จากหนังสงครามแปซิฟิก letters from Iwo jima ที่เล่าเรื่องราวอีกมุมนึงของฝ่ายทหารญี่ปุ่นในสงครามแปซิฟิก ที่ต้องมาสู้ตายที่เกาะอิโวจิม่า โดยผู้บัญชาการคือนายพลทาดามิชิ คุริบายาชิ ซึ่งนิสัยแกแลดูเป็นคนอบอ

ในสมรภูมิหลายครั้งที่เมื่อชนะศึกก็มักจะจับนายทหาร นายพลระดับสูงในกองบัญชาการที่ยอมแพ้ได้ทั้งโซเวียต เยอรมัน เมกา ฯลฯ สำหรับญี่ปุ่นนี้ไม่เคยจับได้เลยหรอครับ ระดับนายทหารขึ้นไปนี้คว้านท้องหมดเลยหรอครับ

โหดในที่นี้หมายถึงการขยายดินแดนแล้วก็เรื่องการทรมานเชลยศึกรวมถึงเรื่องการจัดการการกับศัตตรูที่ไม่ยอมจำนนด้วยครับ ขอบคุณครับ

ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ทหารญี่ปุ่นเวลาจวนตัสมักชอบใช้ยุทธวิธีบันไซชาร์จ คือการร้องตะโกนสรรเสริญพระจักรพรรดิแล้ววิ่งเข้าใส่ข้าศึกแบบคลื่นมนุษย์ วิธีแบบนี้ในแปซิฟิกเคยได้ผลบ้างไหมครับ

ไม่ได้เจตนาอะไรแต่แค่สงสัยครับ ไม่ต้องไปถึงขั้นจีนที่ประเทศใหญ่ คนเยอะ ถ้าเทียบกับญี่ปุ่นที่เป็นเพื่อนบ้านอยู่ใกล้กัน คนญี่ปุ่นดูมีความหลากหลายในหน้าตากว่าน่ะครับ เอาที่เคยตามคนญี่ปุ่นในไอจีคนธรรมดา

เห็นบทสัมพาทย์ของบุคคลที่ร่วมสมัยสงครามแปซิฟิก มหาเอเชียบูรพา บอกว่าหน่วยสารวัตรทหารญี่ปุ่นหรือเคมเปไท คือหน่วยที่น่ากลัวของผู้คนหรือแม้แต่ทหารญี่ปุ่นด้วยกันเอง แสดงว่าตั้งแต่มีหน่วยสารวัตรทหารในกองทั

อย่างในสมรภูมิยุโรป ก็ยังมีนายพลรอมเมิลที่มีชื่อเสียงทั้งรบเก่งและมีมนุษยธรรม แล้วแนวแปซิฟิกมีนายพลที่มีมนุษยธรรมแบบรอมเมิลทั้งสัมพันธมิตรและญี่ปุ่นไหมครับ

แต่ใช้วิธีปิดล้อมแน่นเข้าเรื่อยๆ ยกตัวอย่างเช่น ในสมรภูมิมิดเวย์ที่กล่าวกันว่าเป็นจุดเปลี่ยนสงครามฝั่งตะวันออก เมกาชนะแล้วตรงนี้ เมกา ใช้วิธีล้อม อิโวจิม่า และ โอกินาว่า โดยไม่ต้องยกพลขึ้นบกได้มั๊ย แต