พุทธ กับสังคม

หลักใหญ่แห่งพุทธคือ มุ่งศึกษาให้รู้ความจริงอันสูงสุดของทุกสรรพสิ่ง

มุ่งเรียนรู้ใน สัจจสภาวะธรรมทั้งปวง

เพื่อขจัดความไม่รู้คืออวิชา

อวิชชา อันคือรากเหง้าแห่งอาสวะกิเลสทั้งปวง รวมลงในราคะ โทสะ โมหะ

ราคะ โทะ และโมหะ คือเหตุแห่งการเบียดเบียนทั้งต่อตนเองและผู้อื่นของเหล่า เวไนยสัตว์ รวมทั้งมนุษยชาติทั้งผอง

สงคราม ความรุนแรง อาชญากรรม ปัญญาสังคม แม้กระทั่งปัญหาในครอบครัว

ล้วนมีเหตุมาจากราคะ โทสะ และโมหะทั้งสิ้น

ระดับความรุนแรงในมวลมนุษยชาติทั้งหลาย ล้วนขึ้นกับระดับของราคะ โทสะ โมหะของผู้คนในสังคมนั้นๆและในขณะนั้นๆ

การศึกษา และเข้าถึงหลักแห่งพุทธ จึงเป็นการลดความรุนแรงในหมู่มวลมนุษชาติ เพื่อการไม่เบียดเบียนซึ่งกันและกัน

เพื่อให้เข้าถึงสภาวะสงบ สันติ อย่างแท้จริงทั้งต่อตนเองและผู้อื่นรวมถึงสังคมโดยรวม ตั้งแต่ครอบครัว ชุมชน ประเทศ หรือของโลก

การศึกษาหลักทางพุทธอย่างถูกต้องจึงมีความสำคัญเป็นอย่างมาก

และการเผยแพร่หลักสำคัญอันถูกต้องแห่งพุทธ ยิ่งมีความสำคัญ

การช่วยกันเผยแพร่หลักสำคัญอันถูกต้องแห่งพุทธออกไป จึงนับว่าเป็นการช่วยลดความรุนแรงในสังคม ช่วยให้มนุษย์ลดการเบียดเบียนซึ่งกันและกัน

ขณะเดียวกัน การช่วยกันขจัดความไม่ถูกต้องแห่งพุทธออกไป นั่นก้อย่อมช่วยลดปัญหาความรุนแรงในสังคมได้เช่นเดียวกัน

ท่านเห็นขยะที่ผู้อื่นทิ้งแล้ว หากท่านสามารถเก็บได้ ท่านจะเก็บมันหรือไม่

หรือจะปล่อยให้มัน หมักหมม มากขึ้นๆ จนสิ่งกลิ่นเน่าเหม็นให้แพร่กระจายออกไปในที่สุด

และในที่สุด กลิ่นอันเป็นปฎิกูลนั้นก้อย่อมส่งผลทั้งต่อท่าน ต่อครอบครัว คนใกล้ชิดของท่านในที่สุด

รักษาหลักความถูกต้องแห่งพุทธ ที่สมเด็จพระบรมศาสดาทรงวางแนวทางให้แก่เหล่าเวไนยสัตว์ แล้วเผยแพร่ออกไปจึงช่วยลดปัญหาความรุนแรง

ทางสังคมได้ และในขณะเดียวกัน การช่วยกันขจัดการเผยแพร่หลักการแห่งพุทธที่ผิดๆหรือคลาดเคลื่อนออกไป

ก้อนับเป้นการช่วยลดปัญหาความรุนแรงในสังคมได้เช่นเดียวกัน