ความรักของผมเกิดที่ทำงานแห่งหนึ่ง ในจังหวัดนครปฐม
วันนั้นเป็นวันแรกที่เราได้เจอกับเขา บอกเลยว่าชอบตั้งแต่แรกเห็น เพื่อก็แซวว่ามีหนุ่มคนใหม่เข้ามา แต่เราก็ปากแข็งบอกว่าไม่ชอบ
แต่ก็ชอบแอบมองเขาทุกครั้ง จนวันนั้นพี่ ผจก.แผนกนั้น ก็แนะนำให้เราได้รู้จัก
ผจก. ...... เขาเรียกชื่อผม ( บาส) คนนี้ชื่อ เน่ นะ >>>>> ผจก. บอก "เน่" นี่บาสนะ มีอะไรก็ถามได้
หัวใจเราเต้นแรงมากบอกตรง ก็ชอบเขาตั้งแต่แรกเห็น แต่เราก็ทำนิ่งๆ ก้ยิ้มไปตามมารยาท
และเวลาผ่านมาได้ไม่กี่วัน >>> เน่ ก้เข้ามาถามผม เรื่องงาน ผมก็แนะนำไป
>>>>>>>> " แต่ใครจะรู้ว่านั้นเป็นครั้งแรกที่เราได้คุยกัน และก็เป็นครั้งสุดท้ายที่เราได้คุยกัน " <<<<<<<<
ผมแอบชอบเขามาก พอรู้ว่า เน่ เป็นเพื่อนกับคนที่ผมรู้จัก ผมก็ไปหาเพื่อนของเข่ให้เอาเบอร์ เน่ ให้หน่อย ตอนแรกเพื่อน เน่ ก็จะไม่ให้ เราก็ขอเรื่อยๆจนเขาเอามาให้ และก็บอกกับเรา "เพื่อนเน่" ห้ามบอกว่ากรูให้นะเว้ย.... "บาส" เออ กรูไม่บอกหรอก
เราก็รีบจดเบอร์มากำลังจะเมม มานึกขึ้นได้ถ้าเมม Line ก็จะขึ้นเขาก็จะรู้แน่ เลยเลือกที่จะไม่เมม
ผ่านมาได้ 2 วัน ผมก้คิดแผนที่จะส่ง SMS ไปหาเขา วันนั้นเขาเข้างานเช้าเลิก 5 โมงครึ่ง พอผมเห็นเขากำลังเดินกลับบ้าน
ผมก็พิมพ์ข้อความส่ง SMS ไปว่า """ เดินทางกลับบ้านดีดีนะครับ """
เขาก็โทรกลับผมก็ไม่รับสาย ผมส่งแบบนี้เป็นเวลา 3-4 วัน
>>>>>>> เขาก็เลยส่งข้อความกลับมาว่า """" รู้นะว่าเป็นใคร แต่ไม่ต้องมายุ่ง ผมไม่ชอบ อย่ามายุ่งกับผมอีก """"
วินาทีนั้น คือแบบว่าไม่กล้าเจอหน้าเขา มาทำงานก็เดินห่างๆแผนกเขา เพราะไม่อยากเจอเขา
>>>>>>>>>>> แต่คนมันชอบไปแล้วจะให้เลิกชอบมันยากนะ <<<<<<<<<<<<<<
เราก็ได้แต่แอบมองเขาอยู่ทางนี้ ไม่กล้าสบตากับเขา
จนวันนึงเราเล่น Facebook แล้วได้ไปเจอ Facebook ของเขาก็ได้แต่แอบบไม่ส่อง Face ไม่กล้าไป Add เขา เพราะรู้ว่าเขาไม่ชอบ
แล้วเขาก็โพสว่าเจ็บขา น่าจะเกิดจากอุบัติเหตุจากการเล่นฟุตบอล เพราะเขาชอบเล่นฟุตบอล
พอเราเห็นวันรุ่งขึ้นเราก็เลยซื้อยานวดขา พร้อมยาชุดแก้อักเสพไปให้เขา ( แต่ไม่กล้าให้เองนะ ) ก็เลยฝากเพื่อนเขา เอาไปให้เขานวด
เขาไม่รู้ว่าเราให้ รู้แค่ว่าพี่คนนั้นเป็นคนเอายานวดไปให้เขา แต่เราก็ดีใจนะที่เขาได้ใช้ยานวดที่เราซื้อให้เขา
เราก็ค่อยแต่ไปถามเพื่อนคนนั้น ว่าเขาได้ใช้หรือเปล่า ยาที่เราซื้อไปให้ >>> เขาก็บอกว่าใช้ เขาใช้นวดทุกวัน
เราก็โรคจิตโนะ เขาไม่ชอบ แต่ก็ยังไปส่อง Face ไปค่อยดูแลเขาอยู่ห่างๆ ถึงแม้ว่าเราจะทำได้เพียงแค่นี้
เราก็เข้าไปดูโปลไฟลล์เขา เขาเกิดวันที่ 21 มิ.ย. ถึง อวยพรไม่ได้ เราเลยเลือกซื้อเค้กฝากพี่คนเดิมเขาไปให้
ก็เช่นเคย >>> เขารู้ว่าพี่คนนั้นเป็นคนให้ไม่ใช่เรา แต่เราก็ทำได้แค่นี้จริงๆ ชอบเขาแต่ก็เลือกอยู่ห่างๆเขา
เราก็เลยมาโพสที่หน้า ทามไลน์เราใน Face " สุขสรรค์วันเกิดนะ ซื้อเค้ให้แล้วนะ "
แต่เพื่อนใน Face เรากลับเป็นเพื่อนเขา เลยแคปหน้าจอ Facebook เราเอาไปลงในกลุ่มเขาที่มี เน่ อยู่ด้วย ( ที่นี้เขาเลยรู้เรื่องอีกว่าใครเป็นคนให้ )
เช่นเคย ถามว่าดีใจมั้ยที่เขารู้ว่าเค้กเป็นของเรา แต่อีกใจก็ไม่กล้าเจอหน้าเขา กลัวเขาจริงๆ.....
คำคำนั้นที่เขาเคยส่งมา " ผมไม่ชอบ อย่ามายุ่งกับผมอีก "
แอบรักรุ่นน้องที่ทำงาน
วันนั้นเป็นวันแรกที่เราได้เจอกับเขา บอกเลยว่าชอบตั้งแต่แรกเห็น เพื่อก็แซวว่ามีหนุ่มคนใหม่เข้ามา แต่เราก็ปากแข็งบอกว่าไม่ชอบ
แต่ก็ชอบแอบมองเขาทุกครั้ง จนวันนั้นพี่ ผจก.แผนกนั้น ก็แนะนำให้เราได้รู้จัก
ผจก. ...... เขาเรียกชื่อผม ( บาส) คนนี้ชื่อ เน่ นะ >>>>> ผจก. บอก "เน่" นี่บาสนะ มีอะไรก็ถามได้
หัวใจเราเต้นแรงมากบอกตรง ก็ชอบเขาตั้งแต่แรกเห็น แต่เราก็ทำนิ่งๆ ก้ยิ้มไปตามมารยาท
และเวลาผ่านมาได้ไม่กี่วัน >>> เน่ ก้เข้ามาถามผม เรื่องงาน ผมก็แนะนำไป
>>>>>>>> " แต่ใครจะรู้ว่านั้นเป็นครั้งแรกที่เราได้คุยกัน และก็เป็นครั้งสุดท้ายที่เราได้คุยกัน " <<<<<<<<
ผมแอบชอบเขามาก พอรู้ว่า เน่ เป็นเพื่อนกับคนที่ผมรู้จัก ผมก็ไปหาเพื่อนของเข่ให้เอาเบอร์ เน่ ให้หน่อย ตอนแรกเพื่อน เน่ ก็จะไม่ให้ เราก็ขอเรื่อยๆจนเขาเอามาให้ และก็บอกกับเรา "เพื่อนเน่" ห้ามบอกว่ากรูให้นะเว้ย.... "บาส" เออ กรูไม่บอกหรอก
เราก็รีบจดเบอร์มากำลังจะเมม มานึกขึ้นได้ถ้าเมม Line ก็จะขึ้นเขาก็จะรู้แน่ เลยเลือกที่จะไม่เมม
ผ่านมาได้ 2 วัน ผมก้คิดแผนที่จะส่ง SMS ไปหาเขา วันนั้นเขาเข้างานเช้าเลิก 5 โมงครึ่ง พอผมเห็นเขากำลังเดินกลับบ้าน
ผมก็พิมพ์ข้อความส่ง SMS ไปว่า """ เดินทางกลับบ้านดีดีนะครับ """
เขาก็โทรกลับผมก็ไม่รับสาย ผมส่งแบบนี้เป็นเวลา 3-4 วัน
>>>>>>> เขาก็เลยส่งข้อความกลับมาว่า """" รู้นะว่าเป็นใคร แต่ไม่ต้องมายุ่ง ผมไม่ชอบ อย่ามายุ่งกับผมอีก """"
วินาทีนั้น คือแบบว่าไม่กล้าเจอหน้าเขา มาทำงานก็เดินห่างๆแผนกเขา เพราะไม่อยากเจอเขา
>>>>>>>>>>> แต่คนมันชอบไปแล้วจะให้เลิกชอบมันยากนะ <<<<<<<<<<<<<<
เราก็ได้แต่แอบมองเขาอยู่ทางนี้ ไม่กล้าสบตากับเขา
จนวันนึงเราเล่น Facebook แล้วได้ไปเจอ Facebook ของเขาก็ได้แต่แอบบไม่ส่อง Face ไม่กล้าไป Add เขา เพราะรู้ว่าเขาไม่ชอบ
แล้วเขาก็โพสว่าเจ็บขา น่าจะเกิดจากอุบัติเหตุจากการเล่นฟุตบอล เพราะเขาชอบเล่นฟุตบอล
พอเราเห็นวันรุ่งขึ้นเราก็เลยซื้อยานวดขา พร้อมยาชุดแก้อักเสพไปให้เขา ( แต่ไม่กล้าให้เองนะ ) ก็เลยฝากเพื่อนเขา เอาไปให้เขานวด
เขาไม่รู้ว่าเราให้ รู้แค่ว่าพี่คนนั้นเป็นคนเอายานวดไปให้เขา แต่เราก็ดีใจนะที่เขาได้ใช้ยานวดที่เราซื้อให้เขา
เราก็ค่อยแต่ไปถามเพื่อนคนนั้น ว่าเขาได้ใช้หรือเปล่า ยาที่เราซื้อไปให้ >>> เขาก็บอกว่าใช้ เขาใช้นวดทุกวัน
เราก็โรคจิตโนะ เขาไม่ชอบ แต่ก็ยังไปส่อง Face ไปค่อยดูแลเขาอยู่ห่างๆ ถึงแม้ว่าเราจะทำได้เพียงแค่นี้
เราก็เข้าไปดูโปลไฟลล์เขา เขาเกิดวันที่ 21 มิ.ย. ถึง อวยพรไม่ได้ เราเลยเลือกซื้อเค้กฝากพี่คนเดิมเขาไปให้
ก็เช่นเคย >>> เขารู้ว่าพี่คนนั้นเป็นคนให้ไม่ใช่เรา แต่เราก็ทำได้แค่นี้จริงๆ ชอบเขาแต่ก็เลือกอยู่ห่างๆเขา
เราก็เลยมาโพสที่หน้า ทามไลน์เราใน Face " สุขสรรค์วันเกิดนะ ซื้อเค้ให้แล้วนะ "
แต่เพื่อนใน Face เรากลับเป็นเพื่อนเขา เลยแคปหน้าจอ Facebook เราเอาไปลงในกลุ่มเขาที่มี เน่ อยู่ด้วย ( ที่นี้เขาเลยรู้เรื่องอีกว่าใครเป็นคนให้ )
เช่นเคย ถามว่าดีใจมั้ยที่เขารู้ว่าเค้กเป็นของเรา แต่อีกใจก็ไม่กล้าเจอหน้าเขา กลัวเขาจริงๆ.....
คำคำนั้นที่เขาเคยส่งมา " ผมไม่ชอบ อย่ามายุ่งกับผมอีก "