สวัสดีเพื่อนๆชาวพันทิป เรามีเพื่อนร่วมงาน 1 คน เพศชายวัย 30+ ลักษณะนิสัยทั่วไปในการทำงาน คือ ไม่ค่อยอยากทำงาน ชอบดูการ์ตูน อ่านการ์ตูนในเวลาทำงาน ใช้อารมณ์ในการทำงานเวลาทำงานไม่ได้ตะงดหงิดโวยวายทุบโต๊ะเสียงดัง พูดจาไม่สุขภาพจนเป็นเรื่องปกติ เป็นเด็กฝาก กินจุกินเก่งกินโอเว่อร์กินตลอดเวลา ทำงานไม่เคยเสร็จเป็นชิ้นเป็นอัน ไม่อายที่จะพึ่งพาคนอื่น หลบๆแอบๆไปกับคนอื่น ชอบของฟรี ตอนนี้เราเกลียดมันมากเลย ไม่ชอบเราจะด่าจิกกัดมันตลอด แสดงออกให้เห็นว่าเราไม่ชอบมันมากๆ แต่มันดันชอบมาคุยกะเรา เหมือนสนิด แกล้งไม่รู้ หรือไม่รู้จริงๆ เราหลอกด่าออกจะบ่อย แต่ก็ดูโง่จนไม่เข้าใจที่เราหรอกด่า วีรกรรมของมันที่ทำให้เราเกลียดมากมีดังนี้
1.ไม่ชอบทำงานไม่ยอมทำงาน หลับในเวลางานกรนเสียงดังด้วย ในที่ประชุมมันก็หลับและกรนดังได้ ไม่อาย ที่สำคัญมันชอบมานั้งข้างๆเรา แต่ตอนนี้เราด่า มันเลยไปนั้ฝข้างพี่อีกคนที่ตัวใหญ่กว่ามัน ให้พี่เค้าบังแล้วมันก็หลับ กรนเสียงดัง
2.ไม่อานที่จะเอาเปรียบ ผญ. มีงานประชุมครั้งนึ่ง ช่วงพักเบร็ก มันถามเราว่า จะกินของว่ามัย เราตอบว่ากิน มันบอกว่า งั้นหยิบมาเผื่อด้วยชุดหนึ่ง เราเลยด่าว่า ก็นึกว่าจะไปหยิบมาให้น้องเฮ้ยพี่เป็น ผช. นะเป็นพี่ด้วย มันหัวเราะแล้วก็บอกว่าขี้เกียจอะคนเยอะด้วยไม่อยากรอคิว แต่ด้วยความตะกะมันก็เดินไปหยิบ พอเอามาให้เรา จานเราไม่มีเค้ก มันบอก ว่าจานที่มีเค้กหมดเหลือจานเดียวคือของมัน แล้วกาแฟของเราไม่มีซองน้ำตาลและครีมเทียม มันบอกแกะใส่ให้แล้ว เรานี้จองขึ้นเลย เราเลยแย่งจานของมันมา มันร้องตามจะตาย เราเลยด่าไปว่า ถ้าเหลือจานเดียวที่มีเค้กที่เป็นพี่ผช.ก็ต้องเสียสละให้น้อง และอีกอย่าง มีครีมติดปาก พี่กินเค้กชิ้นของหนูไปแล้วต่างหาก ครีมเทียมกะน้ำตาลจองหนูพี่ก็เอาไปใส่ของตัวเอง มันอึ้งเลยค่ะ แล้วพูดออกมาว่า..."รูกได้ไงวะ แมร่ง กรูอุตส่าห์ว่าเนียนๆแล้วแท้ๆ" แล้วก็หัวเราะ มองจานของว่างที่เราเอามาตากมันอย่างเสียดาย จากนั้นเราแกล้งมันคืนด้วยการไม่ยอมไปกินข้าวเที่ยงง่ายๆ เพราะการประชุมครั้งนั้นไม่รู้เป็นไร ถ้าเรากับเพื่อนอีกคนไม่ไปกินข้าวที่ห้องอาหารมันก็จะไม่ยอมไป รออยู่แบบนั้นละ ถ้าไม่เราหรือเพื่อนอีกคนไปมันก็จะไปด้วย ทั้งๆที่คนทั้งงานก็หน่วยงานเดียวกัน วันนั้นเรากับเพื่อนเลยแกล้ง ไปห้องอาหารช้ากว่าเวลา มันก็บ่นหิวๆจะตายแล้ว เรากับเพื่อนก็คุยงานเฉย มันก็โวยว่าอาหารจะหมดก่อน เราก็บอกว่าไปก่อนสิมารอทำไม มันก็ไม่ตอบไม่ไป พอเกือบๆบ่ายโมงเรากับเพื่อนเดินไปห้องอาหาร มันรีบเดินนำหน้า เรากะเพื่อนหยุดเดิน ไปแอบอีกทางไม่ให้มันเห็น มันเดินไปสักพักหยุดหันมาไม่เจอเรากับเพื่อนเดินมาหาอาการโมโหเหมือนกำลังจะตกมัน สักพักเรากับเพื่อนก็เดินออกมา มันด่าเรากะเพื่อนว่า "กวนตีน" เพื่อนเราเบยสวนกลับว่า แล้วรอเฮ้ย!อะไร ก็ทำไมไม่ไปกิน มันตอบว่า "กูอายคน" เพราะมันกินมูมมามมาก
3.ยังอยู่ที่เรื่องกิน มันได้เงินรายวันจากครอบครัวมาทำงาน มันจะกินข้าวเช้าเที่ยง ที่ร้านแถวๆที่ทำงาน มันจะสั่ง พิเศษ 2 จานทุกมื้อ ไม่รวมขนมไร้สาระ ถ้ามันเผลอกินหมดตั้งแต่เช้าเที่ยงมันำม่อายที่จะบอกให้เราหรือ พี่ๆ เพื่อนๆผญ.คนอื่นเลี้ยงข้าวโดยไม่เคยเลี้ยงคืน วันนึ่งเราไปกินข้าวร้านข้างๆที่ทำงาน เราสั่งอาหารจานเดียว1 ต้มยำ1ชาม ด้จานเดียวก่อนเรานั้งกินรอต้มยำ มันเดินมากินร้านนี้เหมือนกันจร้า มานั้งโต๊ะเดียวกันกับเรา มันสั่งจ้วราดแกงเลยได้ไว พอต้มยำเรามาแค่นั้นละ เรายังไม่ได้ตักเลย มันจ้วงสดน้ำตักกุ้งเห็นกินก่อนเรา เรานี้งงเลย เรารังเกียจยอกเลย ไม่กล้ากิน ช้ามนั้นมันเลยกินคนเดียวจนหมด มันกินไว สั่งจานที่สองมายังกินหมดก่อนเรา แล้วมันก็จ่ายตังค์แค่ส่วนของมัน แล้วก็เดินจากไป สึส!
4.ก็เรื่องกินอีก เวลามันหมดเงินเพราะเผลอกินมื้อเช้าหนักไป มันจะหิวหนักเดินไปทั่วออฟฟิส ถามคนอื่นอย่างหน้าดานๆว่า มีไรกินบ้างหิว มีขนมกินมัยหิว ถ้าโชคดีเดินไปเจอโต๊ะใครที่มีขนมหรือของกินอยู่มันจะทำไปยืนคุยแล้วหยิบกินกินเยอะด้วย นอกจากโต๊ะระดับหัวหน้ามันจะถามก็ว่า นี้กินได้มัยครับ เค้ายังไม่ทันตอบมันหยิบกินละ บางทีกินจนหมด ไม่อายเลย
5.มันจะแกล้วทำงานไม่ได้ ทำงานช้า จนงานเสียหาย แล้วหัวหน้าต้องให้คนอื่นทำแทน ซึ่งของเดิมมันทำไว้มั่วมาก คนมาทำต่อไปไม่เป็นเลย ต้องทำไม ยังมีหน้ามาพูดว่าทำไว้เยอะแล้ว มั่วมาก เหมือนทำไปเฉยๆไม่อ่านเลยว่ามันคนละเรื่อง ซึ่งคนที่ต้องคอยตามแก้ตามเก็บงานให้มันตลอดๆคือเรา !!!!! มันก็ได้ใจทำงานผิดพลาดทุกครั้งหรืองานไม่เสร็จทีไร ไม่ทันใช้เดียวหัวหน้าก็ใช้เราแทน มันก็มีหน้าทีกินขนมอ่านการ์ตูนหลับแล้วกรนไป บางวันดูการ์ตูนผู้ใหญ่ด้วย ดีหน่อยที่ตอนนี้เรากับมันอยู่คนละแผนกละ
6.เมื่อเปลี่ยนหัวหน้า เปลี่ยนผู้บริหาร เจอคนโหดๆ มันไปไม่เป็นโดน ผู้ใหญ่เรียกไปถาม ว่าทำงานที่นี้มาเป็น 10 ปี อายุก็ขนาดนี้ ทำไมทำงานเอกสารอะไรไม่เป็นเลย มันตอบว่า "ผมกลัวทำผิดครับ ถ้าผิดแล้วจะโดนด่า ผมไม่อยากโดนด่า แล้วต้องกลัยมาแก้ไปมา ผมเลยไม่ทำดีกว่าจะได้ไม่ผิด ให้คนที่ทำเป็นทำเลยดีกว่า" กล้ามากกกกก ผู้ใหญ่เลยถามต่อว่าแล้วทำไรเก่งทำไรเป็น มันไม่อายที่จะอวยตัวเอง ผู้ใหญ่เลยโมโหนักมากที่มันตอบคำถามวกไปวนมา ไม่รู้เรื่อง มันเลยโดนด่าว่า"เหมือนคุณเป็นเด็กปัญญาอ่อน พูดภาษาคนไม่รู้เรื่อง เหมือนคุณพึ่งจะ 14-15" มันก็ยังพยายามจะเถียงจะอธิบายแต่โดนท่านตะคอกใส่ก่อน มันเลยนั้งร้องไห้ร้องแบบเด็กๆเลยนะ ขี้มูกโป่ง วันนั้นเป็นวันที่เราสะใจมาก 5555+
7.ถึงตอนนี้ไม่ได้ร่วมงายกันแล้ว แต่มันยังแวะเวียนมาอวดความโง่จองมันให้เราลำไยบ่อย เดินมาหาจองกินบ้าง มาถามคำถามปัญอ่อนๆบ้างเพราะไม่รู้เรื่องและรู้งานของหน่วยงานตัวเองเลย คอยหลบคอยเลี้ยงการทำงาน ไม่มีจิตอาสาช่วยคนยกของ มีงานนึ่งของถล่ม มันรีบวิ่งมาทางเราจะดูแลอีกส่วน เราถามว่า วิ่งหนีไรมาพี่ มันตอบว่า"ของทางนั้นถล่มลงมาวะ แมร่งถ้ากรูอยู่ตรงนั้นให้เค้าเห็นนะ ค้องเรียกกรูไปช่วยยกแหน่ๆเลย เกือบแล้วมันละ ดีนะถล่มลงปุ๊บกรูนี้วิ่งออกมาปั๊บเลย 55 รอดแล้ว" มันพูดด้วยความภูมิใจเราเลยเดินหนี มันถามว่าจะไปไหน เราเลยตอบว่า "จะไปช่วยทางนั้นยกของที่ถล่มมื้อกี้" บางวันมันก็ไปนั้งเล่นแผนกอื่นอื่นถามว่าทำไมไม่อยู่แผนกตัวเอง มันตอบว่า "แมร่งเดียวหัวหน้าหาเรื่องใข้งานกรูอีก บ่ออยากทำ" ตอบแบบมั่นใจจมาก!!!
สุดท้าย เราเกลียดมันมากเลย ออกอาการมากหลอกด่ามันตลอดแต่มันไม่เข้าใจอะ คนอื่นก็เกลียดมันนะ เวลามันโดนหัวหน้าด่ามันจะอารมณ?เสียเหมือนเด็กๆ ทุบโต็ะ พลักเก้าอี้แรงๆ พูดจาไม่สุภาพตลอด เค้าจะรู้ตัวเองมัย ครอบครัใเค้าจะรู้มันอบรมกันมายังไง
แถมอีกเรื่องเรื่องกิน 555 บางงานต้องไปทานข้าวกับผู้ใหญ่ แจก หรือลูกค้า มีงานนึง ไปกินอาหารอีสาน มันนั้นใกล้แก้วน้ำต้องคอยเสริฟคอยดูให้แขก มันจกมันจ้วงไม่มีมารยาทไม่ดูกาลเทศะเลย หน้านิ้วมือมัน มันๆเยิ้มๆ แล้วไปจับแก้วเสริฟให้แขก โอ้แม่เจ้า แขกไม่กล้ากินเราต้องไปจัดการให้ใหม่ มันมีหน้ามาบ่นว่าแล้วทำไมไม่ให้เราทำแต่แรก ค่ะ!!!!ตำแหน่งเท่ากันเหมือนเราเป็นเบ้มันเลย แล้วยังมีหน้าตะกะตะกาม พอจานหน้าตัวเองหมด มีหน้าบอกให้แบ่งมาจากโต๊ะแขกหน่อยเค้าไม่ค่อยกินกันหรอกจานนั้น
เรื่องมันก็เป็นแบบนี้ละค่ะคุณตำรวจ สบายใจมากอึดอัดอัดอั้นดีใจที้ได้ระบาย ช่วยบอกเราที่ว่าจะเรียกคนแบบนี้ว่าอะไร
คนแบบนี้ควรเรียกว่าอะไร?? ถือว่าปัญญาอ่อนหรือไม่??
1.ไม่ชอบทำงานไม่ยอมทำงาน หลับในเวลางานกรนเสียงดังด้วย ในที่ประชุมมันก็หลับและกรนดังได้ ไม่อาย ที่สำคัญมันชอบมานั้งข้างๆเรา แต่ตอนนี้เราด่า มันเลยไปนั้ฝข้างพี่อีกคนที่ตัวใหญ่กว่ามัน ให้พี่เค้าบังแล้วมันก็หลับ กรนเสียงดัง
2.ไม่อานที่จะเอาเปรียบ ผญ. มีงานประชุมครั้งนึ่ง ช่วงพักเบร็ก มันถามเราว่า จะกินของว่ามัย เราตอบว่ากิน มันบอกว่า งั้นหยิบมาเผื่อด้วยชุดหนึ่ง เราเลยด่าว่า ก็นึกว่าจะไปหยิบมาให้น้องเฮ้ยพี่เป็น ผช. นะเป็นพี่ด้วย มันหัวเราะแล้วก็บอกว่าขี้เกียจอะคนเยอะด้วยไม่อยากรอคิว แต่ด้วยความตะกะมันก็เดินไปหยิบ พอเอามาให้เรา จานเราไม่มีเค้ก มันบอก ว่าจานที่มีเค้กหมดเหลือจานเดียวคือของมัน แล้วกาแฟของเราไม่มีซองน้ำตาลและครีมเทียม มันบอกแกะใส่ให้แล้ว เรานี้จองขึ้นเลย เราเลยแย่งจานของมันมา มันร้องตามจะตาย เราเลยด่าไปว่า ถ้าเหลือจานเดียวที่มีเค้กที่เป็นพี่ผช.ก็ต้องเสียสละให้น้อง และอีกอย่าง มีครีมติดปาก พี่กินเค้กชิ้นของหนูไปแล้วต่างหาก ครีมเทียมกะน้ำตาลจองหนูพี่ก็เอาไปใส่ของตัวเอง มันอึ้งเลยค่ะ แล้วพูดออกมาว่า..."รูกได้ไงวะ แมร่ง กรูอุตส่าห์ว่าเนียนๆแล้วแท้ๆ" แล้วก็หัวเราะ มองจานของว่างที่เราเอามาตากมันอย่างเสียดาย จากนั้นเราแกล้งมันคืนด้วยการไม่ยอมไปกินข้าวเที่ยงง่ายๆ เพราะการประชุมครั้งนั้นไม่รู้เป็นไร ถ้าเรากับเพื่อนอีกคนไม่ไปกินข้าวที่ห้องอาหารมันก็จะไม่ยอมไป รออยู่แบบนั้นละ ถ้าไม่เราหรือเพื่อนอีกคนไปมันก็จะไปด้วย ทั้งๆที่คนทั้งงานก็หน่วยงานเดียวกัน วันนั้นเรากับเพื่อนเลยแกล้ง ไปห้องอาหารช้ากว่าเวลา มันก็บ่นหิวๆจะตายแล้ว เรากับเพื่อนก็คุยงานเฉย มันก็โวยว่าอาหารจะหมดก่อน เราก็บอกว่าไปก่อนสิมารอทำไม มันก็ไม่ตอบไม่ไป พอเกือบๆบ่ายโมงเรากับเพื่อนเดินไปห้องอาหาร มันรีบเดินนำหน้า เรากะเพื่อนหยุดเดิน ไปแอบอีกทางไม่ให้มันเห็น มันเดินไปสักพักหยุดหันมาไม่เจอเรากับเพื่อนเดินมาหาอาการโมโหเหมือนกำลังจะตกมัน สักพักเรากับเพื่อนก็เดินออกมา มันด่าเรากะเพื่อนว่า "กวนตีน" เพื่อนเราเบยสวนกลับว่า แล้วรอเฮ้ย!อะไร ก็ทำไมไม่ไปกิน มันตอบว่า "กูอายคน" เพราะมันกินมูมมามมาก
3.ยังอยู่ที่เรื่องกิน มันได้เงินรายวันจากครอบครัวมาทำงาน มันจะกินข้าวเช้าเที่ยง ที่ร้านแถวๆที่ทำงาน มันจะสั่ง พิเศษ 2 จานทุกมื้อ ไม่รวมขนมไร้สาระ ถ้ามันเผลอกินหมดตั้งแต่เช้าเที่ยงมันำม่อายที่จะบอกให้เราหรือ พี่ๆ เพื่อนๆผญ.คนอื่นเลี้ยงข้าวโดยไม่เคยเลี้ยงคืน วันนึ่งเราไปกินข้าวร้านข้างๆที่ทำงาน เราสั่งอาหารจานเดียว1 ต้มยำ1ชาม ด้จานเดียวก่อนเรานั้งกินรอต้มยำ มันเดินมากินร้านนี้เหมือนกันจร้า มานั้งโต๊ะเดียวกันกับเรา มันสั่งจ้วราดแกงเลยได้ไว พอต้มยำเรามาแค่นั้นละ เรายังไม่ได้ตักเลย มันจ้วงสดน้ำตักกุ้งเห็นกินก่อนเรา เรานี้งงเลย เรารังเกียจยอกเลย ไม่กล้ากิน ช้ามนั้นมันเลยกินคนเดียวจนหมด มันกินไว สั่งจานที่สองมายังกินหมดก่อนเรา แล้วมันก็จ่ายตังค์แค่ส่วนของมัน แล้วก็เดินจากไป สึส!
4.ก็เรื่องกินอีก เวลามันหมดเงินเพราะเผลอกินมื้อเช้าหนักไป มันจะหิวหนักเดินไปทั่วออฟฟิส ถามคนอื่นอย่างหน้าดานๆว่า มีไรกินบ้างหิว มีขนมกินมัยหิว ถ้าโชคดีเดินไปเจอโต๊ะใครที่มีขนมหรือของกินอยู่มันจะทำไปยืนคุยแล้วหยิบกินกินเยอะด้วย นอกจากโต๊ะระดับหัวหน้ามันจะถามก็ว่า นี้กินได้มัยครับ เค้ายังไม่ทันตอบมันหยิบกินละ บางทีกินจนหมด ไม่อายเลย
5.มันจะแกล้วทำงานไม่ได้ ทำงานช้า จนงานเสียหาย แล้วหัวหน้าต้องให้คนอื่นทำแทน ซึ่งของเดิมมันทำไว้มั่วมาก คนมาทำต่อไปไม่เป็นเลย ต้องทำไม ยังมีหน้ามาพูดว่าทำไว้เยอะแล้ว มั่วมาก เหมือนทำไปเฉยๆไม่อ่านเลยว่ามันคนละเรื่อง ซึ่งคนที่ต้องคอยตามแก้ตามเก็บงานให้มันตลอดๆคือเรา !!!!! มันก็ได้ใจทำงานผิดพลาดทุกครั้งหรืองานไม่เสร็จทีไร ไม่ทันใช้เดียวหัวหน้าก็ใช้เราแทน มันก็มีหน้าทีกินขนมอ่านการ์ตูนหลับแล้วกรนไป บางวันดูการ์ตูนผู้ใหญ่ด้วย ดีหน่อยที่ตอนนี้เรากับมันอยู่คนละแผนกละ
6.เมื่อเปลี่ยนหัวหน้า เปลี่ยนผู้บริหาร เจอคนโหดๆ มันไปไม่เป็นโดน ผู้ใหญ่เรียกไปถาม ว่าทำงานที่นี้มาเป็น 10 ปี อายุก็ขนาดนี้ ทำไมทำงานเอกสารอะไรไม่เป็นเลย มันตอบว่า "ผมกลัวทำผิดครับ ถ้าผิดแล้วจะโดนด่า ผมไม่อยากโดนด่า แล้วต้องกลัยมาแก้ไปมา ผมเลยไม่ทำดีกว่าจะได้ไม่ผิด ให้คนที่ทำเป็นทำเลยดีกว่า" กล้ามากกกกก ผู้ใหญ่เลยถามต่อว่าแล้วทำไรเก่งทำไรเป็น มันไม่อายที่จะอวยตัวเอง ผู้ใหญ่เลยโมโหนักมากที่มันตอบคำถามวกไปวนมา ไม่รู้เรื่อง มันเลยโดนด่าว่า"เหมือนคุณเป็นเด็กปัญญาอ่อน พูดภาษาคนไม่รู้เรื่อง เหมือนคุณพึ่งจะ 14-15" มันก็ยังพยายามจะเถียงจะอธิบายแต่โดนท่านตะคอกใส่ก่อน มันเลยนั้งร้องไห้ร้องแบบเด็กๆเลยนะ ขี้มูกโป่ง วันนั้นเป็นวันที่เราสะใจมาก 5555+
7.ถึงตอนนี้ไม่ได้ร่วมงายกันแล้ว แต่มันยังแวะเวียนมาอวดความโง่จองมันให้เราลำไยบ่อย เดินมาหาจองกินบ้าง มาถามคำถามปัญอ่อนๆบ้างเพราะไม่รู้เรื่องและรู้งานของหน่วยงานตัวเองเลย คอยหลบคอยเลี้ยงการทำงาน ไม่มีจิตอาสาช่วยคนยกของ มีงานนึ่งของถล่ม มันรีบวิ่งมาทางเราจะดูแลอีกส่วน เราถามว่า วิ่งหนีไรมาพี่ มันตอบว่า"ของทางนั้นถล่มลงมาวะ แมร่งถ้ากรูอยู่ตรงนั้นให้เค้าเห็นนะ ค้องเรียกกรูไปช่วยยกแหน่ๆเลย เกือบแล้วมันละ ดีนะถล่มลงปุ๊บกรูนี้วิ่งออกมาปั๊บเลย 55 รอดแล้ว" มันพูดด้วยความภูมิใจเราเลยเดินหนี มันถามว่าจะไปไหน เราเลยตอบว่า "จะไปช่วยทางนั้นยกของที่ถล่มมื้อกี้" บางวันมันก็ไปนั้งเล่นแผนกอื่นอื่นถามว่าทำไมไม่อยู่แผนกตัวเอง มันตอบว่า "แมร่งเดียวหัวหน้าหาเรื่องใข้งานกรูอีก บ่ออยากทำ" ตอบแบบมั่นใจจมาก!!!
สุดท้าย เราเกลียดมันมากเลย ออกอาการมากหลอกด่ามันตลอดแต่มันไม่เข้าใจอะ คนอื่นก็เกลียดมันนะ เวลามันโดนหัวหน้าด่ามันจะอารมณ?เสียเหมือนเด็กๆ ทุบโต็ะ พลักเก้าอี้แรงๆ พูดจาไม่สุภาพตลอด เค้าจะรู้ตัวเองมัย ครอบครัใเค้าจะรู้มันอบรมกันมายังไง
แถมอีกเรื่องเรื่องกิน 555 บางงานต้องไปทานข้าวกับผู้ใหญ่ แจก หรือลูกค้า มีงานนึง ไปกินอาหารอีสาน มันนั้นใกล้แก้วน้ำต้องคอยเสริฟคอยดูให้แขก มันจกมันจ้วงไม่มีมารยาทไม่ดูกาลเทศะเลย หน้านิ้วมือมัน มันๆเยิ้มๆ แล้วไปจับแก้วเสริฟให้แขก โอ้แม่เจ้า แขกไม่กล้ากินเราต้องไปจัดการให้ใหม่ มันมีหน้ามาบ่นว่าแล้วทำไมไม่ให้เราทำแต่แรก ค่ะ!!!!ตำแหน่งเท่ากันเหมือนเราเป็นเบ้มันเลย แล้วยังมีหน้าตะกะตะกาม พอจานหน้าตัวเองหมด มีหน้าบอกให้แบ่งมาจากโต๊ะแขกหน่อยเค้าไม่ค่อยกินกันหรอกจานนั้น
เรื่องมันก็เป็นแบบนี้ละค่ะคุณตำรวจ สบายใจมากอึดอัดอัดอั้นดีใจที้ได้ระบาย ช่วยบอกเราที่ว่าจะเรียกคนแบบนี้ว่าอะไร