่นั้น ทุกวันก็ผ่านมาแบบนั้น ไปไหนมาไหนกันปกติ ไม่ได้ทะเลาะกัน สุขบ้าง ห่างบ้าง (แฟนทำงานต่างจังหวัด)
แต่พอเราจะโฟกัสเรื่องนี้แล้วจะเป็นลักษณะนี้ตลอด เหมือนไปทำให้เขาลำบากใจ ไปกดดันเขา ไปทำให้เขาแย่
เราก็เลยไม่อะไร เคยเจอชอตนึงตอนญาติเราถามแฟนเราว่ายังไงเรื่องคบหากับเราถึงไหนแล้ว
แฟนเราทำเป็นหัวเราะแหะๆแล้วไม่พูดไร ทำเฉยๆกดมือถือต่อไป เราหน้าชามาก ไม่เคยรู้สึกไร้ค่าขนาดนี้มาก่อน
จริงๆถ้าเป็นคู่อื่นเขาคงทะเลาะ คงงอน ได้มีเคลียร์กันไปแล้วใช่ไหม แต่เราไม่คิดจะทำ ไม่กล้าถามแฟนตัวเอง
ไม่อยากกดดันใคร รู้อย่างเดียวว่ายังไม่พร้อม อันนี้รู้เอง รู้แค่นี้ ไม่รู้ที่มาที่ไป ไม่เคยมีเรื่องตัวเราเข้าไปอยู่ในอนาคตเขา
แม้แต่จะคุยเล่นก็ไม่มี ไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ ไปไม่เป็น ต้องทำยังไง ไม่ได้อยากเรียกร้อง
หรือตัดพ้อจริงๆสาบานได้ ไม่เคยเซ้าซี้ เขาก็เป็นคนที่ดีในระดับนึง ถามว่าเสียใจมั้ย ต้องบอกว่าใจเสียดีกว่า
ไม่ได้คิดมาก่อนว่าจะเป็นแบบนี้ แค่รู้สึกว่าไม่มีตัวตนเฉยๆ ตลกดี...T_T
จะบอกว่าช่างมันก็ไม่ได้ ปีนี้อายุ 31 แล้ว อยากจะถามเขา ต้องทำยังไงบอกด้วย มีอะไรพูดตรงๆก็ได้ เจออะไรมา ขอให้บอก บอกตรงๆได้เลย ไม่ต้องเกรงใจ ทำแบบนี้อึดอัดจริงๆ ความจริงไม่กลัว แต่เบื่อสถานการณ์แบบนี้มากๆ
ถ้าเป็นเพื่อนๆจะทำยังไงคะ ใครเคยเจอแบบนี้บ้างไหมคะ จบยังไงคะ
คบกันมาจะเข้าปีที่ 9 ไม่เคยทะเลาะกันรุนแรง แฟนไม่ได้เจ้าชู้ ไลฟ์สไตล์ใกล้เคียงกัน
จนถึงตอนนี้ก็ไม่ได้มีปัญหากัน หรือเราเยอะไปคะ ไม่เคยคุยกับเขาตรงๆนะคะ รู้สึกอายค่ะ
แต่พอมันถึงเวลาแบบนี้แล้วมันทำตัวไม่ถูก เราควรไปดีไหมคะ คือรู้ว่าต้องเจ็บมากๆ
แต่เป็นคนยอมรับความจริงค่ะ ชีวิตมันต้องไปต่อ เหมือนเข้ามาระบายนะคะ 555
คบกันมาเกือบ 9 ปี ปัญหาเหมือนไม่มีแต่มันมี
คนอื่นๆมองว่าเราคบกันดี แต่ไม่ใช่เลย ไม่รู้ว่ารู้สึกแบบนี้ได้ยังไง มันเคว้ง ตอนคนถามไม่รู้จะปั้นหน้ายังไง
คนนอก เพื่อนฝูง ถามว่าคุยกันว่าไงบ้าง ถึงไหนแล้ว อยากจะตอบกลับไปว่าไม่เคยคุยกัน ไม่เคยพูดถึง แต่มันตอบไม่ได้ อายเขา
เคยคิดที่จะคุยและถามเขาแต่เหมือนพอจะเข้าเรื่องก็โดนเปลี่ยนเรื่อง โดนเบรคแบบเนียนๆไปคุยเรื่องอื่นแทน
ก็เลยแค่นั้น ทุกวันก็ผ่านมาแบบนั้น ไปไหนมาไหนกันปกติ ไม่ได้ทะเลาะกัน สุขบ้าง ห่างบ้าง (แฟนทำงานต่างจังหวัด)
แต่พอเราจะโฟกัสเรื่องนี้แล้วจะเป็นลักษณะนี้ตลอด เหมือนไปทำให้เขาลำบากใจ ไปกดดันเขา ไปทำให้เขาแย่
เราก็เลยไม่อะไร เคยเจอชอตนึงตอนญาติเราถามแฟนเราว่ายังไงเรื่องคบหากับเราถึงไหนแล้ว
แฟนเราทำเป็นหัวเราะแหะๆแล้วไม่พูดไร ทำเฉยๆกดมือถือต่อไป เราหน้าชามาก ไม่เคยรู้สึกไร้ค่าขนาดนี้มาก่อน
จริงๆถ้าเป็นคู่อื่นเขาคงทะเลาะ คงงอน ได้มีเคลียร์กันไปแล้วใช่ไหม แต่เราไม่คิดจะทำ ไม่กล้าถามแฟนตัวเอง
ไม่อยากกดดันใคร รู้อย่างเดียวว่ายังไม่พร้อม อันนี้รู้เอง รู้แค่นี้ ไม่รู้ที่มาที่ไป ไม่เคยมีเรื่องตัวเราเข้าไปอยู่ในอนาคตเขา
แม้แต่จะคุยเล่นก็ไม่มี ไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ ไปไม่เป็น ต้องทำยังไง ไม่ได้อยากเรียกร้อง
หรือตัดพ้อจริงๆสาบานได้ ไม่เคยเซ้าซี้ เขาก็เป็นคนที่ดีในระดับนึง ถามว่าเสียใจมั้ย ต้องบอกว่าใจเสียดีกว่า
ไม่ได้คิดมาก่อนว่าจะเป็นแบบนี้ แค่รู้สึกว่าไม่มีตัวตนเฉยๆ ตลกดี...T_T
จะบอกว่าช่างมันก็ไม่ได้ ปีนี้อายุ 31 แล้ว อยากจะถามเขา ต้องทำยังไงบอกด้วย มีอะไรพูดตรงๆก็ได้ เจออะไรมา ขอให้บอก บอกตรงๆได้เลย ไม่ต้องเกรงใจ ทำแบบนี้อึดอัดจริงๆ ความจริงไม่กลัว แต่เบื่อสถานการณ์แบบนี้มากๆ
ถ้าเป็นเพื่อนๆจะทำยังไงคะ ใครเคยเจอแบบนี้บ้างไหมคะ จบยังไงคะ
คบกันมาจะเข้าปีที่ 9 ไม่เคยทะเลาะกันรุนแรง แฟนไม่ได้เจ้าชู้ ไลฟ์สไตล์ใกล้เคียงกัน
จนถึงตอนนี้ก็ไม่ได้มีปัญหากัน หรือเราเยอะไปคะ ไม่เคยคุยกับเขาตรงๆนะคะ รู้สึกอายค่ะ
แต่พอมันถึงเวลาแบบนี้แล้วมันทำตัวไม่ถูก เราควรไปดีไหมคะ คือรู้ว่าต้องเจ็บมากๆ
แต่เป็นคนยอมรับความจริงค่ะ ชีวิตมันต้องไปต่อ เหมือนเข้ามาระบายนะคะ 555